st@rdust
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 15.747
- Like
- 1.426
- Πόντοι
- 366
(Του Γιώργου Μητραλιά)
Γιατί ο Μπίμπι Νετανιάχου έχει γίνει το πρότυπο και το ίνδαλμα των ακροδεξιών ρατσιστών, νεοφασιστών και νεοναζί αποβρασμάτων στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη: όλοι αυτοί αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του τον δικό τους εαυτό επειδή θεωρούν, πολύ σωστά, ότι ο Μπίμπι Νετανιάχου είναι σαρξ εκ της σαρκός τους. Και όχι μόνο λόγω των πολεμικών και άλλων «κατορθωμάτων» του που έχουν κάνει το Ισραήλ του Νετανιάχου να είναι το κράτος των ονείρων τους (και των εφιαλτών μας). Αν όλοι τον εξυμνούν και ταυτίζονται μαζί του, είναι επειδή ο Νετανιάχου είναι καθαρόαιμος φασίστας από την καταγωγή του, την πολιτική του παιδεία και τον μέντορα του…
Τελικά, τα βαριά ονόματα της υπό διαμόρφωση Φαιάς Διεθνούς, ο Αμερικανός Τραμπ, ο Ρώσος Πούτιν και ο Ινδός Μόντι, οι Λατινοαμερικάνοι Μιλέι και Μπολσονάρο και οι ηγέτες των μεγάλων ακροδεξιών ρατσιστικών, ισλαμοφοβικών, ομοφοβικών, μισογυνικών, φασιστικών και νεοναζιστικών (και συχνά… αντισημιτικών!) κομμάτων, ορισμένα από τα οποία κυβερνούν ή ετοιμάζονται να κυβερνήσουν κράτη-μέλη της ΕΕ, όπως η Ολλανδία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Ουγγαρία, καταλαβαίνουν πολύ καλά αυτό που οι (νεο)φιλελεύθεροι πολιτικοί μας καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται: ότι ο Νετανιάχου δεν τους συναναστρέφεται για καιροσκοπικούς ή τακτικίστικους λόγους, αλλά επειδή η έλξη είναι αμοιβαία. Επειδή ταυτίζεται με αυτούς, με την ιδεολογία τους και με την ροπή τους στη βία και στη τρομοκρατία!
Και ιδού ευθύς αμέσως για τι πρόκειται. Ο Μπίμπι Νετανιάχου προωθήθηκε στην πολιτική από τον Γιτζχάκ Σαμίρ, ειδικά όταν ο τελευταίος ήταν πρωθυπουργός του Ισραήλ (1986-1992) και ηγέτης του Λικούντ, του ακροδεξιού κυβερνητικού κόμματος. Οι εκλεκτικές συγγένειες των δύο ανδρών ήταν εμφανείς από την αρχή, όταν ο Σαμίρ έκανε τον προστατευόμενο του νεαρό Νετανιάχου, που ήταν ήδη πρεσβευτής του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη (1984), αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών, πριν του παραδώσει την προεδρία του Λικούντ το 1993, μόλις τρία χρόνια πριν γίνει ο Νετανιάχου ο νεότερος πρωθυπουργός στην ιστορία του Ισραήλ σε ηλικία μόλις 47 ετών! Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαίο ότι ο Νετανιάχου αναγνώριζε πάντα τον Γιτζχάκ Σαμίρ όχι μόνο ως «προστάτη» του, αλλά και ως ιδεολογικό του μέντορα…
Επειδή λοιπόν ο Νετανιάχου δήλωνε πάντα ομοϊδεάτης του Σαμίρ, εμφανιζόμενος μάλιστα ως ο διάδοχος και πολιτικός κληρονόμος του, το ερώτημα που μπαίνει εντελώς φυσιολογικά είναι ποια είναι αυτή η ιδεολογία που υπηρέτησε ο Γιτζχάκ Σαμίρ σε όλη του τη ζωή, χωρίς ποτέ να απαρνηθεί το παραμικρό από αυτήν; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλα ξεκίνησαν όταν ο νεαρός Σαμίρ ανέλαβε την ηγεσία της παραστρατιωτικής σιωνιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης Lehi (πρώην ομάδα Στερν), αμέσως μετά την εκτέλεση του ηγέτη και ιδρυτή της Αβραάμ Στερν από τη βρετανική αστυνομία το 1942. Ιδού τι μπορούμε να διαβάσουμε στις πρώτες παραγράφους που αφιερώνει η Wikipedia στην Lehi:
«Υπό την ηγεσία του Αβραάμ Στερν, η Lehi ήταν σαφώς μια ακροδεξιά ομάδα, τα μέλη της οποίας (αλλά όχι όλα) ήταν επηρεασμένα από τον ιταλικό φασισμό. Η αρχική πολιτική επιρροή του Στερν εντοπίζεται στους Birionim, μια ομάδα συμπαθούντων του φασισμού που δρούσε στις παρυφές του κόμματος της σιωνιστικής δεξιάς, του Ρεβιζιονιστικού Κόμματος, στις αρχές της δεκαετίας του 1930.
