tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
[size=20pt]Ρ. Δούρου: Η Αττική μετατρέπεται στο στοίχημα εξουσίας της αριστεράς στη χώρα [/size]- See more at:
οι πεινασμένες μύγες ονειρεύονται ανοιχτές πληγές
Τσίπρας-ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
- Μέλος που άνοιξε το νήμα Pradadevil
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 65K
- Εμφανίσεις 1M
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 4 άτομα (0 μέλη και 4 επισκέπτες)
οι πεινασμένες μύγες ονειρεύονται ανοιχτές πληγές
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
κοντά στον βασιλικό (Σταθάκης) ο οποίος λόγω βουλευτικής ασυλίας και να καταδικαζόταν δεν θα εξέτιε την ποινή ποτιστήκανε και οι γλαστρες...
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
δεν ομίλησε η δικαιοσύνη?
εσύ θα μας πεις?
τα πίνεις ή τα φτύνεις, είπαμε?
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
ομίλησε... αυτό όμως δεν με εμποδίζει να κάνω κριτική στις αποφάσεις της...
ο Σταθάκης σύμφωνα με την απόφαση είναι αθώος...
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
[size=24pt]Τζίμερ–Παπαδημούλης: Ικανοποίηση από παρουσία Σπινέλι και «Λίστα Τσίπρα» στη GUE[/size]
«Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι που έχουμε στην ιταλική αντιπροσωπεία τη Μπάρμπαρα Σπινέλι, τη κόρη του Αλτιέρο Σπινέλι», τόνισε μόλις πήρε το λόγο η Γκάμπι Τζίμερ, η απερχόμενη επικεφαλής της ομάδας της ευρωπαϊκής αριστεράς GUE/NGL στην εναρκτήρια συνεδρίαση της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας στις Βρυξέλλες.
Η Τζίμερ δήλωσε σίγουρη για το κοινό εξαιρετικό έργο που θα προωθήσει με την ιταλική αντιπροσωπεία. Το δυνατό χειροκρότημα για τη Μπάρμπα Σπινέλι, τον Κούρτσιο Μαλτέζε και την Ελεονόρα Φορέντζα επιβεβαίωσε ότι την ικανοποίηση της επικεφαλής της ομάδας συμμερίζονται οι ευρωβουλευτές της ευρωπαϊκής αριστεράς και οι οικολόγοι της Βορείου Ευρώπης.
«Είμαι πολύ χαρούμενος για την είσοδο των τριών ευρωβουλευτών της «Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» στην ομάδα του GUE/NGL. Για όλους εμάς του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά για εμένα αποτελεί τιμή να έχουμε στην ομάδα μας την κόρη του Αλτίερο Σπινέλι, τη Μπάρμπαρα Σπινέλι, τον Κούρτσιο Μαλτέζε και την Ελεονόρα Φορέντζα, που αντιπροσωπεύουν τη νίκη του ενωτικού ψηφοδελτίου «Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» εναντίον των ανελεύθερων εκλογικών νόμων, τη λογοκρισία και το στραγγαλισμό της αριστεράς διαμέσου της κατάργησης της δημόσιας χρηματοδότησης των κομμάτων», τόνισε ο Έλληνας Δημήτρης Παπαδημούλης, επικεφαλής των ευρωβουλευτών και πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική βουλή.
«Με την «Άλλη Ευρώπη», το ΣΥΡΙΖΑ και όλη την ευρωπαϊκή αριστερά είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε την κοινή μας μάχη εναντίον της λιτότητας, του βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού και των πλατιών συμμαχιών, στοχεύοντας να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στις χώρες μας και στην Ευρώπη. Σήμερα επέστρεψαν στην οικογένειά μας οι εκπρόσωποι της ιταλικής πολιτικής και κοινωνικής αριστεράς, οι σύντροφοί μας των αγώνων των Γένοβας και των δημοψηφισμάτων εναντίον της ιδιωτικοποίησης του νερού και εναντίον της πυρηνικής ενέργειας. Συναντάμε στην ομάδα μας σήμερα την κληρονομία του Αλτιέρο Σπινέλι και του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ σχεδόν τιράντα χρόνια από το θάνατό του. Σαν ΣΥΡΙΖΑ είμαστε πολύ χαρούμενοι και περήφανοι γιατί οι σύντροφοί μας είχαν στο ψηφοδέλτιό τους του όνομα του Αλέξη Τσίπρα», υπογράμμισε ο Δ. Παπαδημούλης.
«Η Μπάρμπαρα Σπινέλι, η Ελεονόρα Φορέντζα και ο Κούρτσιο Μαλτέζε είναι οι εκπρόσωποι μιας κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς που ετοιμάζεται να δώσει μια σκληρή μάχη εναντίον της λιτότητας, του δημοσιονομικού συμφώνου, του χρέους, της εργασιακής ανασφάλειας και της κατεδάφισης της δημοκρατίας στην Ιταλία και την Ευρώπη», τόνισε ο Ρομπέρτο Μουζάκιο, ο πρώην Ιταλός ευρωβουλευτής του GUE/NGL και του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που ήταν παρών στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας της αριστεράς στις Βρυξέλλες.
Οι τρεις ευρωβουλευτές του «Ψηφοδελτίου Τσίπρας» θα έχουν αύριο μια σειρά συναντήσεων με τους συναδέλφους τους του GUE για να καθορίσουν το χρονοδιάγραμμα των εργασιών της ομάδας και τις Επιτροπές που θα πρέπει να συμμετάσχουν.
- See more at:
«Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι που έχουμε στην ιταλική αντιπροσωπεία τη Μπάρμπαρα Σπινέλι, τη κόρη του Αλτιέρο Σπινέλι», τόνισε μόλις πήρε το λόγο η Γκάμπι Τζίμερ, η απερχόμενη επικεφαλής της ομάδας της ευρωπαϊκής αριστεράς GUE/NGL στην εναρκτήρια συνεδρίαση της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας στις Βρυξέλλες.
Η Τζίμερ δήλωσε σίγουρη για το κοινό εξαιρετικό έργο που θα προωθήσει με την ιταλική αντιπροσωπεία. Το δυνατό χειροκρότημα για τη Μπάρμπα Σπινέλι, τον Κούρτσιο Μαλτέζε και την Ελεονόρα Φορέντζα επιβεβαίωσε ότι την ικανοποίηση της επικεφαλής της ομάδας συμμερίζονται οι ευρωβουλευτές της ευρωπαϊκής αριστεράς και οι οικολόγοι της Βορείου Ευρώπης.
