Νέα

Το ΠΑ.Μ.Ε με την απεργία του βάζει λουκέτο σε εταιρία

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα petroskonstantinou17
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 996
  • Εμφανίσεις 30K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)

panpan09

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
20 Μαρ 2009
Μηνύματα
251
Κριτικές
30
Like
0
Πόντοι
601
pp με εσένα δεν αξίζει να συζητά κανείς γιατί είσαι άχρηστο κορμί. Γενικότερα οι άνθρωποι που δεν μπορούν ποτέ μέσα από τη συζήτηση, να αποσπάσουν γνώση ικανή να διαφοροποιήσει έστω και στο ελάχιστο την αρχική τους θέση, είναι όλοι τους χαμένα κορμιά. Καλύτερα να μην είχαν γεννηθεί ποτέ.

απαπντησε σε κατι και ασε τις βρισιες και τις αοριστιες.μπορεις?
 

pornopapos

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
9 Ιαν 2009
Μηνύματα
42.180
Like
34
Πόντοι
366
Όπως ξέρεις καλύτερα από εμένα, καμια πολιτική πρακτική δεν είναι πάνω από το νόμο, ιδίως όταν η πολιτική πρακτική συμπίτει με παράνομες πράξεις. Η κατάληψη είναι πάντα παράνομη πράξη.
Και θέλω να πιστεύω ότι δεν θεωρείς ότι η επίκληση πολιτικών κινήτρων λειτουργεί ως κολυμβήθρα του σιλωάμ για κάθε παράνομη πράξη.

Τώρα το τί σημαίνει "εγκαλώ από την πλευρά της κοινής ταξικής θέσης" δεν το πολυκαταλαβαίνω...
Υποθέτω ότι εννοείς ότι μπορούν να τον διαγράψουν από τα μητρώα του σωματείου τους και να μην μου μιλάνε αν τον δουν στο δρόμο, αμφότερα αναφαίρετα δικαιώματα των απεργών...
Τώρα το περί κοινής ταξικής θέσης, εν έτει 2011 μου ακούγεται κάπως αόριστο...Δεν έχουν όλοι οι εργαζόμενοι κοινά συμφέροντα ούτε ταξικά υπόβαθρα ούτε ίδια οικονομική θέση όπως αντίστοιχα δεν είναι όλες οι εργοδοσίες ίδιες...
Μήπως είναι καλύτερο να κρίνουμε κατά περίπτωση καθότι το ταξικό μοντέλο δεν είναι και τόσο σαφές;

οι εργαζόμενοι στην ίδια εταιρία που εκφράζονται από το ίδιο σωματείο δεν έχουν κοινή ταξική θέση;

ή διαφέρει η ταξική θέση επειδή ο ένας έχει πιο πλούσιους γονείς κι ο άλλος είναι ορφανός;

κι αν το ταξικό μοντέλο δεν είναι σαφές, ποιο είναι σαφέστερο; ο αγνωστικισμός που προτείνεις;
 

kotobiftekos

Μέλος
Εγγρ.
28 Ιουλ 2011
Μηνύματα
4.632
Like
4
Πόντοι
16
οι εργαζόμενοι στην ίδια εταιρία που εκφράζονται από το ίδιο σωματείο δεν έχουν κοινή ταξική θέση;

ή διαφέρει η ταξική θέση επειδή ο ένας έχει πιο πλούσιους γονείς κι ο άλλος είναι ορφανός;

κι αν το ταξικό μοντέλο δεν είναι σαφές, ποιο είναι σαφέστερο; ο αγνωστικισμός που προτείνεις;
κανε και κε μια μετα να καταλαβουμε κε εμισ τα κοτομπιφτεκα!
 

panpan09

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
20 Μαρ 2009
Μηνύματα
251
Κριτικές
30
Like
0
Πόντοι
601
οι εργαζόμενοι στην ίδια εταιρία που εκφράζονται από το ίδιο σωματείο δεν έχουν κοινή ταξική θέση;

ή διαφέρει η ταξική θέση επειδή ο ένας έχει πιο πλούσιους γονείς κι ο άλλος είναι ορφανός;

