O κοτζαμπάσης Δήμαρχος!
Ο βίος και η πολιτεία του επαγγελματία "ακτιβιστή" της παραλιακής, Χρήστου Κορτζίδη
ου Δημήτρη Γιαννακόπουλου, "εφημερίδα Παραπολιτικά"
Πλήθος ερωτημάτων εγείρεται για τις βαρύτατες ευθύνες των δημοτικών φορέων του Ελληνικού στην τραγική υπόθεση του δυστυχήματος με θύμα ένα 13χρονο παιδί. Ευθύνες οι οποίες, φυσικά, βαρύνουν έναν δήμαρχο του… διαμετρήματος του Χρήστου Κορτζίδη -γνωστού για τους αγώνες του στην ερημοποίηση του παλαιού αεροδρομίου και στη γιγάντωση της μαφίας της παραλιακής. Ο κατά δήλωσή του «ανένταχτος κομμουνιστής» Κορτζίδης δεν είναι τυχαίο πρόσωπο στα νοτιοανατολικά προάστια. Αντιθέτως, πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους επαγγελματίες δημάρχους και η πορεία του παραπέμπει κυρίως σε κοινοτάρχες-κοτζαμπάσηδες της Ελλάδας των περασμένων δεκαετιών, οι οποίοι παρέδιδαν στα παιδιά τους τα κλειδιά των κοινοτικών γραφείων.
Η μόνη δουλειά που έχει κάνει στη ζωή του είναι επαγγελματικό στέλεχος του ΚΚΕ έως το 2005 και… δήμαρχος, όπως προκύπτει από το αναρτημένο στην ιστοσελίδα του δήμου βιογραφικό του. Ο πατέρας του, Κωνσταντίνος Κορτζίδης, διετέλεσε δήμαρχος από το 1976 έως το 1998, οπότε τον διαδέχτηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο ο γιος του, που ανέλαβε τα καθήκοντα του πατέρα του το 2010. Επί δυναστείας Κορτζίδη (σ.σ.: τους αποκαλούν «Γκάντι της Αυτοδιοίκησης»!) χτίστηκαν και λειτούργησαν τα περισσότερα νυχτομάγαζα της Λεωφόρου Ποσειδώνος, μπαζώθηκαν και «περιφράχθηκαν» οι παραλίες, ενώ στήθηκε και η βιομηχανία προσφυγών στο ΣτΕ και μηνύσεων σε ποινικά και αστικά δικαστήρια κατά της αξιοποίησης του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού, που, όταν λειτουργούσε, απέφερε τεράστια έσοδα στον δήμο. Και μπορεί να συμβεί ξανά το ίδιο, αρκεί οι ανάδοχες εταιρείες να υποχρεωθούν στην καταβολή υψηλού ενοικίου, κάτι το οποίο δεν θέλουν, με αποτέλεσμα να έχει «κολλήσει» το έργο επί 12 χρόνια και ακόμη και σήμερα η ανάδοχος Lamda Development να αναζητεί τρόπους αντιμετώπισης των συνεχών δικαστικών εμποδίων που θέτει η ομάδα Κορτζίδη, για να ξεκινήσει, επιτέλους, η επένδυση.
ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ
Οπως προκύπτει από τις προσφυγές των κατοίκων-συμπαραστατών του κ. Κορτζίδη στο ΣτΕ όλα αυτά τα χρόνια, το ενδιαφέρον του δημάρχου δεν εξαντλείται στην έκταση του πρώην αεροδρομίου αλλά επεκτείνεται και στο παράκτιο μέτωπο, κάτω, δηλαδή, από τον δρόμο, όπου το Ελληνικό διατηρεί το μεγάλο φιλέτο των εγκαταστάσεων του Αγίου Κοσμά. Με το που κηρύχθηκε ανάδοχος της αξιοποίησης η Lamda Development, οι προσφεύγοντες, σε συνάρτηση με σχετικές τους ενέργειες από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας, θυμήθηκαν ότι ο χώρος είναι αρχαιολογικός και ουδείς μπορεί να τον… συλήσει.
