Ghostrider
Μέλος
- Εγγρ.
- 15 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 337
- Like
- 12
- Πόντοι
- 1
Λεγοντας PUA, εννοεις Pick Up Artist ?
Ναί. David DeAngelo, Mystery, Juggler κλπ. Αν το ψάξεις πάντως τσάμπα τα κατεβάζεις καί έχουν καλές πληροφορίες.
Λεγοντας PUA, εννοεις Pick Up Artist ?
Μπρους λι εισαι σωστος!Αυτο μαγκες μου ειναι νομος!Οταν συνοδευεται η γκομενα ΠΟΤΕ δεν κολλαμε!Και περιμενες να πιασει?
Δε κολλαμε ποτε σε γυναικες αγνωστες που συνοδευονται.
παντως απορω... στ αληθεια πεφτουν γυναικες με το καμακι? κ δεν εννοω μεθυσμενες τουριστριες το καλοκαιρι...
αμα ρωτας εμενα σου λεω σιγουρα οχι
αμα ρωτας εμενα σου λεω σιγουρα οχι
Χαιρετώ τους συναγωνιστές!
Μετά από μακρά απουσία, που οφειλόταν και στο ότι μέχρι τον Ιούνιο δεν μπορούσα με τίποτα να μπω στο site από το σπίτι, αποφάσισα να συμμετάσχω ξανά στη συζήτηση.
Καταρχάς, πρέπει να πω ότι προσωπικές συνθήκες, όπως π.χ. οι φίλοι με τους οποίους θα μπορούσα να κάνουμε ξερά καμάκια ήταν δεσμευμένοι ή απλά αδιάφοροι, με εμπόδισαν και με εμποδίζουν από το να επιδοθώ στο nightgame..Γιατί στην Ελλάδα, αλλά έχω την εντύπωση και γενικότερα, φαίνεται κάπως ιδιόρρυθμο να βγαίνει κάποιος μόνος, χωρίς παρέα, σε μπαρ ή κλαμπ, είτε για διασκέδαση είτε για καμάκι. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε με αυτό, θα χαρώ να ακούσω άλλη γνώμη και πώς το χειρίζεστε.
Οπότε daygame και πάλι daygame! Δηλαδή, να κάνω καμάκι εντελώς μόνος, σε χώρους καθημερινής κοινωνικής συναναστροφής στη διάρκεια των εργάσιμων ωρών, από σούπερ μάρκετ μέχρι τράπεζες και μετρό.
Ας αρχίσω από εμπειρίες: κατά τη διάρκεια ενός χρόνου, έκανα δυσανάλογα λίγα ξερά καμάκια. Φταίει πρώτον η ντροπή και η αμηχανία να μιλήσω σε άγνωστη στην ψύχρα και δεύτερον η τάση μου να μιλάω με κοπέλες με τις οποίες έχει προηγηθεί έστω και κάποια ανταλλαγή βλεμμάτων, δηλαδή το ότι είμαι σιγουρατζής..Μετράω επίσης ως λόγο και μία κανονική σχέση που είχα στο ενδιάμεσο, όχι από καμάκι, που έδινε άλλοθι στον εαυτό μου να μην μιλάει με άγνωστες και με εφησύχαζε.
Στα λίγα σχετικά ξερά καμάκια που έκανα λοιπόν, είχα δύο «ολοκληρωμένες» επιτυχίες, με σεξ, η μία με Ρουμάνα φοιτήτρια που γνώρισα στο Carrefour και η άλλη με Ελληνίδα πωλήτρια που γνώρισα στο μετρό. Από εμφάνιση και οι δύο καλές θα έλεγα, ειδικά η Ρουμάνα (εννοείται!) Η δεύτερη αποδείχτηκε πολύ πιο δύσκολο να «ψηθεί». Ντρέπομαι που το λέω αλλά μου πήρε 2-3 μήνες, με αραιή βέβαια επικοινωνία, για να τη «ρίξω»...
Επίσης, έκατσαν και 2 φάσεις με 20χρονες, χωρίς πολλά πολλά όμως, ειδικά η μία ήθελε πολύ ξύλο. Τη μία τη γνώρισα σε στάση (λεωφορείου πονηρούληδες!) και την άλλη στον ηλεκτρικό στον Πειραιά.
Παίχτηκαν και άλλες φάσεις, αλλά αυτές είναι οι πιο χαρακτηριστικές, που μου έχουν μείνει στο μυαλό.
