Τσίπρας-ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

[pornopapos]

Λίο Πάνιτς: Ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει μια δημοκρατική, διεθνιστική εναλλακτική λύση


 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/06/2012

Διέξοδος από την κρίση δεν θα υπάρξει, χωρίς να είναι δημοκρατική, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού κράτους. Οι Έλληνες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν την ευκαιρία να οικοδομήσουν μια εναλλακτική λύση έναντι των παλιών λενινιστικών κομμάτων και των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, τύπου ΠΑΣΟΚ. Είσαστε διαφορετικοί από τους Γερμανούς, από τους Γάλλους σοσιαλδημοκράτες, από τον Ομπάμα. Και δεν πρέπει να φοβάστε να το παραδεχθείτε. Συνέντευξη στην Ελένη Τσερεζόλε

η κρίση είναι πάντα μια ευκαιρία. Και παντού η κυρίαρχη τάξη θέλησε να ωφεληθεί, βαθαίνοντας τις νεοφιλελεύθερες δομές. Τώρα φαίνεται ότι στην Ελλάδα μπορεί να γίνει η ανατροπή
Ο Λίο Πάνιτς, καταξιωμένος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο πανεπιστήμιο Γιορκ στο Τορόντο του Καναδά, μιλά στην "Αυγή" της Κυριακής για την κρίση, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη διέξοδο που προσφέρει, ενώ επιμένει στην επικαιρότητα που αποκτούν οι σοσιαλιστικές αξίες. "Σήμερα, με αφορμή την κρίση αυτή, διαπιστώνουμε ότι ο χώρος για μεταρρύθμιση εντός του καπιταλισμού είναι πλέον πολύ στενός". "Και το αποτέλεσμα, από τη στιγμή που το σύστημα δεν επιτρέπει μεταρρύθμιση, είναι ότι, αν η Αριστερά δεν προσφέρει εναλλακτική λύση που να υπερβαίνει τον καπιταλισμό, στην κατεύθυνση των σοσιαλιστικών αξιών και πολιτικών, τότε η υπέρβαση της κρίσης θα γίνει από τα δεξιά". "Και γι' αυτό ο κόσμος στο κέντρο, που δεν το αντιλαμβάνονται αυτό, και επιθυμούν τη διατήρηση του status quo, πρέπει να επιλέξουν μεταξύ των δύο που θεωρούν 'άκρα'". "Αν είναι πράγματι δημοκράτες, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να επιλέξουν την Αριστερά, γιατί αυτό που προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η απόπειρα αλλαγής του καπιταλισμού από τα αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει μια δημοκρατική, διεθνιστική εναλλακτική λύση. Και με αυτή την έννοια, ναι, είναι εκτός συστήματος και έτσι πρέπει να είναι".



- Θεωρείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι παράγοντας σημαντικών αλλαγών, που θα έχουν διάρκεια στον χρόνο;

Από απόσταση και χωρίς να γνωρίζω ελληνικά, είναι δύσκολο να πω. Αλλά από όσα μου λένε εδώ οι σύντροφοι και όσα διαβάζω μεταφρασμένα σχετικά με το πρόγραμμά του, θεωρώ ότι μπορούμε να ελπίζουμε. Η κρίση της δεκαετίας του 1970 είχε ήδη κάνει φανερό ότι τα παλιά κομμουνιστικά κόμματα και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, που ήσαν οι βασικές πολιτικές οργανώσεις της εργαζόμενης τάξης του 20ού αιώνα, είχαν φθάσει στο τέλος της ιστορικής τους πορείας. Όταν έκανε την εμφάνισή του το ΠΑΣΟΚ, ήταν όταν υπήρχε Αριστερά στο εσωτερικό της σοσιαλδημοκρατίας, που κατέληξε, για παράδειγμα, στο κοινό ριζοσπαστικό πρόγραμμα στη Γαλλία, στη Βρετανία ο Τόνι Μπεν και ο Κεν Λίβινγκστοουν, στη Σουηδία. Στο εσωτερικό δε των κομμουνιστικών κομμάτων, είχαμε τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια του ευρωκομμουνισμού. Παράλληλα, είχαμε και προσπάθεια του φοιτητικού κινήματος να δημιουργήσει καλύτερα λενινιστικά κόμματα, μαοϊκού ή τροτσκιστικού είδους.

