Τί τρέχει επιτέλους με αυτές τις ελλεηνίδες;

[Sub-Zero]

Γιατί δεν πας να μεινεις εκεί στη πολη?

Γιατί νοίκια

 

[emperor13]

Γιατί νοίκια

οι καπιταλιστες και οι μπουμερς ειναι εχθροι σου Δασκαλε,το ξερεις πιστευω

 

[Sub-Zero]

Το «να βρεις» κάντο «να βρίσκεις» για να δεις τη διαφορά.
Το πρόβλημα με τις γκόμενες δεν είναι μόνο πώς να βρεις, αλλά και πώς να μην γίνεις υποχείριό τους. Σε ένα μέρος με λίγες επιλογές, και δύσκολα βρίσκεις και κινδυνεύεις να κάνεις ένα σωρό υποχωρήσεις για να μην ξεμείνεις και πάλι. Αλλιώς είναι η Αθήνα κι αλλιώς τα Φάρσαλα, τύπε.

Δε λέμε να γίνεις υποχείριο

Αλλά όποιος λέει και το ότι χωρίς γκόμενα την παλεύει,μαλακίες λέει

 

[Kalogero]

Τουλάχιστον περασες καλά όλα αυτά τα χρόνια στη Γαλλία? Άξιζε τον κόπο?

Ναι , άξιζε τον κόπο. Από Βενετία μέχρι Βαλένθια Ισπανία είναι η καλύτερη περιοχή της Ευρώπης κι επιπλέον η περιοχή μου από τις καλύτερες και σε παγκόσμιο επίπεδο. Λίγο έξυπνος να είσαι και δουλευταράς περνάς καλά.

 

[Kalogero]

Δε λέμε να γίνεις υποχείριο

Αλλά όποιος λέει και το ότι χωρίς γκόμενα την παλεύει,μαλακίες λέει

Μαν , όχι απλά δεν την παλεύεις, αλλά δεν έχει και νόημα η ζωή σου. Αυτά που λένε μερικοί ότι δηλ. να αποκλείσουν τις εξωτερικές που το πήραν απάνω τους και να τη βγάζουν μόνο με αγοραίο είναι κουραφέξαλα. Η ζωή θέλει και συγκινήσεις, δεν είναι μόνο «άδειασμα».

Άλλο όμως είπα εγώ. Ότι δεν φτάνει να βρεις μία γκόμενα, εκτός κι αν είσαι τυχερός και πετύχεις την γυναίκα της ζωής σου με την πρώτη ευκαιρία. Αλλιώς πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να βρίσκεις πολλές. Με το που βλέπεις ότι δεν τραβάει με την πρώτη, να μπορείς να βρίσκεις άλλη σχετικά εύκολα. Αλλιώς θα κάνεις συμβιβασμούς.

Το να γίνεις υποχείριο μην νομίζεις ότι είναι εύκολο να το καταλάβεις. Υπάρχουν ένα σωρό σκυλάκια κι αγαπούληδες εκεί έξω που ούτε που κατάλαβαν πώς την πάτησαν, γιατί σε κάθε αναποδιά με τη λεγάμενη εύρισκαν πάντα μια κάποιου είδους εκλογίκευση. Για αυτό πιστεύω ότι οι μεγάλες πόλεις δίνουν ευκαιρίες. Τώρα βέβαια πρέπει να βγάζεις αρκετά για να μπορείς να πληρώνεις τα νοίκια. Εγώ ακόμα και σε μία τρύπα θα πήγαινα να μείνω και σε πρώτη φάση θα έψαχνα γυναίκες του δικού μου οικονομικού επιπέδου. Χοντρικά το θέμα ξεκινά από οικονομική αναδιοργάνωση πρώτα.

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Ναι , άξιζε τον κόπο. Από Βενετία μέχρι Βαλένθια Ισπανία είναι η καλύτερη περιοχή της Ευρώπης κι επιπλέον η περιοχή μου από τις καλύτερες και σε παγκόσμιο επίπεδο. Λίγο έξυπνος να είσαι και δουλευταράς περνάς καλά.

Και πως και δε βρήκες εκεί καμια Γαλλίδα να κάνεις οικογένεια? Φαντάζομαι δεν θα είναι σαν τα ζώα τα δικά μας εδω

 

[Sub-Zero]

Μαν , όχι απλά δεν την παλεύεις, αλλά δεν έχει και νόημα η ζωή σου. Αυτά που λένε μερικοί ότι δηλ. να αποκλείσουν τις εξωτερικές που το πήραν απάνω τους και να τη βγάζουν μόνο με αγοραίο είναι κουραφέξαλα. Η ζωή θέλει και συγκινήσεις, δεν είναι μόνο «άδειασμα».

