Ισως να πληρωνει τα καραγκιοζιλικια του θειου του στις δεκαετιες του 80 και 90 .
Δεν πιστεύω να το λες σοβαρά.
Ο "βαρδινογιαννισμός" που κυριάρχησε στο ελληνικό ποδόσφαιρο το διάστημα που αναφέρεις είναι ο πιο απόλυτης μορφής έλεγχος που έχει δει ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ακόμα και να δεχθώ ότι υπάρχει παράγκα (που στην τελική τίποτα δεν έχει αποδειχθεί με τρόπο ανδιαμφισβήτητο), ο Κόκκαλης είναι μητέρα Τερέζα μπροστά στον κουμπουροφόρο παράγοντα (aka γλίτσας, aka "καπετάνιος").
Αν κάποιος θα ήθελε να βρει το μέγεθος της σήψης της εποχής, δεν θα έπρεπε να ψάξει ποιοί ήταν οι διεφθαρμένοι, αλλά τους ελάχιστους που δεν ήταν. Γιατί πολλά ωραία συνέβησαν τότε:
- η υπόθεση Χρηστίδη (δωροδοκία παίκτη): ο Βαρδής αθωώθηκε γιατί δεν ήταν παράγοντας (αλλά μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ).
- οι κληρώσεις του Κυπέλλου (Δραμουντάνης και αργότερα Θανασάκης).
- το παράρτημα (ξέρετε ποιό να μην τα λέμε).
- οι ομάδες δορυφόροι (τι να πρωτογράψεις... Κόρινθος, Αθηναϊκός, Δόξα Δράμας - κρίμα τη συμπαθούσα - είναι οι πρώτες που μου έρχονται στο μυαλό).
- επισκέψεις στα καμαράκια των διαιτητών (με ή άνευ μπράβων - το κουμπούρι ήταν στάνταρ).
- διαιτητές εργαζόμενοι στον όμιλο.
- διαιτητές "φιλοπαναθηναϊκοί" (πχ. ο αλήστου μνήμης Χαρλαβάνης).
- συνδυασμός και των δύο παραπάνω.
- υπόθεση Κιάππε (βρέθηκε τελικά ο Θαλής; μπααα... σαν τους "κοριούς" θάφτηκε και αυτή).
- περίεργα λάθη ομάδων... (ποιός θυμάται πως έχασε τον Μαραγκό ο Πανιώνιος; ).
κτλ κτλ...
Δεν νομίζω ότι κάποιος που γνωρίζει τα στοιχειώδη της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου, να έχει αυταπάτες. Ο Παναθηναϊκός δεν ασχολείται με το γιατί υπάρχει παράγκα, αλλά γιατί η παράγκα δεν είναι δικιά του! Καθότι, οι άνθρωποι είναι γνώστες...
Ή όπως τραγουδούσανε ε χορώ τα χανούμια τότε...
"Βαρδινογιά - Βαρδινογιάννη π******,
με τα μεγά με τα μεγάλα φρύδια,
βάλε στον κώλο τα λεφτά (ποιά λεφτά άραγες; ),
και γλύψε μας τ' α******** "...