«Είμαι πολύ χαρούμενος για την είσοδο των τριών ευρωβουλευτών της «Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» στην ομάδα του GUE/NGL. Για όλους εμάς του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά για εμένα αποτελεί τιμή να έχουμε στην ομάδα μας την κόρη του Αλτίερο Σπινέλι, τη Μπάρμπαρα Σπινέλι, τον Κούρτσιο Μαλτέζε και την Ελεονόρα Φορέντζα, που αντιπροσωπεύουν τη νίκη του ενωτικού ψηφοδελτίου «Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» εναντίον των ανελεύθερων εκλογικών νόμων, τη λογοκρισία και το στραγγαλισμό της αριστεράς διαμέσου της κατάργησης της δημόσιας χρηματοδότησης των κομμάτων», τόνισε ο Έλληνας Δημήτρης Παπαδημούλης, επικεφαλής των ευρωβουλευτών και πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική βουλή.
«Με την «Άλλη Ευρώπη», το ΣΥΡΙΖΑ και όλη την ευρωπαϊκή αριστερά είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε την κοινή μας μάχη εναντίον της λιτότητας, του βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού και των πλατιών συμμαχιών, στοχεύοντας να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στις χώρες μας και στην Ευρώπη. Σήμερα επέστρεψαν στην οικογένειά μας οι εκπρόσωποι της ιταλικής πολιτικής και κοινωνικής αριστεράς, οι σύντροφοί μας των αγώνων των Γένοβας και των δημοψηφισμάτων εναντίον της ιδιωτικοποίησης του νερού και εναντίον της πυρηνικής ενέργειας. Συναντάμε στην ομάδα μας σήμερα την κληρονομία του Αλτιέρο Σπινέλι και του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ σχεδόν τιράντα χρόνια από το θάνατό του. Σαν ΣΥΡΙΖΑ είμαστε πολύ χαρούμενοι και περήφανοι γιατί οι σύντροφοί μας είχαν στο ψηφοδέλτιό τους του όνομα του Αλέξη Τσίπρα», υπογράμμισε ο Δ. Παπαδημούλης.
«Η Μπάρμπαρα Σπινέλι, η Ελεονόρα Φορέντζα και ο Κούρτσιο Μαλτέζε είναι οι εκπρόσωποι μιας κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς που ετοιμάζεται να δώσει μια σκληρή μάχη εναντίον της λιτότητας, του δημοσιονομικού συμφώνου, του χρέους, της εργασιακής ανασφάλειας και της κατεδάφισης της δημοκρατίας στην Ιταλία και την Ευρώπη», τόνισε ο Ρομπέρτο Μουζάκιο, ο πρώην Ιταλός ευρωβουλευτής του GUE/NGL και του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που ήταν παρών στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας της αριστεράς στις Βρυξέλλες.
Οι τρεις ευρωβουλευτές του «Ψηφοδελτίου Τσίπρας» θα έχουν αύριο μια σειρά συναντήσεων με τους συναδέλφους τους του GUE για να καθορίσουν το χρονοδιάγραμμα των εργασιών της ομάδας και τις Επιτροπές που θα πρέπει να συμμετάσχουν.
- See more at:
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
[size=25pt]Σε τροχιά πλειοψηφίας ισπανική και ιρλανδικη αριστερά
[/size]
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών έχουν δημιουργήσει ισχυρούς κραδασμούς στους πολιτικούς συσχετισμούς δύο τουλάχιστον χωρών της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, με ορατή πλέον την ανάδειξη της, πέραν των σοσιαλιστών, αριστεράς σε διεκδικητή της εξουσίας.
- Στην Ιρλανδία:
Το Sinn Fein, αναδεικνύεται μετά την σημαντική ενίσχυσή του στις ευρωεκλογές και τις τοπικές εκλογές στην Ιρλανδία, σε πρώτη πολιτική δύναμη δημοσκοπικά σύμφωνα με έρευνα του Irish Independent / Millward Brown που δημοσιεύθηκε στις 7 Ιουνίου.
Συγκεκριμένα το Sinn fein είναι πρώτο κόμμα με 26% (από 10% στις προηγούμενες εκλογές του 2011) και ακολουθεί το κυβερνών κεντροδεξιό μνημονιακό Fine Gael με 20% (σε ελεύθερη πτώση από 36% το 2011) μαζί με το κεντρώο Fianna Fail (που έβαλε την Ιρλανδία στο μνημόνιο και έκτοτε έμεινε εκτός κυβέρνησης) (με μικρή άνοδο από 17% το 2011 στο 20%). Ο κυβερνητικός εταίρος του Fine Gael, το κεντροαριστερό Εργατικό Κόμμα καταβαραρθρώνεται στο 5% (από 19% το 2011).
Όπως αναφέρει και ο Independent:
"Η δημοσκόπηση δείχνει πως το εκλογικό σώμα έχει διαχωρίσει την πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, από την συνολική της αξιολόγηση.
Ακόμα και στο μειωμένο ποσοστό των σημερινών ψηφοφόρων των Εργατικών, μόλις ένας στους πέντε υποστηρικτές τους πιστεύουν πως η κυβέρνηση συνασπισμού πηγαίνει καλά - ενώ πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους του Fine Gael είναι ικανοποιημένοι από το έργο της. Τα υψηλότερα επίπεδα δυσαρέσκειας είναι όπως θα περίμενε κανείς μεταξύ των ψηφοφόρων του Sinn Fein, του Fianna Fail και των διαφόρων ανεξαρτήτων υποψηφίων (που συνολικά φτάνουν το 27% από 15% και μεταξύ των οποίων βρίσκονται αρκετοί υποψήφιοι και κόμματα στα αριστερά του SF) - και μεταξύ των ψηφοφόρων με τα χαμηλότερα εισοδήματα..."
Το θέατρο της ιρλανδικής εξόδου λοιπόν έχει μάλλον επιταχύνει την φθορά των κυβερνητικών κομμάτων και δεν μοιάζει πια απίθανο (αν και το Ιρλανδικό εκλογικό σύστημα έχει ιδιομορφίες) να προκύψει κυβέρνηση στην Ιρλανδία με κορμό το Sinn Fein με την στήριξη ανεξαρτήτων ή και μικρότερων κομμάτων.
