str81977
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 17 Απρ 2006
- Μηνύματα
- 13.679
- Κριτικές
- 2
- Like
- 6
- Πόντοι
- 166
Αν και διαφωνώ ριζικά μαζί σου στην άποψη για το Βασίλη, σε αυτό θα συνυπογράψω! Και λίγη αντιπαράθεση δε βλάπτει! Διώχνει τη μούχλα από το thread!
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Θα τον ακούνε και τα παιδιά μας !
- Μέλος που άνοιξε το νήμα JOHNNYDMAX
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 102
- Εμφανίσεις 8K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Αν και διαφωνώ ριζικά μαζί σου στην άποψη για το Βασίλη, σε αυτό θα συνυπογράψω! Και λίγη αντιπαράθεση δε βλάπτει! Διώχνει τη μούχλα από το thread!
hunter1000
Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Απρ 2007
- Μηνύματα
- 1.636
- Κριτικές
- 3
- Like
- 2
- Πόντοι
- 16
Ποιος Βασίλης Παπακωνσταντίνου αυτός δεν είναι τίποτα
ΜΠΕΣΣΥ ΑΡΓΥΡΑΚΗ ΡΟΜΠΕΡΤ ΓΟΥΙΛΙΑΜ αυτές είναι φονες και με πολιτικά μηνύματα όχι αστεία
ΜΠΕΣΣΥ ΑΡΓΥΡΑΚΗ ΡΟΜΠΕΡΤ ΓΟΥΙΛΙΑΜ αυτές είναι φονες και με πολιτικά μηνύματα όχι αστεία
pisoxostis
Μέγας
- Εγγρ.
- 8 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 3.138
- Κριτικές
- 12
- Like
- 53
- Πόντοι
- 4.545
+1000
Επισκέπτης
Ελληνική Ρόκ σκηνή .....
Δεν θα πώ κανένα σχόλιο γιατί κάποτε άκουγα τον Παπακωνσταντίνου και μάλιστα , ακόμα χειρότερα , τον πίστευα .
Πέρυσι , νομίζω , ο Αγγέλακας απο τις Τρύπες , έδωσε μια συνέντευξη στο MAD που την αδίκησε πάρα πολύ η ώρα προβολής της που ήταν αργά . Εκεί ... ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ . Όποιος την είδε κατάλαβε.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΡΟΚ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΤΖΕΣ .
Μήπως θυμίζει και κάτι απο πολιτική ;;
Αν διαφωνείτε ...... έ τότε "Αφήστε με να κάνω λάθος" όπως λέει και το τραγούδι
Δεν θα πώ κανένα σχόλιο γιατί κάποτε άκουγα τον Παπακωνσταντίνου και μάλιστα , ακόμα χειρότερα , τον πίστευα .
Πέρυσι , νομίζω , ο Αγγέλακας απο τις Τρύπες , έδωσε μια συνέντευξη στο MAD που την αδίκησε πάρα πολύ η ώρα προβολής της που ήταν αργά . Εκεί ... ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ . Όποιος την είδε κατάλαβε.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΡΟΚ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΤΖΕΣ .
Μήπως θυμίζει και κάτι απο πολιτική ;;
Αν διαφωνείτε ...... έ τότε "Αφήστε με να κάνω λάθος" όπως λέει και το τραγούδι
moynitsokinigos
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Φεβ 2007
- Μηνύματα
- 188
- Κριτικές
- 3
- Like
- 1
- Πόντοι
- 1
Δεν θα μιλήσω για κανέναν από αυτούς που θα αναφερθώ παρακάτω σαν άνθρωπο?
Εξάλλου το λαϊκό ρητό λέει: «ʼνθρωποι είμαστε σφάλματα κάνουμε?»
ʼσχετα αν έχουμε φτάσει στο σημείο να αλλάξουμε το ρητό ανάποδα?!!!
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου είναι από τις μεγαλύτερες φωνές που έβγαλε αυτό εδώ το μπουρδέλο. Ακολούθησε τα βήματα των ʼσιμου, Λοίζου, Θεοδωράκη, Σαββόπουλου, Βιτάλη, Μικρούτσικου και αυτό που εδώ στην Ελλάδα ονομάζεται πολύ σωστά από τον Γιοκαρίνη «ελληνόφωνο ροκ και όχι ελληνικό ροκ» το μεγαλοποίησε πάνω στον δρόμο που χάραξαν οι παραπάνω και ο Σιδηρόπουλος. Βοήθησε Τερμίτες, λαικούς και ρεμπέτες-ροκ τραγουδιστές και τραγούδησε μαζί τους πολλά?.Πάρα πολλά..
Όπως πολύ σωστά επισήμανε κάποιος έχει αποκτήσει το δικαίωμα να μπορεί να πει την γνώμη του και να είναι από τις λίγες φωνές που ακούγονται μέχρι σήμερα μαζί με τον Λαζόπουλο.
Δυστυχώς η εποχή του Βας Βας (που τυχαίνει να είναι γνωστός μου) και της Μπεζεντάκου είναι το άστρο που μας οδηγεί στην απόλυτη ξεφτίλα.
«Αλκοόλ η βροχή και μεθάω?Την ψυχή μου στα λάθη σκορπάω?Τόσα βράδια μαζί σου που πάνε. Οι χορδές της κιθάρας μου σπάνε?»
Και για να ροκάρουμε ελληνικά πάντα??:
Βασίλη ζούμε για να σε ακούμε?.Και όσοι δεν σε ακούνε να πάνε να γαμηθούνε?.!»
Εξάλλου το λαϊκό ρητό λέει: «ʼνθρωποι είμαστε σφάλματα κάνουμε?»
