pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
Θέλουμε Δημοψήφισμα για τη Λαθρομετανάστευση και το θέλουμε ΤΩΡΑ!
- Μέλος που άνοιξε το νήμα GrP
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 6K
- Εμφανίσεις 160K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
ο αλαφροΐσκιωτος
Έσβησε τ αχνάρια του ξοπίσω του καθώς δρασκέλιζε τη σπηλιά που στα νιάτα του είχε συναντήσει εκείνο το παράξενο κορίτσι με το διάφανο δέρμα και τα μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια.Δεν ήθελε πριν προχωρήσει πιο βαθιά ν αφήσει πίσω του σημάδια για τους αδιάκριτους χωριάτες που ζούσαν στα ριζά εκείνου του απρόσιτου βουνού με τις πολλές κι ανεξερεύνητες σπηλιές . Τον λέγανε "αλαφροΐσκιωτο" που από παιδί τους διηγόταν τις ιστορίες του για ξωτικά που συνάντησε σ εκείνα τα απομονωμένα μέρη.
Όμως τώρα ήτανε αρκετά μεγάλος και η γνώμη του θα βάραινε αν προσκόμιζε ατράνταχτες αποδείξεις.
Τουλάχιστον στην πανεπιστημιακή κοινότητα δεν θα μπορούσαν να τον αμφισβητήσουν καθώς είχε διαπρέψει σαν σπηλαιολόγος και είχε πολλές φορές αναταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα του χώρου φέρνοντας στο φως περίεργα και ανεξήγητα ευρήματα.
Δεν ήτανε δύσκολο με την μικρή του αξίνα και το φτυάρι του να διευρύνει το άνοιγμα που έφραζε το εσωτερικό, αφού είχε προηγουμένως φροντίσει με πολύ κόπο να κλαδέψει τους μεγάλους αγκαθωτούς θάμνους που φύλαγαν και έκρυβαν σαν κέρβεροι την είσοδο της σπηλιάς..
Άναψε τον ισχυρό προβολέα που είχε ενσωματωμένο στο κράνος του και συγκέντρωσε γύρω του όλο το υλικό που του ήτανε απαραίτητο για τούτη τη μοναχική πορεία στα έγκατα της γης.
Ο χώρος ήτανε απείραχτος από τότε που πρωτομπήκε μ ένα μικρό δαδί για συντροφιά και με πολλά όνειρα στο δισάκι του.
Ήταν μόλις δεκατεσσάρων στην πρώτη του εξόρμηση και έρευνα για το άγνωστο και φάνταζε απόκοσμος και σαλεμένος που οι συνομήλικοι του τον απέφευγαν με την προτροπή των γονιών τους. Ακόμα και οι δικοί του τον περιπαίζανε για την επιμονή στα παραμύθια του.
Ομως εκείνος επέμενε ότι τα ξωτικά ζούσανε εκεί απάνω στις δυσπρόσιτες σπηλιές του πυραμιδόμορφου βουνού που έμοιαζε στοιχειωμένο
έτοιμο να καταπιεί το μικρό χωριό στους πρόποδες του.
Συνέχισε να ψάχνει για το μικρό τούνελ απ το οποίο ξεπρόβαλε τοτε εκείνο το πλάσμα,αλλά οι τοίχοι γύρω του δεν έδειχναν σημάδια κάποιας εισόδου προς το εσωτερικό.Ο προθάλαμος που βρισκότανε ήτανε μικρός και χαμηλός και τον υποχρέωνε να δουλεύει σκυφτός κουραζωντάς τον στο έπακρο.
Νύχτωσε για τα καλά και ήλθε η ώρα να ανάψει μια μικρή φωτιά,τόσο για να ζεσταθεί ,όσο και για να φωτίζει ολονυχτίς τον χώρο.
Εστρωσε το σλήπινγκ-μπάγκ και χώθηκε μέσα του,όπως χώνεται το βρέφος στην στοργική αγκαλιά της μάνας.Ο ύπνος του ανήσυχος και με παραμιλητά ,μέχρι πούνοιωσε ένα δυνατό σκούντημα στον ώμο. Ανοιξε τα μάτια διάπλατα και ανασηκώθηκε με ανάμεικτους φόβους και απορίες αρπάζωντας συγχρόνως απο δίπλα του την μικρή αξίνα,για κάθε ενδεχόμενο.Ενοιωσε τότε δυό μάτια διαπεραστικά να τον εξερευνούν απο πίσω.Γύρισε και αντίκρισε εκείνο το κορίτσι με ένα αινιγματικό χαμόγελο στο πρόσωπο,να του γνέφει να το ακολουθήσει.Ακούμπησε τα χέρια της στην εξοχή μιας πέτρας ριζωμένης σε μια πλευρά του τοιχώματος και εκείνο παραμέρισε,αφήνοντας να φανεί ένα στενό άνοιγμα.Εκείνη μπορούσε να το διαβεί σχεδόν όρθια,όμως εκείνος έπρεπε να σουρθεί με την κοιλιά για να προχωρήσει.Της έκανε νόημα να περιμένει για να πάρει μαζί του τον εξοπλισμό του αλλά του έδωσε να καταλάβει μ ένα νόημα πως δεν θα του ήτανε απαραίτητος.
