Συμβουλές για ένα ευχάριστο καλοκαίρι

[Βοργιας]

θα σ ελεγα να σκεφτεις γτ αποφευγεις τους ανθρωπους?
ειναι γτ τους βαριεσαι, ειναι γτ τους φοβασαι, ειναι γτ δεν ξερεις πως να φερθεις?

Μαλλον επειδη τους φοβαμαι καπως και πως να φερθω. Γενικα μετα το στρατο μου εχει μεινει μια σταση που μπορω να στην περιγραψω με ενα παραδειγμα.

Στην τυπισσα της υποδοχης του γυμναστηριου που ειναι ωραιο γκομενακι ας πουμε. Μπαινω μεσα και λεει καλησπερα με χαμογελο. Κλασικο ειναι μετα να γινεται αστραπιαια μια μεταβαση απο το χαμογελο, στην ψυχρη εκφραση. Μετα χτυπαω καρτα και γυριζω πλατη για να παω στα οργανα. Μετα υπαρχει κατι σαν εσωτερικος διαλογος που λεει το εξης: "Χαιρεταει, η δουλεια της ειναι... αν δεν ηταν σιγα μη χαιρετουσε κιολας" και ξυνιζω τα μουτρα. Δε μου φταιει πουθενα η τυπισσα. Σαν να θελω να πω οτι "Ενταξει μη φορας το χαμογελο το ψευτικο.. κανει μπαμ σε καταλαβαμε". Που στο κατω κατω μπορει να ειναι και της φαντασιας μου. Αυτο με το ξυνισμα που κανω το εχω παρατηρησει και σε αλλες περιπτωσεις επικοινωνιας λιγων δευτερολεπτων. Μου εχει μεινει μετα απο το στρατο κατι σαν ξενερα, δεν ξερω να το περιγραψω.

Εχω δηλαδη την εντυπωση οτι μονο κατι ψευτικο θα συναντησω στους ανθρωπους πλεον.
Και αν κοιταξω λιγο καλυτερα να βρω κατι αληθινο επανω τους θα συναντησω την καφριλα τους και την αγενεια τους. Δεν ξερω να το περιγραψω καλυτερα.

 

[Lanmola]

Έχεις την κλασική μιζέρια. Αυτό συνήθως ξεκινάει από μικρή ηλικία από ερείσματα που παίρνουμε από το οικογενειακό μας περιβάλλον. Συνεχίζεται και εντείνεται από ερωτικες απογοητεύσεις, από το στρατό και μετά είμαστε σε μια μόνιμη κατάσταση άγχους και κατάθλιψης. Αυτό με τη σειρά του συνήθως ρίχνει τις ορμόνες μας στα τάρταρα και λανθασμένα πιστεύουμε ότι πάσχουμε από υπογοναδισμό. Σιγά σιγά παραμελούμε την υγεία μας, το πρόσωπο μας αλλάζει, οι κινήσεις μας αλλάζουν, και είμαστε πλέον ευάλωτοι σε εξωτερικούς παράγοντες. Ψάχνουμε εν ολίγης να πιαστούμε από κάπου. Κάποιοι πέφτουν στα αντικαταθλιπτικά, άλλοι στα ναρκωτικά, άλλοι στα αναβολικά, άλλοι στην εκκλησία, άλλοι σε κομματικές παρατάξεις, άλλοι σε τζόγο, άλλοι απλά τυραννάνε τη φουκαριάρα τη μάνα τους.

Οι λύσεις είναι δυο: ή προσπαθείς να ορθοποδήσεις εκεί που είσαι τώρα, το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να βρεις τους παράγοντες που σε κάνουν χειρότερα. Ή τα παρατάς όλα, φεύγεις μακριά και ξεκινάς μια νέα σελίδα.

Η πρώτη λύση είναι δύσκολη. Πρέπει να ανατρέξεις στο παρελθόν σου και να βρεις ακριβώς τι σε οδήγησε εδώ. Είναι χρονοβόρο αλλά πολλές φορές σωτήριο. Αυτό κάνει και η ψυχοθεραπεία αλλά είναι πανάκριβη και αμφιβόλου αποτελέσματος.

Η δεύτερη λύση σε αποκόβει από τους όποιους αρνητικούς παράγοντες είχες ως τώρα μαζί σου σε καθημερινή βάση και σου επιτρέπει να πάρεις τα ηνία πιο γρήγορα. Αν το σχεδιάσεις καλά, θα πετύχει. Αν το κανείς ως τάση φυγής, θα πάει κατά διαόλου.