Τον Νοέμβριο του 1940, η νεοσύστατη οργάνωση δημοσίευσε τις θέσεις της με τη μορφή των 18 «Αρχών της Αναγέννησης (Ikarei ha’Tehiya)». Συγκεκριμένα, ανέφεραν ότι :
-«Τα σύνορα ενός εβραϊκού κράτους πρέπει να εκτείνονται από τον Νείλο έως τον Ευφράτη (από την Αίγυπτο έως το Ιράκ). Αυτή η γη θα «κατακτηθεί από τους ξένους με το ξίφος». Η διεκδίκηση ενός κράτους σε ένα μεγάλο τμήμα της Μέσης Ανατολής γίνεται σε αναφορά στη Βίβλο (Γένεση 15-18). Στην πράξη, ωστόσο, η διεκδίκηση της Lehi επικεντρώθηκε στην Παλαιστίνη και την Υπεριορδανία (τη σημερινή Ιορδανία).
-«Το «Τρίτο Βασίλειο του Ισραήλ» θα επανιδρυθεί εκεί (η φράση αυτή άλλαξε τον Φεβρουάριο του 1941) ).
– «Οι εξόριστοι Εβραίοι θα συγκεντρωθούν στο νέο κράτος.
-«Ο Ναός της Ιερουσαλήμ θα ανοικοδομηθεί (το Στερν ήταν ουσιαστικά μια ομάδα μη θρησκευόμενων ανθρώπων. Ο ναός είναι εδώ περισσότερο εθνικό παρά θρησκευτικό σύμβολο. Η πλειοψηφία των Χαρεντίμ (υπερορθόδοξοι) είναι εξάλλου εχθρική σε μια τέτοια ανοικοδόμηση, θεωρώντας ότι αυτή είναι προνόμιο του Μεσσία).
– «Οι αραβικοί πληθυσμοί πρέπει να εγκαταλείψουν το νέο κράτος: «το πρόβλημα των ξένων θα λυθεί μέσω της ανταλλαγής πληθυσμών».
Σε ένα άλλο από τα κείμενα της, η Lehi αναφέρει ότι ο κόσμος είναι χωρισμένος «σε μαχόμενες και κυρίαρχες φυλές από τη μία πλευρά και σε αδύναμες και εκφυλισμένες φυλές από την άλλη». Οι Εβραίοι πρέπει να ξαναβρούν τις αρετές του «πολεμιστή και εποικιστή» της αρχαιότητας».
