Θα ξεφύγω λίγο από το κυρίως περιεχόμενο γιατί πιστεύω ότι το πρόβλημα ξεκινά πιο πίσω,δηλαδή στις θεμελιώδεις αρχές που στηρίζεται η λειτουργία μιας οικογένειας,τοσο της στενής (πατέρας,μητέρα,παιδιά),όσο και της ευρείας,(θείοι,ξαδέλφια,παππούδες,κλπ.),και η διαμόρφωση της λανθασμένης νοοτροπίας των ελλεεινίδων είναι παράγωγη αυτών των στρεβλώσεων.Συγκεκριμένα,πιστεύω πως τα πρόσωπα της οικογένειας είναι θεσμοί και αδιπραγμάτευτα σε κρίσεις,συγκρίσεις,διαμάχες,κλπ,όταν βρίσκονται τα παιδιά παρόντα σε κουβέντες και συζητήσεις των μεγάλων.Οποιεσδήποτε αναφορές που μειώνουν στα μάτια ενός παιδιού την εικόνα που έχει για έναν συγγενή του,έχει πολλαπλάσιο αντίκτυπο στο πώς βλέπει τον κόσμο!Αντίστροφα,αν συμμετέχει σε συζητήσεις για το ποιός από το σόι είναι ο πιο όμορφος ή ωραίος,δημιουργούνται ανεπανόρθωτα κόμπλεξ κατωτερότητας που ακολουθούν το παιδί σε όλη του τη ζωή!Τα παραπάνω δε ισχύουν και για τα δύο φύλα...