- Στην Ισπανία
http://[URL unfurl="true"]www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/06/tsipras-aganaktismenoi-630x400.jpg[/img[/URL]]
Μετά την απρόσμενη εκτόξευση του κινηματικού Podemos, πολιτική έκφραση των Ισπανικών "πλατειών" στις ευρωεκλογές, οι ισορροπίες στο πολιτικό σύστημα έχουν οδηγήσει σε μια διπλή ανατροπή: αφενός μέσα στην αριστερά αναδεικνύεται σε μείζονα πόλο το Podemos δίπλα στην Ενωμένης Αριστεράς (Izquerda Unida) που φαίνεται να χάνει δημοσκοπικά δυνάμεις, αφετέρου, ευρύτερα αναδύεται ένας δυνητικά ισχυρός αριστερός πόλος στο πολιτικό σύστημα ισομεγέθης με τους Σοσιαλιστές και το Λαϊκό Κόμμα.
Συγκεκριμένα σε έρευνα της Gabinet d'Estudis Socials i Opinió Pública (GESOP) για το El Periodico η εκτίμηση ψήφου είναι η ακόλουθη:
Το Λαϊκό Κόμμα (PP) είναι στο 25.6%, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) στο 19,4%, το Podemos στο 15,1%, η Ενωμένη Αριστερά (IU) στο 8,1% και το Κεντρώο UPD στο 7,8%. Η δυναμική του Podemos, που θυμίζει - τηρουμένων των αναλογιών - την δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του Μαΐου του 2012, φαίνεται καθαρά στην αστάθμητη ψήφο όμως όπου αναδεικνύεται πρώτο κόμμα στην Ισπανία με 16,1% επί του συνολου των ερωτηθέντων έναντι 15.1 μόλις του Λαϊκού Κόμματος.
Από την δυναμική του Podemos και την θετική συγκυρία της ανάδειξης του πολιτειακού ζητήματος στην Ισπανία, μπορεί κανείς να δει πως η Όλη Αριστερά στην Ισπανία συμπεριλαμβανομένων και των κομμάτων της εθνοτικής/αποσχιστικής αριστεράς, αναδεικνύεται σε ισχυρό τρίτο πόλο με "κυβερνητικό" μέγεθος. Προϋπόθεση για αυτό είναι φυσικά η συνεννόηση μεταξύ των δυνάμεών της, αλλά πάντως το μετεκλογικό τοπίο δείχνει δυνατότητες ανατροπής.
Καθώς η Ελληνική κυβέρνηση κλυδωνίζεται μετεκλογικά και οδηγείται σε προσχηματικούς προεκλογικούς ανασχηματισμούς, φαίνεται πως η αρχική προσδοκία του ΣΥΡΙΖΑ για την διαμόρφωση μετά τις ευρωεκλογές ενός νέου τοπίου στην ΕΕ, με νέους συσχετισμούς και με κυβερνήσεις της αριστεράς επί των θυρών και άλλων κρατών-μελών πέραν της Ελλάδας, λαμβάνει σάρκα και οστά. Αρχίζουν να αχνοφαίνονται οι χώρες εκείνες και οι συσχετισμοί που μπορούν να οδηγήσουν την Ευρώπη μακρυά από την νεοφιλελεύθερη ηγεμονία, σε μια ριζική αλλαγή πορείας προς τα αριστερά...
- See more at: [URL unfurl="true"]http://left.gr/news/se-trohia-pleiopsifias-ispaniki-kai-irlandiki-aristera#sthash.PHcvhnvy.dpuf[/URL]
[/size]
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών έχουν δημιουργήσει ισχυρούς κραδασμούς στους πολιτικούς συσχετισμούς δύο τουλάχιστον χωρών της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, με ορατή πλέον την ανάδειξη της, πέραν των σοσιαλιστών, αριστεράς σε διεκδικητή της εξουσίας.
- Στην Ιρλανδία:
Το Sinn Fein, αναδεικνύεται μετά την σημαντική ενίσχυσή του στις ευρωεκλογές και τις τοπικές εκλογές στην Ιρλανδία, σε πρώτη πολιτική δύναμη δημοσκοπικά σύμφωνα με έρευνα του Irish Independent / Millward Brown που δημοσιεύθηκε στις 7 Ιουνίου.
Συγκεκριμένα το Sinn fein είναι πρώτο κόμμα με 26% (από 10% στις προηγούμενες εκλογές του 2011) και ακολουθεί το κυβερνών κεντροδεξιό μνημονιακό Fine Gael με 20% (σε ελεύθερη πτώση από 36% το 2011) μαζί με το κεντρώο Fianna Fail (που έβαλε την Ιρλανδία στο μνημόνιο και έκτοτε έμεινε εκτός κυβέρνησης) (με μικρή άνοδο από 17% το 2011 στο 20%). Ο κυβερνητικός εταίρος του Fine Gael, το κεντροαριστερό Εργατικό Κόμμα καταβαραρθρώνεται στο 5% (από 19% το 2011).
Όπως αναφέρει και ο Independent:
"Η δημοσκόπηση δείχνει πως το εκλογικό σώμα έχει διαχωρίσει την πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, από την συνολική της αξιολόγηση.
Ακόμα και στο μειωμένο ποσοστό των σημερινών ψηφοφόρων των Εργατικών, μόλις ένας στους πέντε υποστηρικτές τους πιστεύουν πως η κυβέρνηση συνασπισμού πηγαίνει καλά - ενώ πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους του Fine Gael είναι ικανοποιημένοι από το έργο της. Τα υψηλότερα επίπεδα δυσαρέσκειας είναι όπως θα περίμενε κανείς μεταξύ των ψηφοφόρων του Sinn Fein, του Fianna Fail και των διαφόρων ανεξαρτήτων υποψηφίων (που συνολικά φτάνουν το 27% από 15% και μεταξύ των οποίων βρίσκονται αρκετοί υποψήφιοι και κόμματα στα αριστερά του SF) - και μεταξύ των ψηφοφόρων με τα χαμηλότερα εισοδήματα..."