Mα εσύ δεν μεγάλωσες καθόλου,ψέλλισε αλλά απάντηση δεν πήρε,παρα μόνο ένοιωσε το μικρό της χεράκι να τον παρασύρει προς τα μέσα..
Επιτέλους,μετά απο πολύ βασανιστικό σούρσιμο,μπόρεσε και σηκώθηκε όρθιος.Ειχανε μπεί σε μιά πελώρια αίθουσα με σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
Τότε εκείνη άφησε το χέρι του και του έδειξε ένα άνοιγμα στο βάθος που θα έπρεπε να το ακολουθήσουνε.
Ητανε μια κατωφέρεια σαν τούνελ εντελώς λεία,που ποιός ξέρει πόσο βαθιά πήγαινε."μη φοβάσαι,δεν θα πάθουμε τίποτα" γύρισε και του είπε,μιλώντας του για πρώτη φορά.Εκείνος γύρισε έκπληκτος προς το μέρος της και αρπάζοντας την απο την μέση την τράνταξε γεμάτος θυμό."μα τόσες ώρες δεν μιλούσες,γιατί μου τόκανες αυτό βρε φρικιό"?Δεν περίμενε πως αυτό το τοσοδούλι πλασματακι να είχε τέτοια δύναμη καθώς ένοιωσε να τον σηκώνει ψηλά με το ένα της χέρι.
Φαινότανε θυμωμένη για την συμπεριφορά του,αλλά ΄γρήγορα ξαναβρήκε το χαμογελό της ακουμπώντας τον μαλακά κατα γής."δεν μπορούσα να σου μιλήσω πιο πρίν,αν δεν έμπαινα πρώτα σε τούτη την μεγάλη αίθουσα που οδηγεί στον δικό μου κόσμο,κατάλαβες κύριε?"
Γλίστρησαν σχεδόν μαζί στο κυκλικό και κατωφερικό τούνελ και μετά απο πολλές στροφές κατέληξαν σε μια τεράστια αίθουσα που οι τοίχοι της ήτανε γεμάτοι με κοιλότητες,σαν κηρήθρες.
"Ουφ ζαλίστηκα,αλλά άξιζε τον κόπο φαντάζομαι"είπε εκείνος ρίχνοντας αχόρταγα το βλέμμα του προς όλες τις κατευθύνσεις.Χρώματα τής ίριδας φώτιζαν τα πάντα γύρω τους και μελωδικές χαρούμενες νότες πλημμύριζαν τον χώρο ."μα γιατί γύρω γύρω έχετε αυτές τις εσοχές που μοιάζουνε σαν κρύπτες?"ρώτησε γεμάτος απορία και δέος την μικρή παρουσία δίπλα του.
"είναι οι φωλίτσες μας και εκεί ξεκουραζόμαστε μετα απο τα ατέλειωτα παιχνίδια μας".Ξαφνικά,αμέτρητα φτερωτά πλασματάκια ξεχύθηκαν σαν ένα μελίσσι απο κει μέσα κάνοντας κύκλους απο πάνω τους.
"θα τρελαθώ,είναι απίστευτο, πετούν κιόλας !"Η μικρή τότε έκανε μια τελετουργική κίνηση και ξαφνικά στην πλάτη της ξεπρόβαλαν μικρές φτερούγες που την οδήγησαν κι εκείνη ψηλά κοντά στα άλλα πλάσματα"'έλα και συ μαζί μας να παίξουμε" του φώναξαν όλα με μια φωνή."μα εγώ δεν έχω φτερά να πετάξω,δεν γίνεται".Τότε ένα τσούρμο απο τις μικρές οντότητες προσγειώθηκε δίπλα του και αφού τον αγκάλιασαν τον σήκωσαν ψηλά μαζί τους μέχρι εκεί που τέλειωνε η οροφή.Πέρασαν πολλές ώρες στο χαρούμενο ξεφάντωμα τους που τον έκανε να μη θέλει να προσγειωθούνε ποτέ ξανά στο έδαφος.Πέταξαν και μέχρι τίς απέραντες αίθουσες με τα παιχνίδια και τα χάρηκαν με γέλια και τραγούδια ,παίζοντας και γελώντας.
Κάποια στιγμή τους ζήτησε να τον ακουμπήσουν στο έδαφος,γιατί είχε περάσει η ώρα και θα νύχτωνε εκει πάνω στο δικό του κόσμο,όμως ήθελε μια απόδειξη να πάρει μαζί του απο τούτο τον κόσμο των ξωτικών που τόσα χρόνια ονειρευόταν να επισκεφθεί.