ʼσχετα αν έχουμε φτάσει στο σημείο να αλλάξουμε το ρητό ανάποδα?!!!
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου είναι από τις μεγαλύτερες φωνές που έβγαλε αυτό εδώ το μπουρδέλο. Ακολούθησε τα βήματα των ʼσιμου, Λοίζου, Θεοδωράκη, Σαββόπουλου, Βιτάλη, Μικρούτσικου και αυτό που εδώ στην Ελλάδα ονομάζεται πολύ σωστά από τον Γιοκαρίνη «ελληνόφωνο ροκ και όχι ελληνικό ροκ» το μεγαλοποίησε πάνω στον δρόμο που χάραξαν οι παραπάνω και ο Σιδηρόπουλος. Βοήθησε Τερμίτες, λαικούς και ρεμπέτες-ροκ τραγουδιστές και τραγούδησε μαζί τους πολλά?.Πάρα πολλά..
Όπως πολύ σωστά επισήμανε κάποιος έχει αποκτήσει το δικαίωμα να μπορεί να πει την γνώμη του και να είναι από τις λίγες φωνές που ακούγονται μέχρι σήμερα μαζί με τον Λαζόπουλο.
Δυστυχώς η εποχή του Βας Βας (που τυχαίνει να είναι γνωστός μου) και της Μπεζεντάκου είναι το άστρο που μας οδηγεί στην απόλυτη ξεφτίλα.
«Αλκοόλ η βροχή και μεθάω?Την ψυχή μου στα λάθη σκορπάω?Τόσα βράδια μαζί σου που πάνε. Οι χορδές της κιθάρας μου σπάνε?»
Και για να ροκάρουμε ελληνικά πάντα??:
Βασίλη ζούμε για να σε ακούμε?.Και όσοι δεν σε ακούνε να πάνε να γαμηθούνε?.!»
Επισκέπτης
προσωπικα ακουω και τον αγγελακα τον οποιο εκτιμω!!αυτο που καταλογιζω στον αγγελακα ειναι οτι μαζι με καποιους αλλους δημιουργησε μια κλικα πανω στην θεσσαλονικη μαζι φυσικα με τις διαφορες ανεξαρτητες δισκογραφικες εταιρειες που ενω μπορουσαν να κανουν κατι καινουργιο και να δωσουν το κατι παραπανω στο ελληνοφωνο ροκ ,ουσιαστικα το καναν μαγαζακι για λιγους!ολοι μιλανε για τον αγγελακα!!που θα ηταν χωρις την βοηθεια του θαναση παπακωνσταντινου??γιατι κανενας δεν λεει οτι στις τρυπες ηταν κατωτερος μουσικος απο τα υπολοιπα μερη της μπαντας?που ειναι τωρα αυτα τα μελη?γιατι χαθηκαν?ελα ομως που δεν χαθηκαν και παιζουν αθορυβα και διχως προσκυνηματα σε μικρα ροκ μαγαζακια!!κριτικη να γινεται σε ολους που αποτελουν την ελληνοφωνη ροκ!!και ελληνοφωνη ροκ υπαρχει σε ολα αυτα τα μικρα στουντιο και γκαραζ που οι πιτσιρικαδες προσπαθουν να δωσουν την ψυχη τους!!
JOHNNYDMAX
Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 1.134
- Like
- 26
- Πόντοι
- 16
Δε θα διαφωνήσω.
Ο Βασίλης ουσιαστικά είναι πνευματικό τέκνο του ʼσημου....
Το παιδί μας όμως δεν μειώνεται σε κάτι επειδή απλά είναι παιδί μας σωστά ;
Απλά ο Νικόλας, δεν είχε το τέλος που του άξιζε....
JOHNNYDMAX
Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 1.134
- Like
- 26
- Πόντοι
- 16
JOHNNYDMAX
Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 1.134
- Like
- 26
- Πόντοι
- 16
Και η βιογραφία του θα πρέπει να υπάρχει στο θρέντ.
Βιογραφία - Βασίλης Παπακωνσταντίνου 4529 Reads
Στις αρχές του καλοκαιριού του 1950 (21 Ιουνίου θα 'τανε) σε ένα χωριό της Αρκαδίας κοντά στη Μεγαλόπολη που το λέγανε Βάστα γεννήθηκε ένα μωράκι που αργότερα το ονόμασαν Βασίλη και έμελλε να γίνει το ίνδαλμα για πολλούς Έλληνες. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε εκεί (έως τα 7 του) και μερικές εμπειρίες του απ΄ αυτά τις έκανε τραγούδια, όπως τη "Σφεντόνα".
Στα 12 του χρόνια πήρε την πρώτη του κιθάρα. Αργότερα επειδή του άρεσε η μουσική συμμετείχε σε διάφορα συγκροτήματα της εποχής όπου έκανε και τα πρώτα του μουσικά βήματα. Το πρώτο του συγκρότημα το ονόμασε CROSSWORDS όπου τραγουδούσαν σε Ιταλικό στίχο σε διάφορα clubs.
Η εφηβεία του σημαδεύτηκε από το μουσικό και κοινωνικό ρεύματα της δεκαετίας του '60. Μίκης Θεοδωράκης, ροκ της αμφισβήτησης, παγκόσμια φιλειρηνικά και απελευθερωτικά κινήματα, και μια Ελλάδα που προσπαθούσε βιαστικά να κλείσει πληγές και να αρχίσει να ελπίζει. Η Αριστερά επεδίωκε να στεγάσει και να δώσει προοπτική στις διάσπαρτες απογοητεύσεις μέσα από μια κουλτούρα ευαισθησίας και διεκδίκησης. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου την ακολούθησε χωρίς ποτέ να ενταχτεί σε κάποιο από τα κόμματα της.