Το θέατρο της ιρλανδικής εξόδου λοιπόν έχει μάλλον επιταχύνει την φθορά των κυβερνητικών κομμάτων και δεν μοιάζει πια απίθανο (αν και το Ιρλανδικό εκλογικό σύστημα έχει ιδιομορφίες) να προκύψει κυβέρνηση στην Ιρλανδία με κορμό το Sinn Fein με την στήριξη ανεξαρτήτων ή και μικρότερων κομμάτων.
- Στην Ισπανία
http://[URL unfurl="true"]www.tribune.gr/wp-content/uploads/2014/06/tsipras-aganaktismenoi-630x400.jpg[/img[/URL]]
Μετά την απρόσμενη εκτόξευση του κινηματικού Podemos, πολιτική έκφραση των Ισπανικών "πλατειών" στις ευρωεκλογές, οι ισορροπίες στο πολιτικό σύστημα έχουν οδηγήσει σε μια διπλή ανατροπή: αφενός μέσα στην αριστερά αναδεικνύεται σε μείζονα πόλο το Podemos δίπλα στην Ενωμένης Αριστεράς (Izquerda Unida) που φαίνεται να χάνει δημοσκοπικά δυνάμεις, αφετέρου, ευρύτερα αναδύεται ένας δυνητικά ισχυρός αριστερός πόλος στο πολιτικό σύστημα ισομεγέθης με τους Σοσιαλιστές και το Λαϊκό Κόμμα.
Συγκεκριμένα σε έρευνα της Gabinet d'Estudis Socials i Opinió Pública (GESOP) για το El Periodico η εκτίμηση ψήφου είναι η ακόλουθη:
Το Λαϊκό Κόμμα (PP) είναι στο 25.6%, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) στο 19,4%, το Podemos στο 15,1%, η Ενωμένη Αριστερά (IU) στο 8,1% και το Κεντρώο UPD στο 7,8%. Η δυναμική του Podemos, που θυμίζει - τηρουμένων των αναλογιών - την δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του Μαΐου του 2012, φαίνεται καθαρά στην αστάθμητη ψήφο όμως όπου αναδεικνύεται πρώτο κόμμα στην Ισπανία με 16,1% επί του συνολου των ερωτηθέντων έναντι 15.1 μόλις του Λαϊκού Κόμματος.
Από την δυναμική του Podemos και την θετική συγκυρία της ανάδειξης του πολιτειακού ζητήματος στην Ισπανία, μπορεί κανείς να δει πως η Όλη Αριστερά στην Ισπανία συμπεριλαμβανομένων και των κομμάτων της εθνοτικής/αποσχιστικής αριστεράς, αναδεικνύεται σε ισχυρό τρίτο πόλο με "κυβερνητικό" μέγεθος. Προϋπόθεση για αυτό είναι φυσικά η συνεννόηση μεταξύ των δυνάμεών της, αλλά πάντως το μετεκλογικό τοπίο δείχνει δυνατότητες ανατροπής.
Καθώς η Ελληνική κυβέρνηση κλυδωνίζεται μετεκλογικά και οδηγείται σε προσχηματικούς προεκλογικούς ανασχηματισμούς, φαίνεται πως η αρχική προσδοκία του ΣΥΡΙΖΑ για την διαμόρφωση μετά τις ευρωεκλογές ενός νέου τοπίου στην ΕΕ, με νέους συσχετισμούς και με κυβερνήσεις της αριστεράς επί των θυρών και άλλων κρατών-μελών πέραν της Ελλάδας, λαμβάνει σάρκα και οστά. Αρχίζουν να αχνοφαίνονται οι χώρες εκείνες και οι συσχετισμοί που μπορούν να οδηγήσουν την Ευρώπη μακρυά από την νεοφιλελεύθερη ηγεμονία, σε μια ριζική αλλαγή πορείας προς τα αριστερά...
- See more at: [URL unfurl="true"]http://left.gr/news/se-trohia-pleiopsifias-ispaniki-kai-irlandiki-aristera#sthash.PHcvhnvy.dpuf[/URL]
memos@n
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Φεβ 2011
- Μηνύματα
- 28.726
- Like
- 22
- Πόντοι
- 366
τωρα ο προεδρος του οακκε στην ερτ 
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
τωρα ο προεδρος του οακκε στην ερτ
memos@n
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Φεβ 2011
- Μηνύματα
- 28.726
- Like
- 22
- Πόντοι
- 366
τυπε δες και αυτη την ειδηση σοκ :o
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
[size=20pt]Strengthened Left will fight for alternatives to EU leaders’ dud politics
[/size]
11/06/2014
Gabi Zimmer expressed her delight at the nearly 50% increase in the size of the group to 52 MEPs
Strengthened Left will fight for alternatives to EU leaders’ dud politics
Following the constitution of the new GUE/NGL group for the next European Parliamentary term, President Gabi Zimmer expressed her delight at the nearly 50% increase in the size of the group to 52 MEPs.
"We are very happy to welcome our new members from Podemos (Spain), L'Altra Europa con Tsipras (Italy), the animal rights parties from the Netherlands and Germany, Bildu (Los Pueblos Deciden coalition, Spain), and Luke "Ming" Flanagan, an independent member from Ireland. We are looking forward to working together with new left forces in order to give a strong voice within the European Parliament to the poor, the excluded, the unemployed, and the young, as well as to social movements and workers. With this inclusive and enlarged group, we will push for real alternatives at the European level in all policy areas, especially the urgent questions of ending austerity, fighting poverty and unemployment, countering the EU-US TTIP trade negotiations and moving to a sustainable economy. Millions of citizens have put their faith in us and we will not disappoint them," she said.
[/size]
11/06/2014
Gabi Zimmer expressed her delight at the nearly 50% increase in the size of the group to 52 MEPs
Strengthened Left will fight for alternatives to EU leaders’ dud politics
Following the constitution of the new GUE/NGL group for the next European Parliamentary term, President Gabi Zimmer expressed her delight at the nearly 50% increase in the size of the group to 52 MEPs.
