αλαντάλλα.
υπάρχουν σε εταιρείες υπάλληλοι που παράγουν κέρδος και υπάλληλοι που παράγουν πάγια.
λχ. ένας τεχνικός επισκευής μηχανημάτων ΔΕΝ πουλάει άρα παράγει ζημία.
αντιθέτως ο πωλητής παράγει κέρδος.
αρα η πληθώρα των ΔΥ ΔΕΝ υπάρχουν για να παράγουν κέρδος αλλά για να λειτουργεί σωστό η επιχείρηση. παρά ταύτα πάλι έξοδο αποτελούν στην επιχείρηση ή αλλως το λεγόμενο αναγκαίο κακό.
στην ελλάδα ο ιδιωτικός τομέας είναι πάνω κάτω ιδιωτικό δημόσιο.
αναξιοκράτες επιχειρηματίες παραδίδουν την επιχείρηση σε άχρηστους γόνους, η σε γόνους που απλά ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ για να διαχειρίζονται μια εταιρεία, μπατζανάκια, αδέρφια, γαμπροί, ανήψια μπαίνουν στο οικογενειακό μαγαζί, τα κάνουν όλα πουτάνα ή τα γράφουν όλα στ αρχίδια τους "γιατί έχουν πλάτες" και η ελληνική κατάντια συνεχίζεται.
Κόφτε τη μαλακία με τους ΔΥ.
Πλην των πολυεθνικών, ΔΕΝ έχω γνωρίσει παρα ελάχιστες περιπτώσεις επιχειρήσεων που αντί ο κυρίως μέτοχος να αναθέσει την εταιρεία σε αητούς, βάζει μέσα τον κακομαθημένο μπάσταρδο/η και ως συνήθως τα κάνει ολα πουτάνα. χαμένος στην νεοελληνική μαλακισμένη νοοτροπία του "ο ΓΙΟΚΑΡΟΣ" η "ΚΟΡΑΚΛΑ" μου γαμεί και δέρνει, κατασ
τρέφει με μαθηματική ακρίβεια αυτό που έχτισε, ενώ μαλακωδώς θα μπορούσε να αφήσει το ρεμάλι σπίτι του να τρώει απ τα έτοιμα και το μαγαζί να πετάει με σωστούς και άριστους γνώστες του τομέα.