ʼρχισε να τραγουδάει έντεχνο ελληνικό τραγούδι. Το 1973 μετά το τέλος της στρατιωτικής του θητείας, πήγε στη Γερμανία - στο Μόναχο όπου συμμετείχε σε επιτροπές αντιδικτατορικού αγώνα, τραγουδώντας παράλληλα σε πολλά στέκια Ελλήνων φοιτητών και ομογενών.
Η πρώτη του σημαντική γνωριμία έγινε το καλοκαίρι του 1974, συναντώντας, στο Παρίσι, το Μίκη Θεοδωράκη. Η συνεργασία τους όμως έμελλε να αρχίσει δύο χρόνια αργότερα.
Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε ουσιαστικά την επαγγελματική του πορεία στο τραγούδι. Τραγούδησε σε μπουάτ και ηχογράφησε ένα μικρό δίσκο 45 στροφών. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στην ηχογράφηση του δίσκου του Μάνου Λοϊζου «Τα τραγούδια του δρόμου».
Το 1975 ηχογράφησε «Τα αγροτικά» του Θωμά Μπακαλάκου. Την ίδια εποχή γνώρισε δυο συνθέτες με τους οποίους συνεργάστηκε στενά στην πορεία του. Τον Μάνο Λοϊζο και τον Θάνο Μικρούτσικο. Δύο συνθέτες που σίγουρα κόμιζαν έναν φρέσκο ήχο στο ελληνικό τραγούδι. Χωρίς να ακολουθούν πιστά τα χνάρια του λαϊκού ή του έντεχνου, έγραψαν τραγούδια που, διατηρώντας το ήθος των τραγουδιών των σημαντικών προγενεστέρων τους συνθετών, ανίχνευσαν τους καινούργιους τρόπους για το τραγούδι της μεγάλης πόλης. Η ερμηνεία του Παπακωνσταντίνου ήταν ιδανική για να εκφράσει το δυναμισμό αλλά και τη λυρικότητα τους.
Το 1976 συνεργάστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφία με το Μίκη Θεοδωράκη, στο δίσκο «Της εξορίας», και το 1978 ο συνθέτης τον επέλεξε για την παγκόσμια περιοδεία του. Τραγούδησε σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία. Στην Ελλάδα, συμμετείχε ενεργά σε εκδηλώσεις του νεολαιίστικου και του εργατικού κινήματος. Τραγούδησε σε απεργίες, συγκεντρώσεις και συναυλίες αλληλεγγύης κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Από εκείνη την εποχή, λίγο πριν το πέρασμα στη δεκαετία του "80, αρχίζει να εκδηλώνει τις επιρροές του από τη διεθνή ροκ μουσική σκηνή.
Ερμηνεύει τραγούδια με ήχο σαφώς πιο ηλεκτρικό και στίχο πιο αιχμηρό και πιο παρεμβατικό. Αυτό γίνεται σταδιακά, ξεκινώντας με. δύο δίσκους που κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του 80.
Ο πρώτος είχε ως τίτλο το όνομα του και περιλάμβανε τραγούδια του Αντώνη Βαρδή, και διασκευές τραγουδιών του Διονύση Σαββόπουλου και του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Δεύτερος, το «Φοβάμαι»», με τραγούδια του Μάνου Λοϊζου, του Λάκη Παπαδόπουλου, του Γιάννη Ζουγανέλη και του Γιάννη Γλέζου, θεμελιώνουν και ορίζουν την μετέπειτα πορεία του μέχρι σήμερα.
Γνωρίστηκε με τον Νικόλα Ασιμο, και συμμετείχε στον πρώτο του δίσκο «Ο Ξαναπές» -ερμηνεύοντας δύο τραγούδια. Ο Ασιμος ήταν ο δεύτερος άνθρωπος, μετά τον Λοϊζο, που τον επηρέασε αρκετά με την ιδιότυπη προσωπικότητά του.
Το 1984 με την «Διαίρεση» ο καινούργιος ήχος του αποκρυσταλλώνεται πια. Το 1987 το επαληθεύει με τα «Χαιρετίσματα» , με τραγούδια δικά του, του Νικόλα 'Ασιμου, της Αφροδίτης Μάνου και του Χρήστου Τόλιου.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 80, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου αρχίζει να εδραιώνεται ως ένας κατ' εξοχήν "συναυλιακός" καλλιτέχνης.Θα λέγαμε ότι για πρώτη φορά, μετά τις μεγάλες συναυλίες της μεταπολίτευσης, τα γήπεδα ξαναγεμίζουν κόσμο. Τον Απρίλιο του 1985,16.000 θεατές συγκεντρώνονται στην πρώτη του μεγάλη προσωπική συναυλία, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το επαναλαμβάνει τον Ιούνιο του 1986 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Από τότε, οι συναυλίες του αποτελούν γεγονότα και σημεία αναφοράς της μαζικότητας. Το στοίχημα με τους μεγάλους χώρους κυρίως γήπεδα το κερδίζει κάθε χρόνο μέχρι σήμερα.
Ενώνει τρεις γενιές φίλων του, δημιουργώντας πάντα έναν ισχυρό πυρήνα ακροατών που αποτελείται κυρίως από αρκετά "μελετημένους" εφήβους. Το τέλος της δεκαετίας του 80 τον βρήκε να ερμηνεύει τα "σκληρά" τραγούδια του Κώστα Τριπολίτη, με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου.
Μεσολάβησαν το «Χορεύω» και τα «Χρόνια Πολλά» και μετά το γύρισμα της καινούργιας δεκαετίας, τραγούδησε για δεύτερη φορά - μετά το 1978 στο «Σταυρό του Νότου»- Νίκο Καββαδία και Θάνο Μικρούτσικο.