"We are very happy to welcome our new members from Podemos (Spain), L'Altra Europa con Tsipras (Italy), the animal rights parties from the Netherlands and Germany, Bildu (Los Pueblos Deciden coalition, Spain), and Luke "Ming" Flanagan, an independent member from Ireland. We are looking forward to working together with new left forces in order to give a strong voice within the European Parliament to the poor, the excluded, the unemployed, and the young, as well as to social movements and workers. With this inclusive and enlarged group, we will push for real alternatives at the European level in all policy areas, especially the urgent questions of ending austerity, fighting poverty and unemployment, countering the EU-US TTIP trade negotiations and moving to a sustainable economy. Millions of citizens have put their faith in us and we will not disappoint them," she said.
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
Ευτύχης Μπιτσάκης*
πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
[size=27pt]Το ερώτημα είναι ποια Αριστερά;[/size]
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ και διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο (στην εποχή μας) πείραμα. Αν στηριχτεί κριτικά από τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς και από ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, θα μπορούσε να αντέξει τον ταξικό πόλεμο.
Και τώρα, τι; Αλλά η Αριστερά δεν είναι ακόμα πρώτη δύναμη. Οταν γίνει, θα τεθεί το ερώτημα. Ομως: Ποια Αριστερά; Κατά την ηγεσία του ΚΚΕ, Αριστερά είναι μόνο το ΚΚΕ. Για κάθε σοβαρό πολίτη, αντίθετα, Αριστερά είναι, παρά τις διαφορές τους, διαφορές κουλτούρας, τακτικής, στρατηγικής, ακόμα και διαφορές κοσμοθεωρητικών αντιλήψεων, όλες οι οργανώσεις οι οποίες θέτουν ως στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό. Δηλαδή, το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι οργανώσεις της λεγόμενης «εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς». (Αλήθεια, αν οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς υπερβούν τις καταγωγικές αγκυλώσεις τους, αυτοδιαλυθούν και ενωθούν, με πιθανότητα τότε να μπουν στη Βουλή και να πάνε και στην Ευρωβουλή, αν λοιπόν μπουν κ.λπ., τότε τι θα γίνει το «έξω».)
Αριστερά, πρώτη δύναμη. Αλλά αν η ηγεσία του ΚΚΕ επιμείνει να θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο εχθρό και αν η «εξωκοινοβουλευτική» Αριστερά επιμείνει στην άρνησή της, τότε το ερώτημα αφορά μόνο το πολύ πιθανό πρώτη δύναμη να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και τότε: Κυβέρνηση «με κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ. Απέναντι: Κεφάλαιο, τράπεζες, Ε.Ε., ιδεολογικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους, νεοναζί. Μαζί μ’ αυτούς και το ΚΚΕ;
Θα αντέξει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ; Προετοιμάζεται ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά για να αντιμετωπίσει δεξιούς και αριστερούς εχθρούς; Δηλαδή ετοιμάζεται για κυβέρνηση και για δύναμη εξουσίας; Δεν ξέρω τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Φοβάμαι όμως ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει σε βάθος την ιστορική ευθύνη την οποία αναλαμβάνει σε μια τέτοια περίπτωση. Φοβάμαι ότι κατέχεται από μια νεανική αισιοδοξία.
Ομως: Μη βιαζόμαστε! Το νέο καθεστώς της νέας, ολοκληρωτικής υποτέλειας στηρίζεται ακόμα σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Και προπαντός: Εχει και θα αξιοποιήσει εφεδρείες ώστε και με δεύτερο κόμμα τη Ν.Δ. (ή άλλο δεξιό σχήμα) να σχηματίσει μια πολυκέφαλη Λερναία Υδρα. Αυτό έγινε πρόσφατα, παλαιότερα και προπαντός στην περίοδο του Εμφυλίου.
Ας περιοριστούμε λοιπόν στο μισό αρχικό ερώτημα. (Ας θυμηθούμε το «Τι να κάνουμε» του Λένιν.)
Αρχίζουμε από ένα δεδομένο. Οτι δεν υπάρχει ελληνική κυβέρνηση. Οτι η τρόικα, μέσω των εθελόδουλων, εκποιεί τα πάντα. Οτι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα καταλήξει σε μια νέα μορφή γενοκτονίας, βιολογική και πολιτισμική. Συνεπώς: Τι να κάνουμε;
Η σημερινή κρίσιμη ιστορική στιγμή απαιτεί τη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου σωτηρίας, το οποίο θα διεκδικήσει την εξουσία και θα ανακόψει την πορεία προς το βάραθρο. Το μέτωπο θα μπορούσε να συγκροτηθεί στη βάση ενός ελάχιστου προγράμματος: στάση πληρωμών, ακύρωση των μνημονίων, προσπάθεια ακύρωσης της δανειακής σύμβασης (στόχος μάλλον ανέφικτος, λόγω των δρακόντειων όρων της σύμβασης), εθνικοποίηση τραπεζών, πολιτική οικονομικής ανασυγκρότησης με κύριο στόχο τον παραγωγικό τομέα κ.λπ.
Αλλά θα πει το ΚΚΕ: Εξωραϊσμός του καπιταλισμού! Και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά: Δεν αλλάζουν οι σχέσεις παραγωγής. Λοιπόν: Επανάσταση! Ανατροπή κ.λπ. Σύμφωνοι! Κομμουνιστική απελευθέρωση! Δύο φορές σύμφωνοι! Αλλά υπάρχει σήμερα επαναστατική κατάσταση στη χώρα μας; Δείτε τα ποσοστά των αριστερών κομμάτων. Και τι έλεγε ο Λένιν στην εποχή του; Δεν θα ήταν απλώς λάθος. Θα ήταν έγκλημα να ρίξουμε την πρωτοπορία στη μάχη, προτού κερδίσει, αν όχι την υποστήριξη, τουλάχιστον την ευνοϊκή στάση της κοινωνίας. Υπάρχει λοιπόν ευνοϊκή στάση της κοινωνίας μπροστά στο ενδεχόμενο μιας επανάστασης; Η απάντηση είναι, προφανώς, αρνητική. Το γιατί, δεν είναι του παρόντος!