Τώρα η δική μου η γενιά κοιτάζει το παρελθόν αυτό και καταλαβαίνει ότι όλες αυτές οι προσπάθειες απέτυχαν. Όλες. Αυτές στο εσωτερικό των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, κυρίως γιατί η πλειοψηφία των ηγεσιών της σοσιαλδημοκρατίας δεν ήσαν σοσιαλιστές. Στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, τα πράγματα ήσαν ούτως ή άλλως περίεργα, γιατί προήλθε από το κέντρο, ήταν πελατειακό, και επέστρεψε γρήγορα στο κέντρο. Και η ευρωκομμουνιστική προσπάθεια δεν κατάφερε να αλλάξει τα κόμματα αυτά.

Έγιναν λοιπόν διαφορετικές προσπάθειες, από τις οποίες ο Συνασπισμός είναι αυτή που διαρκεί ώς σήμερα. Και η οποία έχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Το Αριστερό Κόμμα στη Γερμανία, λόγω της ιδιαίτερης δυσκολίας της διαφορετικής κουλτούρας μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας, δεν κατάφερε να έχει πολύ καλό αποτέλεσμα. Στη Γαλλία, μετά από το δημοψήφισμα του 2005, οδηγηθήκαμε ουσιαστικά στο Αριστερό Μέτωπο, όπου όμως ο βασικός πολιτικός οργανισμός παραμένει το Κομμουνιστικό Κόμμα. Το πιο νέο παράδειγμα στο οποίο μπορούμε να έχουμε ελπίδα είναι ο Συνασπισμός, με τη συμμαχία που σχημάτισε το 2004, τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρατηρώ πάντα στους Έλληνες φίλους το πόσο εκπληκτικά ήσαν τα όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα, με την έκρηξη στους δρόμους, τη φοβερή κινητοποίηση, τις καταλήψεις, ενώ οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι ο κόσμος ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Και ξαφνικά, με τη συμβολική αυτοκτονία στο Σύνταγμα, με το γεγονός ότι πλέον δεν ευθυνόταν μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η Ν.Δ., για το Μνημόνιο, ήταν φανερό ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τα θεσμικά μέσα και την ηγεσία για να ωφεληθεί από την κρίση αυτή. Ξέρετε, η κρίση είναι πάντα μια ευκαιρία. Και παντού η κυρίαρχη τάξη θέλησε να ωφεληθεί, βαθαίνοντας τις νεοφιλελεύθερες δομές. Τώρα φαίνεται ότι στην Ελλάδα μπορεί να γίνει η ανατροπή. Ό,τι κι αν γίνει σε αυτές τις εκλογές, όλη η διεθνής Αριστερά παρατηρεί τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα....



- Ποια η εκτίμησή σας για τη στάση του ΚΚΕ, που το έχει οδηγήσει σε ιστορικά χαμηλά;

Δεν αποτελεί έκπληξη. Πιστεύω ότι η θέση του δεν είναι πολύ δημιουργική, για να το θέσω κομψά. Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε τόσο καλά, η απορριπτική στάση του ΚΚΕ είναι πράγματι αξιοπερίεργη και μάλλον θα χάσουν κι άλλη δύναμη. Η επιχειρηματολογία τους, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μεταμφιεσμένη, σοσιαλδημοκρατία, δεν είναι σωστή. Διαβάζοντας τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ παρατήρησα ότι χρησιμοποιεί σοσιαλιστική ρητορική. Η βασική θέση για κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών είναι, για παράδειγμα, απολύτως κρίσιμη. Πιστεύω ότι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Ευρώπης, "δεν φεύγουμε αν δεν μας διώξετε", είναι σωστή.



- Πριν από έναν χρόνο στην επικαιρότητα κυριαρχούσε η πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο, η επανάσταση στην Τυνησία, οι Αγανακτισμένοι στην Ισπανία, το Κίνημα "Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ" ενώ στην Ελλάδα...

