Τί τρέχει επιτέλους με αυτές τις ελλεηνίδες;

[Jim85]

Δηλαδη

Δεν λέω ότι οι υπόλοιπες είναι καλύτερες.

 

[Sub-Zero]

στην επαρχια ειναι πολυ χαλια τα πραγματα πιστεψε ειμαι στην ιδια θεση με σαντ.

Επαρχία είναι μεγάλο πρόβλημα για τον άντρα το γκομενικό.Πάνω κι από δουλειά κι απο τα πάντα.

Λέμε και για τα άλλα σκατά που έχει,έλλειψη επιλογών,κόσμου κλπ αλλά αν έχεις γκόμενα,την παλεύεις.Η έλλειψη γκόμενας είναι αυτή που σε γαμάει και θες να φύγεις.Στο κάτω κάτω,τί άλλο λόγο έχεις να πας Θεσσαλονίκη ή Αθήνα και να πληρώνεις νοίκια και μαλακίες εκτός απ'το να βρεις γκόμενα;

Είναι λίγο σαν το δίλημμα να φύγω ή όχι στο εξωτερικό.Αν εδώ πχ είσαι δ.υ,δεν έχεις λόγο να φύγεις.Ε το ίδιο και με τη γκόμενα,αν στο μέρος που μένεις έχεις γκόμενα,δεν έχεις λόγο να πληρώνεις νοίκια και γαμησιάτικα σε άλλη πόλη.

 

[Kalogero]

Στο κάτω κάτω,τί άλλο λόγο έχεις να πας Θεσσαλονίκη ή Αθήνα και να πληρώνεις νοίκια και μαλακίες εκτός απ'το να βρεις γκόμενα;

Το «να βρεις» κάντο «να βρίσκεις» για να δεις τη διαφορά.
Το πρόβλημα με τις γκόμενες δεν είναι μόνο πώς να βρεις, αλλά και πώς να μην γίνεις υποχείριό τους. Σε ένα μέρος με λίγες επιλογές, και δύσκολα βρίσκεις και κινδυνεύεις να κάνεις ένα σωρό υποχωρήσεις για να μην ξεμείνεις και πάλι. Αλλιώς είναι η Αθήνα κι αλλιώς τα Φάρσαλα, τύπε.

 

[Kalogero]

Το ρίσκο του κωλύματος. Έχω μία γκόμενα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Τώρα θέλει να πάρει ένα φορτηγάκι και να το κάνει τροχόσπιτο και να γυρνάμε τα έθνη. Μου το είχε πει και παλαιότερα και είπα ΟΚ γιατί ήμουνα μπουχτισμένος από τον κορωνοιό και τώρα που το ξανασκέφτομαι βρίσκω ότι είναι ρίσκο να κολλήσω μαζί της. Γιατί το ένα ταξίδι φέρνει το άλλο, δένεσαι από τις κοινές εμπειρίες κλπ.

Έχω μειωμένες επιλογές λόγω ηλικίας, ενώ άλλος λόγω πόλης, άλλος λόγω εμφάνισης, άλλος από έλλειψη social skills κλπ.
Όσο πιο μεγάλος είναι ο γκομενότοπος τόσο καλύτερα. Δεν είναι βρίσκεις μία γκόμενα και τέλος. Πρέπει να έχεις επιλογές πάντα.

 

[emperor13]

Επαρχία είναι μεγάλο πρόβλημα για τον άντρα το γκομενικό.Πάνω κι από δουλειά κι απο τα πάντα.

Λέμε και για τα άλλα σκατά που έχει,έλλειψη επιλογών,κόσμου κλπ αλλά αν έχεις γκόμενα,την παλεύεις.Η έλλειψη γκόμενας είναι αυτή που σε γαμάει και θες να φύγεις.Στο κάτω κάτω,τί άλλο λόγο έχεις να πας Θεσσαλονίκη ή Αθήνα και να πληρώνεις νοίκια και μαλακίες εκτός απ'το να βρεις γκόμενα;

Είναι λίγο σαν το δίλημμα να φύγω ή όχι στο εξωτερικό.Αν εδώ πχ είσαι δ.υ,δεν έχεις λόγο να φύγεις.Ε το ίδιο και με τη γκόμενα,αν στο μέρος που μένεις έχεις γκόμενα,δεν έχεις λόγο να πληρώνεις νοίκια και γαμησιάτικα σε άλλη πόλη.