Είσαι νέος ακόμα. Πολύ νέος. Μπορείς.

 

[flirter]

από πού είσαι μωρή κλασομπανιέρα;

Έχω λιώσει στο γέλιο 

 

[flirter]

ελα Αγγλια!

Εσύ θες να τον ξεκανεις ! Άκου στην Αγγλία ! Ο άνθρωπος σου λέει ότι σκέφτεται την Ελλάδα !

 

[flirter]

Έχεις την κλασική μιζέρια. Αυτό συνήθως ξεκινάει από μικρή ηλικία από ερείσματα που παίρνουμε από το οικογενειακό μας περιβάλλον. Συνεχίζεται και εντείνεται από ερωτικες απογοητεύσεις, από το στρατό και μετά είμαστε σε μια μόνιμη κατάσταση άγχους και κατάθλιψης. Αυτό με τη σειρά του συνήθως ρίχνει τις ορμόνες μας στα τάρταρα και λανθασμένα πιστεύουμε ότι πάσχουμε από υπογοναδισμό. Σιγά σιγά παραμελούμε την υγεία μας, το πρόσωπο μας αλλάζει, οι κινήσεις μας αλλάζουν, και είμαστε πλέον ευάλωτοι σε εξωτερικούς παράγοντες. Ψάχνουμε εν ολίγης να πιαστούμε από κάπου. Κάποιοι πέφτουν στα αντικαταθλιπτικά, άλλοι στα ναρκωτικά, άλλοι στα αναβολικά, άλλοι στην εκκλησία, άλλοι σε κομματικές παρατάξεις, άλλοι σε τζόγο, άλλοι απλά τυραννάνε τη φουκαριάρα τη μάνα τους.

Οι λύσεις είναι δυο: ή προσπαθείς να ορθοποδήσεις εκεί που είσαι τώρα, το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να βρεις τους παράγοντες που σε κάνουν χειρότερα. Ή τα παρατάς όλα, φεύγεις μακριά και ξεκινάς μια νέα σελίδα.

Η πρώτη λύση είναι δύσκολη. Πρέπει να ανατρέξεις στο παρελθόν σου και να βρεις ακριβώς τι σε οδήγησε εδώ. Είναι χρονοβόρο αλλά πολλές φορές σωτήριο. Αυτό κάνει και η ψυχοθεραπεία αλλά είναι πανάκριβη και αμφιβόλου αποτελέσματος.

Η δεύτερη λύση σε αποκόβει από τους όποιους αρνητικούς παράγοντες είχες ως τώρα μαζί σου σε καθημερινή βάση και σου επιτρέπει να πάρεις τα ηνία πιο γρήγορα. Αν το σχεδιάσεις καλά, θα πετύχει. Αν το κανείς ως τάση φυγής, θα πάει κατά διαόλου.

Είσαι νέος ακόμα. Πολύ νέος. Μπορείς.

Από τις πιο καλές συμβουλές που έχω διαβάσει στο φόρουμ.

 

[flirter]

Μαλλον επειδη τους φοβαμαι καπως και πως να φερθω. Γενικα μετα το στρατο μου εχει μεινει μια σταση που μπορω να στην περιγραψω με ενα παραδειγμα.

Στην τυπισσα της υποδοχης του γυμναστηριου που ειναι ωραιο γκομενακι ας πουμε. Μπαινω μεσα και λεει καλησπερα με χαμογελο. Κλασικο ειναι μετα να γινεται αστραπιαια μια μεταβαση απο το χαμογελο, στην ψυχρη εκφραση. Μετα χτυπαω καρτα και γυριζω πλατη για να παω στα οργανα. Μετα υπαρχει κατι σαν εσωτερικος διαλογος που λεει το εξης: "Χαιρεταει, η δουλεια της ειναι... αν δεν ηταν σιγα μη χαιρετουσε κιολας" και ξυνιζω τα μουτρα. Δε μου φταιει πουθενα η τυπισσα. Σαν να θελω να πω οτι "Ενταξει μη φορας το χαμογελο το ψευτικο.. κανει μπαμ σε καταλαβαμε". Που στο κατω κατω μπορει να ειναι και της φαντασιας μου. Αυτο με το ξυνισμα που κανω το εχω παρατηρησει και σε αλλες περιπτωσεις επικοινωνιας λιγων δευτερολεπτων. Μου εχει μεινει μετα απο το στρατο κατι σαν ξενερα, δεν ξερω να το περιγραψω.