Εστω όμως: Ποιος θα ήταν η πρωτοπορία και ο καθοδηγητής μιας ενδεχόμενης επανάστασης; Το ΚΚΕ που ευαγγελίζεται την επιστροφή στη μορφή σοσιαλισμού που κατέρρευσε; Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Πέρα απ’ αυτό: Ποια δύναμη η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως πρωτοπορία, έχει διαμορφωμένη στρατηγική της πορείας προς τον σοσιαλισμό; Το ΚΚΕ; Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ας ηρεμήσουμε. Η πλειοψηφία των αριστερών ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί; Επειδή το πρόγραμμά του αντιστοιχεί στις ανάγκες της ιστορικής στιγμής. Στην ανάγκη σωτηρίας του ελληνικού λαού. Αρχίζουμε συνεπώς από αυτό το αίτημα.
Ναι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλάει για σοσιαλισμό! Λάθος: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό. Αλλο αν θα θελήσει ή αν θα μπορέσει να τον πραγματοποιήσει. Αλλά υποστηρίζουν ορισμένοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μεταλλαχθεί σε νέο ΠΑΣΟΚ. Ας μην κάνουμε προφητείες… Αλλο το πρόγραμμα του ιστορικού (μακριά τη λήξει) ΠΑΣΟΚ και άλλο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλος ο λαός του ΠΑΣΟΚ (αγρότες μικροαστοί, ανερχόμενα κοινωνικά στρώματα, που δεν ονειρεύονταν σοσιαλισμό) και άλλος ο λαός της Αριστεράς: οι επιζώντες αγωνιστές της γενιάς μου (Αντίσταση, Εμφύλιος), οι αγωνιστές της ΕΔΑ, οι νέοι (τότε) Λαμπράκηδες, οι αγωνιστές εναντίον της χούντας, οι αγωνιστές των μετέπειτα κοινωνικών αγώνων. Ολοι αυτοί θα οδηγηθούν ως πρόβατα επί σφαγήν;
Ας μην κάνουμε προφητείες. Ας μη γινόμαστε μάντεις κακών. Στην Ιστορία, πεδίο δυνατοτήτων, τίποτε δεν προβλέπεται με βεβαιότητα και τίποτα δεν αποκλείεται. Το τυχαίο υπάρχει πάντα, εναντίον της ντετερμινιστικής μοιρολατρικής αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας.
Τι κάνουμε λοιπόν; Αγωνιζόμαστε για τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου σωτηρίας. Ενα ελάχιστο πρόγραμμα μπορεί να αποτελέσει τη βάση του μετώπου που θα διεκδικήσει την εξουσία. Τι θα γίνει όμως με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρώ; Μέσα ή έξω; Εδώ τίθεται το ερώτημα: Ποια από τις συνιστώσες της Αριστεράς έχει πειστική απάντηση στο ερώτημα «Η Ελλάδα είναι βιώσιμη έξω από την Ε.Ε.;»; Και η διάλυση της Ε.Ε. και η επιστροφή στα έθνη-κράτη είναι ιστορική πρόοδος ή οπισθοδρόμηση; Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, επιστρέφουμε στις «εθνικές» οικονομίες, που θα είναι πηγή νέων αντιθέσεων; Οι απαντήσεις της Αριστεράς είναι απλώς συνθήματα.
Τότε τι κάνουμε; Υποστηρίζω ότι η μόνη στρατηγική διεξόδου από την κρίση είναι η οργάνωση και ο συντονισμός του εργατικού κινήματος και των αριστερών δυνάμεων, πανευρωπαϊκά, με στρατηγικό στόχο τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες της Ευρώπης. Στόχος μακρινός μπροστά στη σημερινή οπισθοδρόμηση, αλλά ίσως ο μόνος μαρξιστικά ορθός.
Στο μεταξύ: Ας αρχίσει ένας δημόσιος διάλογος στην Αριστερά για την Αριστερά, για την Αριστερά και τα κινήματα, για το Μέτωπο, για το πρόβλημα της Ε.Ε., για τον σοσιαλισμό.
Η Αριστερά μας έχει το ταλέντο να κερδίζει μάχες και να χάνει τον πόλεμο. Θα σταθεί σήμερα στο ύψος της ιστορικής στιγμής; Ή θα συνεχίσει τον εμφύλιο, με συνέπεια τον δικό της εκφυλισμό και την καταστροφή της πατρίδας μας;
Χρόνια τώρα ορισμένοι πρόβλεπαν την κρίση και τη διάλυση του ΣΥΝ και στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προβλέψεις δεν επαληθεύτηκαν. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ και διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο (στην εποχή μας) πείραμα. Αν στηριχτεί κριτικά από τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς και από ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, θα μπορούσε να αντέξει τον ταξικό πόλεμο. Αν αφεθεί μόνος και αν καταρρεύσει, όσοι δεν μπήκαν μαζί του στη μάχη, θα νιώθουν δικαιωμένοι λέγοντας «εμείς τα προβλέψαμε»;
Συνεπώς: Λαϊκό μέτωπο σωτηρίας. Ευρύτερο λαϊκό κίνημα που θα στηρίζει κάθε θετικό μέτρο. Κριτική στήριξη της ενδεχόμενης κυβέρνησης «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ». Θα ανταποκριθούν στο «προσκλητήριο των καιρών» οι μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς; Και αντίστοιχα, η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ: Τι κάνει σήμερα ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των φίλων του και την κριτική στήριξη των άλλων δυνάμεων της Αριστεράς; Θα αγωνιστεί οργανωμένα και αταλάντευτα για να επιτευχθεί σήμερα το ρεαλιστικά εφικτό, δηλαδή το πρώτο βήμα της δύσκολης, επώδυνης και μακράς πορείας προς την κοινωνική απελευθέρωση; Και στη συνέχεια: Δημόσιος διάλογος μεταξύ των τριών συνιστωσών της Αριστεράς, για μια τεκμηριωμένη λύση του προβλήματος ευρώ-Ε.Ε. και για τη διαμόρφωση συγκεκριμένης στρατηγικής της πορείας προς τον σοσιαλισμό.
*Ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
- See more at:
πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
[size=27pt]Το ερώτημα είναι ποια Αριστερά;[/size]
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ και διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο (στην εποχή μας) πείραμα. Αν στηριχτεί κριτικά από τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς και από ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, θα μπορούσε να αντέξει τον ταξικό πόλεμο.