Είναι αλήθεια ότι μετά τον θάνατο του Στερν, η Lehi διασπάστηκε σε διάφορες φράξιες με αρκετά διαφορετικά προγράμματα και ιδεολογίες. Ωστόσο, όλοι συμφωνούσαν σε ένα ζήτημα, αυτό της τρομοκρατίας ως (προνομιακού) μέσου δράσης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο όλοι οι ηγέτες της Lehi, και φυσικά και ο Γιτζχάκ Σαμίρ, τάχθηκαν πάντα υπέρ των τρομοκρατικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας (για τις οποίες υπεύθυνος ήταν ο Σαμίρ), στις οποίες πρωταγωνίστρια ήταν η οργάνωσή τους, είτε μόνη της είτε μαζί με την Irgun. Και όλα αυτά τόσο στην Παλαιστίνη όσο και στο εξωτερικό (Λονδίνο), με απολογισμό αρκετές χιλιάδες νεκρούς μεταξύ των Βρετανών, των Αράβων, αλλά και των Εβραίων. Πρέπει μάλιστα να σημειωθεί ότι δύο από τις πιο διαβόητες τρομοκρατικές ενέργειες, η σφαγή του παλαιστινιακού χωριού Deir Yassin και η δολοφονία του «διαμεσολαβητή του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη» Κόμη Μπερναντότε, σχεδιάστηκαν και πραγματοποιήθηκαν από ηγέτες και μαχητές της Lehi…
Με δεδομένα όλα αυτά για τις φασιστικές, ρατσιστικές και τρομοκρατικές ιδεολογικές καταβολές του Μπενιαμίν Νετανιάχου, τι γίνεται με τις σημερινές του συναναστροφές με νεοναζί, φασίστες και άλλους πατενταρισμένους αντισημίτες; Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το παράδοξο ενός πρωθυπουργού του κράτους του Ισραήλ, ο οποίος όχι μόνο συναναστρέφεται με τέτοιους ανθρώπους, αλλά -ακόμα χειρότερα- τους θεωρεί και τους εξυμνεί ως προνομιακούς συμμάχους των Εβραίων στον αγώνα τους ενάντια στους… αντισημίτες; Τίποτα το παράδοξο, θα απαντούσαν οι ηγέτες της Lehi, Γιτζχάκ Σαμίρ και Αβραάμ Στερν, καθώς και ο κοινός μέντοράς τους, ο ιδρυτής του ακροδεξιού «ρεβιζιονιστικού» σιωνισμού Ζέεφ Ζαμποτίνσκυ, και ακόμη και… ο ίδιος ο πατέρας του Νετανιάχου. Και γιατί; Γιατί αυτό που ενώνει όλες αυτές τις ιστορικές μορφές του ακροδεξιού σιωνισμού είναι ότι δεν είχαν κανένα συνειδησιακό πρόβλημα να προτείνουν και ενίοτε να συνάπτουν συμμαχίες με… τον ίδιο τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι!
Όπως γράψαμε στο άρθρο μας Όταν ο Αϊνστάιν αποκαλούσε “φασίστες” αυτούς που κυβερνούν τώρα το Ισραήλ… « έκπληξη λοιπόν και “παρά φύση” οι “στρατηγικές συμμαχίες” και οι ερωτοτροπίες του Νετανιάχου και των φίλων του με το διεθνή συρφετό των ορκισμένων αντικομμουνιστών και ρατσιστών, που “κατά σύμπτωση” είναι και ορκισμένοι αντισημίτες; Όχι, κάθε άλλο καθώς ο πρώτος διδάξας δεν ήταν άλλος από το γενάρχη και θεωρητικό του σιωνιστικού Αναθεωρητισμού Ζέεφ Ζαμποτίνσκυ που, ορμώμενος από το παθολογικό μίσος του για τη Ρώσικη Επανάσταση, έφτασε το 1922 να συνάψει συμμαχία με τον Ουκρανό αντικομμουνιστή εθνικιστή πολέμαρχο Πετλιούρα, ο στρατός του οποίου είχε διαπράξει στην περίοδο 1917-1922 …897 αντιεβραϊκά πογκρόμ στα οποία είχαν σφαγιαστεί τουλάχιστον 30.000 Εβραίοι της Ουκρανίας! » Και συνεχίζαμε θυμίζοντας ότι «ο πατέρας του “Μπίμπι” που διετέλεσε και γραμματέας του Ζαμποτίνσκι, ακολούθησε τον Αμπά Αχιμέιρ όταν αυτός διαφώνησε