Παρά το γεγονός ότι τα τραγούδια του τα τελευταία χρόνια ακολουθούν τον "ήχο" των μεγάλων χώρων, δε δίστασε να ηχογραφήσει δύο δίσκους με μελοποιημένα ποιήματα δύο εκ των σημαντικότερων Ελλήνων ποιητών. Το δίσκο «Καρυωτάκης» το 1984 και το «Φυσάει»» το 1993, με ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη και μουσική του Γιώργου Τσαγκάρη.
Ερμήνευσε πάλι Νικόλα ʼσιμο το 1992 στο «Φαλιμέντο του κόσμου» και στα χρόνια της δεκαετίας του 90 κυκλοφόρησε τη «Σφεντόνα» το 1992 και το «Δε Σηκώνε»ι το 1994, με συνεργάτες του τους Αλκη Αλκαίο, Χριστόφορο Κροκίδη, Βασίλη Γιαννόπουλο, Σταμάτη Μεσημέρη, Αφροδίτη Μάνου, Οδυσσέα Ιωάννου, Μίνω Μάτσα.
Τον Απρίλιο του 1997 κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο «Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ» και περιλαμβάνει τραγούδια του Νικόλα Ασιμου, του πρωτοεμφανιζόμενου Απόστολου Μπουλασίκη, του Σταμάτη Μησημέρη, του Γιάννη Ιωάννου, του Βασίλη Γιαννόπουλου, του Χριστόφορου Κροκίδη καθώς και το «Μάλιστα Κύριε» του Γιώργου Ζαμπέτα και του Αλέκου Καγιάντα.
Tον Ιανουάριο του 1999 κυκλοφόρησε ο δίσκος με τίτλο «Να με φωνάξεις» με τραγούδια του Βασίλη, του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Χριστόφορου Κροκίδη , Αποστόλη Μπουλασίκη σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Οδυσσέα Ιωάννου, Βασίλη Γιανόπουλου και Ιάκωβου. Αυλητή ενώ τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου κυκλοφορεί η «Θάλασσα στη σκάλα», δουλειά στην οποία για ακόμη μια φορά συνεργάζεται ο Βασίλης με τον Θάνο Μικρούτσικο σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου.
Ένα χρόνο αργότερα οι «Χαμένες Αγάπες» κάνουν την εμφάνισή τους στα ράφια των δισκοπωλείων. Ο Χριστόφορος Κροκίδης, στενός συγεργάτης του Βασίλη για 20 σχεδόν χρόνια υπογράφει τη μουσική και ο Βασίλης Γιανόπουλος τους στίχους. Ακολουθεί δυο χρόνια αργότερα, το 2002, το «Προσέχω Δυστυχώς» σε στίχους και μουσική του Μάνου Ξυδους.
Το 2003 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου γιόρτασε τα 30 του χρόνια στη δισκογραφία με μια μοναδική συναυλία στην Πετρούπολη, όπου παρέα με 10.000 φίλους του μας θύμισε στιγμές από όλη του την μέχρι τότε πορεία του στο τραγούδι.
Το 2004 κυκλοφορεί το άλμπουμ «Φρέσκο Χιόνι». Περιλαμβάνει 13 τραγούδια σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή, Γιώργου Ανδρέου, Κώστα Λειβαδά, Νίκου Ζούδιαρη, Οδυσσέα Ιωάννου, Νίκου Ζιώγαλα και Μανώλη Φάμελου ενώ επίσης περιλαμβάνονται δυο διακσευές, μία του Οδυσσέα Ιωάννου με το «Σ? αγαπάω ακόμα» καθώς και το «Πως να σωπάσω» σε στίχους Κώστα Κινδύνη και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου.
Τον Μάιο του 2005 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έδωσε μια εντυπωσιακή συναυλία στο Ηρώδειο με τη συνοδεία πολλών αξιόλογων μουσικών, της Femin Arte υπό την διεύθυνση του Γιώργου Γεωργιάδη και με την ενορχίστρωση του Νίκου Καλαντζάκου. Η συναυλία ηχογραφήθηκε κ
αι στα τέλη του ίδιου χρόνου κυκλοφόρησε σε διπλό cd και dvd.
Μάρτιος 2007 κυκλοφορεί ο δίσκος "Μετωπική" ο οποίος κρύβει μια σύγκρουση.Του ανθρώπου που με τέρμα τα γκάζια θα φεύγει προς την ελευθερία του και θα συναντάει την καλλιτεχνική του συνέπεια. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου συγκρούεται μετωπικά και δεν παθαίνει ούτε γρατζουνιά γιατί φοράει ζώνη ασφαλείας. Στη δισκογραφία «ζώνη ασφαλείας» είναι μόνο το ίδιο το υλικό σου. Στην προκειμένη περίπτωση και ζώνη ασφαλείας και αερόσακκοι είναι οι στίχοι του Γιώργου Κλεφτογιώργου και οι μουσικές των: Σοφία Βόσσου, Τάνια Κικίδη, Θανάση Τάσση, Λάκη Παπαδόπουλου, Ρουσσέτου Δημητρόγλου, Γιάννη Κωνσταντινίδη, Αντώνη Βαρδή, Φίλιππου Πλιάτσικα, Μάνου Πυροβολάκη, Νίκου Κυπουργού.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, συμπληρώνοντας πάνω από τριάντα χρόνια στη δισκογραφία, έχει αποκτήσει σίγουρα το" σημάδι" του μεγάλου ερμηνευτή. Ταυτόχρονα ανήκει στους ελάχιστους καλλιτέχνες που συνδυάζει εκτός από την ευρεία αποδοχή, την ανθρώπινη αγωνία και την έμπρακτη συμμετοχή του στους καθημερινούς μικρούς ή μεγάλους πολέμους.