Εχω δηλαδη την εντυπωση οτι μονο κατι ψευτικο θα συναντησω στους ανθρωπους πλεον.
Και αν κοιταξω λιγο καλυτερα να βρω κατι αληθινο επανω τους θα συναντησω την καφριλα τους και την αγενεια τους. Δεν ξερω να το περιγραψω καλυτερα.

Φίλε μου, στην Αθήνα θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους απόμακρους, αδιάφορους , αντικοινωνικους. Συνολικά έχω ζήσει και ζω στην πόλη περι τα 12 1/2 χρόνια.
Ψάχνω αφορμή να φύγω από την πόλη. Την θεωρώ απαράδεκτη κυρίως λόγω του μεγάλου πληθυσμού, της έλλειψης πρασίνου αλλά και των απομακρων ανθρώπων στην πλειοψηφία του πληθυσμού. Αιτία για αρνητικη συμπεριφορά τους η έλλειψη παιδείας, το άγχος τους, ο λιγοστος διαθέσιμος χρόνος τους.
Αυτό που σου είπε η 5γιω με τον χορό είναι μια ευκαιρία να κοινωνικοποιηθεις.
Πρέπει να μιλάς στον κόσμο. Είναι φυσική ανάγκη. Κάντο με το ζόρι και θα δεις ότι μόνο οφέλη θα εχεις, φίλους θα αποκτησεις, γνωριμίες θα κάνεις. Υπάρχουν και γυναίκες που πιάνουν κουβέντα στα μέσα μεταφοράς, στις υπηρεσίες, στα μόλ και στον δρόμο. Πολύ λίγες μεν στην Ελλάδα αλλά υπάρχουν.
Εγώ θα σου πρότεινα στις δραστηριότητες σου να προσθέσεις και την συμμετοχή στο στην κοινότητα: couchsurfing.org, όπου πολύ εύκολα μπορείς να γνωρίσεις αλλά και να φιλοξενησεις ξένο κόσμο κυριως που είναι πιο κοινωνικός και θα σε βοηθήσει να γίνεις κι εσύ. Δοκίμασε το και θα με θυμηθείς.
Όσο πιο θετικα βλέπεις τα πράγματα γύρω σου τόσο πιο πολύ θα χαίρεσαι την ζωή.
Πρακτικά, μην δίνεις ιδιαίτερη σημασία στην αρνητική και υποκριτική συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω σου. Αν είσαι θετικός θα παρατηρήσεις ότι αρκετοί-ες θα σε προσέγγισουν. Ένα χαμόγελο πολλές φορές ακόμη κι αν δεν σου βγαίνει αυθόρμητα, κάνει θαύματα κι ελκύει τους ανθρώπους.

 

[netsome]

Και κυριως μην διαβαζεις στο bou τα ανθρωποφοβικά και γυναικοφοβικά σχόλια των καμμένων (από την πολύ τους μαλάκυνση)

 

[P_a_u_l_i_n_a{24}.gr]

Φίλε μου, στην Αθήνα θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους απόμακρους, αδιάφορους , αντικοινωνικους. Συνολικά έχω ζήσει και ζω στην πόλη περι τα 12 1/2 χρόνια.
Ψάχνω αφορμή να φύγω από την πόλη. Την θεωρώ απαράδεκτη κυρίως λόγω του μεγάλου πληθυσμού, της έλλειψης πρασίνου αλλά και των απομακρων ανθρώπων στην πλειοψηφία του πληθυσμού. Αιτία για αρνητικη συμπεριφορά τους η έλλειψη παιδείας, το άγχος τους, ο λιγοστος διαθέσιμος χρόνος τους.
Αυτό που σου είπε η 5γιω με τον χορό είναι μια ευκαιρία να κοινωνικοποιηθεις.
Πρέπει να μιλάς στον κόσμο. Είναι φυσική ανάγκη. Κάντο με το ζόρι και θα δεις ότι μόνο οφέλη θα εχεις, φίλους θα αποκτησεις, γνωριμίες θα κάνεις. Υπάρχουν και γυναίκες που πιάνουν κουβέντα στα μέσα μεταφοράς, στις υπηρεσίες, στα μόλ και στον δρόμο. Πολύ λίγες μεν στην Ελλάδα αλλά υπάρχουν.
Εγώ θα σου πρότεινα στις δραστηριότητες σου να προσθέσεις και την συμμετοχή στο στην κοινότητα: couchsurfing.org, όπου πολύ εύκολα μπορείς να γνωρίσεις αλλά και να φιλοξενησεις ξένο κόσμο κυριως που είναι πιο κοινωνικός και θα σε βοηθήσει να γίνεις κι εσύ. Δοκίμασε το και θα με θυμηθείς.
Όσο πιο θετικα βλέπεις τα πράγματα γύρω σου τόσο πιο πολύ θα χαίρεσαι την ζωή.
Πρακτικά, μην δίνεις ιδιαίτερη σημασία στην αρνητική και υποκριτική συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω σου. Αν είσαι θετικός θα παρατηρήσεις ότι αρκετοί-ες θα σε προσέγγισουν. Ένα χαμόγελο πολλές φορές ακόμη κι αν δεν σου βγαίνει αυθόρμητα, κάνει θαύματα κι ελκύει τους ανθρώπους.

