Η παραοικονομία (φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή κτλ κτλ) είναι η εύλογη και αναλογική άμυνα του πολίτη/φορολογούμενου απέναντι σε ένα κτηνώδους μεγέθους σπάταλο, αναξιόπιστο, αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο κράτος που επί δεκαετίες λειτούργησε σε βάρος κάθε υγιούς ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Η άγρια μισθοδοτική/φορολογική αντιμετώπιση των δημοσίων υπαλλήλων αποκτά στις μέρες μας έναν πρόσθετο εμβληματικό χαρακτήρα πέραν της αμιγώς εισπρακτικής της διάστασης – προτάσσεται ως ένα μήνυμα προς την κοινωνία ότι η περίοδος της ασυλίας των ΔΥ και των πολυάριθμων παραφυάδων τους (ΟΤΑ, ΔΕΚΟ κτλ) έληξε οριστικά και αμετάκλητα –The Party Is Over …
Έτσι η κυβέρνηση, έχοντας πλέον την ηθική νομιμοποίηση του ότι αποπειράθηκε να τακτοποιήσει τα του οίκου της, θα προσπαθήσει να ξεκολιάσει τους κατά πλειοψηφία φοροδιαφεύγοντες Δικηγόρους/Γιατρούς/Μηχανικούς/Λοιπούς Ελευθεροεπαγγελματίες & Μικρομεσαίους και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εξορθολογισμού του γενικότερου φορολογικού και αναπτυξιακού μπουρδέλου.
Η περίοδος που περνάμε είναι η κρισιμότερη στα μεταπολευτικά ιστορικά χρονικά (Οικονομική Κρίση + Μεταναστευτικό + Δημογραφικό + Κλιματική Αλλαγή + Γεωπολιτικές Αλλαγές σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο) – αποτελεί όμως μια μοναδική ευκαιρία να συμμαζευτούμε ως χώρα θέτοντας τέρμα στα καραγκιοζιλίκια των τελευταίων 35 ετών.
Όσο περισσότερο αίμα φτύσει ο καθένας μας ατομικά (ΤΕΛΟΣ στο «Μόδα, Καβάλα, Ντόλτσε Βίτα, Τρόμπα, Φιγούρα Σαχλαμάρα κι Άρπα Κόλα»), τόσο περισσότερο θα κάνουν καλά την δουλειά τους οι κυβερνώντες.