Ο λόγος του μετράει. Το τραγούδι του μετράει. Μετράει το μπόι μας και τα κουράγια μας για να μην χαλαρώνουμε. Μετατρέπει τις «ήττες»» μας σε τραγούδι. Ακόμη κι αν δεν νικήσουμε, τουλάχιστον να το τραγουδήσουμε...
Βιογραφία - Βασίλης Παπακωνσταντίνου 4529 Reads
Στις αρχές του καλοκαιριού του 1950 (21 Ιουνίου θα 'τανε) σε ένα χωριό της Αρκαδίας κοντά στη Μεγαλόπολη που το λέγανε Βάστα γεννήθηκε ένα μωράκι που αργότερα το ονόμασαν Βασίλη και έμελλε να γίνει το ίνδαλμα για πολλούς Έλληνες. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε εκεί (έως τα 7 του) και μερικές εμπειρίες του απ΄ αυτά τις έκανε τραγούδια, όπως τη "Σφεντόνα".
Στα 12 του χρόνια πήρε την πρώτη του κιθάρα. Αργότερα επειδή του άρεσε η μουσική συμμετείχε σε διάφορα συγκροτήματα της εποχής όπου έκανε και τα πρώτα του μουσικά βήματα. Το πρώτο του συγκρότημα το ονόμασε CROSSWORDS όπου τραγουδούσαν σε Ιταλικό στίχο σε διάφορα clubs.
Η εφηβεία του σημαδεύτηκε από το μουσικό και κοινωνικό ρεύματα της δεκαετίας του '60. Μίκης Θεοδωράκης, ροκ της αμφισβήτησης, παγκόσμια φιλειρηνικά και απελευθερωτικά κινήματα, και μια Ελλάδα που προσπαθούσε βιαστικά να κλείσει πληγές και να αρχίσει να ελπίζει. Η Αριστερά επεδίωκε να στεγάσει και να δώσει προοπτική στις διάσπαρτες απογοητεύσεις μέσα από μια κουλτούρα ευαισθησίας και διεκδίκησης. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου την ακολούθησε χωρίς ποτέ να ενταχτεί σε κάποιο από τα κόμματα της.
ʼρχισε να τραγουδάει έντεχνο ελληνικό τραγούδι. Το 1973 μετά το τέλος της στρατιωτικής του θητείας, πήγε στη Γερμανία - στο Μόναχο όπου συμμετείχε σε επιτροπές αντιδικτατορικού αγώνα, τραγουδώντας παράλληλα σε πολλά στέκια Ελλήνων φοιτητών και ομογενών.
Η πρώτη του σημαντική γνωριμία έγινε το καλοκαίρι του 1974, συναντώντας, στο Παρίσι, το Μίκη Θεοδωράκη. Η συνεργασία τους όμως έμελλε να αρχίσει δύο χρόνια αργότερα.
Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε ουσιαστικά την επαγγελματική του πορεία στο τραγούδι. Τραγούδησε σε μπουάτ και ηχογράφησε ένα μικρό δίσκο 45 στροφών. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στην ηχογράφηση του δίσκου του Μάνου Λοϊζου «Τα τραγούδια του δρόμου».
Το 1975 ηχογράφησε «Τα αγροτικά» του Θωμά Μπακαλάκου. Την ίδια εποχή γνώρισε δυο συνθέτες με τους οποίους συνεργάστηκε στενά στην πορεία του. Τον Μάνο Λοϊζο και τον Θάνο Μικρούτσικο. Δύο συνθέτες που σίγουρα κόμιζαν έναν φρέσκο ήχο στο ελληνικό τραγούδι. Χωρίς να ακολουθούν πιστά τα χνάρια του λαϊκού ή του έντεχνου, έγραψαν τραγούδια που, διατηρώντας το ήθος των τραγουδιών των σημαντικών προγενεστέρων τους συνθετών, ανίχνευσαν τους καινούργιους τρόπους για το τραγούδι της μεγάλης πόλης. Η ερμηνεία του Παπακωνσταντίνου ήταν ιδανική για να εκφράσει το δυναμισμό αλλά και τη λυρικότητα τους.
Το 1976 συνεργάστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφία με το Μίκη Θεοδωράκη, στο δίσκο «Της εξορίας», και το 1978 ο συνθέτης τον επέλεξε για την παγκόσμια περιοδεία του. Τραγούδησε σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία. Στην Ελλάδα, συμμετείχε ενεργά σε εκδηλώσεις του νεολαιίστικου και του εργατικού κινήματος. Τραγούδησε σε απεργίες, συγκεντρώσεις και συναυλίες αλληλεγγύης κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Από εκείνη την εποχή, λίγο πριν το πέρασμα στη δεκαετία του "80, αρχίζει να εκδηλώνει τις επιρροές του από τη διεθνή ροκ μουσική σκηνή.
Ερμηνεύει τραγούδια με ήχο σαφώς πιο ηλεκτρικό και στίχο πιο αιχμηρό και πιο παρεμβατικό. Αυτό γίνεται σταδιακά, ξεκινώντας με. δύο δίσκους που κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του 80.
Ο πρώτος είχε ως τίτλο το όνομα του και περιλάμβανε τραγούδια του Αντώνη Βαρδή, και διασκευές τραγουδιών του Διονύση Σαββόπουλου και του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Δεύτερος, το «Φοβάμαι»», με τραγούδια του Μάνου Λοϊζου, του Λάκη Παπαδόπουλου, του Γιάννη Ζουγανέλη και του Γιάννη Γλέζου, θεμελιώνουν και ορίζουν την μετέπειτα πορεία του μέχρι σήμερα.