Και στην Ελλάδα, παρά το ότι οι Ισπανοί Αγανακτισμένοι κατέλαβαν πρώτοι τις πλατείες, υπήρχε κατάληψη της πλατείας Συντάγματος. Όλοι κοιτούσαν τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Ο κόσμος εκτός Ελλάδας θεώρησε πως ό,τι συνέβαινε στο εσωτερικό της ήταν παρεμφερές με την "Αραβική άνοιξη", τους Ισπανούς Αγανακτισμένους κ.ά. Το διαφορετικό στην Ελλάδα ήταν ότι είχατε μεν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, αλλά όχι θεσμική ισχυρή διέξοδο για να πάρετε αυτή τη διαμαρτυρία και να την πάτε στο κράτος για να το αλλάξετε. Στην Ελλάδα, λόγω των ριζών, εδώ και 20 χρόνια, του Συνασπισμού, ακόμη και με τα σκαμπανεβάσματά του, φάνηκε ότι υπάρχει η δυνατότητα να αποκτήσει ο χώρος μαζική βάση. Ξέρουμε ότι σήμερα υπάρχει αυτή η διάχυτη άποψη σχεδόν παντού, μεταξύ κυρίως των νέων, που είναι κατά των κομμάτων, του "να αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να πάρουμε την εξουσία". Αλλά αυτό δεν γίνεται. Μπορείς να διοργανώνεις τη μια μετά την άλλη τις διαδηλώσεις, αλλά θα μείνεις στις διαδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια σε ό,τι σου κάνουν! Παρατηρώντας το τι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα, διαπιστώνουμε μια θετική εξέλιξη, πέρα από τις διαδηλώσεις.



- Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σημερινή κατάσταση παγκοσμίως;

Σήμερα βλέπουμε την ανανέωση της επικαιρότητας των σοσιαλιστικών ιδεών. Είναι αδύνατον να φανταστούμε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την οικολογική και την οικονομική κρίση χωρίς επιστροφή στον οικονομικό σχεδιασμό... Ξέρω, ξέρω... Αυτό προκαλεί συνειρμούς περί σταλινισμού, αυταρχισμού κ.ά. Έχουμε βγάλει τα διδάγματά μας για τους συγκεκριμένους λόγους που εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα και, εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την ύπαρξη των αγορών ή να αποδεχθούμε έναν σοσιαλισμό των αγορών που δεν θα συνεπάγεται δημοκρατικό σχεδιασμό. Έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθήσουμε στην κατεύθυνση αυτή.



- Συχνά στον ενδοαριστερό διάλογο χρησιμοποιούνται διανοούμενοι όπως ο Στίγκλιτς ή ο Κρούγκμαν κ.ά. Πώς θεωρείτε τις προσεγγίσεις τους;

Το είδος των λύσεων που προτείνουν οι Στίγκλιτς, Κρούγκμαν και λοιποί, δηλαδή λίγος έλεγχος των αγορών και των τραπεζών και ότι μπορούμε να επιστρέψουμε στο κεϋνσιανό κράτος πρόνοιας, απέχει πολύ από τις απαιτήσεις των καιρών. Η κρίση είναι πολύ βαθύτερη από ό,τι λένε. Ο δυναμισμός του καπιταλισμού τα τελευταία 30 χρόνια, η επανάσταση, ακόμη και στις τεχνολογίες, αλλά κυρίως στον χρηματοπιστωτικό τομέα, είναι τέτοια που αυτές οι ρυθμίσεις δεν μπορούν πλέον να συγκρατήσουν το σύστημα. Δεν είναι ανάγκη πάση θυσία να ψάχνει η Αριστερά στον αστικό Τύπο για κάποιοΝ ευϋπόληπτο αναλυτή, για να πει ότι στηρίζει τις θέσεις της. Ας έχουμε περισσότερη αυτοπεποίθηση. Σε πρόσφατη συνέντευξή μου είπα ότι στις αρχές του 21ου αιώνα, κατά την πρώτη σοβαρή κρίση του καπιταλισμού σε αυτό τον αιώνα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να γίνει η Ελλάδα η κοιτίδα της δημοκρατίας για τον 21ο αιώνα. Διέξοδος από την κρίση δεν θα υπάρξει χωρίς να είναι δημοκρατική, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού κράτους. Οι Έλληνες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν την ευκαιρία να οικοδομήσουν μια εναλλακτική λύση έναντι των παλιών λενινιστικών κομμάτων και των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων τύπου ΠΑΣΟΚ. Είσαστε διαφορετικοί από τους Γερμανούς, από τους Γάλλους σοσιαλδημοκράτες, από τον Ομπάμα. Και δεν πρέπει να φοβάστε να το παραδεχθείτε.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=692628

 

[Κώστας Λαδάκης]

ΣΥΡΙΖΑ : ΣΥΡφετός Ιδιαίτερα Ζημιογόνων Ασχετων !