Άλλο όμως είπα εγώ. Ότι δεν φτάνει να βρεις μία γκόμενα, εκτός κι αν είσαι τυχερός και πετύχεις την γυναίκα της ζωής σου με την πρώτη ευκαιρία. Αλλιώς πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να βρίσκεις πολλές. Με το που βλέπεις ότι δεν τραβάει με την πρώτη, να μπορείς να βρίσκεις άλλη σχετικά εύκολα. Αλλιώς θα κάνεις συμβιβασμούς.

Προφανώς αν μπορείς να γνωρίζεις πολλές,είναι το ιδανικό.Πόσοι μπορούν να το κάνουν όμως;Η πλειοψηφία καταλήγει σε σχέση με τη λογική του μη χείρον βελτιστον.Απ'το να'μαι μπακούρι,καλύτερα με μία

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Προφανώς αν μπορείς να γνωρίζεις πολλές,είναι το ιδανικό.Πόσοι μπορούν να το κάνουν όμως;Η πλειοψηφία καταλήγει σε σχέση με τη λογική του μη χείρον βελτιστον.Απ'το να'μαι μπακούρι,καλύτερα με μία

Ποτε δε βρέθηκα στη θέση κάποιου να νιωθει μόνος/μπακουρι/υποδεέστερος/χωρίς νόημα η ζωή επειδή δεν είχε γκομενα. Και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερο για αυτό. Φυσικά κάποιες φορές νιώθω και γω την ανάγκη να έχω μια σχεση, αλλά πέφτω σε τόση μαλακια στη σημερινή γυναίκα που λέω ώρες ώρες πως τις αντέχουν ολοι αυτοι. Εσυ κάθεσαι και τους κοροιδευεις βέβαια και τους λες μουνοδουλους. Τι ξέρεις ότι δεν διαφερεις από αυτους? Εσυ έτσι και βρεις γκομενα πρωτο ραντεβου με βέρα θα πας.

 

[argyrotoxos]

Στο πολιτικό προσωπικό ήθελα να μπω. Αλλά θα πρέπει να πας συστημένος και είναι κατανοητό, διότι δεν μπορούν να εμπιστεύονται οποιονδήποτε. Εμένα, επειδή δεν είχα γνωστούς, μου είπαν να πάω σε μοναστήρι πρώτα, και βλέπουμε. Λογικό κι αυτό, πρέπει να δώσεις κάποιου είδους αποδείξεις. Επειδή δεν ήθελα να αφήσω τη δουλειά μου και να πάω κάπου όπου δεν ήξερα αν θα μπορούσα να αντέξω, πήγαινα μόνο σαββατοκύριακα, και όποτε μπορούσα.

Ο ηγούμενος ήταν πολύ γαμάτος, διότι δεν είχε πολλή δύναμη το μοναστήρι κι ήθελε να το λειτουργήσει γιατί και για αυτόν ήταν «μία γραμμή για το βιογραφικό του». Έτσι είχα πολλή ελευθερία. Αλλά αφενός τα γένια που δεν παλεύονταν με τη ζέστη κι αφετέρου η γενικώς νοσηρή κατάσταση, γιατί κακά τα ψέμματα αυτοί οι άνθρωποι (σαν περιβάλλον) έχουν πνευματικό μεσαίωνα, δεν άντεξα και την έκανα.

Τώρα που βλέπεις τον κάθε καγκουρα να κυκλοφορεί με γένια και μούσια δεν σκέφτεσαι ότι έκανες λάθος επιλογή ;

 

[argyrotoxos]

Δε λέμε να γίνεις υποχείριο

Αλλά όποιος λέει και το ότι χωρίς γκόμενα την παλεύει,μαλακίες λέει

Μια χαρά την παλεύεις...αρκεί να ξέρεις τι πλεονεκτήματα έχεις.Ο παντρεμένος ίσως νιώθει τύψεις αν ρίξει έναν σε ίδρυμα...εμείς όχι.

 

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΚΟΛΟΣ]

Το ρίσκο του κωλύματος. Έχω μία γκόμενα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Τώρα θέλει να πάρει ένα φορτηγάκι και να το κάνει τροχόσπιτο και να γυρνάμε τα έθνη. Μου το είχε πει και παλαιότερα και είπα ΟΚ γιατί ήμουνα μπουχτισμένος από τον κορωνοιό και τώρα που το ξανασκέφτομαι βρίσκω ότι είναι ρίσκο να κολλήσω μαζί της. Γιατί το ένα ταξίδι φέρνει το άλλο, δένεσαι από τις κοινές εμπειρίες κλπ.