τυπε το couchsurfing χαλασε! εχει γινει πλεον το νεο τιντερ. Οταν κοινοποιησα το ταξιδι μ στην ιταλια ελαβα πληθωρα μηνυματων απο ανδρες που μ ελεγαν να παμε για καφε, ποτο, φαγητο, βολτα σε μη τουριστικα μερη και αμα λαχει να με φιλοξενησουν κιολας αλλοι το πηγαιναν κ πιο μακρια κ ελεγαν ποσο ομορφη ειμαι και τουλαχιστον να βγουμε για καφε αν εχω κλεισει καπου να μεινω.
εχει χασει το σκοπο που ειχε δυστυχως!

 

[P_a_u_l_i_n_a{24}.gr]

Δεν εχω παρα να συμφωνησω.

Κι εγω δεν μιλαω με κοσμο, ειμαι γενικα πολυ κλειστος χαρακτηρας. Προτιμω να μην ξερω τι ωρα ειναι παρα να ρωτησω καποιον στον δρομο. Δεν το βρισκω απαραιτητα κακο.

Ζημια μεγαλη επαθα με την κριση που εχασα πανω απο μισο εκατομυριο € κ χωρισα ταυτοχρονα. Αυτα μαζι πανε συνηθως.

Σηκωθηκα κ εφυγα σε χωρα της λατινικης αμερικης χωρις γνωστους, χωρις γλωσσα ,με χρηματα για κανα τετραμηνο οικονομικα και  με εισητηριο χωρις επιστροφή.

Εκει αναστηθηκα ψυχολογικα οταν στην ελλαδα οι ομοιοπαθεις πηδουσαν απο τα μπαλκονια.
Οσον αφορα χρεη απο την εποχη της κρισης σε τραπεζες κτλ εχω ενα μοτο

" οτι σας χρωσταω σας τα χαριζω"

ενδιαφερουσα ιστορια εχεις τυπε και μαρεσει το μοτο σου
γενικα μαρεσουν οι ανθρωποι που αναγεννιουνται απτις σταχτες τους!!
επισης ζηλευω π εισαι στη λατινικη αμερικη και εχεις προσβαση στη μουσικη τους τα αρωματα τους τις γευσεις τους μα κυριως το χορο τους. dominican bachata και cuban salsa ειναι τα αγαπημενα μ!!!

 

[P_a_u_l_i_n_a{24}.gr]

Μαλλον επειδη τους φοβαμαι καπως και πως να φερθω. Γενικα μετα το στρατο μου εχει μεινει μια σταση που μπορω να στην περιγραψω με ενα παραδειγμα.

Στην τυπισσα της υποδοχης του γυμναστηριου που ειναι ωραιο γκομενακι ας πουμε. Μπαινω μεσα και λεει καλησπερα με χαμογελο. Κλασικο ειναι μετα να γινεται αστραπιαια μια μεταβαση απο το χαμογελο, στην ψυχρη εκφραση. Μετα χτυπαω καρτα και γυριζω πλατη για να παω στα οργανα. Μετα υπαρχει κατι σαν εσωτερικος διαλογος που λεει το εξης: "Χαιρεταει, η δουλεια της ειναι... αν δεν ηταν σιγα μη χαιρετουσε κιολας" και ξυνιζω τα μουτρα. Δε μου φταιει πουθενα η τυπισσα. Σαν να θελω να πω οτι "Ενταξει μη φορας το χαμογελο το ψευτικο.. κανει μπαμ σε καταλαβαμε". Που στο κατω κατω μπορει να ειναι και της φαντασιας μου. Αυτο με το ξυνισμα που κανω το εχω παρατηρησει και σε αλλες περιπτωσεις επικοινωνιας λιγων δευτερολεπτων. Μου εχει μεινει μετα απο το στρατο κατι σαν ξενερα, δεν ξερω να το περιγραψω.