Θα μου πεις ,ειναι καλύτεροι οι απατεώνες-κλεφτες της ΝΔ και του Πασοκ ?

Ισως οχι .

Αλλά ενα ειναι πλεον σχεδον βεβαιο !

ΠΡΩΤΟ κομμα ο Συριζα !

Παλι θα εχουμε Πρωθυπουργό που δεν εχει πραγματικά

εργαστει ,παρα μόνο στα χαρτιά ?


Κρίμα ,διότι υπάρχουν και σοβαροί ανθρωποι

στο Συριζα .

Βεβαια υπάρχουν και οι

συνιστώσες της βουβουζελας του Συριζα

όπως ο Πορδόπαπος !

 

[Κώστας Λαδάκης]

Η Παπιούλα ...βουβουζελοσυνιστώσα του Συριζα ! 

 

[Temaxistis]

Τελικά, ρε ΄σεις, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ....αντισυστημικό κόμμα;       

Όπως ήταν και το ΠΑΣΟΚ το '81.     

 

[geman30]

Τελικά, ρε ΄σεις, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ....αντισυστημικό κόμμα;       

Όπως ήταν και το ΠΑΣΟΚ το '81.     

 

[pornopapos]

Τελικά, ρε ΄σεις, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ....αντισυστημικό κόμμα;       

Όπως ήταν και το ΠΑΣΟΚ το '81.     

ίσως ναι, ίσως όχι!


πάντως:
Όλα τα κόμματα κατά του ΣΥΡΙΖΑ

Μελιγγώνης Γιώργος
Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/06/2012
Σύσσωμο το πολιτικό φάσμα συσπειρώθηκε με την παρουσίαση των προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, αφού τις ανακοινώσεις στην “Αθηναΐδα” ακολούθησε ομοβροντία δηλώσεων όλων των κομμάτων με μία κοινή συνισταμένη: όλοι εναντίον ΣΥΡΙΖΑ.

Με σχεδόν ίδια επιχειρήματα η κριτική των κομμάτων στις προγραμματικές θέσεις της Αριστεράς
«Ακούσαμε, σήμερα, από τον ΣΥΡΙΖΑ πώς θα οδηγήσει τη χώρα έξω από την Ευρώπη και το ευρώ. Πώς θα μας οδηγήσει σε εθνικές περιπέτειες», σχολίασε ο εκπρόσωπος της Ν.Δ., Γ. Μιχελάκης, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι, με τις προτάσεις του, "θα καταρρεύσουν ή θα φύγουν από τη χώρα και οι τελευταίες επιχειρήσεις, θα χαθεί κάθε ελπίδα των ανέργων, θα φορολογηθούν ακόμη πιο βαριά η μεσαία τάξη, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, θα αποδυναμωθεί ακόμη πιο πολύ η ελληνική ναυτιλία”. Η ΝΔ., εξάλλου, έκανε λόγο για “συνονθύλευμα εξαγγελιών που δεν τόλμησαν να κοστολογήσουν” και για “πολιτική απάτη”.

Σφοδρή ήταν η κριτική και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλου, που κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι “έθεσε στον λαό το αλαζονικό και τυφλό δίλημμα 'Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ', που οδηγεί την κοινωνία σε διχασμό και την Ελλάδα εκτός Ευρώπης”. Ο Ευ. Βενιζέλος έκανε λόγο για “την πιο συντηρητική και κρατικιστική πολιτική, που πληρώνει πολύ ακριβά ο φτωχός και αδύναμος Έλληνας”, και χαρακτήρισε τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ως “σόφισμα της καταστροφής και δηλητήριο του διχασμού της κοινωνίας”.

“Ακούγαμε και εμείς για πρόγραμμα τύπου Σοβιέτ, που θα έβαζε σε πανικό τους καπιταλιστές, και τελικά ακούσαμε εξαγγελίες που μοιάζουν με τον Σημίτη”, σχολίασε η γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι “ακολουθεί λογική ψίχουλα”.

