1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
φίλε δεκτά όλα και αν χρησιμοποίησα το νικ σου για να γράψω κάποια πράγματα και σε ενόχλησε, συγνώμη!
άσχετα όμως με το αν συμφωνούμε ή όχι ιδεολογικά, η ένστασή μου στα γραφόμενά σου (και άλλων συνφορουμιτών) στο παρόν θρεντ, αλλά και αλλού ήταν η μονοπώληση αν μου επιτρέπεις την έκφραση, των κακών!
ναι, μπορεί να λες
"ο δεξιός για την Ελλάδα ήταν ότι κομμουνιστής για την Σοβιετική Ενωση και τούμπαλιν."
όμως η συνεχής προβολή των εγκλημάτων της δεξιάς ΚΑΙ ΜΟΝΟ καταντάει κουραστική έως εκνευριστική.
αυτό που έκανα λοιπόν ήταν να καταδείξω κάποια εγκλήματα ΚΑΙ της αριστεράς!
αυτό χαρακτηρίστηκε από σένα και τους (αριστερούς) φίλους σου ως παραλήρημα.
Αφού λοιπόν στα πλαίσια ενός διαλόγου μέσα σ ένα φόρουμ, ο εμφύλιος που έγινε πριν 60 χρόνια είναι τόσο σημαντικός, γιατί να μην δείξουμε και τις δύο όψεις!
όσον αφορά την ιστορία σου, θα έλεγα να ακολουθήσεις το παράσδειγμα του πατέρα σου, και να μην είσαι τόσο επιθετικός και αντιδεξιός, όπως εκείνος δεν ήταν όπως λες αντικκομμουνιστής!
αυτά και καλή καρδιά ρε αδερφέ.
όταν εγώ ο ίδιος δηλώ ότι κομμουνιστές εφόνευσαν τους παππούδες μου ποιά ακριβώς κομμουνιστική θέση εξυπηρετώ;
παρουσιάζω 2 ειδεχθή εγκλήματα, το ένα δε περιλαμβάνει και βασανισμό πριν την χαριστικη βολή που έγιναν απο κομμουνιστές.
θα μπορούσα να μείνω εκεί.
αντιθέτως πέρασα απέναντι όχι από βίτσιο, αλλά για να βρω τα αίτια του εγκλήματος.
και αναγκαστικά όταν το κάνεις αυτό πρέπει να ανοίγεις το κεφάλι και να πετάς στον κάλαθο συναισθήματα. Αλλιώς δεν φτάνεις στην αλήθεια. Φτάνοντας λοιπόν στην αληθεια συμφιλιώθηκα και με την απώλεια των παππούδων μου και με τους κομμουνιστές.
Απλά αρνούμαι πλέον να συγχωρήσω στη δική μου φάρα το έγκλημα της παρωπίδας. Γιατί αλλιώς θα γίνω ή Χίτης, ή κομμουνιστής με την έννοια που ο καθείς απο εσάς αποκαλεί υποτιμητικά τον άλλο.
πρόχειρα διάβασε αυτό και ακολούθησε την κλασσική μου συμβουλή
ΚΑΝΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΩΓΕΣ ΣΟΥ.
«Έγινα φίλη με εκείνον που σκότωσε τον πατέρα μου»
Βρετανία: 25 χρόνια από τη βομβιστική επίθεση του ΙRΑ στο Μπράιτον
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κίττυ Ξενάκη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009
Ένα παράξενο ζευγάρι μίλησε χθες στο βρετανικό Κοινοβούλιο. Η Τζο Μπέρι είναι κόρη του συντηρητικού βουλευτή Άντονι Μπέρι, ενός από τα πέντε θύματα της βομβιστικής επίθεσης που πραγματοποίησε πριν από ακριβώς 25 χρόνια ο ΙRΑ στο Μπράιτον. Ο Πατ Μαγκί είναι ο δράστης. Και το παράξενο είναι η εννιάχρονη φιλία τους.
Η Τζο ήταν 27 ετών όταν έχασε τον πατέρα της. Η απώλεια αυτή την επηρέασε τόσο πολύ που αφιέρωσε τη ζωή της στην επίλυση των συγκρούσεων. Είναι σήμερα επικεφαλής της οργάνωσης Χτίζοντας Γέφυρες για την Ειρήνη και φίλη με τον άνθρωπο που δολοφόνησε τον πατέρα της.
Τον συνάντησε για πρώτη φορά το 2000 στο Δουβλίνο, το είχε κανονίσει ένας κοινός τους φίλος. Ο Μαγκί είχε μόλις αποφυλακιστεί πρόωρα, βάσει της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής για την ειρήνευση στη Βόρεια Ιρλανδία. «Το πρώτο πράγμα που του είπα ήταν “Σε ευχαριστώ που ήρθες”», δήλωσε στη «Guardian». «Μου φαινόταν πολύ γενναίο εκ μέρους του. Απάντησε “Όχι, εγώ σε ευχαριστώ”. Ήθελε να δικαιολογήσει την πολιτική του απόφαση ως προς το γιατί η κυβέρνηση ήταν νόμιμος στόχος. Τον άκουσα, του μίλησα κι εγώ για τον πατέρα μου. Και μετά, έπειτα από περίπου μία ώρα, έβγαλε τα γυαλιά του, έτριψε τα μάτια του και είπε “Δεν ξέρω πια ποιος είμαι”. Τη στιγμή εκείνη έβγαλε τον πολιτικό μανδύα και ανοίχτηκε».