Γνωρίστηκε με τον Νικόλα Ασιμο, και συμμετείχε στον πρώτο του δίσκο «Ο Ξαναπές» -ερμηνεύοντας δύο τραγούδια. Ο Ασιμος ήταν ο δεύτερος άνθρωπος, μετά τον Λοϊζο, που τον επηρέασε αρκετά με την ιδιότυπη προσωπικότητά του.
Το 1984 με την «Διαίρεση» ο καινούργιος ήχος του αποκρυσταλλώνεται πια. Το 1987 το επαληθεύει με τα «Χαιρετίσματα» , με τραγούδια δικά του, του Νικόλα 'Ασιμου, της Αφροδίτης Μάνου και του Χρήστου Τόλιου.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 80, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου αρχίζει να εδραιώνεται ως ένας κατ' εξοχήν "συναυλιακός" καλλιτέχνης.Θα λέγαμε ότι για πρώτη φορά, μετά τις μεγάλες συναυλίες της μεταπολίτευσης, τα γήπεδα ξαναγεμίζουν κόσμο. Τον Απρίλιο του 1985,16.000 θεατές συγκεντρώνονται στην πρώτη του μεγάλη προσωπική συναυλία, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το επαναλαμβάνει τον Ιούνιο του 1986 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Από τότε, οι συναυλίες του αποτελούν γεγονότα και σημεία αναφοράς της μαζικότητας. Το στοίχημα με τους μεγάλους χώρους κυρίως γήπεδα το κερδίζει κάθε χρόνο μέχρι σήμερα.
Ενώνει τρεις γενιές φίλων του, δημιουργώντας πάντα έναν ισχυρό πυρήνα ακροατών που αποτελείται κυρίως από αρκετά "μελετημένους" εφήβους. Το τέλος της δεκαετίας του 80 τον βρήκε να ερμηνεύει τα "σκληρά" τραγούδια του Κώστα Τριπολίτη, με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου.
Μεσολάβησαν το «Χορεύω» και τα «Χρόνια Πολλά» και μετά το γύρισμα της καινούργιας δεκαετίας, τραγούδησε για δεύτερη φορά - μετά το 1978 στο «Σταυρό του Νότου»- Νίκο Καββαδία και Θάνο Μικρούτσικο.
Παρά το γεγονός ότι τα τραγούδια του τα τελευταία χρόνια ακολουθούν τον "ήχο" των μεγάλων χώρων, δε δίστασε να ηχογραφήσει δύο δίσκους με μελοποιημένα ποιήματα δύο εκ των σημαντικότερων Ελλήνων ποιητών. Το δίσκο «Καρυωτάκης» το 1984 και το «Φυσάει»» το 1993, με ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη και μουσική του Γιώργου Τσαγκάρη.
Ερμήνευσε πάλι Νικόλα ʼσιμο το 1992 στο «Φαλιμέντο του κόσμου» και στα χρόνια της δεκαετίας του 90 κυκλοφόρησε τη «Σφεντόνα» το 1992 και το «Δε Σηκώνε»ι το 1994, με συνεργάτες του τους Αλκη Αλκαίο, Χριστόφορο Κροκίδη, Βασίλη Γιαννόπουλο, Σταμάτη Μεσημέρη, Αφροδίτη Μάνου, Οδυσσέα Ιωάννου, Μίνω Μάτσα.
Τον Απρίλιο του 1997 κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο «Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ» και περιλαμβάνει τραγούδια του Νικόλα Ασιμου, του πρωτοεμφανιζόμενου Απόστολου Μπουλασίκη, του Σταμάτη Μησημέρη, του Γιάννη Ιωάννου, του Βασίλη Γιαννόπουλου, του Χριστόφορου Κροκίδη καθώς και το «Μάλιστα Κύριε» του Γιώργου Ζαμπέτα και του Αλέκου Καγιάντα.
Tον Ιανουάριο του 1999 κυκλοφόρησε ο δίσκος με τίτλο «Να με φωνάξεις» με τραγούδια του Βασίλη, του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Χριστόφορου Κροκίδη , Αποστόλη Μπουλασίκη σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Οδυσσέα Ιωάννου, Βασίλη Γιανόπουλου και Ιάκωβου. Αυλητή ενώ τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου κυκλοφορεί η «Θάλασσα στη σκάλα», δουλειά στην οποία για ακόμη μια φορά συνεργάζεται ο Βασίλης με τον Θάνο Μικρούτσικο σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου.
Ένα χρόνο αργότερα οι «Χαμένες Αγάπες» κάνουν την εμφάνισή τους στα ράφια των δισκοπωλείων. Ο Χριστόφορος Κροκίδης, στενός συγεργάτης του Βασίλη για 20 σχεδόν χρόνια υπογράφει τη μουσική και ο Βασίλης Γιανόπουλος τους στίχους. Ακολουθεί δυο χρόνια αργότερα, το 2002, το «Προσέχω Δυστυχώς» σε στίχους και μουσική του Μάνου Ξυδους.
Το 2003 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου γιόρτασε τα 30 του χρόνια στη δισκογραφία με μια μοναδική συναυλία στην Πετρούπολη, όπου παρέα με 10.000 φίλους του μας θύμισε στιγμές από όλη του την μέχρι τότε πορεία του στο τραγούδι.