Σε προσωπικό, και όχι πολιτικό τόνο, ο γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού τον Ανεξάρτητων Ελλήνων σημείωσε ότι “ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται σεμινάρια διπλωματίας και μαθήματα οικονομίας”. Παράλληλα, ο Κ. Μαρκόπουλος κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι "διανέμει ακοστολόγητες υποσχέσεις σʼ όσους μιλάνε ελληνικά, αλλά και σε όσους δεν μιλούν, καθώς και λαθρομετανάστες (sic) απολαμβάνουν της στοργής του”.

“Από τα δεξιά” ήταν και η κριτική της ΔΗΜ.ΑΡ., που επισήμανε ότι “η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ουσιαστικά άνοιγμα της πόρτας για επιστροφή στη δραχμή”. “Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε ότι πρώτα θα καταγγείλει μονομερώς το Μνημόνιο και μετά θα προτείνει διάλογο με την Ε.Ε. Δηλαδή προτείνει πρώτα ρήξη και μετά διαπραγμάτευση”, τόνισε το κόμμα του Φ. Κουβέλη, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ για “μεγάλη αντίφαση” και λέγοντας ότι “ενώ οδηγεί με την πρότασή του στο κενό, παράλληλα θέλει τα κονδύλια της σύμβασης για να υποσχεθεί παροχές”.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=692718

 

[Κώστας Λαδάκης]

Ψηφίστε Συριζα και βαλτε σταυρό

στην Πορδοπαπιούλα που θα

κατέβει υποψηφια στη Β Θεσσαλονίκης ! 

 

[Temaxistis]

ίσως ναι, ίσως όχι!

Αυτοκριτική είναι αυτό;

Δεν σε ενοχλεί η σύγκριση με το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα;

Αν ήμουν αριστερός, θα αισθανόμουν άσχημα.

Ένας από τους χώρους που καταλεηλάτησε ο Ανδρέας ήταν και το...ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, ο μακρινός (πολιτικός) πρόγονος του ΣΥΡΙΖΑ.

 

[jhonny64]

ίσως ναι, ίσως όχι!


πάντως:
Όλα τα κόμματα κατά του ΣΥΡΙΖΑ

ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΑΙ Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΥΠΟΜΟΝΗ
Μοσκοβισί: Αναμφίβολα θα τεθεί θέμα εξόδου...

«Αναμφίβολα θα τεθεί θέμα εξόδου» της Ελλάδας από την ευρωζώνη εάν η Αθήνα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της όσον αφορά το πρόγραμμα λιτότητας που έχει συμφωνήσει» ήταν η αναφορά του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί στη γαλλική τηλεόραση.

«Το ζήτημα θα τεθεί χωρίς αμφιβολία. . . Θα ετίθετο εάν οι ίδιοι οι Έλληνες δεν σέβονταν τις δεσμεύσεις τους. Ευχόμαστε αληθινά η Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη», πρόσθεσε


και ο γαλλος κατα του συριζα 

 

[Κώστας Λαδάκης]

Σταυρώστε τον Πορδόπαπο

τον Υποψήφιο του Συριζα !

(ΣΥΡφετός Ιδιαίτερα Ζημιογόνων Ασχετων )

Για να υποστηρίζει τα

δικαιώματα που εχουν οι Λουγκρες !  

 

[caracortado]

α δεν το είχα δει αυτό πολύ γέλιο

Τα ήθη τής Νέας Εποχής και τού πολυπολυτισμού.Θαυμάστε τον!!!

 

[jhonny64]

«ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝ»
Για ελληνική έξοδο προετοιμάζεται η Κίνα
Σε συναγερμό θέτει η κινεζική κυβέρνηση βασικές οικονομικές υπηρεσίες της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της Κεντρικής Τράπεζας, ζητώντας την εκπόνηση σχεδίων για την αντιμετώπιση οικονομικών κινδύνων που θα προέκυπταν από πιθανή απόσχιση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63665291

και οι κινεζοι κατα του συριζα ειναι

 

[pantremenos(1)]

ίσως ναι, ίσως όχι!


πάντως:
Όλα τα κόμματα κατά του ΣΥΡΙΖΑ

Μελιγγώνης Γιώργος
Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/06/2012
Σύσσωμο το πολιτικό φάσμα συσπειρώθηκε με την παρουσίαση των προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, αφού τις ανακοινώσεις στην “Αθηναΐδα” ακολούθησε ομοβροντία δηλώσεων όλων των κομμάτων με μία κοινή συνισταμένη: όλοι εναντίον ΣΥΡΙΖΑ.