τσαμπα γνωση μοιραζει παλι ο Τιτανας Δασκαλος

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Επαρχία είναι μεγάλο πρόβλημα για τον άντρα το γκομενικό.Πάνω κι από δουλειά κι απο τα πάντα.

Λέμε και για τα άλλα σκατά που έχει,έλλειψη επιλογών,κόσμου κλπ αλλά αν έχεις γκόμενα,την παλεύεις.Η έλλειψη γκόμενας είναι αυτή που σε γαμάει και θες να φύγεις.Στο κάτω κάτω,τί άλλο λόγο έχεις να πας Θεσσαλονίκη ή Αθήνα και να πληρώνεις νοίκια και μαλακίες εκτός απ'το να βρεις γκόμενα;

Είναι λίγο σαν το δίλημμα να φύγω ή όχι στο εξωτερικό.Αν εδώ πχ είσαι δ.υ,δεν έχεις λόγο να φύγεις.Ε το ίδιο και με τη γκόμενα,αν στο μέρος που μένεις έχεις γκόμενα,δεν έχεις λόγο να πληρώνεις νοίκια και γαμησιάτικα σε άλλη πόλη.

Γιατί δεν πας να μεινεις εκεί στη πολη?

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Το ρίσκο του κωλύματος. Έχω μία γκόμενα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Τώρα θέλει να πάρει ένα φορτηγάκι και να το κάνει τροχόσπιτο και να γυρνάμε τα έθνη. Μου το είχε πει και παλαιότερα και είπα ΟΚ γιατί ήμουνα μπουχτισμένος από τον κορωνοιό και τώρα που το ξανασκέφτομαι βρίσκω ότι είναι ρίσκο να κολλήσω μαζί της. Γιατί το ένα ταξίδι φέρνει το άλλο, δένεσαι από τις κοινές εμπειρίες κλπ.

Έχω μειωμένες επιλογές λόγω ηλικίας, ενώ άλλος λόγω πόλης, άλλος λόγω εμφάνισης, άλλος από έλλειψη social skills κλπ.
Όσο πιο μεγάλος είναι ο γκομενότοπος τόσο καλύτερα. Δεν είναι βρίσκεις μία γκόμενα και τέλος. Πρέπει να έχεις επιλογές πάντα.

Τουλάχιστον περασες καλά όλα αυτά τα χρόνια στη Γαλλία? Άξιζε τον κόπο?

 

[Sub-Zero]

Γιατί δεν πας να μεινεις εκεί στη πολη?

Γιατί νοίκια

 

[emperor13]

Γιατί νοίκια

οι καπιταλιστες και οι μπουμερς ειναι εχθροι σου Δασκαλε,το ξερεις πιστευω

 

[Sub-Zero]

Το «να βρεις» κάντο «να βρίσκεις» για να δεις τη διαφορά.
Το πρόβλημα με τις γκόμενες δεν είναι μόνο πώς να βρεις, αλλά και πώς να μην γίνεις υποχείριό τους. Σε ένα μέρος με λίγες επιλογές, και δύσκολα βρίσκεις και κινδυνεύεις να κάνεις ένα σωρό υποχωρήσεις για να μην ξεμείνεις και πάλι. Αλλιώς είναι η Αθήνα κι αλλιώς τα Φάρσαλα, τύπε.

Δε λέμε να γίνεις υποχείριο

Αλλά όποιος λέει και το ότι χωρίς γκόμενα την παλεύει,μαλακίες λέει

 

[Kalogero]

Τουλάχιστον περασες καλά όλα αυτά τα χρόνια στη Γαλλία? Άξιζε τον κόπο?

Ναι , άξιζε τον κόπο. Από Βενετία μέχρι Βαλένθια Ισπανία είναι η καλύτερη περιοχή της Ευρώπης κι επιπλέον η περιοχή μου από τις καλύτερες και σε παγκόσμιο επίπεδο. Λίγο έξυπνος να είσαι και δουλευταράς περνάς καλά.

 

[Kalogero]

Δε λέμε να γίνεις υποχείριο

Αλλά όποιος λέει και το ότι χωρίς γκόμενα την παλεύει,μαλακίες λέει

Μαν , όχι απλά δεν την παλεύεις, αλλά δεν έχει και νόημα η ζωή σου. Αυτά που λένε μερικοί ότι δηλ. να αποκλείσουν τις εξωτερικές που το πήραν απάνω τους και να τη βγάζουν μόνο με αγοραίο είναι κουραφέξαλα. Η ζωή θέλει και συγκινήσεις, δεν είναι μόνο «άδειασμα».

