Πήγα για πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν σε μάζωξη πολυπληθή, σέρνοντας μαζί μία "φίλη" Δανή που γνωρίζω πολλά χρόνια και έρχεται ενίοτε Ελλάδα για εμπορικές συμφωνίες κτλ κτλ κτλ. Είναι παντρεμένη εκεί σε φάση ανοιχτός γάμος κτλ, που δεν μας αφορούν. Πάμε λοιπόν εκει με την φίλη, που τόσα χρόνια έμαθε να συνεννοείται και στα Ελληνικά. Εμφανισιακά, τα νορδικά της χαρακτηριστικά την κάνουν να ξεχωρίζει. Περί τα 50-52, 1,78, λεπτή, αλλά τονωμένη κορμάρα και πολύ ωραίο πρόσωπο. Πλέον τα μαλλιά της τα βάφει σε έντονο κοκκινο, σε σχέση με το ξανθό που την γνώρισα εγώ πολλά χρόνια πρίν. Να πώ ότι με το που μπήκε μέσα, όλες οι κυρίες μας κοίταξαν ξινισμένα. Γενικά για τις συζύγους των παντρεμένων ακόμα φίλων μου είμαι persona non grata, γιατί με το που ξεκίνησαν οι μαλακίες στο γάμο μου τα βρόντηξα όλα και απο τότε εχω γίνει αιδοιϊκός μύστης, γαμώντας γκόμενες, πουτάνες ή και κάνοντας αρπαχτές με διάφορες και δεν με σέρνει μια μαλακισμένη σαν και δαύτες απο την μύτη. Κάποιοι είχαν φέρει και παιδιά, εικάζω μέχρι να αλλάξει ο χρόνος και μετά θα έφευγαν. Τσόλια... Τα κορίτσια να μιλάνε μηδενιστικά και με απαξίωση, ντυμμένες σαν να πάνε για πιάτσα και τα αγόρια να λένε βλακείες και να είναι ντυμένα λες και πάνε για καφέ με μαντραχαλάδες άλλους. Κατάντια.Η γυναίκα έζησε πλήρω απαξίωση έχω να πώ. Μιλάμε για υφάκια δηλητηριώδη απο τις φακλάνες και σπόντες πέρα δώθε. Ξεχώριζε αρκετά απο εκείνες. Κάτσαμε μια ώρα και φύγαμε πολύ πρίν την αλλαγή του χρόνου, γιατι σπάστηκα και εκείνη δεν αισθανόταν όμορφα. Πήγα σπίτι και έψησα κάτι μπριζόλες στο τζάκι, έχοντας μουσική στα δικά μας γουστα, με ησυχία και χωρίς ξινίλες. Γαμήθηκαμε όπως μας άξιζε, άφησα το γονιδιακό μου αποτύπωμα εντός εκτός και επι τα αυτά και περάσαμε τέλεια. Η μέση ελληνίδα είναι το κατακάθι του πλανήτη. Δεν θα τα ξαναπούμε πάλι. Και όχι μονο λόγω εμφάνισης, που είναι υποκειμενική, αλλά λόγω νοοτροπίας και ψυχοσύνθεσης. Γενικά μακριά και αλάργα.
Εμπειρία έχω κάργα και στα δύο θέματα. Παίζει να είμαι μάλιστα κι από τους λίγους που όταν πηδάω πουτάνες, παίρνω πολύ καλύτερο αποτέλεσμα του μέσου όρου ασχέτως αν δεν μου φτάνει.