Πρεπει κάποια στιγμη να σταματήσετε την κλαψομουνίαση.
Ειστε κομμα εξουσίας τωρα.
Στις 17 θα είστε 1οι ετοιμοι για κυβέρνηση ή 2οι αξιωματική αντιπολίτευση.
Με ποιον θελετε να ασχοληθουν οι αλλοι?
Ή την ΝΔ ή εσας αντιπολιτεύονται και λογικο είναι.
Εμ τι την περασες την εξουσία? Πεταμε και καμμια μαλακια να περνάει η ωρα?

 

[caracortado]

Ένας από τους χώρους που καταλεηλάτησε ο Ανδρέας ήταν και το...ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, ο μακρινός (πολιτικός) πρόγονος του ΣΥΡΙΖΑ.

Οχι απλώς καταλεηλάτησε, κυριολεκτικά εξαφανίσθηκε το ΚΚΕεσ. πού προσπάθησε να επιβιώσει με απίστευτες αλχημείες τύπου ΕΑΔΕ (Εθνική Αντιδικτατορική Δημοκρατική Ενότητα).

 

[jhonny64]

Ο γενικός δείκτης υποχωρεί κατά 2,64%, στις 488,63 μονάδες, με τις τράπεζες να χάνουν την ίδια ώρα 2,86%.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13903&subid=2&pubid=112875773

και το χρηματιστηριο κατα του συριζα ειναι

 

[pornopapos]

Τελικά, ρε ΄σεις, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ....αντισυστημικό κόμμα;       

Όπως ήταν και το ΠΑΣΟΚ το '81.     

το ερώτημα είναι φιλοσφικό βεβαίως...

ας σκεφτούμε:

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=692715

Οι δυνατότητες που έχουν οι άνθρωποι, για να ανατρέψουν το σύστημα, είναι δύο

03/06/2012
ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΠΕΛΕΓΡΙΝΗ

Αναφορά στον Κωνσταντίνο Τσουκαλά
Ο διανοούμενος, όπως δηλώνει η λέξη, διανοείται, σκέφτεται. «Σκέφτομαι» σημαίνει: αμφισβητώ. Διανοούμενος, λοιπόν, είναι ο μορφωμένος ή καλλιεργημένος άνθρωπος, που αμφισβητεί. Ο άνθρωπος που ανήκει σε ένα σύστημα, ασπάζεται κάποια ιδεολογία ή υπηρετεί την εξουσία, όσο σοφός ή καλλιεργημένος κι αν είναι, δεν είναι διανοούμενος, αφού υιοθετεί απαρέγκλιτα όσα υπαγορεύει ο χώρος όπου έχει φωλιάσει. Δεν πάει ο Χάιντεγγερ να είναι μεγάλος φιλόσοφος κι ο Πάουντ λαμπρός ποιητής, τόσο ο μεν, ως πρύτανης της ναζιστικής Γερμανίας, όσο και ο δε, ως προπαγανδιστής του φασισμού, δεν μπορούν να εκληφθούν ως διανοούμενοι - σε αντίθεση προς τον καθηγητή Κωνσταντίνο Τσουκαλά, στον οποίον θα ήθελα να αναφερθώ ειδικότερα.