με τον Ζαμποτίνσκι που απέρριψε την πρόταση του να γίνει κάτι σαν… Εβραίος Μουσολίνι επικεφαλής ενός καθαρά φασιστικού σιωνιστικού κόμματος. Στενός συνεργάτης αυτού του φασίστα ιδεολόγου και θεωρητικού, ο πατέρας του “Μπίμπι” διηύθυνε τα έντυπα της φασιστικής οργάνωσης του Αχιμέιρ, ο οποίος ανάπτυξε αρκετά στενές σχέσεις με τη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι αλλά δεν κατάφερε ποτέ να κάνει το ίδιο με ναζιστική Γερμανία, παρόλο που δεν δίστασε να πλέξει το εγκώμιο του Χίτλερ το 1933! »
Αλλά τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα με τον μέντορα του Νετανιάχου και την τρομοκρατική του οργάνωση, επειδή ο ιδρυτής και ηγέτης της Lehi Αβραάμ Στερν δεν δίστασε, μεσούντος του Παγκοσμίου Πολέμου, να στείλει επιστολή στον Χίτλερ μέσω της πρεσβείας του Τρίτου Ράιχ στη Βηρυτό, προτείνοντας μια κανονική… συμμαχία, παρά το γεγονός ότι γνώριζε πολύ καλά τις διώξεις των Εβραίων από το ναζιστικό καθεστώς! Αυτόν ακριβώς τον ίδιο κυνισμό και την ίδια παντελή απουσία ηθικών ενδοιασμών που χαρακτηρίζουν τους Ζαμποτίνσκι, Αχιμέιρ, Μπέγκιν και Σαμίρ, με άλλα λόγια όλους τους πολιτικούς προγόνους και γκουρού του Νετανιάχου, συναντάμε σήμερα στις συμμαχίες που συνάπτει ο Νετανιάχου με τον ανθό της ακροδεξιάς και του παγκόσμιου φασισμού, αδιαφορώντας πλήρως για το γεγονός ότι οι αυτοί οι υπερ-αντιδραστικοί και σκοταδιστές σύμμαχοί του είναι αντισημίτες και επίγονοι ή νοσταλγοί των χτεσινών πογκρομιστών και λοιπών γενοκτόνων των Εβραίων!
Γιατί ο Μπίμπι Νετανιάχου έχει γίνει το πρότυπο και το ίνδαλμα των ακροδεξιών ρατσιστών, νεοφασιστών και νεοναζί αποβρασμάτων στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη: όλοι αυτοί αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του τον δικό τους εαυτό επειδή θεωρούν, πολύ σωστά, ότι ο Μπίμπι Νετανιάχου είναι σαρξ εκ της σαρκός τους. Και όχι μόνο λόγω των πολεμικών και άλλων «κατορθωμάτων» του που έχουν κάνει το Ισραήλ του Νετανιάχου να είναι το κράτος των ονείρων τους (και των εφιαλτών μας). Αν όλοι τον εξυμνούν και ταυτίζονται μαζί του, είναι επειδή ο Νετανιάχου είναι καθαρόαιμος φασίστας από την καταγωγή του, την πολιτική του παιδεία και τον μέντορα του…
Τελικά, τα βαριά ονόματα της υπό διαμόρφωση Φαιάς Διεθνούς, ο Αμερικανός Τραμπ, ο Ρώσος Πούτιν και ο Ινδός Μόντι, οι Λατινοαμερικάνοι Μιλέι και Μπολσονάρο και οι ηγέτες των μεγάλων ακροδεξιών ρατσιστικών, ισλαμοφοβικών, ομοφοβικών, μισογυνικών, φασιστικών και νεοναζιστικών (και συχνά… αντισημιτικών!) κομμάτων, ορισμένα από τα οποία κυβερνούν ή ετοιμάζονται να κυβερνήσουν κράτη-μέλη της ΕΕ, όπως η Ολλανδία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Ουγγαρία, καταλαβαίνουν πολύ καλά αυτό που οι (νεο)φιλελεύθεροι πολιτικοί μας καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται: ότι ο Νετανιάχου δεν τους συναναστρέφεται για καιροσκοπικούς ή τακτικίστικους λόγους, αλλά επειδή η έλξη είναι αμοιβαία. Επειδή ταυτίζεται με αυτούς, με την ιδεολογία τους και με την ροπή τους στη βία και στη τρομοκρατία!
