Βραδιές ποίησης

[baros]

με ριερα με ριερα θα γαμουμε νυχτα μερα
και αμα ερθει και ο γκατουζο θα πλακωσουμε το ουζο
εχει ρομενταλ στο πλαι τα βαζελια τα ποναει
και μπροστα ο ιμπαγασα θα χορτασεται μπαγασια
εχουμε για προεδρο το μπουλη που γαμει τον πατερουλη

 

[jo145]

Θα την επεσω νυστικος , διπλα στο ιγκουανα
μα θα θελα στη θεση του , να εχω μια πουτανα

παω για να ξεκουραστω , αυριο να χω θαρρος
Καληνυχτα στον τζιελ , μα και σε σενα baros

;)

 

[gl]

Θα την επεσω νυστικος , διπλα στο ιγκουανα
μα θα θελα στη θεση του , να εχω μια πουτανα

παω για να ξεκουραστω , αυριο να χω θαρρος
Καληνυχτα στον τζιελ , μα και σε σενα baros

;)

καληνυχτα

 

[baros]

Θα την επεσω νυστικος , διπλα στο ιγκουανα
μα θα θελα στη θεση του , να εχω μια πουτανα

παω για να ξεκουραστω , αυριο να χω θαρρος
Καληνυχτα στον τζιελ , μα και σε σενα baros

;)

προσεχε στον υπνο σου μην παρει λιγο θαρρος
το ιγκουανα ειναι νηστικο και γινεις σαν τον μπαρος
οσο και αν σκεφτεσαι κρυφα να βρεις μια πουτανα
θα σου την φερει πουστικα το ερημο ιγκουανα

 

[jo145]

Ποιηματα δε γραφουν πια , φταιει το καλοκαιρι ?
η μηπως φταιει η ψωλη , που εχουνε στο χερι

 

[size=20pt]ΑΓΑΜΙΕΣ[/size]

απο Roxala Plemba.

Μεσα στης νυχτας τον καημο αδιακοπα shlickαρω
αφηνω αναστεναγμο , κοντευω να κλαταρω.
Μοναχη μου το λελουδο τριβω και κοπαναω
το ειναι μου σταυρωνεται , τα μεσα μου ποναω.

Η σκεψη σου με τυρρανα και τα βυζια φουσκωνουν
οι ρογες γιναν τουμπανο,τον ποθο μου προδωνουν.
Τα τριβω και τα κοπανω μηπως και ξαποστασουν
συντομα ομως σταματω , φοβαμαι μην κρεμασουν.

Που να'σαι τωρα μπιχτη μου? Που να'σαι πουτσαρα μου?
Λειπεις και χαθηκε με μιας το κεφι και η χαρα μου.
Εμεινα μονη να μετρω τα δακρυα τα μαυρα
ο πουτσος σου στη σκεψη μου ειναι φωτια και λαυρα .(η λαβρα τοννο)

Κι αφου το πηρα αποφαση πως σολο θα χορεψω,
αλλη μια νυχτα το θεριο μονη θα ημερεψω,
επανω στο κοπανημα , στο τρεμουλο , στη σαμπα
υπουλα χτυπησε τον μυ , μια γαμημενη κραμπα

 

[Velvy_2]

αααααααααχαχαχαχαχαχα
αχαχαχαχα

γαμησε!!!

 

[Ακόρεστος]

Πωπω καβλες που εχετε απόψες :o :o :o :o :o :o

 

[baros]

ημουνα στο φατσομπουκ και χαζευα μουνακια
μα η ροχαλα αρχισε πικαντικα ποιηματακια
μας καυλωσες για τα καλα τη νυχτα πως θα βγαλω
και πεταξα και εγω εμπρος τον πουλο παπαγαλο
δωσε μας το συνθημα να αρχισουμε παρεα
μα θελω το αποτελεσμα να κλειση την αυλαια
το κοινο μας ειναι παρον και εχει μεγα ποθο
και θα φανει στο χειροκροτημα της ηδονης το κροτο

 

ε οχι και κοινο ΜΑΣ κουμπαρο. Εσυ εισαι σαππορτ

 

[jo145]

και γω μοναχος καθομαι και το πουλι μου βλεπω
γιατι τελειωσαν τα λευτα , και γκομενα δεν εχω

τ αρχιδια μου φουσκωσανε και γιναν σαν λεμονια
αχ και να ησουνα εδω , να σε χυνα στα δοντια

μα μαλακια δεν τραβω , για υπνο ξεκιναω
κι ολους εσας τους ποιητες , σας εκαληνυχταω

 

[baros]