Μάλιστα, στις αρχές Απριλίου ο Κορτζίδης, στο πλαίσιο διεθνοποίησης του αγώνα του, οργάνωσε αγωνιστική κινητοποίηση με τη συμμετοχή του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, στην οποία παρέστησαν διάφοροι περίεργοι αναρχοαυτόνομοι από Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία καθώς και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. «Εχετε κάθε λόγο να αγωνίζεστε για να γίνει πάρκο στο Ελληνικό και να πολεμήσετε ενάντια στην κερδοσκοπία», δήλωνε… υπερηφάνως μια Γερμανίδα από το Τέμπελχοφ του Βερολίνου, που από το 1990 έχει «κολλήσει» το κρατικό πρόγραμμα ανέγερσης κοινωνικών κατοικιών (σ.σ.: οι δικές μας εργατικές πολυκατοικίες) στο αποχαρακτηρισμένο αεροδρόμιο της πόλης της, το οποίο θέλει να μετατρέψει σε δάσος, παρότι η περιοχή «βρίθει» δασικών εκτάσεων. Τοιουτοτρόπως, η ομάδα Κορτζίδη… ανακάλυψε ότι στον χώρο του Ελληνικού και στην παραλία αναπτύχθηκε ο Πρωτοελλαδικός Πολιτισμός το 2800 π.Χ. και 5.000 χρόνια μετά σε ανασκαφές του 1950 βρέθηκαν 32 τάφοι! Ως εκ τούτου, υπάρχει αρχαιολογικός θησαυρός και, βάσει του Συντάγματος, η δημόσια έκταση πρέπει να μείνει αμεταβίβαστη και αναπαλλοτρίωτη.
Η ΣΥΜΒΑΣΗ
Κοντολογίς, πρέπει να ενοικιάζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα (και όχι φυσικά για 99 χρόνια, όπως προκύπτει από τη σύμβαση του ΤΑΙΠΕΔ με τη LAMDA) σε ιδιοκτήτες κλαμπ, μπουζουκομάγαζων και συναφών επιχειρήσεων αναψυχής, προκειμένου ο δήμος να εισπράττει το υψηλό τίμημα από τέτοιου είδους ευκαιριακές δραστηριότητες. Προλαβαίνει, λοιπόν, ένας δήμαρχος να ασχοληθεί με την καθημερινότητα των δημοτών του, όταν ψάχνει για τάφους που τους έχει ξεχάσει ακόμη και η… Ιστορία; Λεπτομέρεια: Οταν επί των ημερών του Γιώργου Παπανδρέου ενδιαφέρθηκε για το έργο ο Σαντιάγο Καλατράβα, γνωστός από τα Ολυμπιακά του «φέσια», ο δήμαρχος δεν έφερε την παραμικρή αντίρρηση, τουλάχιστον δημοσίως. Μόνο που ο Καλατράβα έφυγε... νύχτα, όταν αποκαλύφθηκε ότι χρωστά κάμποσα έργα και εκατομμύρια στην Ελλάδα από το 2004, τα οποία ουδέποτε διεκδίκησαν οι εκάστοτε υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς, Τίνα Μπιρμπίλη, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Μανιάτης κ.ά.
Τα έβαλε και με το έργο του πατέρα του
Ο Χρήστος Κορτζίδης δεν δίστασε να τα… βάλει ακόμα και με τον πατέρα του, για την ακρίβεια με τα έργα του στον δήμο!Επί των ημερών του Κωνσταντίνου Κορτζίδη κατασκευάστηκε το δίκτυο φρεατίων της Παραλιακής, που ήταν τόσο… καλό, ώστε με την παραμικρή βροχή ο δρόμος μετατρεπόταν σε λίμνη. Ο υιός με καθιστικές διαμαρτυρίες και άλλες ακτιβιστικές ενέργειες (μια και από το ΚΚΕ πέρασε με ευκολία στον ΣΥΡΙΖΑ και είναι πλέον τακτικός συνομιλητής του Αλέξη Τσίπρα) απαίτησε εκατομμύρια ευρώ για την αναβάθμιση του αποχετευτικού, περιμένοντας πλέον την… είσπραξη, πάντα για λογαριασμό του δήμου. Ως εκ τούτου, με τόσο πολλές δουλειές δεν ήταν δυνατόν να... προκάνει, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης, που τόσο πολύ τον επηρέασε πολιτικά, να ασχοληθεί με την ασφάλεια των χώρων των παιδικών εκδηλώσεων. Τι κι αν τον περασμένο Αύγουστο σε γήπεδο ποδοσφαίρου της γειτονικής Ηλιούπολης ξεκόλλησαν τα δοκάρια από τον ξαφνικό δυνατό αέρα, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο ένα παιδάκι 8 ετών; Τι κι αν είναι γνωστό τοις πάσι ότι στην περιοχή πνέουν πολύ δυνατοί άνεμοι και οι δήμοι οφείλουν να διαθέτουν προσωπικό ασφαλείας, όταν ενοικιάζουν υπαίθριους χώρους για εκδηλώσεις; Ο Κορτζίδης στην… απολογητική του συνέντευξη, αντί να ζητήσει συγγνώμη και να παραιτηθεί, έφερε δημοτικούς υπαλλήλους και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να τον χειροκροτήσουν ενώπιον των έκπληκτων δημοσιογράφων, φωνάζοντας: «Κάτω τα χέρια από τον δήμαρχο της καρδιάς μας» (σ.σ.: και της … τσέπης μας, προφανώς).