Με αφορμή το ποστ του φίλου που έσωσε το γάμο του λόγω των κοριτσιών, ανοίγω τούτο το θέμα να συζητήσουμε για τη χρησιμότητα του αγοραίου έρωτα ανά διάφορες φάσεις της ζωής ενός άντρα. Όταν ήμουν μικρότερος νόμιζα πως σε εκείνες τις ηλικίες οι πόρνες ήτανε βάλσαμο για όσα παιδιά 19, 20, 22, κλπ δε μπορούσαν να βρουν κάποιο ταίρι. Πλέον βλέπω πως σε ηλικίες κοντά στα 45-50 όπου ο άντρας περνάει διάφορες φάσεις, με γάμο-σύντροφο που δεν ανταποκρίνεται κλπ, βλέπω πως εκεί αν δεν υπήρχε αγοραίος θα είχαμε δράματα. Επίσης, βλέπω κάποιους αρκετά μεγαλύτερους, πχ 60+ που έχει περάσει μάλλον η μπογιά τους και μόνο μέσω των κοριτσιών μπορούν να βρουν αληθινή απόλαυση.
Σε ποια ηλικία ή ποιες ηλικίες λοιπόν είναι πιο απαραίτητα τα κορίτσια; Σε ποια φάση ήτανε πιο χρήσιμα για εσάς; Αν σας έλεγε ο Θεός "θα έχεις δικαίωμα να πας με πόρνες μόνο για 5 χρόνια στη ζωή σου" ποια χρόνια θα διαλέγατε;