Άλλο όμως είπα εγώ. Ότι δεν φτάνει να βρεις μία γκόμενα, εκτός κι αν είσαι τυχερός και πετύχεις την γυναίκα της ζωής σου με την πρώτη ευκαιρία. Αλλιώς πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να βρίσκεις πολλές. Με το που βλέπεις ότι δεν τραβάει με την πρώτη, να μπορείς να βρίσκεις άλλη σχετικά εύκολα. Αλλιώς θα κάνεις συμβιβασμούς.

Το να γίνεις υποχείριο μην νομίζεις ότι είναι εύκολο να το καταλάβεις. Υπάρχουν ένα σωρό σκυλάκια κι αγαπούληδες εκεί έξω που ούτε που κατάλαβαν πώς την πάτησαν, γιατί σε κάθε αναποδιά με τη λεγάμενη εύρισκαν πάντα μια κάποιου είδους εκλογίκευση. Για αυτό πιστεύω ότι οι μεγάλες πόλεις δίνουν ευκαιρίες. Τώρα βέβαια πρέπει να βγάζεις αρκετά για να μπορείς να πληρώνεις τα νοίκια. Εγώ ακόμα και σε μία τρύπα θα πήγαινα να μείνω και σε πρώτη φάση θα έψαχνα γυναίκες του δικού μου οικονομικού επιπέδου. Χοντρικά το θέμα ξεκινά από οικονομική αναδιοργάνωση πρώτα.

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Ναι , άξιζε τον κόπο. Από Βενετία μέχρι Βαλένθια Ισπανία είναι η καλύτερη περιοχή της Ευρώπης κι επιπλέον η περιοχή μου από τις καλύτερες και σε παγκόσμιο επίπεδο. Λίγο έξυπνος να είσαι και δουλευταράς περνάς καλά.

Και πως και δε βρήκες εκεί καμια Γαλλίδα να κάνεις οικογένεια? Φαντάζομαι δεν θα είναι σαν τα ζώα τα δικά μας εδω

 

[Sub-Zero]

Μαν , όχι απλά δεν την παλεύεις, αλλά δεν έχει και νόημα η ζωή σου. Αυτά που λένε μερικοί ότι δηλ. να αποκλείσουν τις εξωτερικές που το πήραν απάνω τους και να τη βγάζουν μόνο με αγοραίο είναι κουραφέξαλα. Η ζωή θέλει και συγκινήσεις, δεν είναι μόνο «άδειασμα».

Άλλο όμως είπα εγώ. Ότι δεν φτάνει να βρεις μία γκόμενα, εκτός κι αν είσαι τυχερός και πετύχεις την γυναίκα της ζωής σου με την πρώτη ευκαιρία. Αλλιώς πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να βρίσκεις πολλές. Με το που βλέπεις ότι δεν τραβάει με την πρώτη, να μπορείς να βρίσκεις άλλη σχετικά εύκολα. Αλλιώς θα κάνεις συμβιβασμούς.

Προφανώς αν μπορείς να γνωρίζεις πολλές,είναι το ιδανικό.Πόσοι μπορούν να το κάνουν όμως;Η πλειοψηφία καταλήγει σε σχέση με τη λογική του μη χείρον βελτιστον.Απ'το να'μαι μπακούρι,καλύτερα με μία

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Προφανώς αν μπορείς να γνωρίζεις πολλές,είναι το ιδανικό.Πόσοι μπορούν να το κάνουν όμως;Η πλειοψηφία καταλήγει σε σχέση με τη λογική του μη χείρον βελτιστον.Απ'το να'μαι μπακούρι,καλύτερα με μία

Ποτε δε βρέθηκα στη θέση κάποιου να νιωθει μόνος/μπακουρι/υποδεέστερος/χωρίς νόημα η ζωή επειδή δεν είχε γκομενα. Και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερο για αυτό. Φυσικά κάποιες φορές νιώθω και γω την ανάγκη να έχω μια σχεση, αλλά πέφτω σε τόση μαλακια στη σημερινή γυναίκα που λέω ώρες ώρες πως τις αντέχουν ολοι αυτοι. Εσυ κάθεσαι και τους κοροιδευεις βέβαια και τους λες μουνοδουλους. Τι ξέρεις ότι δεν διαφερεις από αυτους? Εσυ έτσι και βρεις γκομενα πρωτο ραντεβου με βέρα θα πας.