Και τώρα, τι; Αλλά η Αριστερά δεν είναι ακόμα πρώτη δύναμη. Οταν γίνει, θα τεθεί το ερώτημα. Ομως: Ποια Αριστερά; Κατά την ηγεσία του ΚΚΕ, Αριστερά είναι μόνο το ΚΚΕ. Για κάθε σοβαρό πολίτη, αντίθετα, Αριστερά είναι, παρά τις διαφορές τους, διαφορές κουλτούρας, τακτικής, στρατηγικής, ακόμα και διαφορές κοσμοθεωρητικών αντιλήψεων, όλες οι οργανώσεις οι οποίες θέτουν ως στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό. Δηλαδή, το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι οργανώσεις της λεγόμενης «εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς». (Αλήθεια, αν οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς υπερβούν τις καταγωγικές αγκυλώσεις τους, αυτοδιαλυθούν και ενωθούν, με πιθανότητα τότε να μπουν στη Βουλή και να πάνε και στην Ευρωβουλή, αν λοιπόν μπουν κ.λπ., τότε τι θα γίνει το «έξω».)
Αριστερά, πρώτη δύναμη. Αλλά αν η ηγεσία του ΚΚΕ επιμείνει να θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο εχθρό και αν η «εξωκοινοβουλευτική» Αριστερά επιμείνει στην άρνησή της, τότε το ερώτημα αφορά μόνο το πολύ πιθανό πρώτη δύναμη να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και τότε: Κυβέρνηση «με κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ. Απέναντι: Κεφάλαιο, τράπεζες, Ε.Ε., ιδεολογικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους, νεοναζί. Μαζί μ’ αυτούς και το ΚΚΕ;
Θα αντέξει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ; Προετοιμάζεται ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά για να αντιμετωπίσει δεξιούς και αριστερούς εχθρούς; Δηλαδή ετοιμάζεται για κυβέρνηση και για δύναμη εξουσίας; Δεν ξέρω τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Φοβάμαι όμως ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει σε βάθος την ιστορική ευθύνη την οποία αναλαμβάνει σε μια τέτοια περίπτωση. Φοβάμαι ότι κατέχεται από μια νεανική αισιοδοξία.
Ομως: Μη βιαζόμαστε! Το νέο καθεστώς της νέας, ολοκληρωτικής υποτέλειας στηρίζεται ακόμα σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Και προπαντός: Εχει και θα αξιοποιήσει εφεδρείες ώστε και με δεύτερο κόμμα τη Ν.Δ. (ή άλλο δεξιό σχήμα) να σχηματίσει μια πολυκέφαλη Λερναία Υδρα. Αυτό έγινε πρόσφατα, παλαιότερα και προπαντός στην περίοδο του Εμφυλίου.
Ας περιοριστούμε λοιπόν στο μισό αρχικό ερώτημα. (Ας θυμηθούμε το «Τι να κάνουμε» του Λένιν.)
Αρχίζουμε από ένα δεδομένο. Οτι δεν υπάρχει ελληνική κυβέρνηση. Οτι η τρόικα, μέσω των εθελόδουλων, εκποιεί τα πάντα. Οτι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα καταλήξει σε μια νέα μορφή γενοκτονίας, βιολογική και πολιτισμική. Συνεπώς: Τι να κάνουμε;
Η σημερινή κρίσιμη ιστορική στιγμή απαιτεί τη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου σωτηρίας, το οποίο θα διεκδικήσει την εξουσία και θα ανακόψει την πορεία προς το βάραθρο. Το μέτωπο θα μπορούσε να συγκροτηθεί στη βάση ενός ελάχιστου προγράμματος: στάση πληρωμών, ακύρωση των μνημονίων, προσπάθεια ακύρωσης της δανειακής σύμβασης (στόχος μάλλον ανέφικτος, λόγω των δρακόντειων όρων της σύμβασης), εθνικοποίηση τραπεζών, πολιτική οικονομικής ανασυγκρότησης με κύριο στόχο τον παραγωγικό τομέα κ.λπ.
Αλλά θα πει το ΚΚΕ: Εξωραϊσμός του καπιταλισμού! Και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά: Δεν αλλάζουν οι σχέσεις παραγωγής. Λοιπόν: Επανάσταση! Ανατροπή κ.λπ. Σύμφωνοι! Κομμουνιστική απελευθέρωση! Δύο φορές σύμφωνοι! Αλλά υπάρχει σήμερα επαναστατική κατάσταση στη χώρα μας; Δείτε τα ποσοστά των αριστερών κομμάτων. Και τι έλεγε ο Λένιν στην εποχή του; Δεν θα ήταν απλώς λάθος. Θα ήταν έγκλημα να ρίξουμε την πρωτοπορία στη μάχη, προτού κερδίσει, αν όχι την υποστήριξη, τουλάχιστον την ευνοϊκή στάση της κοινωνίας. Υπάρχει λοιπόν ευνοϊκή στάση της κοινωνίας μπροστά στο ενδεχόμενο μιας επανάστασης; Η απάντηση είναι, προφανώς, αρνητική. Το γιατί, δεν είναι του παρόντος!
Εστω όμως: Ποιος θα ήταν η πρωτοπορία και ο καθοδηγητής μιας ενδεχόμενης επανάστασης; Το ΚΚΕ που ευαγγελίζεται την επιστροφή στη μορφή σοσιαλισμού που κατέρρευσε; Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Πέρα απ’ αυτό: Ποια δύναμη η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως πρωτοπορία, έχει διαμορφωμένη στρατηγική της πορείας προς τον σοσιαλισμό; Το ΚΚΕ; Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ας ηρεμήσουμε. Η πλειοψηφία των αριστερών ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί; Επειδή το πρόγραμμά του αντιστοιχεί στις ανάγκες της ιστορικής στιγμής. Στην ανάγκη σωτηρίας του ελληνικού λαού. Αρχίζουμε συνεπώς από αυτό το αίτημα.