κι αν το ταξικό μοντέλο δεν είναι σαφές, ποιο είναι σαφέστερο; ο αγνωστικισμός που προτείνεις;

εξηγηση? το εχασα λιγακι....
 

str81977

Τιμημένος
Εγγρ.
17 Απρ 2006
Μηνύματα
13.679
Κριτικές
2
Like
6
Πόντοι
166
οι εργαζόμενοι στην ίδια εταιρία που εκφράζονται από το ίδιο σωματείο δεν έχουν κοινή ταξική θέση;

ή διαφέρει η ταξική θέση επειδή ο ένας έχει πιο πλούσιους γονείς κι ο άλλος είναι ορφανός;

κι αν το ταξικό μοντέλο δεν είναι σαφές, ποιο είναι σαφέστερο; ο αγνωστικισμός που προτείνεις;

Ασφαλώς και δεν έχουν κοινή ταξική θέση και δεν είναι θέμα οικογενείας, είναι και θέμα μόρφωσης, θέμα θέσης στην εταιρεία, θέμα προσωπικών φιλοδοξιών, ακόμη και ... αυτοπροσδιορισμού..

Το μαρξιστικό μοντέλο περί μανιχαϊστικού διαχωρισμού εργοδοσίας- εργαζομένων όπου η πρώτη απαρτιζόταν από κύριους με υμίψηλα καπέλα που έπιναν μπράντυ στις λέσχες τους και η δεύτερη από ρακένδυτους που ζούσαν σε τρώγλες έχει ξεπεραστεί προ πολλού και δεν είναι ο γενικός κανόνας ...

Ο αγνωστικισμός είναι "δάνειο" από τα θρησκευτικά, γεγονός όχι και τόσο τυχαίο όταν μιλάμε για ένα θρησκευτικής υψής ιδεολόγημα όπως ο μαρξισμός...

Εκτός από τη θρησκευτικού τύπου ανάλυση των πραγμάτων (κακοί εργοδότες, καλοί εργαζόμενοι ή το αντίστροφο- δες λίγο πιο πάνω τί έχω γράψει για τους εργοδότες) υπάρχει και ο ορθός λόγος, ο νόμος και η ανάλυση κάθε περίπτωσης ξεχωριστά αφού δεν είναι όλα ίδια.

Όσο για το φασισμό, που γράφεις πιο πάνω, σήμερα είναι πρωτίστως συμπεριφορά και πρακτική...Εκτός αν θεωρείς ότι όποιος τραμπουκίζει, απειλεί επιβάλει την άποψή του με τη βία κτλ δεν είναι φασίστας αν αυτοπροσδιοριστεί ως μη δεξιός.
 

kotobiftekos

Μέλος
Εγγρ.
28 Ιουλ 2011
Μηνύματα
4.632
Like
4
Πόντοι
16
Ασφαλώς και δεν έχουν κοινή ταξική θέση και δεν είναι θέμα οικογενείας, είναι και θέμα μόρφωσης, θέμα θέσης στην εταιρεία, θέμα προσωπικών φιλοδοξιών, ακόμη και ... αυτοπροσδιορισμού..

Το μαρξιστικό μοντέλο περί μανιχαϊστικού διαχωρισμού εργοδοσίας- εργαζομένων όπου η πρώτη απαρτιζόταν από κύριους με υμίψηλα καπέλα που έπιναν μπράντυ στις λέσχες τους και η δεύτερη από ρακένδυτους που ζούσαν σε τρώγλες έχει ξεπεραστεί προ πολλού και δεν είναι ο γενικός κανόνας ...

Ο αγνωστικισμός είναι "δάνειο" από τα θρησκευτικά, γεγονός όχι και τόσο τυχαίο όταν μιλάμε για ένα θρησκευτικής υψής ιδεολόγημα όπως ο μαρξισμός...