Το 2004 κυκλοφορεί το άλμπουμ «Φρέσκο Χιόνι». Περιλαμβάνει 13 τραγούδια σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή, Γιώργου Ανδρέου, Κώστα Λειβαδά, Νίκου Ζούδιαρη, Οδυσσέα Ιωάννου, Νίκου Ζιώγαλα και Μανώλη Φάμελου ενώ επίσης περιλαμβάνονται δυο διακσευές, μία του Οδυσσέα Ιωάννου με το «Σ? αγαπάω ακόμα» καθώς και το «Πως να σωπάσω» σε στίχους Κώστα Κινδύνη και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου.
Τον Μάιο του 2005 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έδωσε μια εντυπωσιακή συναυλία στο Ηρώδειο με τη συνοδεία πολλών αξιόλογων μουσικών, της Femin Arte υπό την διεύθυνση του Γιώργου Γεωργιάδη και με την ενορχίστρωση του Νίκου Καλαντζάκου. Η συναυλία ηχογραφήθηκε κ
αι στα τέλη του ίδιου χρόνου κυκλοφόρησε σε διπλό cd και dvd.
Μάρτιος 2007 κυκλοφορεί ο δίσκος "Μετωπική" ο οποίος κρύβει μια σύγκρουση.Του ανθρώπου που με τέρμα τα γκάζια θα φεύγει προς την ελευθερία του και θα συναντάει την καλλιτεχνική του συνέπεια. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου συγκρούεται μετωπικά και δεν παθαίνει ούτε γρατζουνιά γιατί φοράει ζώνη ασφαλείας. Στη δισκογραφία «ζώνη ασφαλείας» είναι μόνο το ίδιο το υλικό σου. Στην προκειμένη περίπτωση και ζώνη ασφαλείας και αερόσακκοι είναι οι στίχοι του Γιώργου Κλεφτογιώργου και οι μουσικές των: Σοφία Βόσσου, Τάνια Κικίδη, Θανάση Τάσση, Λάκη Παπαδόπουλου, Ρουσσέτου Δημητρόγλου, Γιάννη Κωνσταντινίδη, Αντώνη Βαρδή, Φίλιππου Πλιάτσικα, Μάνου Πυροβολάκη, Νίκου Κυπουργού.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, συμπληρώνοντας πάνω από τριάντα χρόνια στη δισκογραφία, έχει αποκτήσει σίγουρα το" σημάδι" του μεγάλου ερμηνευτή. Ταυτόχρονα ανήκει στους ελάχιστους καλλιτέχνες που συνδυάζει εκτός από την ευρεία αποδοχή, την ανθρώπινη αγωνία και την έμπρακτη συμμετοχή του στους καθημερινούς μικρούς ή μεγάλους πολέμους.
Ο λόγος του μετράει. Το τραγούδι του μετράει. Μετράει το μπόι μας και τα κουράγια μας για να μην χαλαρώνουμε. Μετατρέπει τις «ήττες»» μας σε τραγούδι. Ακόμη κι αν δεν νικήσουμε, τουλάχιστον να το τραγουδήσουμε...
MojoRising
Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Μαρ 2006
- Μηνύματα
- 78
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
Πιστεύω πως αρκετοί έχουν προλάβει μια ιδιαίτερη εποχή, εκεί, τέλη 70 αρχές με μέσα 80. Οργασμός αναζητήσεων μουσικών και τρομερή έλλειψη ταυτόχρονα. Ψάχναμε δίσκους, περιμέναμε πως και πως το "ΜΟΥΣΙΚΟΡΑΜΑ" στην τηλεόραση, ακούγαμε Πετρίδη σαν τρελοί στο ραδιόφωνο, διαβάζαμε το "ΠΟΠ & ΡΟΚ" με τις ατελείωτες κριτικές του Μηλάτου και γενικά τρέχαμε αν γινόταν κάποια συναυλία. Υπήρχε μια ερωτική σχέση με τη μουσική για τον καθένα μας. Ίσως από την μικρή προσφορά δεν ξέρω...
Μέσα σε αυτό το κλίμα υπήρχε και μια ελληνική μουσική σκηνή που πάλευε να δώσει κάτι αξιόλογο. Διάφορα μικρά groups που ήταν φανερά επηρεασμένα από την αγγλική new wave σκηνή. Sraptown (Ρακιντζής), Big Alice (Μπίγαλης), Φατμέ (Πορτοκάλογλου), Sharp Ties. Από την άλλη οι Μουσικές Ταξιαρχίες με ένα περίεργο ροκ αλλά με καταπληκτικό δέσιμο ελληνικών στοίχων, ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ με τις περίεργες αμερικανιές του, ο Γιοκαρίνης με τα rock 'n' roll. Κάπου αλλού όμως δέσποζε μια μεγαλόπρεπη φιγούρα, ένας φανταστικός ερμηνευτής που πάσχιζε να κουβαλήσει μια τεράστια κληρονομιά. Αυτήν που άφησε ο μεγαλύτερος έλληνας ρόκερ όλων των εποχών ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ αλλά και το μεγαλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ροκ συγκρότημα SOCRATES. Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ.
Γεμίζαμε ότι κασέτες θέλαμε με τον Βασίλη. Εξηντάρες, ενενηντάρες, εκατονεικοσάρες... Ατέλειωτο ρεπερτόριο... Φωνή συρμάτινη και καθαρή που ταίριαζε απόλυτα με την μπαλάντα. Ο τέλειως ερμηνευτής για Λοίζο, για Σαββόπουλο, για Θεοδωράκη, για Μικρούτσικο, για ʼσιμο, αλλά και για νέους συνθέτες που με ρίσκο τους ερμήνευε και απογείωνε τα κομμάτια τους. Ποτέ του δεν άλλαξε, δεν φόρεσε ρούχα μόνο για την σκηνή, δεν τραγούδησε στίχους μόνο για την σκηνή αλλά τους έλεγε και στις συνεντεύξεις του. Ήταν κοντά στο κοινό του το οποίο πάντα ηλικιακά βρισκόταν ανάμεσα στο 12 και το 70. Ένας αυθεντικός άνθρωπος πάνω από όλα και ακούραστος στο να δίνει ότι καλύτερο μπορούσε πάντα γι αυτό και δεν τον κατηγορώ αλλά και δεν με στεναχωρεί που δεν κατάφερε να συνεχίσει την κληρονομιά τελικά του ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ.