Έχω μειωμένες επιλογές λόγω ηλικίας, ενώ άλλος λόγω πόλης, άλλος λόγω εμφάνισης, άλλος από έλλειψη social skills κλπ.
Όσο πιο μεγάλος είναι ο γκομενότοπος τόσο καλύτερα. Δεν είναι βρίσκεις μία γκόμενα και τέλος. Πρέπει να έχεις επιλογές πάντα.

ίσως σε βοηθήσουν οι σκέψεις που έχω κάνει. Ήθελα μετά τη σύνταξη να αγοράσω αυτοκινούμενο και να γυρίσω όλη την ακτογραμμή της Ευρώπης. Φίλος Γεωπόνος με παρέα που έκαναν μόνο ελεύθερο κάμπινγκ και Ιστιοπλοικό με απέτρεψε. Θέλει ειδικό τύπο ανθρώπου να κάθεται σε τόσο περιορισμένο χώρο με τα ίδια άτομα για πολλές μέρες. Το λιγότερο θα τσακωθείτε. Το περισσότερο θα την σκοτώσεις και θα πάει αυτή στο χώμα κι εσύ στη Φυλακή. Υπάρχει ένα κρας τεστ, αν αντέχεις. Πάτε δύο βδομάδες με Ιστιοπλοικό σε νησιά. Εκεί θα δεις αν και πως μπορείτε να συνυπάρξετε, κι αποφασίζεις στη συνέχεια

 

[Kalogero]

Και πως και δε βρήκες εκεί καμια Γαλλίδα να κάνεις οικογένεια? Φαντάζομαι δεν θα είναι σαν τα ζώα τα δικά μας εδω

Βρήκα πολλές από τις οποίες ξεχώρισα δύο. Μιλάμε γυναικάρες με όλο το πακέτο. Για τη μία έχω μιλήσει και πιο παλιά εδώ, ρωσίδα μετανάστρια που ήρθε με λίγα χρήματα, την έβαλα στα ακίνητα και σήμερα ζει ραντιέρισα στις Κάννες. Ήθελε γάμο και παιδί, αλλά δεν ήθελα εγώ.

Την άλλη, γαλλίδα με πορτογαλλικές ρίζες, την ξέρω από το 99. Το 2012 σμίξαμε σε κάποιο είδος ελεύθερης σχέση, βασικά να έχει αποκούμπι ο ένας τον άλλον. Δεν ήθελε οικογένεια και παιδί και με βόλευε αφάνταστα.

Αλλά η ιστορία εξελίχτηκε περίεργα. Ήταν φανατική κομμουνίστρια, η οποία κοντά μου έμαθε να βγάζει χρήμα. Συνειδητοιποίησε τον εγκλωβισμό της σε μία θεωρία που την κρατούσε στη μιζέρια και βάλθηκε να κερδίσει τον χαμένο χρόνο. Είχαμε (κι έχουμε) ένα τουριστικό ακίνητο μαζί, έμαθε την success story της ρωσίδας, έχω κι ένα φίλο (τώρα στην Ρουμανία) που έχει ασχοληθεί με ακίνητα σε διάφορα μέρη (Ανατ. Ευρώπη, Ασία) που την επηρέασε κι αυτός, δεν ήθελε και πολύ να στρίψει η βίδα. Της καρφώθηκε η ιδέα να γίνει βασίλισσα των ακινήτων κι αυτή όταν συνειδητοποίησε τις δυνάμεις της.

Κάποια στιγμή πέρυσι την ρώτησα τι πλάνο ζωής έχει για να δω τι θα κάνω γιατί εγώ θέλω να αράξω. Ούτε χρόνο εύρισκε να με βλέπει ούτε ήταν παρούσα όταν της μίλαγα. Ξέκοψα να την αφήσω να πετάξει για να ικανοποιήσει τα όνειρά της, αλλά μου στοίχισε ψυχολογικά. Αν κάποια στιγμή έρθει στα ίσα της θα τα ξαναφτιάξω. Την έχω άλλωστε κληρονόμο στη διαθήκη μου.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Βρήκα πολλές από τις οποίες ξεχώρισα δύο. Μιλάμε γυναικάρες με όλο το πακέτο. Για τη μία έχω μιλήσει και πιο παλιά εδώ, ρωσίδα μετανάστρια που ήρθε με λίγα χρήματα, την έβαλα στα ακίνητα και σήμερα ζει ραντιέρισα στις Κάννες. Ήθελε γάμο και παιδί, αλλά δεν ήθελα εγώ.

