Σε τι λεω παπατζες αν επιτρεπεται?
Τι να πρωτοπιάσω... θεωρείς ότι η στέρηση του παιδιού από το πατέρα του αποτελεί τελικά μορφή απελευθέρωσης για τον ίδιο, ότι τα λεφτά για τα παιδιά παρόλο που σχεδόν πάντα δεν πηγαίνουν για τις ανάγκες τους, καλώς δίνοντα και δεν πρέπει να θεωρούνται νταβατζιλίκιι ή ότι ο έλεγχος των δαπανών στις μανάδες θα ήταν ανώφελος λόγω περαιτέρω αντιδικιών...
Πιο πίσω στη περίπτωση του «τρισευτυχισμένου» πλέον φίλου σου (ή συγγενούς) που τον είχε κάνει τσουβάλι η άλλη στο ξύλο και του επιτίθετο με μαχαίρι, είπες ότι τελικά το χειρίστηκε άψογα
αφού κατάφερε να «γλιτώσει» μόλις πεντάρισε το παιδί.
Καλά το πας γενικά, προτρέπεις κιόλας το κόσμο να κάνει οικογένεια και παιδιά...