Μπέρι και Μαγκί άρχισαν να χτίζουν έκτοτε μια φιλία που έμελλε να γίνει ντοκιμαντέρ και ταινία. Στις συναντήσεις τους, η ατμόσφαιρα είναι πάντα στην αρχή πολύ βαριά, καμιά ώρα αργότερα όμως οι δυο τους καταφέρνουν να χαλαρώσουν, μιλούν πιο ανάλαφρα, γελούν. Όπως δήλωσε βέβαια ο Μαγκί στους «Τimes», «ό,τι και αν μπορούμε να επιτύχουμε ως δύο ανθρώπινα πλάσματα που συναντώνται έπειτα από ένα φριχτό γεγονός, η απώλεια παραμένει και η συγχώρεση δεν μπορεί να την καλύψει».
Η φιλία τους αντιμετωπίζεται από άλλους με δέος και από άλλους με σκεπτικισμό. Το μήνυμα του Μαγκί, άλλωστε, είναι περίπλοκο: έχει εκφραστεί πολλές φορές εναντίον της βίας και στηρίζει σθεναρά την ειρηνευτική διαδικασία στη Βόρεια Ιρλανδία, αρνείται ωστόσο να αποκηρύξει τη χρήση της βίας ως πολιτικού εργαλείου. «Είναι απόλυτα δυνατό να μετανιώνεις για κάτι βαθιά, καθημερινά, και εντούτοις να εξακολουθείς να στηρίζεις τις πράξεις σου», λέει. Οι δυο τους έχουν κάνει πολλές κοινές εμφανίσεις, η χθεσινή ήταν ίσως η πιο δύσκολη, άλλωστε δύο μέλη της Βουλής των Λόρδων, ο λόρδος Τέμπιτ και ο λόρδος Γουέικχαμ, τρέφουν βαθύ μίσος για τον Μαγκί: η σύζυγος του Γουέικχαμ είχε σκοτωθεί στο Μπράιτον, η σύζυγος του Τέμπιτ έμεινε παράλυτη. Η σύνοψη της ομιλίας; «Πρέπει να εξανθρωπίζουμε τον εχθρό», δήλωσε η Μπέρι. Κανείς δεν γεννιέται τρομοκράτης. Αν δεν μιλήσουμε μεταξύ μας, θα υπάρχει πάντα βία».
ΤΖΟ ΜΠΕΡΙ
Κόρη του βουλευτή Άντονι Μπέρι, ενός από τα 5 θύματα του ΙRΑ στο Μπράιτον
«Το ερώτημα δεν είναι αν μπορώ να συγχωρήσω τον Πατ, αλλά αν μπορώ να ανοίξω την καρδιά μου αρκετά για να ακούσω τη δική του πλευρά της ιστορίας... να συνειδητοποιήσω πως, αν είχα ζήσει τη ζωή του, ίσως να είχα κάνει τις επιλογές του».
ΠΑΤ ΜΑΓΚΙ
Δράστης της επίθεσης του ΙRΑ στο ξενοδοχείο «Grand Ηotel» του Μπράιτον
«Η Τζο είναι ο μοναδικός άνθρωπος που δεν θα μπορούσα ποτέ να πληγώσω. Είχα πληγώσει πολλούς ανθρώπους αλλά μετά συνάντησα την Τζο και άρχισα να σκέφτομαι ότι έτσι πρέπει να είμαι με όλους. Τώρα πια προσπαθώ πάντα να καταλάβω τη θέση του άλλου».
ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ
● ΣΤΙΣ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1984, στις 02.54, μία βόμβα εξερράγη στο δωμάτιο 629 του ξενοδοχείου Grand Ηotel στο Μπράιτον: στόχος της, η πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ και το υπουργικό της συμβούλιο, που είχαν καταλύσει στο ξενοδοχείο για το συνέδριο του Συντηρητικού Κόμματος ● ΟΥΤΕ Η ΣΙΔΗΡΑ ΚΥΡΙΑ ούτε ο σύζυγός της ούτε κανένας υπουργός τής κυβέρνησης Θάτσερ έπαθε το παραμικρό. Σκοτώθηκαν όμως πέντε άνθρωποι, ανάμεσά τους ο συντηρητικός βουλευτής σερ Άντονι Μπέρι.
● ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1986, ο 35χρονος Πάτρικ Μαγκί καταδικάστηκε οκτάκις σε ισόβια ως εγκέφαλος και δράστης της βομβιστικής επίθεσης. Είχε μείνει στο ξενοδοχείο με ψεύτικο όνομα 24 ημέρες νωρίτερα και είχε τοποθετήσει τον εκρηκτικό μηχανισμό, εφοδιασμένο με χρονοδιακόπτη μεγάλης καθυστέρησης, κάτω από την μπανιέρα του δωματίου 629. Τελικά, ο Μαγκί απελευθερώθηκε το 1999, βάσει της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής ● ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ, ανέλαβε την ευθύνη ο ΙRΑ: «Η κυρία Θάτσερ», ανέφερε στην ανακοίνωσή του, «θα συνειδητοποιήσει τώρα πως η Βρετανία δεν μπορεί να έχει υπό κατοχήν τη χώρα μας, να βασανίζει τους κρατούμενούς μας, να πυροβολεί τους ανθρώπους μας και να μένει ατιμώρητη... Δώστε στην Ιρλανδία ειρήνη και ο πόλεμος θα σταματήσει»