κι ενα ιστορικο και απιθανο πρωτο ραντεβου αλλα τερμα αληθινο.
εγω 26 εκεινη 39 αλλα απιστευτη γυναικαρα(πολλες φορες την εκαναν και μικροτερη μου αν οχι συνομιλικη και κρεμονταν σαγονια στο περασμα της)
παμε για ποτο και οπως βγαινω απ το αμαξι εχω ξεχασει το πορτοφολι μου(πρωτη μου φορα)
της το λεω, χλωμιαζει και μου λεει και καλα δεν πειραζει
στην υποδοχη τυπος...."καλως τον κυριο, βλεπω με αλλη κυρια αποψε" (δεν τα λενε ποτε αυτα, ασε που δεν ισχυε)
η τυπισσα κοκκινιζει ολοκληρη και με το δικιο της(απορω πως δεν εφυγε.
καθομαστε και μετα απο λιγο, μια τυπισα αρχιζει να φωναζει επανηλλημενα το ονομα μου, λεω συμπτωση θα ειναι (ημουν πλατη)
η δικια μου εξοργισμενη με "αναγκαζει" να γυρισω να δω. ηταν καποια που μου ειχαν κανει κονε καποτε (πολυ ομορφη κοπελα αλλα δεν ειχε κατσει η φαση και δεν την θυμομουν. την θυμηθηκα αργοτερα.)
αντε τωρα να σε πιστεψει με ολα αυτα.
καταληξαμε λιγη ωρα αργοτερα στην παραλια, σε προσωπικες στιγμες μεσα στο αμαξι και μια υπεροχη σχεση που κρατησε για πολυ καιρο. (ακομα τα λεμε, φιλικα και εμαθα στην πορεια οτι τα ανεχτηκε ολα αυτα γιατι με ειχε κοζαρει πολυ καιρο πριν και περιμενε ευκαιρια να γνωριστουμε)