Γύρισε τότε προς την μικρή του σύντροφο και της εκμυστηρεύθηκε τις σκέψεις του."'μα δεν είμαστε ξωτικά εμείς,έστω κι αν έτσι μας ονοματίζετε κει πάνω και φυσικά δεν μπορείς να πάρεις το παραμικρό δείγμα απο τον τόπο μας σαν απόδειξη,παρα μόνο ένα πλάσμα δικό σου,που εδώ και χρόνια το απόδιωξες ."πλάσμα δικό μου",ψέλλισε γεμάτος έκπληξη'"τι είναι αυτό που μου ανήκε και το απόδιωξα καλή μου?"Τότε το κορίτσι μ ένα μακρόσυρτο σφύριγμα κάλεσε κάποιο απ τα παιδιά κοντά της ,κάποιο που του έμοιαζε καταπληκτικά όταν ήτανε κι εκείνος παιδί.
"Οταν θ ανέβετε επάνω να ξέρεις πως θα είναι καταδικό σου και θα παραμείνει όσο θα το κρατάς βαθιά μέσα σου" είπε και έκανε νόημα σ ολα τα παιδιά να τους αποχαιρετίσουν τραγουδώντας.
"μα που βρισκόμαστε τέλος πάντων μονολόγησε κρατώντας το μικρό αγόρι απ το χέρι"Εκείνο τότε γύρισε προς το μέρος του δίνοντας του μια απρόσμενη απάντηση."Βρίσκεσαι στον κόσμο της χαμένης παιδικής ηλικίας.Εδω κάτω απαγγιάζουν οι παιδικές ψυχές εκατομμυρίων ανθρώπων που τις απαρνιούνται όταν μεγαλώνουν""Δηλαδή εσύ,.. είσαι εγώ..?"ρώτησε το αγόρι με μάτια ορθάνοιχτα απ την έκπληξη. Το αγόρι του έγνεψε καταφατικά,χωρίς να τον αφήσει να ολοκληρώσει το ερωτημά του."ναί,είμαι η χαμένη παιδική σου αθωότητα πούψαχνες τόσα χρόνια να βρεις" Τότε εκείνος γεμάτος συγκίνηση το σήκωσε ψηλά κλείνοντας το στην αγκαλιά του, "μπορεί να μη βρήκα αποδείξεις για τα ξωτικά,αλλά βρήκα εσένα και σκοπεύω να σε κρατήσω για πάντα κοντά μου,Εμπρός χαμένε νεανικέ μου εαυτέ,καιρός για παιχνίδι"".
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
Διαφωνώ θα τοποθετηθώ στο Συνέδριο !
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
να ψοφίσουμε δλδ;
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
Επισκέπτης
εσύ δλδ θεωρείσαι μέρος του "αντρικού πληθυσμού";;;
να ρωτησεις την μανα σου τι ειμαι να σου πει ανθελληνικο σκουπιδι
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
1) άρα για τον ανδρισμό σου (λέμε τώρα) δν υπάρχουν αποδείξεις...
2) "ανθέλληνα" γιατί με αποκαλείς;
εβαλες "ελληνόμετρο" και έσπασε και νομίζεις ότι μπορείς να κρίνεις την ελληνικότητα των άλλων;
ή κρίνεις από τη γνώση της ελλ. γλώσσας και την ορθογραφία;;;
Επισκέπτης
1) σου ειχα πει ωραια και καλα να συμμαζευτεις γιατι θα τα ακουσεις παλι.Στο μουνι σου τα εγραψες.
2)Μονο και μονο για τις αποψεις σου ανθελληνικο σκουπιδι.Οπως μιλαγα και με εναν αλλο βρωμιαρη προημερων του σιναφιου σου και εβγαλε τον Κολοκοτρωνη εγκληματια πολεμου!
Οπως και δικαιολογουσε την σφαγη των Αρμενιων απο τους Τουρκους γιατι δεν ηταν λεει αρκετα υπακουοι οι αρμενιοι.
Οταν τον ρωτησα βεβαια αν κανανε καλα και οι γερμαναραδες στους ατακτους ελληνες εκανε αβαβα.
Ψελιζε κατι μονο για τους γονεις του που εκαναν αντισταση στην κατοχη
και οταν του ειπα οτι μαλλον αν αντι για την Γερμανια ειχε μπουκαρει καμια ΕΣΣΔ στην Ελλαδα οι γονεις του ισως να μην επαιρναν τα ρισκα αυτα εγινε πυρ και μανια χου ρε ξεφτυλισμενα υποκειμενα υποκριτες.
ουτε ανθρωποι δεν ειστε...οχι απλα Ελληνες...
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
1) σου ειχα πει ωραια και καλα να συμμαζευτεις γιατι θα τα ακουσεις παλι.Στο μουνι σου τα εγραψες.
