"Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον" μας έλεγε ο Πίνδαρος πριν δυο χιλιάδες τόσα χρόνια, άρα και εγώ ξαναγύρισα στον οίκο για να δοκιμάσω την νεαρά "Άντζελα". Με βοήθησε στην επιλογή το ότι όλες οι άλλες "καλές" του μαγαζιού ήταν απασχολημένες. Πήρα το πρόγραμμα μιάς ώρας όπως πάντα και ξεκινάμε:
Η Άντζελα είναι μια 20χρονη Βουλγάρα. Κορμί μινιόν, tiny που λένε, πρέπει να έχει καθαρό ύψος 1.50 με 1.55. Όμως το κορμάκι της είναι πλήρως ανεπτυγμένο και θηλυκότατο. Στήθος 2άρι μιας χούφτας. Ποπάκι πεταχτό άψογο. Νινάκι τροφαντό, ροζ, γουλί, καθαρό. Μεσούλα μια χαρά. Τατού δεν είδα να έχει. Πρόσωπο συμπαθητικό προς το γλυκό. Αν αφιέρωνε χρόνο στην εμφάνισή της σίγουρα θα ήταν κουκλάκι. Αλλά αμ δε... Μαλλιά στους ώμους βαμμένα κόκκινα.
Αγωνιστικά η κοπέλα είναι ψόφια. Τουτέστιν, διάθεση μηδέν, όλα μηχανικά, γενικά αγέλαστη κοπέλα. Απαγορεύεται να την φιλάς/αγγίζεις στο κεφάλι, για φιλιά προφανώς ούτε λόγος. Φιλιά στο κορμί της δέχεται πάντως παντού. Όλα με απόλυτη προφύλαξη (αυτό αποδεκτό). Μάλιστα δεν δέχτηκε να μου ξανακάνει πίπα με το προφυλακτικό στο ενδιάμεσο του αγώνα (γιατί είχα ήδη μπει μέσα της). Χάδια τα βασικά επίπεδου οίκου ανοχής. Πίπα μέτρια/άχρωμη.
Το μόνο αποδεκτό είναι ότι στήνεται σε όλες τις στάσεις και κάθεται σιωπηλά να τον φάει. Επίσης "στεγνή" κοπέλα, αν και δεν έβαλε λιπαντικό συχνά στέγνωνε κάτω με αποτέλεσμα να θέλει σάλιο κάθε λίγο. Πίσω τρυπούλα με το που την χάιδεψα λιγάκι πετάχτηκε ένα μέτρο μπροστά λέγοντας "Όχι κώλο!!!"
Μασάζ μέτριο, την άφησα για μόνο 10λεπτά στο ημίχρονο. Το μόνο θετικό ότι με καθάρισε διεξοδικά από τα λάδια, μάλλον θα έκρινε ότι έτσι κέρδιζε λίγο χρόνο από τον αγώνα. Πάντως στον δεύτερο γύρο κάθισε κανονικά μέχρι το τέλος να ολοκληρώσω. Στο 50 περίπου ολοκλήρωσα την συνεύρεση.
Συνοπτικά μια ωραία μινιόν κοπέλα που όμως δεν κάνει για αυτήν την δουλειά.
Συνάντησα το πεπρωμένο μου, ικανοποίησα την περιέργειά μου, "ανακουφίστηκα", και αποχώρησα...