Και ιδού ευθύς αμέσως για τι πρόκειται. Ο Μπίμπι Νετανιάχου προωθήθηκε στην πολιτική από τον Γιτζχάκ Σαμίρ, ειδικά όταν ο τελευταίος ήταν πρωθυπουργός του Ισραήλ (1986-1992) και ηγέτης του Λικούντ, του ακροδεξιού κυβερνητικού κόμματος. Οι εκλεκτικές συγγένειες των δύο ανδρών ήταν εμφανείς από την αρχή, όταν ο Σαμίρ έκανε τον προστατευόμενο του νεαρό Νετανιάχου, που ήταν ήδη πρεσβευτής του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη (1984), αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών, πριν του παραδώσει την προεδρία του Λικούντ το 1993, μόλις τρία χρόνια πριν γίνει ο Νετανιάχου ο νεότερος πρωθυπουργός στην ιστορία του Ισραήλ σε ηλικία μόλις 47 ετών! Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαίο ότι ο Νετανιάχου αναγνώριζε πάντα τον Γιτζχάκ Σαμίρ όχι μόνο ως «προστάτη» του, αλλά και ως ιδεολογικό του μέντορα…
Επειδή λοιπόν ο Νετανιάχου δήλωνε πάντα ομοϊδεάτης του Σαμίρ, εμφανιζόμενος μάλιστα ως ο διάδοχος και πολιτικός κληρονόμος του, το ερώτημα που μπαίνει εντελώς φυσιολογικά είναι ποια είναι αυτή η ιδεολογία που υπηρέτησε ο Γιτζχάκ Σαμίρ σε όλη του τη ζωή, χωρίς ποτέ να απαρνηθεί το παραμικρό από αυτήν; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλα ξεκίνησαν όταν ο νεαρός Σαμίρ ανέλαβε την ηγεσία της παραστρατιωτικής σιωνιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης Lehi (πρώην ομάδα Στερν), αμέσως μετά την εκτέλεση του ηγέτη και ιδρυτή της Αβραάμ Στερν από τη βρετανική αστυνομία το 1942. Ιδού τι μπορούμε να διαβάσουμε στις πρώτες παραγράφους που αφιερώνει η Wikipedia στην Lehi:
«Υπό την ηγεσία του Αβραάμ Στερν, η Lehi ήταν σαφώς μια ακροδεξιά ομάδα, τα μέλη της οποίας (αλλά όχι όλα) ήταν επηρεασμένα από τον ιταλικό φασισμό. Η αρχική πολιτική επιρροή του Στερν εντοπίζεται στους Birionim, μια ομάδα συμπαθούντων του φασισμού που δρούσε στις παρυφές του κόμματος της σιωνιστικής δεξιάς, του Ρεβιζιονιστικού Κόμματος, στις αρχές της δεκαετίας του 1930.
Τον Νοέμβριο του 1940, η νεοσύστατη οργάνωση δημοσίευσε τις θέσεις της με τη μορφή των 18 «Αρχών της Αναγέννησης (Ikarei ha’Tehiya)». Συγκεκριμένα, ανέφεραν ότι :
-«Τα σύνορα ενός εβραϊκού κράτους πρέπει να εκτείνονται από τον Νείλο έως τον Ευφράτη (από την Αίγυπτο έως το Ιράκ). Αυτή η γη θα «κατακτηθεί από τους ξένους με το ξίφος». Η διεκδίκηση ενός κράτους σε ένα μεγάλο τμήμα της Μέσης Ανατολής γίνεται σε αναφορά στη Βίβλο (Γένεση 15-18). Στην πράξη, ωστόσο, η διεκδίκηση της Lehi επικεντρώθηκε στην Παλαιστίνη και την Υπεριορδανία (τη σημερινή Ιορδανία).
