Φίλε καταρχήν η αναλογία των προσπαθειών προσέγγισης που κάνω (friend requests) προς των αριθμό αυτών που με κάνουν τελικά accept είναι πολύ μικρή
(7-8 requests για κάθε add)οπότε όντως δεν είναι εύκολο το αρχικό στάδιο επαφής.ΟΤΑΝ όμως με κάνουν add και εφόσον τις πετύχω online και είναι και διαθέσιμες για κουβέντα (συχνά δύσκολο αυτό), αρχίζω το στενό αλλά ευχάριστο μαρκάρισμα
μέχρι να νιώσουν άνετα μαζί μου.Από αυτές πλέον περίπου οι μισές ή και λιγότερες θα βγούνε για γνωριμία μαζί μου.Πάντως προσέχω κάποια βασικά πράγματα:
1) Δεν ασχολούμαι με αυτές που έχουν 500, 1000 ή και παραπάνω φίλους γιατί δε μπάινουν σχεδόν ποτέ online αλλά και να μπουν είναι να πετύχεις το τζόκερ ή να είσαι Ρουβάς στην εμφάνιση για να σου μιλήσουν
2) Δεν γίνομαι λιγούρης, μίζερος αλλά ούτε και ξενέρωτος......!!Της δείχνω ότι είμαι ένα ενδιαφέρον άτομο που αξίζει να ασχοληθείμαζί κου και προσπαθώ να διαπιστώσω τι ρόλο βαράει η γκόμενα ώστε να ανταποκριθώ ανάλογα.
3) Βασικός και βραχυπρόθεσμος στόχος να μου εμπισυτευτεί το τηλ της.Άμα ξεκινήσω τηλ επικοινωνία κατά πάσα πιθανότητα έχει μπεί γκολ (το να έχεις ανδροπρεπή και ωραία φωνή τους εξάπτει τη φαντασία).
4) Αφού βγω μαζί της της δείχνω (εφόσον τραβάει η φάση από τη μεριά της) ποιός είναι ο άντρας και κάνω κίνηση ματ ώστε να της πετάξω το μπαλάκι.Αν υποθέσουμε ότι δε γαμήσω στο πρώτο ραντεβού, έχοντας κάνει την κίνηση και το επακόλουθο γλωσσοφιλομπαλαμούτι, ξέρει ότι την επόμενη (εφόσον βγεί) δεν τη γλυτώνει.
Αυτά σε γενικές γραμμές και φυσικά δεν έχω φωτογραφίες με Porche ούτε έχω πληρώσει κάτι παραπάνω από το αναμενόμενο κέρασμα της πρώτης φοράς.