Αλκοολισμος Εξάρτηση
Η έννοια και τα είδη του αλκοολισμού
Ως αλκοολισμός ορίζεται η κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών που ασκεί επιβλαβή επίδραση τόσο στην υγεία και ικανότητα στην εργασία, όσο και στην οικογενειακή και την ευημερία της κοινωνίας.
Σύμφωνα με τον Αμερικανό, E.M Jellinek, το σύνολο των αλκοολικών μπορεί να καταταχθεί σε πέντε κατηγορίες. Οι κατηγορίες αυτές πήραν το όνομα τους από το ελληνικό αλφάβητο.
Αλκοολισμός τύπου Α: Πρόκειται για καθαρά ψυχολογική εξάρτηση από το αλκοόλ, χωρίς βιολογικές επιπλοκές.
Αλκοολισμός Τύπου Β: Παρουσιάζεται όταν σωματικά προβλήματα, όπως κίρρωση του ήπατος και άλλα, προκαλούνται εξαιτίας της χρήσης του αλκοόλ, χωρίς το άτομο παράλληλα να είναι ψυχολογικά εξαρτημένο.
Αλκοολισμός Τύπου Γ: Αλλοιωμένη βιολογική αντίδραση του αλκοόλ, που οδηγεί σε αυθόρμητη χρήση της ουσίας και χαρακτηρίζεται από αδυναμία ελέγχου της ποσότητας που καταναλώνεται.
Αλκοολισμός Τύπου Δ: Αλλοιωμένη βιολογική αντίδραση του αλκοόλ, που οδηγεί σε αδυναμία αποχής από το αλκοόλ.
Αλκοολισμός Τύπου Ε: Άτακτη περιοδική χρήση του αλκοόλ.
Αλκοόλ
Ένας ασθενής ο οποίος έπινε πολύ και για μεγάλο χρονικό διάστημα και ξαφνικά σταματά να πίνει ή ελαττώνει την πρόσληψη αλκοόλ.Μέσα σε λίγες ώρες, μέχρι και ημέρες από τη στιγμή που μειώνει την πρόσληψη αλκοόλ, εμφανίζει 2 ή και περισσότερα από τα κάτωθι συμπτώματα:
Υπερδραστηριότητα του αυτόνομου νευρικού συστήματος (εφίδρωση ή ταχυκαρδία)
Αδρό τρόμο των χεριών
Αϋπνία
Ναυτία ή έμετο
Παραισθήσεις ή ψευδαισθήσεις μικρής διάρκειας (οπτικές, απτικές ή ακουστικές)
Ψυχοκινητικό εκνευρισμό
Άγχος
Μείζονες επιληπτικές κρίσεις
Τα συμπτώματα αυτά προκαλούν σημαντική δυσθυμία ή δυσλειτουργία σε εργασιακό, κοινωνικό ή προσωπικό επίπεδο.
Τα συμπτώματα αυτά δεν οφείλονται σε μια γενική κλινική κατάσταση, ούτε μπορούν να εξηγηθούν πιο αποτελεσματικά από κάποια άλλη ψυχική διαταραχή.
Όσον αφορά στις Αντιληπτικές Διαταραχές, ο ασθενής έχει τροποποιημένες αισθητηριακές αντιλήψεις: ακουστικές, ή οπτικές παραισθήσεις ή ψευδαισθήσεις με ακέραια εναισθησία.
Αλκοολική Τοξίκωση
Θεραπεία
Ο ασθενής έχει πιεί πρόσφατα αλκοόλ.Κατά τη διάρκεια λήψης της ουσίας ή λίγο μετά τη λήψη της ο ασθενής εμφανίζει σημαντικές συμπεριφορικές και ψυχολογικές αλλαγές που είναι δυσπροσαρμοστικές. Χαρακτηριστικά, μπορεί να παρατηρηθεί άρση της αναστολής των σεξουαλικών και επιθετικών ενορμήσεων, ευμεταβλητότητα στη διάθεση, διαταραχή της κρίσης και δυσλειτουργικότητα σε εργασιακό και κοινωνικό επίπεδο.
Λίγο μετά την κατανάλωση αλκοόλ:
Δυσαρθρική ομιλία
Κινητική αταξία
Έλλειψη σωματικής συνέργειας
Ασταθές βάδισμα
Νυσταγμός
Διαταραχή της προσοχής ή της μνήμης
Λήθαργος ή κώμα
Τα συμπτώματα αυτά δεν οφείλονται σε μια γενική κλινική κατάσταση,ούτε μπορούν να εξηγηθούν πιο αποτελεσματικά από κάποια άλλη ψυχική διαταραχή.
Πιο συγκεκριμένα, οι βιολογικές επιπτώσεις συνίσταται στη συνεχώς επιδεινούμενη σωματοψυχική εξάντληση. Αρχικά, εμφανίζεται το νευρασθενικό σύνδρομο (κόπωση, εξάντληση, διαταραχή της συναισθηματικής ισορροπίας) στο οποίο προστίθεται μετά και αϋπνία, ανορεξία και διάφορες λειτουργικές διαταραχές. Ο χρόνιος αλκοολισμός βαθμιαία οδηγεί σε ψυχοπαθητική αλλοίωση, σε μείωση της νοημοσύνης (εξάντληση, αφηρημάδα, άνοια), σε συναισθηματικές διαταραχές και σε διαταραχές της βούλησης (αστάθεια ψυχικής διάθεσης, ασυνέπεια, απότομος χαρακτήρας, έλλειψη αυτοελέγχου, απειθαρχία, ανυπομονησία, αδυναμία αυτοσυγκέντρωσης). Επίσης, παρουσιάζονται ποικίλες αλλοίωσης της προσωπικότητας (περιορισμός κοινωνικών σχέσεων, απώλεια ενδιαφερόντων, περιφρόνηση αξιών, παραμόρφωση των ηθικών πεποιθήσεων). Οι σωματικές διαταραχές είναι πολλαπλές και μπορούν να εμφανιστούν και στο αρχικό στάδιο του χρόνιου αλκοολισμού.
Αυτός που πάσχει από χρόνιο αλκοολισμό ζει, κατά μέσο όρο, 15 χρόνια λιγότερο από τους μη πότες συνομηλίκους του και οι άμεσες αιτίες θανάτου που μπορούν να προκληθούν από την ασθένεια είναι: καρδιακή ανεπάρκεια (ο λεγόμενος «θάνατος από αλκοολική δηλητηρίαση»), τραύματα (οι τραυματισμοί των αλκοολικών είναι 7-8 φορές περισσότεροι απ’ ότι στους μη πότες), δυστυχήματα, οξεία ηπατική ανεπάρκεια, οξεία παγκρεατίτιδα, αυτοκτονία και οξεία ψύχωση (Σοβιετική Ιατρική Εγκυκλοπαίδεια,1981).