2)Μονο και μονο για τις αποψεις σου ανθελληνικο σκουπιδι.Οπως μιλαγα και με εναν αλλο βρωμιαρη προημερων του σιναφιου σου και εβγαλε τον Κολοκοτρωνη εγκληματια πολεμου!
Οπως και δικαιολογουσε την σφαγη των Αρμενιων απο τους Τουρκους γιατι δεν ηταν λεει αρκετα υπακουοι οι αρμενιοι.
Οταν τον ρωτησα βεβαια αν κανανε καλα και οι γερμαναραδες στους ατακτους ελληνες εκανε αβαβα.
Ψελιζε κατι μονο για τους γονεις του που εκαναν αντισταση στην κατοχη
χου ρε ξεφτυλισμενα υποκειμενα υποκριτες.
ουτε ανθρωποι δεν ειστε...οχι απλα Ελληνες...
1) εγώ απλως είπα ότι ο ανδρισμός που λανσάρεις είναι αναπόδεικτος...
2) ακόμη δεν άκουσα για ποια άποψή μου με λες "ανθέλληνα"... Λες εμενα ανθέλληνα για τις απόψεις άλλου;
Επισκέπτης
1)εγω εχω δηλωσει οτι εχω τα αρχιδια οποιος πουσταρας απο δω μεσα τραβαει ζορι μαζι μου να τα πουμε και εξω.τελος.
2)Ανθελληνα σε λεω επειδη σκοτωνεσαι για τα "δικαιωματα" καθε εθνους εκτος των Ελληνων σε σημειο να φτανεις να αποποιησαι και το δικαιωμα μας για αμυνα απεναντι σε Τουρκια.Επισης ειμαι σιγουρος οτι οι αποψεις σου δεν διαφερουν πολυ και απο τον αλλο τυπο του σιναφιου σου.Εισαι ισοπεδωτικος στα παντα και δηλωμενος διεθνιστης.Αυτο και μονο τα λεει ολα.Μονος σου εχεις σνομπαρει σε παλιοτερη μας συζητηση τις εννοιες "ισχυρο κρατος","συνοχη εθνους" κτλ ρωτοντας μαλιστα τι αξια εχουν αυτα...
Αυτο και μονο τα λεει ολα.
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
1) "τα αρχίδια" είναι αυτά που φαίνονται κατω από την προβοσκίδα;;;
2) συγκεκριμένα γιατί με αποκαλείς "ανθέλληνα" δεν κατάλαβα... είναι όπως λέμε "γαυρος" - "βαζελος";;;
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
κόφτε το ρε μαλακισμένα.
κουράζουμε διαρκώς τους άλλους.
κουράζουμε διαρκώς τους άλλους.
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
Και τους εαυτούς μας !κόφτε το ρε μαλακισμένα.
κουράζουμε διαρκώς τους άλλους.
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
κάνατε συνέδριο για την απόφανση αυτή;;;
pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
κόφτε το ρε μαλακισμένα.
κουράζουμε διαρκώς τους άλλους.
παίξε παραδίπλα περσονάκο!
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
Ενίοτε είμαι φραξιονιστής .
Το συνέδριο παίζει μόνο για το αν θα ψηφίσουμε , ή αν θα ψηφίσουμε μόνο ΚΑΤ ΜΑΝ
soisix
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Ιουν 2009
- Μηνύματα
- 2.399
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
απο anarxikoiaigaleo.squat.gr
MΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ Π.ΡΑΛΛΗ
Το σκηνικό ίδιο φυλακής υψίστης ασφαλείας μόνο που εδώ κανείς δεν έχε διαπράξει κάποιο «έγκλημα». Οι κάμερες που υπάρχουν παντού στα κελιά εκτός από τις τουαλέτες είναι ένα χαρακτηριστικό της καταπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οι κρατούμενοι-ες είναι 24ώρες υπό παρακολούθηση ,δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό ιδιωτικής στιγμής και δεν ισχύει κανένα απόρρητο προσωπικού δεδομένου. Ακόμα και οι πόρτες των κελιών είναι κάγκελα από πάνω μέχρι κάτω και για να μπορέσουν κάπως να φτιάξουν ένα προσωπικό χώρο έχουν κρεμάσει σεντόνια. «Δεν αντέχω να με βλέπει συνέχεια ο καθένας που περνάει από τον διάδρομο» μας εξομολογείται μία μετανάστρια. Οι τσιμεντένιες πτέρυγες έχουν ηλεκτρικές καγκελόπορτες τελευταίας τεχνολογίας, παράθυρα-μερικά χωρίς τζάμι- με θέα ..