Μου ελεγε σημερα φιλος, για κοινο μας γνωστο.
Ο κοινος γνωστος, καλο παιδι, και γαμω τα παιδια, ντομπρος, με καλη εμφανιση, εργατικος, εξηγημενος, με αρχες αλλα οχι και σπασικλας, δηλαδη παιδι με τα ολα του, μια χαρα.
Καταγωγη απο μικρη επαρχιακη πολη. Στην οποια δουλευε ενα φεγγαρι, αλλα μετα με γιωργακη-καστελοριζο-μνημονιο, ηρθαν τα πανω κατω. Περασε λιγα δυσκολα χρονια, εργασιακα. Δεν σταυρωνε γυναικα.
Εδω και καποια χρονια ομως, δουλευε σε ελληνικο ομιλο, πολυεθνικο, με δουλειες σε ολο τον κοσμο. Πολυ χρημα πλεον.
Ε, τωρα πια, ακομη και οσες τον ειχαν στο δουλεμα και στην αδιαφορια, καιγονται γι'αυτον! 'Κανουν κρα οι γκομενες σου λεω, που πριν μα και μου...' μου ελεγε σημερα ο φιλος για τον κοινο μας γνωστο.
Ευτυχως, εχει το μυαλο και πλεον τις απαξιωνει, δεν ασχολειται μαζι τους.
Για εμενα, εξυπνη και σωστη, ειναι αυτη που δεν ψαχνει τον λεφτα, αλλα αυτον που το παλευει.
Θες γυναικα να σε στηριζει, οχι καριολα να σε μαδαει.
Η πρωτη ειναι που αξιζει και ειναι δυσευρετη. Απο τις δευτερες, οσες θες.