Θα μου πείτε, «και τι μας νοιάζει ρε φίλε με ποιες πήγες και τι έκανες;». Θα έχετε δίκιο. Αλλά τα λέω όλα αυτά γιατί θέλω να τονίσω ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο αλλά ταυτόχρονα τίποτα δεν είναι εύκολο. Απαιτείται αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία και καλή διάθεση. Από εμφάνιση καλά πάω, και σίγουρα έπαιξε κάποιο ρόλο, αλλά ούτε τρομερό χιούμορ έχω ούτε κάνω επίδειξη πλούτου (που δεν έχω!). Έφτασα από σημείο που με έτρωγε η απελπισία από την ντροπή που ένιωθα να πλησιάσω, μέχρι εβδομάδες που είχα διαδοχικές επιτυχίες με εξόδους και «φασώματα». Πολλά σκαμπανεβάσματα.
Συνεχίζω σε άλλα post για επιμέρους θέματα που θέλω να θέσω προς συζήτηση.
Μετά από τα παραπάνω, και από τη φωτο του David DeAngelo που έχω στο άβαταρ, ψυλλιαστήκατε βέβαια ότι έχω μελετήσει αρκετά την seduction community, της Αμερικής ιδιαίτερα. Παιδιά, είχα εθιστεί πολύ σε κάποια φάση, σε σημείο που να μην κάνω καμάκια, αλλά να διαβάζω βιβλία, φόρουμ, μπλογκ, κλπ. Πιστεύω ότι βοηθάνε σε κάποιο βαθμό ωστόσο, ειδικά αυτούς, που σαν και μένα, είναι αναθρεμμένοι με βάση τις κοινωνικές συμβάσεις, που κακά τα ψέματα, θεωρούν το ξερό καμάκι κάπως περιθωριακό. Εγώ το θεωρώ συναρπαστικό βέβαια, αλλά κάποιες αναστολές του παρελθόντος ακόμη να τις ξεπεράσω. Γι’ αυτό κατέφευγα και καταφεύγω σε βιβλία και φόρουμ αυτοβοήθειας. Θέλουν βέβαια μέτρο...
Να τολμήσω να πω ότι κάποιο μερίδιο ευθύνης έχουμε και εμείς. Όταν περνάει μία γκόμενα την ώρα που ανεβαίνει ο άλλος στο μηχανάκι, και ο οποίος παραμένει αμίλητος βέβαια και με γουρλωμένα τα μάτια, και αφού έχει ξεκινήσει και περνάει μπροστά της με το μηχανάκι πετάει ένα «μουνάρα μου» -αυτό το είδα κάτω από το σπίτι μου- τι να πει κανείς..Θεωρείται αυτό καμάκι;;;;;
Μετά από τα παραπάνω, και από τη φωτο του David DeAngelo που έχω στο άβαταρ, ψυλλιαστήκατε βέβαια ότι έχω μελετήσει αρκετά την seduction community, της Αμερικής ιδιαίτερα. Παιδιά, είχα εθιστεί πολύ σε κάποια φάση, σε σημείο που να μην κάνω καμάκια, αλλά να διαβάζω βιβλία, φόρουμ, μπλογκ, κλπ. Πιστεύω ότι βοηθάνε σε κάποιο βαθμό ωστόσο, ειδικά αυτούς, που σαν και μένα, είναι αναθρεμμένοι με βάση τις κοινωνικές συμβάσεις, που κακά τα ψέματα, θεωρούν το ξερό καμάκι κάπως περιθωριακό. Εγώ το θεωρώ συναρπαστικό βέβαια, αλλά κάποιες αναστολές του παρελθόντος ακόμη να τις ξεπεράσω. Γι’ αυτό κατέφευγα και καταφεύγω σε βιβλία και φόρουμ αυτοβοήθειας. Θέλουν βέβαια μέτρο...
Δεν περνάς και από το thread για τις Ελεεινίδες να τα πεις αυτά; Γιατί υπάρχει κάποιος εκεί που μας τα έχει πρήξει για το πόσο εύκολο είναι το καμάκι στις Αμερικανίδες επειδή αυτός και ένας φίλος του μίλησαν σε 2 ένα βράδυ σε ένα μπαρ εδώ στην Αθήνα.
Εμ, αν ήταν τόσο εύκολο οι άλλοι θα είχαν αναγάγει το καμάκι σε επιστήμη;
(λαμβάνοντας υπόψη βέβαια και την εμπορευματικοποίηση των Αμερικάνων αλλά και την μόδα των self-help κλπ)