[size=20pt]Κληρονόμοι και ιδιοκτήτες[/size]
Γιατζόγλου Δημήτρης
Παρακολούθησα και παρακολουθώ όλες αυτές τις μέρες -προεκλογικά και μετεκλογικά- τους προβληματισμούς στον χώρο της ΔΗΜ.ΑΡ.
Και ως προς τα εσωτερικά της (στον βαθμό που τα εσωτερικά ενός αριστερού κόμματος είναι "εσωτερικά" του) δεν μου πέφτει λόγος. Είναι τα μέλη της ΔΗΜ.ΑΡ. που θα αποφασίσουν για τους τρόπους και την κατεύθυνση αντιμετώπισης της κρίσης της.
Μου πέφτει όμως λόγος και θα μιλήσω για την ιδιοκτησιακή αντίληψη, με την οποία διάφορα στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. αναφέρονται δημόσια στη σχέση της με το ιδεολογικο-πολιτικό ρεύμα της ανανεωτικής Αριστεράς και της ευρωκομμουνιστικής παράδοσης.
Διότι, αυτά τα στελέχη μιλούν ως οι αποκλειστικοί κληρονόμοι και εκφραστές αυτής της παράδοσης. Ως οι έχοντες την κυριότητα και τη νομή της.
Αντί λοιπόν να επιχειρούμε την οικειοποίηση μιας ταυτότητας και μιας ολόκληρης πορείας πολιτικής πρακτικής, ο καθένας για λογαριασμό του, ας μιλήσουμε σοβαρά, για τις ιδέες, αλλά και για τα πρόσωπα.
Λέω λοιπόν ότι την ταυτότητα και τις ιδέες αυτού του ρεύματος τις εξέφρασαν και τις στήριξαν, με το μυαλό και την καρδιά τους, και πολλοί άλλοι, που στρατεύθηκαν, υπηρέτησαν και υπηρετούν και στηρίζουν σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ και το δικό του πολιτικό σχέδιο:
Ο Φιλίνης και ο Ελεφάντης. Ο Μπενάς, ο Τρίκκας και ο Δαρειώτης. Ο Βούτσης και ο Φίλης. Ο Μπαλτάς και ο Τσουκαλάς. Ο Γεωργούλας και ο Κλαυδιανός. Και πολλοί άλλοι, που είναι αδύνατο να τους ονοματίσω όλους, που δεν εντάχθηκαν στη ΔΗΜ.ΑΡ.
Στις ιδέες αυτές αναγνωρίζονται επίσης χιλιάδες πολίτες, παλιά μέλη του ΚΚΕ Εσωτερικού και του Ρήγα που στρατεύθηκαν στην υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ και εντάχθηκαν στις οργανώσεις του.
Λέω επίσης ότι ο κορμός των ιδεών και των προταγμάτων αυτού του ρεύματος έχει ενσωματωθεί στο πρόγραμμα και στις στρατηγικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Συναντήθηκε και με άλλους προβληματισμούς. Τούς γονιμοποίησε και γονιμοποιήθηκε απ' αυτούς. Παρήγαγε μια πολιτική πρόταση που συναντήθηκε με την κοινωνική διαθεσιμότητα και τροφοδοτεί σήμερα ένα μαζικό πολιτικό ρεύμα.
Λέω ότι μπορούμε να συζητήσουμε, να συμφωνούμε και να διαφωνούμε σχετικά με το τι μένει ζωντανό απ' αυτήν την παράδοση, τι έκλεισε τον κύκλο του, τι μπορεί να ανακτηθεί κριτικά και να βοηθάει τους αριστερούς σήμερα.
Λέω όμως ότι δεν δικαιούται κανείς να αυτοαναγορεύεται αυτάρεσκα στον αυθεντικό εκφραστή αυτής της παράδοσης.
Και κυρίως δεν δικαιούται να την προσφέρει ως προίκα και ως λάφυρο στον Βενιζέλο και στην "Κεντροαριστερά του", για να την αφυδατώσει, να την ευτελίσει, να την εξουδετερώσει ως συμπλήρωμα στα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματά του, να την βυθίσει στον οχετό του πολιτικού αμοραλισμού του.
αφιερούται εξαιρετικώς στις σαύρες κλπ ερπετά...