Ο Τσουκαλάς, εξ αφορμής της βαθιάς κρίσης της κοινωνίας μας, επισημαίνει ότι είμαστε μπλεγμένοι σε ένα παγκόσμιο, καπιταλιστικό σύστημα, όπου οι αποφάσεις γι' αυτήν λαμβάνονται ερήμην ημών από εκείνους που ελέγχουν την τεχνολογία, την επιστήμη, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Οι δυνατότητες που έχουν οι άνθρωποι, για να ανατρέψουν το σύστημα, είναι δύο. Η μια είναι να γυρίσουν την πλάτη τους στο σύστημα, να απορρίψουν τους όρους του. Το να πιστεύει κανείς, βέβαια, παρατηρεί ο Τσουκαλάς, ότι είναι δυνατόν να φύγουμε από το σύστημα -αποφασίζοντας, παραδείγματος χάριν, να μην πληρώνουμε φόρους ή να αδιαφορούμε για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις και συμφωνίες- είναι ματαιοπονία, αν δεν οδηγεί την κοινωνία σε περαιτέρω συρρίκνωση και εξαθλίωση από αυτές που υπό τις παρούσες συνθήκες υφίσταται. Η άλλη δυνατότητα αντίδρασης στο σύστημα είναι ο δρόμος της τυφλής βίας, όπου σπρώχνει τους ανθρώπους η απελπισία, στην οποία βυθίζονται εξαιτίας των υφιστάμενων άθλιων όρων διαβίωσής των. Έτσι, όμως, οι απελπισμένοι άνθρωποι το μόνο που μπορούν να πετύχουν είναι η εξέγερση κι όχι η εγκαθίδρυση μιας άλλης κοινωνίας, απεξαρτημένης από το υφιστάμενο σύστημα, που είναι, τελικά, το ζητούμενο. Τα πράγματα, εν τοιαύτη περιπτώσει, λέει ο Τσουκαλάς, είναι αδιέξοδα. Άρα να μην ελπίζουμε.

Οι άνθρωποι, ωστόσο, επισημαίνει ο Τσουκαλάς, αν θέλουν να απεξαρτηθούν από το σύστημα που είναι εγκλωβισμένοι, οφείλουν να συστήσουν έναρθρες μορφές πολιτικής αντίστασης με σαφή στόχευση τη δημιουργία μιας κοινωνίας διαφορετικής από αυτήν όπου ανήκουν τώρα. Αυτό, για τον Τσουκαλά, είναι κάτι που μπορούμε να ελπίζομε ότι ενδέχεται -στα επόμενα έτη, ίσως- να γίνει.

Αναλαμβάνοντας ο διανοούμενος την ευθύνη να αμφισβητήσει το σύστημα χωρίς, παράλληλα, να χαϊδεύει τις ομάδες που αποκλειστικό μέλημά τους έχουν την τυφλή εξέγερση γίνεται μοιραία στόχος επιθέσεων, απέναντι στις οποίες, για να τις αντιμετωπίσει, θα πρέπει να είναι οπλισμένος με θάρρος και αποφασιστικότητα. Πέραν τούτου, στην προσπάθειά του να παρέμβει κριτικά στα πράγματα, βιώνει συχνά μέσα του τη δοκιμασία της αντίφασης, που μπορεί να μην είναι ηχηρή, όπως οι επιθέσεις που δέχεται απ' έξω, είναι, όμως, εξίσου, αν όχι και περισσότερο ακόμη, επώδυνη.

Η πραγματικότητα είναι σύνθετη, έτσι ώστε, επιχειρώντας να τη συλλάβει κανείς, οδηγείται όχι σπάνια σε αντιφάσεις - το μόνο πράγμα που δεν χωράει το μυαλό του ανθρώπου. Μπορούμε να σκεφτούμε τα πλέον απίθανα πράγματα -ότι σε κάποιο αστέρι κατοικούν άνθρωποι, ότι υπάρχει μετά θάνατον ζωή κ.ά.τ.-, αλλά είναι αδύνατον να σκεφτούμε ποτέ ένα λευκό λουλούδι που δεν είναι λευκό.

Η αντίφαση, στην οποία οδηγείται ο Τσουκαλάς, αναζητώντας διέξοδο στην κρίση της κοινωνίας μας, είναι: από τη μια πλευρά να διακατέχεται από την απελπισία ότι «τα πράγματα είναι αδιέξοδα», άρα να μην ελπίζουμε, κι από την άλλη πλευρά να αισιοδοξεί ότι τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν καλύτερα, οπότε «δεν μπορούμε παρά, περιμένοντας, να ελπίζουμε».

Όσο ενοχλητικές κι αν είναι οι αντιφάσεις, είμαστε, παρ' όλα αυτά, χωρίς αυτές λειψοί, όπως λέει ο Μπρεχτ. Οδυνηρό θα ήταν, για να γλιτώσει κανείς από τη δοκιμασία της αντίφασης, να επιλέξει το ένα από τα δύο σκέλη της ακρωτηριάζοντας έτσι τη σκέψη του, ή, ακόμη χειρότερα, να περιμένει χωρίς να ελπίζει τίποτα ούτε να μην ελπίζει τίποτα - όπως συμβαίνει στο Περιμένοντας τον Γκοντό, όπου ο Εστραγκόν και ο Βλαντιμίρ περιμένουν κάθε μέρα τον Κύριο Γκοντό δίχως αυτός ποτέ να εμφανίζεται, αφήνοντάς τους να ζουν το μαρτύριο της ατέλειωτης, απόλυτα κενής, αναμονής.