ΥΓ: "Ο ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ" είναι τραγούδι του Λάκη Με Τα Ψηλά Ρεβέρ. Απλά το αναφέρω γιατί εκείνος δεν το αναφέρει ποτέ.
Μέσα σε αυτό το κλίμα υπήρχε και μια ελληνική μουσική σκηνή που πάλευε να δώσει κάτι αξιόλογο. Διάφορα μικρά groups που ήταν φανερά επηρεασμένα από την αγγλική new wave σκηνή. Sraptown (Ρακιντζής), Big Alice (Μπίγαλης), Φατμέ (Πορτοκάλογλου), Sharp Ties. Από την άλλη οι Μουσικές Ταξιαρχίες με ένα περίεργο ροκ αλλά με καταπληκτικό δέσιμο ελληνικών στοίχων, ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ με τις περίεργες αμερικανιές του, ο Γιοκαρίνης με τα rock 'n' roll. Κάπου αλλού όμως δέσποζε μια μεγαλόπρεπη φιγούρα, ένας φανταστικός ερμηνευτής που πάσχιζε να κουβαλήσει μια τεράστια κληρονομιά. Αυτήν που άφησε ο μεγαλύτερος έλληνας ρόκερ όλων των εποχών ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ αλλά και το μεγαλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ροκ συγκρότημα SOCRATES. Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ.
Γεμίζαμε ότι κασέτες θέλαμε με τον Βασίλη. Εξηντάρες, ενενηντάρες, εκατονεικοσάρες... Ατέλειωτο ρεπερτόριο... Φωνή συρμάτινη και καθαρή που ταίριαζε απόλυτα με την μπαλάντα. Ο τέλειως ερμηνευτής για Λοίζο, για Σαββόπουλο, για Θεοδωράκη, για Μικρούτσικο, για ʼσιμο, αλλά και για νέους συνθέτες που με ρίσκο τους ερμήνευε και απογείωνε τα κομμάτια τους. Ποτέ του δεν άλλαξε, δεν φόρεσε ρούχα μόνο για την σκηνή, δεν τραγούδησε στίχους μόνο για την σκηνή αλλά τους έλεγε και στις συνεντεύξεις του. Ήταν κοντά στο κοινό του το οποίο πάντα ηλικιακά βρισκόταν ανάμεσα στο 12 και το 70. Ένας αυθεντικός άνθρωπος πάνω από όλα και ακούραστος στο να δίνει ότι καλύτερο μπορούσε πάντα γι αυτό και δεν τον κατηγορώ αλλά και δεν με στεναχωρεί που δεν κατάφερε να συνεχίσει την κληρονομιά τελικά του ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ.
ΥΓ: "Ο ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ" είναι τραγούδι του Λάκη Με Τα Ψηλά Ρεβέρ. Απλά το αναφέρω γιατί εκείνος δεν το αναφέρει ποτέ.
JOHNNYDMAX
Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 1.134
- Like
- 26
- Πόντοι
- 16
ʼλλες εποχές...
Περασμένες ανεπιστρεπτί δυστυχώς.
Ίσως και πιο αγνές παρά την έλλεψη όλων αυτών των επιλογών που έχουμε τώρα .
Ο Βασίλης με γυρίζει πάντα πολλά χρόνια πίσω...
Επισκέπτης
NEON7
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 20 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 1.614
- Κριτικές
- 2
- Like
- 1.705
- Πόντοι
- 216
+10000
Επισκέπτης
και ποτε δεν ηταν δηθεν στη σκηνη!θυμαμαι παλιοτερα ,ειχε παιξει στο δημοτικο θεατρο πειραια!εκεινο το βραδυ δεν ηταν καλα ομως ψυχολογικα και επι 2 ωρες τραγουδουσε μπαλαντες και το εβλεπες οτι τις ζουσε!!δεν το επαιξε και καλα χαρουμενος ,δεν τραγουδησε κομματια για να χοροπηδησουμε ,τραγουδησε αυτο που ενιωθε!και τον παραδεχτηκα!!!οταν δε εμφανιζοταν μια χρονια με μπουλα και ζουγανελη ,ηταν ολα τα λεφτα!! 
JOHNNYDMAX
Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 1.134
- Like
- 26
- Πόντοι
- 16
Παιδιά ειλικρινά με χαροποιεί η συμμετοχή σας στο θρεντ.
Έτσι, ας πεί ο καθένας την προσωπική του εμπειρία.
Θέλω να ευχαριστήσω και όσους δεν συμπαθούν ιδιαίτερα το Βασίλη, που λένε την άποψη τους (σεβαστή), αλλά τη λένε κόσμια, και δεν προκαλούν αντιπαραθέσεις στο θρέντ !
Έτσι, ας πεί ο καθένας την προσωπική του εμπειρία.
Θέλω να ευχαριστήσω και όσους δεν συμπαθούν ιδιαίτερα το Βασίλη, που λένε την άποψη τους (σεβαστή), αλλά τη λένε κόσμια, και δεν προκαλούν αντιπαραθέσεις στο θρέντ !