τα υπόλοιπα κελιά και σε ύψος που να μην μπορείς να φτάσεις να δεις έστω τι συμβαίνει έξω. Τα κελιά είναι εφοδιασμένα με ‘μεταμοντέρνα’ τσιμεντένια κρεβάτια (κάτι τετράγωνα σαν παγκάκια)και αφρολέξ με άποψη: φαγωμένα . Μια κουβέρτα ‘μαλακή’ σαν σμυριδόπανο αποκλειστική χορηγία του ελληνικού στρατού και μαξιλάρι δεν υπάρχει ούτε για δείγμα
Οι συνθήκες υγιεινής ανύπαρκτες , σαφής πρόθεση για την αποσύνθεση σωμάτων και την εξόντωση οποιουδήποτε χαρακτηριστικού σου θυμίζει ότι είσαι άνθρωπος .Οι μεσαιωνικού τύπου τουαλέτες φιλοξενούν πολύ συχνά χαριτωμένα έντομα όπως τις κατσαρίδες, είναι μόνο τέσσερις και πανβρώμικες. Άλλωστε το δόγμα στο κολαστήριο της Π.Ρ. είναι ότι η καθαριότητα είναι μια πλάνη…Σαπούνια, σαμπουάν, οδοντόκρεμες, χαρτί υγείας και σερβιέτες θεωρούνται “μικροαστικά κατάλοιπα” και επομένως είναι περιττό να βρίσκονται στο χώρο. Αντί για καθρέφτη ένα πλαστικό που σαν αλουμινόχαρτο αντανακλά αλλοιωμένα και μισά τα πρόσωπα εκείνων των ανθρώπων που ζουν για πλέον 6 μήνες-σύμφωνα με το καινούργιο νομοσχέδιο-ξεχασμένους εκεί μέσα ακόμα και από τους εαυτούς τους. Όλα πρέπει να τείνουν στο να ξεχάσεις την ύπαρξή σου.
Το φαγητό μεταφέρεται καθημερινά από τη ΓΑΔΑ και φυσικά δεν περιέχει γάλα γιατί κατά την μεταφορά είναι επίφοβο να υποστεί αλλοιώσεις. Μοιράζεται σε όλους ένας καφές (στιγμιαίος), ένας στίλ αμίτα χυμός και ένα κρουασάν σοκολάτα. Τα ίδια ακριβώς και τα ανήλικα παιδιά(από 12 μηνών μωρό σε 10 χρονών αγοράκι) ανεξαρτήτου ηλικίας και προσωπικής ανάγκης. Στο μεσημεριανό πετύχαμε φασολάδα, ελιές, μια φρατζόλα ψωμί για όλες τις κρατούμενες κάθε κελιού και πορτοκάλια ‘Άρτας’ κατά προτίμηση. Τα σερβίρουν οι κρατούμενες σε πλαστικά κεσεδάκια. Τραπεζαρία ή ειδικός χώρος σίτισης δεν υπάρχει και το ψωμί το ακουμπάνε πάνω στις άθλιες και βρώμικες κουβέρτες του κρεβατιού. Οι ειδικές ανάγκες δεν λαμβάνονται υπόψιν αφού παθήσεις όπως ο διαβήτης, εντερικές δυσλειτουργίες, καρδιοπάθειες κ.α. δεν τυγχάνουν καμιάς ειδικής διατροφικής μεταχείρισης. Ακούσαμε τις κρατούμενες να διαμαρτύρονται για φαγούρες σ΄ αυτές και στα παιδιά τους. Είναι γνωστά τα συχνά κρούσματα δερματολογικών προβλημάτων, όπως μυκητιάσεις, ψώρα, αλλεργίες και διάφορες άλλες δερματίτιδες που οφείλονται κυρίως στη κακή υγιεινή των στρωμάτων και τις άθλιες συνθήκες υγιεινής στα κελιά και κυρίως στις τουαλέτες. Ακόμα και με τα δόντια τους έχουν σοβαρά προβλήματα αφού δεν τους δίνουν αρκετά εμφιαλωμένα και αναγκάζονται να πίνουν νερό από τις τουαλέτες .
Οι ίδιες έκαναν λόγο και για την επιθετική συμπεριφορά των ανήλικων παιδιών. Και τι πιο λογικό για ένα παιδί που μεγαλώνει στη φυλακή να αναπτύξει “αντικοινωνική” και επιθετική συμπεριφορά και πως να μην εχθρεύεται το κόσμο γύρω του αφού τον έζησε μέσα απ’την κόλαση. Στιγματίστηκε για πάντα και μην τολμήσουμε να του ζητήσουμε το λόγο όταν στην εφηβεία αρπάξει τις πέτρες. Σίγουρα πάντως οι φυλακές στη Π.Ρ. ενδείκνυνται για κρίσεις πανικού και ψυχοσωματικά νοσήματα. Ο άνθρωπος είναι φύση και σαν τέτοιος δεν μπορεί να επιβιώσει μέσα στο τσιμέντο.