Εχω δηλαδη την εντυπωση οτι μονο κατι ψευτικο θα συναντησω στους ανθρωπους πλεον.
Και αν κοιταξω λιγο καλυτερα να βρω κατι αληθινο επανω τους θα συναντησω την καφριλα τους και την αγενεια τους. Δεν ξερω να το περιγραψω καλυτερα.

επειδη εχω δουλεψει σε front office position θα σ πω οτι η πλειοψηφια χαμογελαει γτ πρεπει να χαμογελασει. Εγω ημουν η εξαιρεση και χαμογελουσα και μιλουσα στο καθενα που ερχοταν μεσα γτ μαρεσει να αλληλεπιδρω με το κοσμο.
Παντως αυτο που εχεις παρατηρησει ειναι γενικοτερο φαινομενο. Θα σ ελεγα να δικαιολογησεις μεσα σου το κοσμο στο οτι ο καθενας εχει τα προβληματα του, ειναι χαμενος στη σκεψη του και γιαυτο την ωρα που θα τον/την δεις εσυ δεν ειναι αληθινα χαρουμενος κλπ.
Παρολα αυτα δε νομιζω να εχει τοση σημασια αν ο κοσμος ειναι αληθινος η ψευτικος? Προσωπικα δε με ενδιαφερει ο κοσμος με ενδιαφερει ο περιγυρος μου. εγω διαλεξει και εχω χτισει ενα περιγυρο αληθινο που ταιριαζω και που νιαζομαστε ο ενας για τον αλλον. Αυτο δε γινεται απτη μια μερα στην αλλη. ουτε μπορεις να βγεις και να πεις σημερα θα γνωρισω αληθινους φιλους.
Στη πορεια της ζωης σου θα συναντησεις ανθρωπους αληθινους μα και ψευτικους, με αλλους θα ταιριαξεις κ με αλλους οχι..αλλα πως θα συμβει αυτο αν δεν τους αφησεις να σε πλησιασουν?
Συμβουλη, ασε το κοσμο να σε πλησιασει, πλησιασε και εσυ..μη φοβασαι τους ψευτικους θα τους καταλαβεις και θα τους απομακρυνεις απλα δωσε ευκαιρια στους ανθρωπους μην εισαι προπετης!

 

[urlauber]

ενδιαφερουσα ιστορια εχεις τυπε και μαρεσει το μοτο σου
γενικα μαρεσουν οι ανθρωποι που αναγεννιουνται απτις σταχτες τους!!
επισης ζηλευω π εισαι στη λατινικη αμερικη και εχεις προσβαση στη μουσικη τους τα αρωματα τους τις γευσεις τους μα κυριως το χορο τους. dominican bachata και cuban salsa ειναι τα αγαπημενα μ!!!

δεν ειμαι στην λατ. Αμερικη τωρα αλλα στην γερμανια. Επεστρεψα κυριως για οικογενειακους λογους. Ο νους μου ειναι ομως εκει. Πηγαινω καθε χρονο σχεδον κ το πιο σημαντικο για μενα που εχω permanent residence εκει.
Η βραζιλιανικη samba ,η μουσικη του καρναβαλιου δλδ κ η sertanejo αξιζει. Εγω δεν χορεύω,μ αρεσει να βλεπω

 

[P_a_u_l_i_n_a{24}.gr]

δεν ειμαι στην λατ. Αμερικη τωρα αλλα στην γερμανια. Επεστρεψα κυριως για οικογενειακους λογους. Ο νους μου ειναι ομως εκει. Πηγαινω καθε χρονο σχεδον κ το πιο σημαντικο για μενα που εχω permanent residence εκει.
Η βραζιλιανικη samba ,η μουσικη του καρναβαλιου δλδ κ η sertanejo αξιζει. Εγω δεν χορεύω,μ αρεσει να βλεπω

amazing!
αν και η Γερμανια δε με ενθουσιαζει, την εχω διασχισει ολη με αυτοκινητο εχω μεινει βερολινο εχω επισκεφτει φρανκφουρτη αλλα δεν...
οταν μπορεσω μεσα στον επομενο χρονο θα παω Κουβα να χορεψω!