 

[argyrotoxos]

Στο πολιτικό προσωπικό ήθελα να μπω. Αλλά θα πρέπει να πας συστημένος και είναι κατανοητό, διότι δεν μπορούν να εμπιστεύονται οποιονδήποτε. Εμένα, επειδή δεν είχα γνωστούς, μου είπαν να πάω σε μοναστήρι πρώτα, και βλέπουμε. Λογικό κι αυτό, πρέπει να δώσεις κάποιου είδους αποδείξεις. Επειδή δεν ήθελα να αφήσω τη δουλειά μου και να πάω κάπου όπου δεν ήξερα αν θα μπορούσα να αντέξω, πήγαινα μόνο σαββατοκύριακα, και όποτε μπορούσα.

Ο ηγούμενος ήταν πολύ γαμάτος, διότι δεν είχε πολλή δύναμη το μοναστήρι κι ήθελε να το λειτουργήσει γιατί και για αυτόν ήταν «μία γραμμή για το βιογραφικό του». Έτσι είχα πολλή ελευθερία. Αλλά αφενός τα γένια που δεν παλεύονταν με τη ζέστη κι αφετέρου η γενικώς νοσηρή κατάσταση, γιατί κακά τα ψέμματα αυτοί οι άνθρωποι (σαν περιβάλλον) έχουν πνευματικό μεσαίωνα, δεν άντεξα και την έκανα.

Τώρα που βλέπεις τον κάθε καγκουρα να κυκλοφορεί με γένια και μούσια δεν σκέφτεσαι ότι έκανες λάθος επιλογή ;

 

[argyrotoxos]

Δε λέμε να γίνεις υποχείριο

Αλλά όποιος λέει και το ότι χωρίς γκόμενα την παλεύει,μαλακίες λέει

Μια χαρά την παλεύεις...αρκεί να ξέρεις τι πλεονεκτήματα έχεις.Ο παντρεμένος ίσως νιώθει τύψεις αν ρίξει έναν σε ίδρυμα...εμείς όχι.

 

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΚΟΛΟΣ]

Το ρίσκο του κωλύματος. Έχω μία γκόμενα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Τώρα θέλει να πάρει ένα φορτηγάκι και να το κάνει τροχόσπιτο και να γυρνάμε τα έθνη. Μου το είχε πει και παλαιότερα και είπα ΟΚ γιατί ήμουνα μπουχτισμένος από τον κορωνοιό και τώρα που το ξανασκέφτομαι βρίσκω ότι είναι ρίσκο να κολλήσω μαζί της. Γιατί το ένα ταξίδι φέρνει το άλλο, δένεσαι από τις κοινές εμπειρίες κλπ.

Έχω μειωμένες επιλογές λόγω ηλικίας, ενώ άλλος λόγω πόλης, άλλος λόγω εμφάνισης, άλλος από έλλειψη social skills κλπ.
Όσο πιο μεγάλος είναι ο γκομενότοπος τόσο καλύτερα. Δεν είναι βρίσκεις μία γκόμενα και τέλος. Πρέπει να έχεις επιλογές πάντα.

ίσως σε βοηθήσουν οι σκέψεις που έχω κάνει. Ήθελα μετά τη σύνταξη να αγοράσω αυτοκινούμενο και να γυρίσω όλη την ακτογραμμή της Ευρώπης. Φίλος Γεωπόνος με παρέα που έκαναν μόνο ελεύθερο κάμπινγκ και Ιστιοπλοικό με απέτρεψε. Θέλει ειδικό τύπο ανθρώπου να κάθεται σε τόσο περιορισμένο χώρο με τα ίδια άτομα για πολλές μέρες. Το λιγότερο θα τσακωθείτε. Το περισσότερο θα την σκοτώσεις και θα πάει αυτή στο χώμα κι εσύ στη Φυλακή. Υπάρχει ένα κρας τεστ, αν αντέχεις. Πάτε δύο βδομάδες με Ιστιοπλοικό σε νησιά. Εκεί θα δεις αν και πως μπορείτε να συνυπάρξετε, κι αποφασίζεις στη συνέχεια

 

[Kalogero]

Και πως και δε βρήκες εκεί καμια Γαλλίδα να κάνεις οικογένεια? Φαντάζομαι δεν θα είναι σαν τα ζώα τα δικά μας εδω

Βρήκα πολλές από τις οποίες ξεχώρισα δύο. Μιλάμε γυναικάρες με όλο το πακέτο. Για τη μία έχω μιλήσει και πιο παλιά εδώ, ρωσίδα μετανάστρια που ήρθε με λίγα χρήματα, την έβαλα στα ακίνητα και σήμερα ζει ραντιέρισα στις Κάννες. Ήθελε γάμο και παιδί, αλλά δεν ήθελα εγώ.