Την άλλη, γαλλίδα με πορτογαλλικές ρίζες, την ξέρω από το 99. Το 2012 σμίξαμε σε κάποιο είδος ελεύθερης σχέση, βασικά να έχει αποκούμπι ο ένας τον άλλον. Δεν ήθελε οικογένεια και παιδί και με βόλευε αφάνταστα.

Αλλά η ιστορία εξελίχτηκε περίεργα. Ήταν φανατική κομμουνίστρια, η οποία κοντά μου έμαθε να βγάζει χρήμα. Συνειδητοιποίησε τον εγκλωβισμό της σε μία θεωρία που την κρατούσε στη μιζέρια και βάλθηκε να κερδίσει τον χαμένο χρόνο. Είχαμε (κι έχουμε) ένα τουριστικό ακίνητο μαζί, έμαθε την success story της ρωσίδας, έχω κι ένα φίλο (τώρα στην Ρουμανία) που έχει ασχοληθεί με ακίνητα σε διάφορα μέρη (Ανατ. Ευρώπη, Ασία) που την επηρέασε κι αυτός, δεν ήθελε και πολύ να στρίψει η βίδα. Της καρφώθηκε η ιδέα να γίνει βασίλισσα των ακινήτων κι αυτή όταν συνειδητοποίησε τις δυνάμεις της.

Κάποια στιγμή πέρυσι την ρώτησα τι πλάνο ζωής έχει για να δω τι θα κάνω γιατί εγώ θέλω να αράξω. Ούτε χρόνο εύρισκε να με βλέπει ούτε ήταν παρούσα όταν της μίλαγα. Ξέκοψα να την αφήσω να πετάξει για να ικανοποιήσει τα όνειρά της, αλλά μου στοίχισε ψυχολογικά. Αν κάποια στιγμή έρθει στα ίσα της θα τα ξαναφτιάξω. Την έχω άλλωστε κληρονόμο στη διαθήκη μου.

Για παιδια το σκεφτεσαι καθολου;

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Εγώ ακόμα και σε μία τρύπα θα πήγαινα να μείνω και σε πρώτη φάση θα έψαχνα γυναίκες του δικού μου οικονομικού επιπέδου. Χοντρικά το θέμα ξεκινά από οικονομική αναδιοργάνωση πρώτα.

Ποια μεγαλη πολη θεωρεις ιδανικη;

 

[Kalogero]

ίσως σε βοηθήσουν οι σκέψεις που έχω κάνει. Ήθελα μετά τη σύνταξη να αγοράσω αυτοκινούμενο και να γυρίσω όλη την ακτογραμμή της Ευρώπης. Φίλος Γεωπόνος με παρέα που έκαναν μόνο ελεύθερο κάμπινγκ και Ιστιοπλοικό με απέτρεψε. Θέλει ειδικό τύπο ανθρώπου να κάθεται σε τόσο περιορισμένο χώρο με τα ίδια άτομα για πολλές μέρες. Το λιγότερο θα τσακωθείτε. Το περισσότερο θα την σκοτώσεις και θα πάει αυτή στο χώμα κι εσύ στη Φυλακή. Υπάρχει ένα κρας τεστ, αν αντέχεις. Πάτε δύο βδομάδες με Ιστιοπλοικό σε νησιά. Εκεί θα δεις αν και πως μπορείτε να συνυπάρξετε, κι αποφασίζεις στη συνέχεια

Το αντίθετο από αυτά που λες. Όχι απλά δεν χρειάζεται να κάθεσαι συνέχεια στο τροχόσπιτο, αλλά μπορείς ανά πάσα στιγμή να το σταματήσεις και να βγεις για να δώσεις τόπο στην οργή, αν γίνει κάτι και τα πάρεις στο κρανίο. Ποτέ δεν κάθομαι να μαλώσω όταν χτυπήσει καμπανάκι ότι πάει να ξεφύγει, γιατί μπορεί να επέλθει το ανεπανόρθωτο. Την κάνω άμεσα κι έρχομαι αργότερα που θα έχει καταλαγιάσει το πράγμα. Στο ιστιοπλοικό τι θα κάνεις;

Το τροχόσπιτο είναι μόνο για ύπνο, ξεκούραση και μπορείς και να μαγειρερεύεις κι όλας. Στο υπόλοιπο της μέρας γυρνάς με τα πόδια να γνωρίζεις τον τόπο. Δεν νομίζω ότι έχεις τόση άνεση με ένα ιστιοφόρο. Είσαι σίγουρος ότι βγαίνει και οικονομικότερα; Και τι θα το κάνεις το υπόλοιπο του χρόνου;

Στην περίπτωσή μου το τροχόσπιτο είναι βολικότερο και άνευ θέματος καιρού. Άλλωστε αυτή θα το πάρει και θα μένει σε αυτό και στο εναλλακτικό χωριό που μένει τώρα. Κι επίσης δεν έχουμε και νησιά εδώ κοντά.