-«Το «Τρίτο Βασίλειο του Ισραήλ» θα επανιδρυθεί εκεί (η φράση αυτή άλλαξε τον Φεβρουάριο του 1941) ).
– «Οι εξόριστοι Εβραίοι θα συγκεντρωθούν στο νέο κράτος.
-«Ο Ναός της Ιερουσαλήμ θα ανοικοδομηθεί (το Στερν ήταν ουσιαστικά μια ομάδα μη θρησκευόμενων ανθρώπων. Ο ναός είναι εδώ περισσότερο εθνικό παρά θρησκευτικό σύμβολο. Η πλειοψηφία των Χαρεντίμ (υπερορθόδοξοι) είναι εξάλλου εχθρική σε μια τέτοια ανοικοδόμηση, θεωρώντας ότι αυτή είναι προνόμιο του Μεσσία).
– «Οι αραβικοί πληθυσμοί πρέπει να εγκαταλείψουν το νέο κράτος: «το πρόβλημα των ξένων θα λυθεί μέσω της ανταλλαγής πληθυσμών».
Σε ένα άλλο από τα κείμενα της, η Lehi αναφέρει ότι ο κόσμος είναι χωρισμένος «σε μαχόμενες και κυρίαρχες φυλές από τη μία πλευρά και σε αδύναμες και εκφυλισμένες φυλές από την άλλη». Οι Εβραίοι πρέπει να ξαναβρούν τις αρετές του «πολεμιστή και εποικιστή» της αρχαιότητας».
Είναι αλήθεια ότι μετά τον θάνατο του Στερν, η Lehi διασπάστηκε σε διάφορες φράξιες με αρκετά διαφορετικά προγράμματα και ιδεολογίες. Ωστόσο, όλοι συμφωνούσαν σε ένα ζήτημα, αυτό της τρομοκρατίας ως (προνομιακού) μέσου δράσης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο όλοι οι ηγέτες της Lehi, και φυσικά και ο Γιτζχάκ Σαμίρ, τάχθηκαν πάντα υπέρ των τρομοκρατικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας (για τις οποίες υπεύθυνος ήταν ο Σαμίρ), στις οποίες πρωταγωνίστρια ήταν η οργάνωσή τους, είτε μόνη της είτε μαζί με την Irgun. Και όλα αυτά τόσο στην Παλαιστίνη όσο και στο εξωτερικό (Λονδίνο), με απολογισμό αρκετές χιλιάδες νεκρούς μεταξύ των Βρετανών, των Αράβων, αλλά και των Εβραίων. Πρέπει μάλιστα να σημειωθεί ότι δύο από τις πιο διαβόητες τρομοκρατικές ενέργειες, η σφαγή του παλαιστινιακού χωριού Deir Yassin και η δολοφονία του «διαμεσολαβητή του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη» Κόμη Μπερναντότε, σχεδιάστηκαν και πραγματοποιήθηκαν από ηγέτες και μαχητές της Lehi…
Με δεδομένα όλα αυτά για τις φασιστικές, ρατσιστικές και τρομοκρατικές ιδεολογικές καταβολές του Μπενιαμίν Νετανιάχου, τι γίνεται με τις σημερινές του συναναστροφές με νεοναζί, φασίστες και άλλους πατενταρισμένους αντισημίτες; Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το παράδοξο ενός πρωθυπουργού του κράτους του Ισραήλ, ο οποίος όχι μόνο συναναστρέφεται με τέτοιους ανθρώπους, αλλά -ακόμα χειρότερα- τους θεωρεί και τους εξυμνεί ως προνομιακούς συμμάχους των Εβραίων στον αγώνα τους ενάντια στους… αντισημίτες; Τίποτα το παράδοξο, θα απαντούσαν οι ηγέτες της Lehi, Γιτζχάκ Σαμίρ και Αβραάμ Στερν, καθώς και ο κοινός μέντοράς τους, ο ιδρυτής του ακροδεξιού «ρεβιζιονιστικού» σιωνισμού Ζέεφ Ζαμποτίνσκυ, και ακόμη και… ο ίδιος ο πατέρας του Νετανιάχου. Και γιατί; Γιατί αυτό που ενώνει όλες αυτές τις ιστορικές μορφές του ακροδεξιού σιωνισμού είναι ότι δεν είχαν κανένα συνειδησιακό πρόβλημα να προτείνουν και ενίοτε να συνάπτουν συμμαχίες με… τον ίδιο τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι!