ε οχι και κοινο ΜΑΣ κουμπαρο. Εσυ εισαι σαππορτ

εβαλα ενα μας για να ταιριαξει ποιητικη αηδια που λενε

και γω μοναχος καθομαι και το πουλι μου βλεπω
γιατι τελειωσαν τα λευτα , και γκομενα δεν εχω

τ αρχιδια μου φουσκωσανε και γιναν σαν λεμονια
αχ και να ησουνα εδω , να σε χυνα στα δοντια

μα μαλακια δεν τραβω , για υπνο ξεκιναω
κι ολους εσας τους ποιητες , σας εκαληνυχταω

καλα ρε τοσο κιτρινα γινανε τα παπαρια σου 

 

Τραβα μια γρηγορη τυπε. Θα κοιμηθεις στο πιτς φυτιλι, αψε σβησε , τσακ μπαμ , μεχρι να πεις κιμηνο κλπ.

 

[arcans80]

το μουνι βιολι
και η πουτσα καραμουζα.



καλη συνεχεια σε ολους οσους ασχολουντε με την ποιηση

 

[loukritia!]

Οδυσσέας
ποίημα Καζαντζάκη


Δυο μήνες πάνε πια στης πλούσιας Πύλος
τ' αμμουδερά ακρογιάλια που περνούσα.
Νοτιάς φυσούσε, ξέσπασεν η μπόρα
κι από τα μαύρα νέφελα χυνόταν
βαριά νεροποντή – κι ολούθε ο μέγας
μας τρογυρνούσε κεραυνός του Δία...
Στο φως της αστραπής βιγλίζω απάντεχα
στη µέση του πελάγου το ∆υσσέα
γαλήνιος να κρατάει σφιχτά το δοιάκι,
κατάµατα στυλώνοντας τη µπόρα!
«– ∆υσσέα!», του κράζω, «πας για την πατρίδα;…
Πια µες στης θεάς την κλίνη δε χωρούσες;… »
Μ’ αυτός, µε το τιµόνι στην παλάµη
και τ’ αρµυρά δαγκώνοντας µουστάκια
τήραε µπροστά, σκυφτός, και δεν εστράφη!

 

[SIRSTEPHEN]

[size=20pt]ΑΓΑΜΙΕΣ[/size]

απο Roxala Plemba.

Μεσα στης νυχτας τον καημο αδιακοπα shlickαρω
αφηνω αναστεναγμο , κοντευω να κλαταρω.
Μοναχη μου το λελουδο τριβω και κοπαναω
το ειναι μου σταυρωνεται , τα μεσα μου ποναω.

Η σκεψη σου με τυρρανα και τα βυζια φουσκωνουν
οι ρογες γιναν τουμπανο,τον ποθο μου προδωνουν.
Τα τριβω και τα κοπανω μηπως και ξαποστασουν
συντομα ομως σταματω , φοβαμαι μην κρεμασουν.

Που να'σαι τωρα μπιχτη μου? Που να'σαι πουτσαρα μου?
Λειπεις και χαθηκε με μιας το κεφι και η χαρα μου.
Εμεινα μονη να μετρω τα δακρυα τα μαυρα
ο πουτσος σου στη σκεψη μου ειναι φωτια και λαυρα .(η λαβρα τοννο)

Κι αφου το πηρα αποφαση πως σολο θα χορεψω,
αλλη μια νυχτα το θεριο μονη θα ημερεψω,
επανω στο κοπανημα , στο τρεμουλο , στη σαμπα
υπουλα χτυπησε τον μυ , μια γαμημενη κραμπα

Επιτέλους , επέστρεψες αγαπημένη ποιήτρια ... 

 

Επιτέλους , επέστρεψες αγαπημένη ποιήτρια ... 

Κοψε λιγο την κερκιδα γιατι θα παρουν τα μυαλα μου αερα .

 

[memosan]

[size=20pt]ΑΓΑΜΙΕΣ[/size]

απο Roxala Plemba.

σε ελευθερη μεταφραση, η καθημερινοτητα των Ελλεηνιδων....

 

[SIRSTEPHEN]

Κοψε λιγο την κερκιδα γιατι θα παρουν τα μυαλα μου αερα .

Δεν σε φοβάμαι ...   Είναι θέμα ύπαρξης πραγματικού ταλέντου ...  


Στα ποιήματα σου μεταμορφώνεσαι απο τη συντηρητική  γυναίκα    που ποστάρει στο μπου , στην γεμάτη αχαλίνωτο αισθησιασμό ποιήτρια  

 

σε ελευθερη μεταφραση, η καθημερινοτητα των Ελλεηνιδων....

ασε ρωσσομπιχτη μου , γεμισαμε καλλους , δεν προλαβαινω να αγοραζω ελαφροπετρες λεμε.