Tου Πασχου Μανδραβελη
Πρέπει να είναι το μοναδικό κόμμα στον κόσμο που εκδίδει ένα πρόγραμμα για κάθε ποσοστό που επιτυγχάνει στις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ένα πρόγραμμα για την περίοδο που κέρδισε το 5% των ψηφοφόρων, παρουσιάζει σήμερα ένα καινούργιο επειδή πήγε στο 17% και πιθανότατα να δούμε ένα τρίτο αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις που το θέλουν στο 25%.
Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ένα άλλο πρόγραμμα. Οχι γιατί το 10.300 λέξεων κείμενο, που υπάρχει σήμερα στο syriza.gr, είναι το μεγαλύτερο σημείωμα αυτοκτονίας που γράφτηκε ποτέ στην Ιστορία. Κυρίως διότι το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος διαπνέεται από την αρχή «καλύτερα υγιής και πλούσιος, παρά άρρωστος και φτωχός». Δηλαδή, τα περισσότερα απ’ όσα προτείνει είναι καλά κι όμορφα. «Να κατοχυρωθούν οι αναγκαίοι πόροι με τις εισφορές και την κρατική συμμετοχή και να υπάρξει σύστημα καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής και της εισφοροκλοπής». Ωραία ευχή και γι’ αυτό υπήρχε στα προγράμματα και του παλιού δικομματισμού. Το ερώτημα είναι πόσο περισσότερο να συμμετάσχει το κράτος στο ασφαλιστικό, αφού ήδη δίνει 30-35% των εσόδων του για συντάξεις και πώς ακριβώς καταπολεμάται η εισφοροδιαφυγή;
Το πρόβλημα του νέου προγράμματος, που παρουσιάζεται σήμερα, θα είναι πιο θολό κι ευχετήριο από το προηγούμενο. Κι αυτό είναι φυσιολογικό. Η συνισταμένη των 12 συνιστωσών αναγκαστικά είναι «μ’ άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» για να διατηρείται η συνοχή του σχήματος. Τώρα που συρρέει και το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ικανοποιηθούν και οι δικές του «ευαισθησίες», αυτές που χαρακτήρισαν τις πρακτικές του παλιού δικομματισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται μεγάλο κόμμα κι αποκτά τα πολυσυλλεκτικά χαρακτηριστικά των μεγάλων κομμάτων και το πρόγραμμά του θα γίνει πιο θολό και γενικόλογο. Αν, μάλιστα, γίνει κυβέρνηση θα δούμε ένα ΣΥΡΙΖΑ 3.0 με πρόγραμμα στην πράξη πολύ πιο σκληρό από το σημερινό, αφού εκ των πραγμάτων θα πρέπει να διορθώσει μακροχρόνιες δομικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, χωρίς το Μνημόνιο και τα δανεικά των εταίρων.