Την άλλη, γαλλίδα με πορτογαλλικές ρίζες, την ξέρω από το 99. Το 2012 σμίξαμε σε κάποιο είδος ελεύθερης σχέση, βασικά να έχει αποκούμπι ο ένας τον άλλον. Δεν ήθελε οικογένεια και παιδί και με βόλευε αφάνταστα.

Αλλά η ιστορία εξελίχτηκε περίεργα. Ήταν φανατική κομμουνίστρια, η οποία κοντά μου έμαθε να βγάζει χρήμα. Συνειδητοιποίησε τον εγκλωβισμό της σε μία θεωρία που την κρατούσε στη μιζέρια και βάλθηκε να κερδίσει τον χαμένο χρόνο. Είχαμε (κι έχουμε) ένα τουριστικό ακίνητο μαζί, έμαθε την success story της ρωσίδας, έχω κι ένα φίλο (τώρα στην Ρουμανία) που έχει ασχοληθεί με ακίνητα σε διάφορα μέρη (Ανατ. Ευρώπη, Ασία) που την επηρέασε κι αυτός, δεν ήθελε και πολύ να στρίψει η βίδα. Της καρφώθηκε η ιδέα να γίνει βασίλισσα των ακινήτων κι αυτή όταν συνειδητοποίησε τις δυνάμεις της.

Κάποια στιγμή πέρυσι την ρώτησα τι πλάνο ζωής έχει για να δω τι θα κάνω γιατί εγώ θέλω να αράξω. Ούτε χρόνο εύρισκε να με βλέπει ούτε ήταν παρούσα όταν της μίλαγα. Ξέκοψα να την αφήσω να πετάξει για να ικανοποιήσει τα όνειρά της, αλλά μου στοίχισε ψυχολογικά. Αν κάποια στιγμή έρθει στα ίσα της θα τα ξαναφτιάξω. Την έχω άλλωστε κληρονόμο στη διαθήκη μου.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Βρήκα πολλές από τις οποίες ξεχώρισα δύο. Μιλάμε γυναικάρες με όλο το πακέτο. Για τη μία έχω μιλήσει και πιο παλιά εδώ, ρωσίδα μετανάστρια που ήρθε με λίγα χρήματα, την έβαλα στα ακίνητα και σήμερα ζει ραντιέρισα στις Κάννες. Ήθελε γάμο και παιδί, αλλά δεν ήθελα εγώ.

Την άλλη, γαλλίδα με πορτογαλλικές ρίζες, την ξέρω από το 99. Το 2012 σμίξαμε σε κάποιο είδος ελεύθερης σχέση, βασικά να έχει αποκούμπι ο ένας τον άλλον. Δεν ήθελε οικογένεια και παιδί και με βόλευε αφάνταστα.

Αλλά η ιστορία εξελίχτηκε περίεργα. Ήταν φανατική κομμουνίστρια, η οποία κοντά μου έμαθε να βγάζει χρήμα. Συνειδητοιποίησε τον εγκλωβισμό της σε μία θεωρία που την κρατούσε στη μιζέρια και βάλθηκε να κερδίσει τον χαμένο χρόνο. Είχαμε (κι έχουμε) ένα τουριστικό ακίνητο μαζί, έμαθε την success story της ρωσίδας, έχω κι ένα φίλο (τώρα στην Ρουμανία) που έχει ασχοληθεί με ακίνητα σε διάφορα μέρη (Ανατ. Ευρώπη, Ασία) που την επηρέασε κι αυτός, δεν ήθελε και πολύ να στρίψει η βίδα. Της καρφώθηκε η ιδέα να γίνει βασίλισσα των ακινήτων κι αυτή όταν συνειδητοποίησε τις δυνάμεις της.

Κάποια στιγμή πέρυσι την ρώτησα τι πλάνο ζωής έχει για να δω τι θα κάνω γιατί εγώ θέλω να αράξω. Ούτε χρόνο εύρισκε να με βλέπει ούτε ήταν παρούσα όταν της μίλαγα. Ξέκοψα να την αφήσω να πετάξει για να ικανοποιήσει τα όνειρά της, αλλά μου στοίχισε ψυχολογικά. Αν κάποια στιγμή έρθει στα ίσα της θα τα ξαναφτιάξω. Την έχω άλλωστε κληρονόμο στη διαθήκη μου.

Για παιδια το σκεφτεσαι καθολου;