Κάποιες κρατούμενες προσπαθώντας να οικειοποιηθούν τα κελιά τους έχουν φροντίσει να παρέμβουν εικαστικά σε αυτά. Σε ένα κελί μια ρωσίδα κρατούμενη έχει ζωγραφίσει τους τοίχους με γιγάντια καρτούνς. Με πονάει η ψυχή μου… της λείπει το μωρό της. Έχει μετατρέψει το κελί σε παιδικό δωμάτιο. Αγάπες σκαλισμένες μέσα σε καρδιές και γύρω από τα κρεβάτια στο ύψος του κεφαλιού σκαλισμένες γραμμές και σβησμένες μέρες και μήνες. Χαραγμένα ποιήματα, υποσχέσεις, απομνημονεύματα, ονόματα. Σε άλλα κελιά οι κρατούμενες έχουν μετατρέψει το κελί σε εικονοστάσι. Έχουν κρεμάσει παντού εικόνες αγίων ικανές να κρατήσουν ζωντανές τις ελπίδες και τα όνειρα τους. Πάνω από το κεφάλι τους φαντάζουν μεγαλειωδώς η Ατζελίνα Τζολή και η Ελένη Μενεγάκη, δίπλα από ετικέτες από σαμπουάν, οτιδήποτε μπορεί να γεμίσει τους άδειους τοίχους.
Η επικοινωνία με τον έξω κόσμο είναι δύσκολη αφού μόνο όποιος έχει λεφτά μπορεί να αγοράσει τηλεκάρτα και μπορεί να τηλεφωνήσει. Ακόμα και η επικοινωνία μεταξύ των κρατουμένων είναι δύσκολη αφού πολλές από αυτές δεν μιλάνε ούτε καταλαβαίνουν ελληνικά. Διερμηνείς δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα και η συνεννόηση γίνεται με τα μάτια και με χειρονομίες προσπαθώντας να ανταλλάξουν πληροφορίες καθημερινής επιβίωσης. Εννοείται πως έτσι στερούνται και το δικαίωμα να διεκδικήσουν και τα δικαιώματα τους ή να αντλήσουν πληροφορίες σχετικά με την κράτηση τους και την ημερομηνία του τέλους της παραμονής τους εκεί. Παντελής απομόνωση και μοναξιά.
Η επαφή με τον αέρα, την βροχή , τον ήλιο είναι απλά μηδαμινή. Μπορείς μόνο να τα βλέπεις αφού ο προαυλισμός είναι ανύπαρκτος. Μπορούν μόνο να κινούνται στο διάδρομο (1 μέτρο πλάτος και 20 μέτρα μήκος) που εφάπτεται κατά μήκος των κελιών. Η στέρηση χώρου για να κάθονται, εν είδη εντευκτηρίου ή και χώρο άθλησης, έχει ως συνέπεια να μπορούν μόνο ή να περπατάνε ή να ξαπλώνουν, δηλαδή να σέρνουν το ταλαιπωρημένο σώμα τους.Μέσα σε όλο αυτό το ντεκόρ τα μικρά παιδάκια που συναντήσαμε πηγαινοφέρναν την κούκλα τους , σκαρφαλώνανε στις καγκελόπορτες των κελιών και άλλα περπατάγανε ξυπόλυτα ανάμεσα σε λήμματα και στα αγνώστου προελεύσεως υγρά. Τα κορδόνια τους τα είχαν πάρει με αποτέλεσμα να μην μπορούν καν να τρέξουν. Κάποια μεγαλύτερα παιδιά είχαν καταλάβει τι συμβαίνει και είχε χαθεί κάθε σπίθα ζωής στο βλέμμα τους. Ποιος μπορεί να τους εξηγήσει πώς από τη μία γυρνούσαν από το σχολείο με την μητέρα τους και ξαφνικά βρέθηκαν ανάμεσα σε τοίχους φυλακής.
