διάβασα μια εξομολόγηση στο κοσμοπόλιταν που έγραφε : "Αγαπητό Κοσμοπόλιταν, είμαι εδώ και καιρό καψούρης με την Β. ένα call girl που όταν μου παίρνει πίπα (σπάνια, είναι η αλήθεια, πια) με κοιτάει στα μάτια όπως δεν με έχει κοιτάξει ποτέ άλλη γυναίκα.Εγώ λιώνω για πάρτι της ,την αγαπάω πραγματικά, δεν με νοιάζει που πηγαίνει με άλλους αρκεί να μην μιλάνε άσχημα για αυτή , ανέλαβα να γράφω σε ένα φορούμ για να ανέβω στα μάτια της και για μπορώ να απαντάω σε όσους μας ζηλεύουν. Παρ'όλα αυτά νιώθω να απομακρύνεται το τελευταίο διάστημα. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολυάσχολη (σπουδάζει ταυτόχρονα) και ότι κουράζεται πολύ (εχει χασει και 2 κιλά) αλλά εγώ ανυσηχώ , κάνω κάτι λάθος?
Υ.γ.1 θέλω να την παντρευτώ, μια φορά με άφησε να χαιδέψω τα μαλλιά της, έχω ελπίδες λέτε?
Υ.γ.2 τα μονόωρα ραντεβού της δεν με πειράζουν αλλά στα 4ωρα και 8ωρα που κάνει τελευταία νιώθω να ζηλεύω , σαν να με απατάει , είναι νορμάλ αυτό? "