Ακριβώς έτσι είναι αληθινά τα πράγματα. Κάθε απελπισμένη για παντριά -ή εαν είναι νεότερη μπάζο, χοντρή, αγάμητη-, όλες οι Β' επιλογής στην Ελλάδα έχουν την αξίωση να έχουν στο πλάι τους κάποιον κούκλο ή κάποιον που μοστράρουν στις καμένες φίλες τους. Μού'ρχεται η άλλη κλαίγοντας ή πεινασμένη όχι για πούτσο αλλά για σύζυγο επειδή δεν της κάθεται κανένας γαμπρός όπως τον θέλει, ή κάθε άκυρη ή χοντρή που νόμισε οτι επειδή κουμάνταρε κάποιους κλαρινοβοσκούς μπορούσε να κάνει τα ίδια με τον καθένα. Δεν έχω σούπερ εμφάνιση και δεν το παίζω κάποιος, αλλά έχω το average συνολικό πακετάκι και μπορώ να σταθώ αξιοπρεπώς στους κοινωνικούς κύκλους.
Τις έχω βαρεθεί και σιχαθεί να κλαίνε όταν θέλουν να πάρουν από σένα κάτι, ή όταν έχεις μόνιμη σχέση μαζί τους να σε πρήζουν και να στα κάνουν τσουρέκια, με κούρασε η ανασφάλεια, η κακεντρέχεια, η κακία αναμεταξύ τους, και κυρίως η κτητικότητα που απαιτούν να γίνεις το σκυλάκι τους και να τις ακολουθείς πιστά από πίσω.
Αυτοί που κλαίγονται οτι δεν βρίσκουν γυναίκα ας ρωτήσουν τους παλιούς που έχουν/είχαν μια μόνιμη στο σπίτι να μάθουν τι συμβαίνει στη καθημερινότητα.
Και μάλιστα να έχω συμβιβαστεί με μια 4αρι-5αρι (αντί να υποχωρήσω κατ'εξαίρεση απέναντι σε μια κουκλάρα), μόνο και μόνο για να το παίζω γαμιάς αυτό πάει πολύ. Γιαυτό να έχετε υψηλά στάνταρ και να μην τα ισοπεδώνετε σε κάθε γκρινιάρα, απαιτητική, εγωκεντρική, κακομαθημένη ελλεϊνίδα, προκειμένου να βρείτε γκόμενα.