Εκτός από τη θρησκευτικού τύπου ανάλυση των πραγμάτων (κακοί εργοδότες, καλοί εργαζόμενοι ή το αντίστροφο- δες λίγο πιο πάνω τί έχω γράψει για τους εργοδότες) υπάρχει και ο ορθός λόγος, ο νόμος και η ανάλυση κάθε περίπτωσης ξεχωριστά αφού δεν είναι όλα ίδια.

Όσο για το φασισμό, που γράφεις πιο πάνω, σήμερα είναι πρωτίστως συμπεριφορά και πρακτική...Εκτός αν θεωρείς ότι όποιος τραμπουκίζει, απειλεί επιβάλει την άποψή του με τη βία κτλ δεν είναι φασίστας αν αυτοπροσδιοριστεί ως μη δεξιός.
καλε κιριε κανε ορθοντοπε ελεγχο
 

voltaire45

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
1 Δεκ 2005
Μηνύματα
18.212
Κριτικές
1
Like
1.906
Πόντοι
366
Από εκεί και πέρα, αν σε κάποιους δεν αρέσει το αφεντικό τους, μπορούν είτε να ανοίξουν δικό τους μαγαζί να δουν τη γλύκα είτε μαζί με άλλους εργαζομένους, στα πλαίσια μιας συλλογικότητας, να φτιάξουν μια ωραιότατη συνεργατική επιχείρηση που θα διοικείται συλλογικά, τα κέρδη θα μοιράζονται ισομερώς όποτε ούτε λόγος για κάρπωση υπεραξίας και κανείς δεν θα καταπιέζει ούτε θα καταπιέζεται...Στην Αργεντική και αλλού αυτό λειτούργησε και μάλιστα από εργαζομένους σε επιχειρήσεις που πτώχευσαν και τα αφεντικά την έκαναν για κει που είχαν στείλει το κασέρι τους: Οι εργαζόμενοι είτε κατέλαβαν είτε εξαγόρασαν ένατι πινακίου φακής εξοπλισμό και χώρο και συνέχισαν την εργασία του μαγαζιού, ενίοτε με αρκετή επιτυχία...

Τσ, τσ, τσ, ΠΠ speaking.

Υ.Γ. Τώρα αυτό με την Αργεντινή μην το δένεις και κόμπο.
 

Analyst

Μέλος
Εγγρ.
27 Απρ 2009
Μηνύματα
320
Like
1
Πόντοι
1
Πάντως για να επανέλθω στο θέμα της επιθεώρησης εργασίας και της προσφυγής στη δικαιοσύνη. Επειδή έχω κάνει και τα δύο και έχω πάει και ως μάρτυρας σε αγωγή συναδέλφων μου, έχω δει ότι ο εργοδότης δικαιολογημένα τρέμει την επιθεώρηση εργασίας.

Θυμάμαι όμως και δύο περιπτώσεις όπου ο εργαζόμενος έχασε στο δικαστήριο αλλά ήταν και τις δύο φορές από μαλ@κία τους.

Τη πρώτη φορά, ο οικονομικός διευθυντής κάλεσε τους υπαλλήλους να δεχθούν μείωση μισθού ή να απολυθούν. Εμείς είπαμε «απέλυσε μας».( Ήταν και άλλοι οι καιροί τότε και η αγορά εργασίας καλύτερη). Ένας δέχτηκε μείωση μισθού. Πήγε λοιπόν στο γραφείο του οικονομικού διευθυντή και υπέγραψε πρώτα την παραίτησή του και μετά την πρόσληψη του με χαμηλότερο μισθό και καθεστώς ημιαπασχόλησης. Μία εβδομάδα μετά τον απέλυσαν. Στο δικαστήριο, ο συνάδελφος ζήτησε να του δοθεί η νόμιμη αποζημίωση που αναλογεί σε δεκαεπτά χρόνια εργασίας και ο εργοδότης παρουσίασε το χαρτί της παραίτησης και δυστυχώς ο συνάδελφος έχασε. Είχε κάνει όμως βλακεία και δε μας άκουσε.