 

[caracortado]

«ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝ»
Για ελληνική έξοδο προετοιμάζεται η Κίνα
Σε συναγερμό θέτει η κινεζική κυβέρνηση βασικές οικονομικές υπηρεσίες της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της Κεντρικής Τράπεζας, ζητώντας την εκπόνηση σχεδίων για την αντιμετώπιση οικονομικών κινδύνων που θα προέκυπταν από πιθανή απόσχιση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63665291

και οι κινεζοι κατα του συριζα ειναι

Tι θέση θα πάρει άραγε η μαοική συνιστώσα τού syriza;

 

[jhonny64]

Για δραχμή προετοιμάζει τα ATM της η HSBC, με εντολή από το Λονδίνο
Οι προετοιμασίες γίνονται σε πολλαπλά επίπεδα, κατ' εφαρμογή των υποδείξεων του εποπτικού οργάνου του Σίτι του Λονδίνου. Η Αρχή Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών, όπως και η Τράπεζα της Αγγλίας έχουν ζητήσει από τις βρετανικές τράπεζες να είναι έτοιμες για παν ενδεχόμενο.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=112875108

και οι αγγλοι κατα του συριζα ειναι

 

[pantremenos(1)]

Ρωτήσατε τον ΣΥΡΙΖΑ αν θέλει να κυβερνήσει;
04.06.2012ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ

Ακριβώς δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές. Πολλοί φοβούνται ότι έρχεται το τέλος της χώρας στην περίπτωση που… έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Μήπως όμως ο ΣΥΡΙΖΑ φοβάται περισσότερο να αναλάβει τις τύχες της χώρας από αυτούς που φοβούνται τον ΣΥΡΙΖΑ;

Να λοιπόν μια παράμετρος την οποία θα πρέπει να σκεφθούμε σοβαρά πριν ο φόβος μεγιστοποιήσει το πραγματικό εκτόπισμα του ΣΥΡΙΖΑ στη κοινωνία, και πριν ακόμα φθάσουμε στις κάλπες, αναδειχθεί κυβέρνηση δια της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.

Αν οι πολίτες πιστεύουν ειλικρινά ότι αυτοί που υπόσχονται την αλλαγή δεν έχουν σχέση με εκείνους που εμπόδιζαν τις αλλαγές, οφείλουμε να τους θυμίσουμε ότι πλην των 12 συνιστωσών, υπάρχει και μια 13η. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, τα στελέχη και η υπουργός που εμπνεύστηκε το «Λεφτά υπάρχουν», ενώ επί υπουργίας της υπογράφηκε το πρώτο Μνημόνιο.

Πρόσφατα, σε συνέντευξή του, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε μια διαπίστωση αλλά κανείς δεν έδωσε τη δέουσα σημασία. Είπε: «Μας ωφέλησαν τα λάθη των αντιπάλων μας». Αυτό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κίνημα διαμαρτυρίας που τροφοδοτήθηκε από λάθη των άλλων. Και δυστυχώς ενισχύεται συνεχώς από λάθη που προκαλεί ο φόβος για μια πραγματικότητα την οποία αρνούμαστε να την αντιμετωπίσουμε.

Αντί να τους τρομοκρατήσουμε με τα ίδια τους τα λόγια, τις υποσχέσεις τους και τα συνθήματά τους, γενικώς αντί να τους φέρουμε αντιμέτωπους με το «πρόγραμμα- πάρε κόσμε», εμείς τους αντιμετωπίζουμε ως «επαναστάτες» που έρχονται να καταλάβουν τη Σιέρρα Μαέστρα.

Του ίδιου αρθρογράφου:

http://www.statesmen.gr/72909/democrazy/ρωτήσατε-τον-συριζα-αν-θέλει-να-κυβερν_04-06-2012.html

 

[caracortado]

Αυτοκριτική είναι αυτό;

Δεν σε ενοχλεί η σύγκριση με το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα;

Αν ήμουν αριστερός, θα αισθανόμουν άσχημα.

Γιαλαντζί αριστερός είναι.