Ναι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλάει για σοσιαλισμό! Λάθος: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό. Αλλο αν θα θελήσει ή αν θα μπορέσει να τον πραγματοποιήσει. Αλλά υποστηρίζουν ορισμένοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μεταλλαχθεί σε νέο ΠΑΣΟΚ. Ας μην κάνουμε προφητείες… Αλλο το πρόγραμμα του ιστορικού (μακριά τη λήξει) ΠΑΣΟΚ και άλλο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλος ο λαός του ΠΑΣΟΚ (αγρότες μικροαστοί, ανερχόμενα κοινωνικά στρώματα, που δεν ονειρεύονταν σοσιαλισμό) και άλλος ο λαός της Αριστεράς: οι επιζώντες αγωνιστές της γενιάς μου (Αντίσταση, Εμφύλιος), οι αγωνιστές της ΕΔΑ, οι νέοι (τότε) Λαμπράκηδες, οι αγωνιστές εναντίον της χούντας, οι αγωνιστές των μετέπειτα κοινωνικών αγώνων. Ολοι αυτοί θα οδηγηθούν ως πρόβατα επί σφαγήν;
Ας μην κάνουμε προφητείες. Ας μη γινόμαστε μάντεις κακών. Στην Ιστορία, πεδίο δυνατοτήτων, τίποτε δεν προβλέπεται με βεβαιότητα και τίποτα δεν αποκλείεται. Το τυχαίο υπάρχει πάντα, εναντίον της ντετερμινιστικής μοιρολατρικής αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας.
Τι κάνουμε λοιπόν; Αγωνιζόμαστε για τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου σωτηρίας. Ενα ελάχιστο πρόγραμμα μπορεί να αποτελέσει τη βάση του μετώπου που θα διεκδικήσει την εξουσία. Τι θα γίνει όμως με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρώ; Μέσα ή έξω; Εδώ τίθεται το ερώτημα: Ποια από τις συνιστώσες της Αριστεράς έχει πειστική απάντηση στο ερώτημα «Η Ελλάδα είναι βιώσιμη έξω από την Ε.Ε.;»; Και η διάλυση της Ε.Ε. και η επιστροφή στα έθνη-κράτη είναι ιστορική πρόοδος ή οπισθοδρόμηση; Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, επιστρέφουμε στις «εθνικές» οικονομίες, που θα είναι πηγή νέων αντιθέσεων; Οι απαντήσεις της Αριστεράς είναι απλώς συνθήματα.
Τότε τι κάνουμε; Υποστηρίζω ότι η μόνη στρατηγική διεξόδου από την κρίση είναι η οργάνωση και ο συντονισμός του εργατικού κινήματος και των αριστερών δυνάμεων, πανευρωπαϊκά, με στρατηγικό στόχο τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες της Ευρώπης. Στόχος μακρινός μπροστά στη σημερινή οπισθοδρόμηση, αλλά ίσως ο μόνος μαρξιστικά ορθός.
Στο μεταξύ: Ας αρχίσει ένας δημόσιος διάλογος στην Αριστερά για την Αριστερά, για την Αριστερά και τα κινήματα, για το Μέτωπο, για το πρόβλημα της Ε.Ε., για τον σοσιαλισμό.
Η Αριστερά μας έχει το ταλέντο να κερδίζει μάχες και να χάνει τον πόλεμο. Θα σταθεί σήμερα στο ύψος της ιστορικής στιγμής; Ή θα συνεχίσει τον εμφύλιο, με συνέπεια τον δικό της εκφυλισμό και την καταστροφή της πατρίδας μας;
Χρόνια τώρα ορισμένοι πρόβλεπαν την κρίση και τη διάλυση του ΣΥΝ και στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προβλέψεις δεν επαληθεύτηκαν. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ και διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο (στην εποχή μας) πείραμα. Αν στηριχτεί κριτικά από τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς και από ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, θα μπορούσε να αντέξει τον ταξικό πόλεμο. Αν αφεθεί μόνος και αν καταρρεύσει, όσοι δεν μπήκαν μαζί του στη μάχη, θα νιώθουν δικαιωμένοι λέγοντας «εμείς τα προβλέψαμε»;
Συνεπώς: Λαϊκό μέτωπο σωτηρίας. Ευρύτερο λαϊκό κίνημα που θα στηρίζει κάθε θετικό μέτρο. Κριτική στήριξη της ενδεχόμενης κυβέρνησης «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ». Θα ανταποκριθούν στο «προσκλητήριο των καιρών» οι μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς; Και αντίστοιχα, η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ: Τι κάνει σήμερα ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των φίλων του και την κριτική στήριξη των άλλων δυνάμεων της Αριστεράς; Θα αγωνιστεί οργανωμένα και αταλάντευτα για να επιτευχθεί σήμερα το ρεαλιστικά εφικτό, δηλαδή το πρώτο βήμα της δύσκολης, επώδυνης και μακράς πορείας προς την κοινωνική απελευθέρωση; Και στη συνέχεια: Δημόσιος διάλογος μεταξύ των τριών συνιστωσών της Αριστεράς, για μια τεκμηριωμένη λύση του προβλήματος ευρώ-Ε.Ε. και για τη διαμόρφωση συγκεκριμένης στρατηγικής της πορείας προς τον σοσιαλισμό.
*Ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
- See more at:
kostakis_ss
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 18 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 15.648
- Κριτικές
- 29
- Like
- 197
- Πόντοι
- 1.390
alex71
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 5 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 154.320
- Κριτικές
- 1
- Like
- 32.295
- Πόντοι
- 8.006
Ηταν και το μωρο εκει τύπε?τωρα ο προεδρος του οακκε στην ερτ
memos@n
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Φεβ 2011
- Μηνύματα
- 28.726
- Like
- 22
- Πόντοι
- 366
πανω απο ολα ειναι δημοκρατης ο απολυτος τυπε ;)απολυτε εισαι βασιλοφρων αλλα παραλληλα στηριζεις οακε
memos@n
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Φεβ 2011
- Μηνύματα
- 28.726
- Like
- 22
- Πόντοι
- 366
οχι τυπε, δε την αφηναν να ανεβοι στη σκηνη οι πιρφοροι που της την επεφταν :-
alex71
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 5 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 154.320
- Κριτικές
- 1
- Like
- 32.295
- Πόντοι
- 8.006
Θα την προσεχουν εξαλλου τα στελεχη του κομματος μετα την τελευταια ανανδρη επιθεση στο ασανσερ ;)
kostakis_ss
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 18 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 15.648
- Κριτικές
- 29
- Like
- 197
- Πόντοι
- 1.390
memos@n
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Φεβ 2011
- Μηνύματα
- 28.726
- Like
- 22
- Πόντοι
- 366
εκει εξω κυκλοφορει ενας ασυγκρατητος θαυμαστης της τυπε... :S