 

[Βοργιας]

Μου αρεσουν οι ιδεες σας. Οσο για το χορο δοκιμασα περισυ να παω tango argentino. Ηταν κακο το timing ομως περιπου τετοια εποχη ηταν οταν αρχισαν τα πραγματα στη ζωη μου να πηγαινουν προς το χειροτερο και ετσι δεν το χαρηκα ιδιαιτερα. Πηγα ενα μηνα αλλα δεν ημουν ιδιαιτερα συγκεντρωμενος (λογω οτι ημουν αγχωμενος για κατι ασχετο) στο να χορεψω και θυμαμαι κοιταζα το ρολοι συχνα για να περασει η ωρα να φυγω. Παντως μου αρεσε που χορευα με νταμα σε αποσταση αναπνοης. Ειχαν ερθει κατι μιλφαρες και βαζανε κατι ενυδατικες απο πριν και δε ξερω γω τι αλλο και μυριζανε ωραια, το δερμα τους ηταν απαλο και επιανα εγω χαιρομουν. Το μονο καλο ηταν αυτο που θυμαμαι.

Πιστευω κατι τετοιο πρεπει να δοκιμασω παλι με καλυτερες συνθηκες πλεον.

 

[Βοργιας]

Επισης θα αυξησω και λιγο την ενταση στη γυμναστικη να κουραζομαι περισσοτερο. Κανει καλο η σωματικη κουραση λενε.

 

[Panos13]

Γεια σας παιδες. Θα ανοιξω ενα θεματακι ετσι να δουμε τι εχετε να πειτε ασχετως αν απαντησετε σοβαρα ειτε τρολαρετε.......

.....Με εχει ριξει λιγακι με αφορμη το θεματακι που υπαρχει και λεγεται "Εχετε μετανιωσει για πραματα που .δεν κανατε νεοτερος"

....Απο ηλικια ειμαι κοντα 24, .........

Φίλε θα σου πω κάτι...
Μην κάνεις το λάθος που έκαναν παααρα πολλοί πριν από σένα και το κατάλαβαν αργότερα, πολύ αργότερα. Είσαι 24 λες. Δεν έχεις χάσει απολύτως τίποτα απο πράγματα που δεν έκανες νεότερος, όπως λες. ΤΩΡΑ είναι η ώρα, είσαι πολύ μικρός ακόμα. Αυτά μπορεί να αρχίσει να τα λέει κάποιος δειλά δειλά στα 40 ....και πιο σοβαρά στα 50+.
Στην ηλικία που είσαι είσαι ακριβώς στην ηλικία που μπορείς να κάνεις τα πάντα, σχεδόν με το ακαταλόγιστο. Προσωπικά, σαν 40αρης θα σου έλεγα ξέχνα τις σχέσεις τις μακροχρόνιες. Έχεις τουλάχιστον 5 χρόνια στη διάθεσή σου να γαμήσεις το 90% των γκομενών που θα γαμήσεις γενικά σε όλη σου τη ζωή (δεν περιλαμβάνονται αυτές επι πληρωμή). Τα χρόνια περνάνε, και αυτή τη στιγμή είναι πρακτικά αδύνατο να καταλάβεις τι σου λέω, αλλα κράτα τουλάχιστον παραπάνω.
Αν υπάρχουν άλλα θέματα, οικονομικά ή το πως βλέπεις εσυ τον εαυτό σου (πχ θεωρείς ότι δεν μετράς), για το πρώτο δεν χρειάζονται σαμπάνιες και χαϊλίκια στη Μύκονο για να γαμάς άλλη κάθε βδομάδα, σχετικά με το δεύτερο τα καλύτερα γαμήσια τα κάνεις στη ζωή ΟΧΙ με τις μουνάρες που κυνηγάνε όλοι αλλά με ακατέργαστα διαμάντια που μπορεί να μην είναι 2μετρες θεάρες αλλα κρύβουν μεσα τους τεράστια κάβλα. Ακόμα και το πιο γαμάτο ομορφόπαιδο να είσαι, τα ίδια τα σου έλεγα. Ασε τις "ωραίες" να κοιτιούνται στον καθρέφτη και ξεκίνα να γαμάς αυτές που δεν ξεχωρίζουν στο πλήθος (θέλει "μάτι" και εμπειρία να τις ξεχωρίσεις εσύ η αλήθεια είναι. Δεν μιλάω για χοντρες, ζαβές).