Τα αγγλικά είναι ελληνική διάλεκτος… αποδεδειγμένα
Μια συνάδελφος μου έδωσε πριν από λίγο καιρό να δω το αξιοπερίεργο, όπως το χαρακτήρισε, αυτό βιβλίο, που έχει τίτλο «Τα αγγλικά είναι ελληνική διάλεκτος» και εκδόθηκε το 2004. Συγγραφέας του είναι ο καθηγητής πανεπιστημίου Σταύρος Θεοφανίδης. Καθηγητής, σπεύδω να διευκρινίσω, όχι της γλωσσολογίας, της αγγλικής φιλολογίας ή έστω κάποιου συναφούς κλάδου, αλλά (ευτυχώς) της εφαρμοσμένης οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Στο βιβλίο αυτό έχω ήδη αναφερθεί, μεταξύ άλλων, σε άλλο σημείωμά μου, ενώ εκτενή και εύστοχα σχόλια έχει κάνει και ο Περιγλώσσιος στο ιστολόγιό του. Θα διαλέξω να ξεκινήσω με ένα απόσπασμα του βιβλίου, ίσως το πιο χαρακτηριστικό, που και ο συγγραφέας πιστεύει ότι τον εκφράζει απόλυτα, αφού το διάλεξε για να το βάλει «Αντί προλόγου» στην έκτη σελίδα του βιβλίου του (Παρεμπιπτόντως: σε παγκόσμια πρωτοτυπία, ο συγγραφέας έχει σελίδα «Αντί προλόγου» και αμέσως μετά έχει και «Πρόλογο»).
Αντί προλόγου
- Ποια ήταν η ΠΡΩΤΗ ΛΕΞΗ που φώναξαν στους Άγγλους οι Πρωτοέλληνες Ναυτικοί καθώς πλησίαζαν τα Βρετανικά Νησιά με τα ωραία πλοία τους; «Ούλε!» «Ούλε!» (= Γεια σας!)
- Να λοιπόν ποια ήταν η ΠΡΩΤΗ ΛΕΞΗ που τους διδάξαμε.
Αγαπητές μου Αγγλίδες! Αγαπητοί μου Αγγλοι!
(Και) το “Hallo!” / “Hello!”
με το οποίο αρχίζετε κάθε πρώτη σας συνάντηση και επικοινωνία, είναι το Αρχαίο, Ελληνικότατο, Ομηρικό: Ούλε! ( = Χαίρετε, Υγιαίνετε!) δηλαδή «Γεια σας και χαρά σας!»
Το Ούλε έγινε από τους Άγγλους: “Hallo!” / “Hello!”
Επομένως, η πιο συνηθισμένη καθημερινή λέξη για χαιρετισμό στη Μ. Βρεττανία, τις Η.Π.Α., τον Καναδά και την Αυστραλία απηχεί την ομόηχη ομηρική προσφώνηση όλων των Αρχαίων Ελλήνων: «Ούλε!», από το ρήμα ούλω, και σημαίνει: «Γειά σας!» Δεν το λέει αυτό ο γράφων, αλλά δυο συμπατριώτες σας: Στο γνωστότατο Λεξικό Liddlle [sic] και Scott:
ούλω (ούλος Α) είμαι ολόκληρος, ακέραιος ή υγιής (το γαρ ούλειν υγιαίνειν Στράβ. 635), εν χρήσει παρ’ Ομ. κατά προστ. ούλε, χαίρε, Λατ. salve, ως χαιρετισμός, υγίαινε, «γεια σου», ούλέ τε και μέγα χαίρε, υγίαινε και ευτύχει, Οδ. Ω. 402, Ύμν. εις Απόλ. 466. Τύπος τις ουλέω μαρτυρείται παρ’ Ησύχ. και Γρηγ. Κορ.
Να και μια ανακοίνωσή μου στον τύπο,
γι’ αυτούς που νομίζουν ότι το «Ολέ! Ολέ!» είναι «ισπανικό»:
«ΟΛΕ!», «ΧΑΛΛΟ!», «ΧΕΛΛΟ!», «ΟΛΑ-ΛΑ!»:
ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΗΡΙΚΟ «ΟΥΛΕ!»
Αρχαία ελληνικά, από το Ομηρικό «ούλε!» ( = χαίρε, υγίαινε), είναι τα επιφωνήματα, που ακούμε συχνά και στα γήπεδα:
- Ολέ!, ολέ!, ολέ! (ισπανικά)
- (Χ)αλλό!, (χ)ελλό! (αγγλικά)
- Ολα-λά! ολα-λα! (γαλλικά)
Το αρχαίο ομηρικό, πρωτοελλαδικό «ούλε!» προέρχεται από το ρήμα «ούλω», που σημαίνει: είμαι καλά, υγιαίνω, χαίρω άκρας υγείας. Η θεμελίωση υπάρχει στο παγκοσμίου φήμης γνωστό λεξικό Liddell-Scott (οι συγγραφείς του είναι διάσημοι φιλόλογοι). Το λεξικό αναφέρεται: στον Όμηρο (Οδύσσεια Ω 402), στον Ύμνο στον Απόλλωνα (466) και σε άλλους αρχαίους συγγραφείς/