(μαρτυρία από προσαχθείσες στο Αλλοδαπών της Π. Ράλλη συντρόφισσες μετά την κατάληψη του Δημαρχείου Κερατσινίου για την αλληλεγγύη στους 22 διωκόμενους του Ρεσάλτο)
MΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ Π.ΡΑΛΛΗ
Το σκηνικό ίδιο φυλακής υψίστης ασφαλείας μόνο που εδώ κανείς δεν έχε διαπράξει κάποιο «έγκλημα». Οι κάμερες που υπάρχουν παντού στα κελιά εκτός από τις τουαλέτες είναι ένα χαρακτηριστικό της καταπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οι κρατούμενοι-ες είναι 24ώρες υπό παρακολούθηση ,δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό ιδιωτικής στιγμής και δεν ισχύει κανένα απόρρητο προσωπικού δεδομένου. Ακόμα και οι πόρτες των κελιών είναι κάγκελα από πάνω μέχρι κάτω και για να μπορέσουν κάπως να φτιάξουν ένα προσωπικό χώρο έχουν κρεμάσει σεντόνια. «Δεν αντέχω να με βλέπει συνέχεια ο καθένας που περνάει από τον διάδρομο» μας εξομολογείται μία μετανάστρια. Οι τσιμεντένιες πτέρυγες έχουν ηλεκτρικές καγκελόπορτες τελευταίας τεχνολογίας, παράθυρα-μερικά χωρίς τζάμι- με θέα ..τα υπόλοιπα κελιά και σε ύψος που να μην μπορείς να φτάσεις να δεις έστω τι συμβαίνει έξω. Τα κελιά είναι εφοδιασμένα με ‘μεταμοντέρνα’ τσιμεντένια κρεβάτια (κάτι τετράγωνα σαν παγκάκια)και αφρολέξ με άποψη: φαγωμένα . Μια κουβέρτα ‘μαλακή’ σαν σμυριδόπανο αποκλειστική χορηγία του ελληνικού στρατού και μαξιλάρι δεν υπάρχει ούτε για δείγμα
Οι συνθήκες υγιεινής ανύπαρκτες , σαφής πρόθεση για την αποσύνθεση σωμάτων και την εξόντωση οποιουδήποτε χαρακτηριστικού σου θυμίζει ότι είσαι άνθρωπος .Οι μεσαιωνικού τύπου τουαλέτες φιλοξενούν πολύ συχνά χαριτωμένα έντομα όπως τις κατσαρίδες, είναι μόνο τέσσερις και πανβρώμικες. Άλλωστε το δόγμα στο κολαστήριο της Π.Ρ. είναι ότι η καθαριότητα είναι μια πλάνη…Σαπούνια, σαμπουάν, οδοντόκρεμες, χαρτί υγείας και σερβιέτες θεωρούνται “μικροαστικά κατάλοιπα” και επομένως είναι περιττό να βρίσκονται στο χώρο. Αντί για καθρέφτη ένα πλαστικό που σαν αλουμινόχαρτο αντανακλά αλλοιωμένα και μισά τα πρόσωπα εκείνων των ανθρώπων που ζουν για πλέον 6 μήνες-σύμφωνα με το καινούργιο νομοσχέδιο-ξεχασμένους εκεί μέσα ακόμα και από τους εαυτούς τους. Όλα πρέπει να τείνουν στο να ξεχάσεις την ύπαρξή σου.
Το φαγητό μεταφέρεται καθημερινά από τη ΓΑΔΑ και φυσικά δεν περιέχει γάλα γιατί κατά την μεταφορά είναι επίφοβο να υποστεί αλλοιώσεις. Μοιράζεται σε όλους ένας καφές (στιγμιαίος), ένας στίλ αμίτα χυμός και ένα κρουασάν σοκολάτα. Τα ίδια ακριβώς και τα ανήλικα παιδιά(από 12 μηνών μωρό σε 10 χρονών αγοράκι) ανεξαρτήτου ηλικίας και προσωπικής ανάγκης. Στο μεσημεριανό πετύχαμε φασολάδα, ελιές, μια φρατζόλα ψωμί για όλες τις κρατούμενες κάθε κελιού και πορτοκάλια ‘Άρτας’ κατά προτίμηση. Τα σερβίρουν οι κρατούμενες σε πλαστικά κεσεδάκια. Τραπεζαρία ή ειδικός χώρος σίτισης δεν υπάρχει και το ψωμί το ακουμπάνε πάνω στις άθλιες και βρώμικες κουβέρτες του κρεβατιού. Οι ειδικές ανάγκες δεν λαμβάνονται υπόψιν αφού παθήσεις όπως ο διαβήτης, εντερικές δυσλειτουργίες, καρδιοπάθειες κ.α. δεν τυγχάνουν καμιάς ειδικής διατροφικής μεταχείρισης. Ακούσαμε τις κρατούμενες να διαμαρτύρονται για φαγούρες σ΄ αυτές και στα παιδιά τους. Είναι γνωστά τα συχνά κρούσματα δερματολογικών προβλημάτων, όπως μυκητιάσεις, ψώρα, αλλεργίες και διάφορες άλλες δερματίτιδες που οφείλονται κυρίως στη κακή υγιεινή των στρωμάτων και τις άθλιες συνθήκες υγιεινής στα κελιά και κυρίως στις τουαλέτες. Ακόμα και με τα δόντια τους έχουν σοβαρά προβλήματα αφού δεν τους δίνουν αρκετά εμφιαλωμένα και αναγκάζονται να πίνουν νερό από τις τουαλέτες .