Την δεύτερη φορά ο εργαζόμενος αρνήθηκε να εργαστεί γιατί το αφεντικό του χρωστούσε μισθούς. Πήγαινε στη δουλειά και καθόταν. Τον απέλυσαν λοιπόν και στο δικαστήριο ο εργοδότης παραδέχτηκε ότι του χρωστούσε μισθούς που του κατέβαλε κάποια στιγμή αλλά τον απέλυσε χωρίς αποζημίωση γιατί αρνιόταν να εργαστεί. Η δικαστίνα του είπε λοιπόν ότι μπορούσε να κάνει επίσχεση εργασίας και να μη παριστάνει τον κηφήνα. Τελικά δεν πείρε ούτε αποζημίωση απόλυσης.

Γενικά πάντως υπάρχει και η επίσχεση εργασίας, και η αγωγή και η επιθεώρηση εργασίας για να πιεστεί η εργοδοσία. Όλα πιάνουν εάν εφαρμοστούν σωστά.
 

c200

Μέλος
Εγγρ.
9 Νοε 2006
Μηνύματα
2.989
Like
8
Πόντοι
16
πίπες ως συνήθως...

η περιφρούρηση της απεργίας είναι πολιτική συνδικαλιστική έννοια και πρακτική. όπως και η διαδήλωση, όπως και η διαμαρτυρία, όπως και η κατάληψη.

συμφωνώ ότι αν τελικά ο απεργοσπάστης θέλει να πάει να δουλέψει, δεν (μπορεί να) εμποδίζεται με τη βία.
όμως οι απεργοί έχουν το δικαίωμα να τον εγκαλέσουν από την σκοπιά της κοινής ταξικής τους θέσης.

όσο για το φασισμό, τι να πούμε...

μια έννοια όσο την τραβάς την ξεχειλώνεις.

ο φασισμός είναι κομμάτι της ακρομεσοδεξιάς.
είναι η εφεδρεία του αστισμού.

αν κάποιοι θέλουν να το δουν σαν συμπεριφορική στάση, απλώς θέλουν να θολώσουν τα νερά...

ούτε ο πρώτος είναι ο εδώ "αναλυτής" ούτε ο τελευταίος...

Για πες μας ρε τύπε ποιος είναι ο ταξικός χαρακτήρας του φασισμού.
 

c200

Μέλος
Εγγρ.
9 Νοε 2006
Μηνύματα
2.989
Like
8
Πόντοι
16
ελεγα να μην ασχοληθω με αυτο το θεμα,αλλα δεν μπορω.προκαλεις.δυο πραγματα συμβαινουν.ειτε εισαι εκτος πραγματικοτητας, ειτε εισαι απλα προβοκατορας. πως καταφερες σε ενα τοσο μικρο κειμενο να γραψεις τοσες πιπες?
η δικαιοσυνη,αλλα και η επιθεωρηση εργασιας λειτουργουν υπερ της εργοδοσιας.αυτο ισχυε παντα,αυτο θα συμβαινει και στο μελλον.να σου θυμισω το προσφατο σχεδιο νομου ή νομοσσχεδιο (δεν θυμαμαι,αν ψηφιστικε ακομα), οπου ουσιαστικα οι επιθεωρησεις παιζουν τον ρολο συνηγορου της εργοδοσιας.
εχω και προσφατα παραδειγματα, οπου οι επιθεωρητες τα μαγειρεψαν με την εργοδοσια. μην ξεχνας οτι προσπαθουν να κανουν οσα λιγοτερα γινεται, να μην παιρνουν αποφασεις και να μην μπλεκουν...θα μπορουσα να λεω παρα πολλα...
το να προσφυγεις στην δικαιοσυνη ειναι χρονοβορα διαδικασια...
τωρα,για το δικαιωμα στην απεργια,στην εργασια ή οχι ανοιγουμε ενα μεγαλο θεμα. οπως ειπες το δικαιωμα στην απεργια ειναι αναφαιρετο, αλλα δεν υπαρχει δικαιωμα στην απεργοσπασια. ο εργαζομενος για να περιφρουρησει την απεργια του, μπορει να χργσιμοποιησει καθε μεσο. καθε μεσο εναντια στην εργοδοσια....

Άλλος ένας "δημοκράτης"... :2funny:
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom