Με ειχε πιασει ενα κοψιμο απο τα λιγα, μιλαμε επικο, δεν μπορουσα να σκεφτω τιποτα αλλο απτο πως να βρω να χεσω.
Ακομα και αν γινοταν δημοσιος αποκεφαλισμος κοντινου μου προσωπου εγω πιστευω οτι θα σκεφτομουν οτι αν κανω μισο βημα παραπανω θα πνιγω μεσα σε μια καφε λιμνη σκατων, διαροιας και οτιδηποτε αλλο ειχε χωνεψει και παραγει το στομαχι μου.
Κοντευε πρωι, στον Πειραια, στην Πειραικη ( αν θυμαμαι καλα την περιοχη ). Παραθαλασσια, αραζα με φιλαρακι και βολταραμε και ηταν προς την ληξη της η ολη φαση. Οσο με πηγαινε στο αμαξι για να φυγω ( μενω βορεια, οποτε η θα χεζομουν οσο περπατουσα προς το αμαξι, η στα πρωτα 20 μετρα που θα ημουν μεσα στο αμαξι και θα οδηγουσα ), του λεω αραξε οπως εισαι παω στα βραχια στην παραλια να χεσω.
Φυσικα χωρις κωλοχαρτο χωρις τιποτα, ηταν εποχη που με φουτερ ημασταν οκ, η αρχες ανοιξης η τελος καλοκαιριου δε θυμαμαι ακριβως τωρα. Παω τρεχοντας προς τα βραχια, κατω απο μια μικρη πλατειουλα που εχει εκει για να αραζεις με δυο τρια παγκακια.
Αφηνω ενα απτα καλυτερα χεσιματα της ζωης μου. Μιλαμε αριστουργημα μαλακες δεν αστειευομαι. Αφησα ψυχη και σωμα εκει περα, εχασα τον εαυτο μου για μερικα λεπτα και επανηλθα. Ποσοτητα οχι παπαριες τωρα, να χεζω και να μην τελειωνω.
Εβγαλα και τσιρλα αλλα και συμπαγες σκατο, αν ημουν dj θα επαιρνα βραβειο για το καλυτερο mix της χρονιας.
Με το που τελειωνει ο εφιαλτης/απολαυση και επειδη δεν επαιζε χαρτι, βγαζω φουτερ, παιρνω το t-shirt ( ευτυχως δεν ηταν κανενα σοβαρο που να ηθελα να κρατησω αλλιως θα ειχα παει στην θαλασσα να πλυθω η θα περιμενα να βρω αλλο τροπο ) και σκουπιζομαι. Μιλαμε γενοκτονια οχι μαλακιες. Πηρε μισο κιλο παραπανω το t-shirt απο το σκατο που σκουπισα απτον κωλο μου.
Αριστουργημα. Απιστευτη εμπειρια.