 

[Kalogero]

Για παιδια το σκεφτεσαι καθολου;

Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Θέλει την κατάλληλη ψυχολογία ανθρώπου.

Ποια μεγαλη πολη θεωρεις ιδανικη;

Αθήνα (Βόρεια Προάστεια κ παραλιακή ζώνη) και Θεσσαλονίκη.
Για την ευρύτερη περιοχή που ανέφερα πιο πάνω (Βενετία - Βαλένσια) θα ήταν Νίκαια και Βαρκελώνη. To Μοντπελιέ το είχα επιλέξει κυρίως για τις ευκαιρίες στα ακίνητα.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Το αντίθετο από αυτά που λες. Όχι απλά δεν χρειάζεται να κάθεσαι συνέχεια στο τροχόσπιτο, αλλά μπορείς ανά πάσα στιγμή να το σταματήσεις και να βγεις για να δώσεις τόπο στην οργή, αν γίνει κάτι και τα πάρεις στο κρανίο. Ποτέ δεν κάθομαι να μαλώσω όταν χτυπήσει καμπανάκι ότι πάει να ξεφύγει, γιατί μπορεί να επέλθει το ανεπανόρθωτο. Την κάνω άμεσα κι έρχομαι αργότερα που θα έχει καταλαγιάσει το πράγμα. Στο ιστιοπλοικό τι θα κάνεις;

Το τροχόσπιτο είναι μόνο για ύπνο, ξεκούραση και μπορείς και να μαγειρερεύεις κι όλας. Στο υπόλοιπο της μέρας γυρνάς με τα πόδια να γνωρίζεις τον τόπο. Δεν νομίζω ότι έχεις τόση άνεση με ένα ιστιοφόρο. Είσαι σίγουρος ότι βγαίνει και οικονομικότερα; Και τι θα το κάνεις το υπόλοιπο του χρόνου;

Στην περίπτωσή μου το τροχόσπιτο είναι βολικότερο και άνευ θέματος καιρού. Άλλωστε αυτή θα το πάρει και θα μένει σε αυτό και στο εναλλακτικό χωριό που μένει τώρα. Κι επίσης δεν έχουμε και νησιά εδώ κοντά.

Κατα συμπτωση σημερα ειδα το Expedition Happiness στο Νετφλιξ που ειναι ακριβως αυτη η ιστορια. Δυο νεοι σε road trip με παλαιο λεωφορειακι σχολικο που μετατρεψανε σε τροχοσπιτο. Γαματο

 

[Kalogero]

Κατα συμπτωση σημερα ειδα το Expedition Happiness στο Νετφλιξ που ειναι ακριβως αυτη η ιστορια. Δυο νεοι σε road trip με παλαιο λεωφορειακι σχολικο που μετατρεψανε σε τροχοσπιτο. Γαματο

Έκανα ένα λάθος εκ παραδρομής. Δεν μίλαγα ακριβώς για τροχόσπιτο, αυτό δεν είναι και τόσο ευέλικτο. Μιλάω για όχημα compact, εδώ το λέμε fourgon. Τα μικρότερα έχω ακούσει να τα λένε και van. Επειδή αναπτύσσεται μία τάση, βρίσκεις πλέον και προσαρμοσμένα καθώς κι ένα πλήθος προιόντα για nomad life.

 

[alex71]

Κατα συμπτωση σημερα ειδα το Expedition Happiness στο Νετφλιξ που ειναι ακριβως αυτη η ιστορια. Δυο νεοι σε road trip με παλαιο λεωφορειακι σχολικο που μετατρεψανε σε τροχοσπιτο. Γαματο

Για ποιον λογο η εικονα που εχουν καποιοι για την ευτυχια, ειναι να γυριζεις απο δω κι απο κει σαν την αδικη καταρα?

 

[Διαγραμμένο μέλος 197740]

Για ποιον λογο η εικονα που εχουν καποιοι για την ευτυχια, ειναι να γυριζεις απο δω κι απο κει σαν την αδικη καταρα?

Συμφωνω