Οι ίδιες έκαναν λόγο και για την επιθετική συμπεριφορά των ανήλικων παιδιών. Και τι πιο λογικό για ένα παιδί που μεγαλώνει στη φυλακή να αναπτύξει “αντικοινωνική” και επιθετική συμπεριφορά και πως να μην εχθρεύεται το κόσμο γύρω του αφού τον έζησε μέσα απ’την κόλαση. Στιγματίστηκε για πάντα και μην τολμήσουμε να του ζητήσουμε το λόγο όταν στην εφηβεία αρπάξει τις πέτρες. Σίγουρα πάντως οι φυλακές στη Π.Ρ. ενδείκνυνται για κρίσεις πανικού και ψυχοσωματικά νοσήματα. Ο άνθρωπος είναι φύση και σαν τέτοιος δεν μπορεί να επιβιώσει μέσα στο τσιμέντο.
Κάποιες κρατούμενες προσπαθώντας να οικειοποιηθούν τα κελιά τους έχουν φροντίσει να παρέμβουν εικαστικά σε αυτά. Σε ένα κελί μια ρωσίδα κρατούμενη έχει ζωγραφίσει τους τοίχους με γιγάντια καρτούνς. Με πονάει η ψυχή μου… της λείπει το μωρό της. Έχει μετατρέψει το κελί σε παιδικό δωμάτιο. Αγάπες σκαλισμένες μέσα σε καρδιές και γύρω από τα κρεβάτια στο ύψος του κεφαλιού σκαλισμένες γραμμές και σβησμένες μέρες και μήνες. Χαραγμένα ποιήματα, υποσχέσεις, απομνημονεύματα, ονόματα. Σε άλλα κελιά οι κρατούμενες έχουν μετατρέψει το κελί σε εικονοστάσι. Έχουν κρεμάσει παντού εικόνες αγίων ικανές να κρατήσουν ζωντανές τις ελπίδες και τα όνειρα τους. Πάνω από το κεφάλι τους φαντάζουν μεγαλειωδώς η Ατζελίνα Τζολή και η Ελένη Μενεγάκη, δίπλα από ετικέτες από σαμπουάν, οτιδήποτε μπορεί να γεμίσει τους άδειους τοίχους.
Η επικοινωνία με τον έξω κόσμο είναι δύσκολη αφού μόνο όποιος έχει λεφτά μπορεί να αγοράσει τηλεκάρτα και μπορεί να τηλεφωνήσει. Ακόμα και η επικοινωνία μεταξύ των κρατουμένων είναι δύσκολη αφού πολλές από αυτές δεν μιλάνε ούτε καταλαβαίνουν ελληνικά. Διερμηνείς δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα και η συνεννόηση γίνεται με τα μάτια και με χειρονομίες προσπαθώντας να ανταλλάξουν πληροφορίες καθημερινής επιβίωσης. Εννοείται πως έτσι στερούνται και το δικαίωμα να διεκδικήσουν και τα δικαιώματα τους ή να αντλήσουν πληροφορίες σχετικά με την κράτηση τους και την ημερομηνία του τέλους της παραμονής τους εκεί. Παντελής απομόνωση και μοναξιά.
Η επαφή με τον αέρα, την βροχή , τον ήλιο είναι απλά μηδαμινή. Μπορείς μόνο να τα βλέπεις αφού ο προαυλισμός είναι ανύπαρκτος. Μπορούν μόνο να κινούνται στο διάδρομο (1 μέτρο πλάτος και 20 μέτρα μήκος) που εφάπτεται κατά μήκος των κελιών. Η στέρηση χώρου για να κάθονται, εν είδη εντευκτηρίου ή και χώρο άθλησης, έχει ως συνέπεια να μπορούν μόνο ή να περπατάνε ή να ξαπλώνουν, δηλαδή να σέρνουν το ταλαιπωρημένο σώμα τους.Μέσα σε όλο αυτό το ντεκόρ τα μικρά παιδάκια που συναντήσαμε πηγαινοφέρναν την κούκλα τους , σκαρφαλώνανε στις καγκελόπορτες των κελιών και άλλα περπατάγανε ξυπόλυτα ανάμεσα σε λήμματα και στα αγνώστου προελεύσεως υγρά. Τα κορδόνια τους τα είχαν πάρει με αποτέλεσμα να μην μπορούν καν να τρέξουν. Κάποια μεγαλύτερα παιδιά είχαν καταλάβει τι συμβαίνει και είχε χαθεί κάθε σπίθα ζωής στο βλέμμα τους. Ποιος μπορεί να τους εξηγήσει πώς από τη μία γυρνούσαν από το σχολείο με την μητέρα τους και ξαφνικά βρέθηκαν ανάμεσα σε τοίχους φυλακής.
(μαρτυρία από προσαχθείσες στο Αλλοδαπών της Π. Ράλλη συντρόφισσες μετά την κατάληψη του Δημαρχείου Κερατσινίου για την αλληλεγγύη στους 22 διωκόμενους του Ρεσάλτο)
βρε βρεεεεεεεo tempora, o mores!
τι εγινε ΠΠε? κλαψομουνιαστηκες στους διαχειριστες για να σε ξεμιουταρουν?
η μηπως εβαλες τα μεγαλα μεσα? ξερεις εσυ!
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