Όπως γράψαμε στο άρθρο μας Όταν ο Αϊνστάιν αποκαλούσε “φασίστες” αυτούς που κυβερνούν τώρα το Ισραήλ… « έκπληξη λοιπόν και “παρά φύση” οι “στρατηγικές συμμαχίες” και οι ερωτοτροπίες του Νετανιάχου και των φίλων του με το διεθνή συρφετό των ορκισμένων αντικομμουνιστών και ρατσιστών, που “κατά σύμπτωση” είναι και ορκισμένοι αντισημίτες; Όχι, κάθε άλλο καθώς ο πρώτος διδάξας δεν ήταν άλλος από το γενάρχη και θεωρητικό του σιωνιστικού Αναθεωρητισμού Ζέεφ Ζαμποτίνσκυ που, ορμώμενος από το παθολογικό μίσος του για τη Ρώσικη Επανάσταση, έφτασε το 1922 να συνάψει συμμαχία με τον Ουκρανό αντικομμουνιστή εθνικιστή πολέμαρχο Πετλιούρα, ο στρατός του οποίου είχε διαπράξει στην περίοδο 1917-1922 …897 αντιεβραϊκά πογκρόμ στα οποία είχαν σφαγιαστεί τουλάχιστον 30.000 Εβραίοι της Ουκρανίας! » Και συνεχίζαμε θυμίζοντας ότι «ο πατέρας του “Μπίμπι” που διετέλεσε και γραμματέας του Ζαμποτίνσκι, ακολούθησε τον Αμπά Αχιμέιρ όταν αυτός διαφώνησε με τον Ζαμποτίνσκι που απέρριψε την πρόταση του να γίνει κάτι σαν… Εβραίος Μουσολίνι επικεφαλής ενός καθαρά φασιστικού σιωνιστικού κόμματος. Στενός συνεργάτης αυτού του φασίστα ιδεολόγου και θεωρητικού, ο πατέρας του “Μπίμπι” διηύθυνε τα έντυπα της φασιστικής οργάνωσης του Αχιμέιρ, ο οποίος ανάπτυξε αρκετά στενές σχέσεις με τη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι αλλά δεν κατάφερε ποτέ να κάνει το ίδιο με ναζιστική Γερμανία, παρόλο που δεν δίστασε να πλέξει το εγκώμιο του Χίτλερ το 1933! »
Αλλά τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα με τον μέντορα του Νετανιάχου και την τρομοκρατική του οργάνωση, επειδή ο ιδρυτής και ηγέτης της Lehi Αβραάμ Στερν δεν δίστασε, μεσούντος του Παγκοσμίου Πολέμου, να στείλει επιστολή στον Χίτλερ μέσω της πρεσβείας του Τρίτου Ράιχ στη Βηρυτό, προτείνοντας μια κανονική… συμμαχία, παρά το γεγονός ότι γνώριζε πολύ καλά τις διώξεις των Εβραίων από το ναζιστικό καθεστώς! Αυτόν ακριβώς τον ίδιο κυνισμό και την ίδια παντελή απουσία ηθικών ενδοιασμών που χαρακτηρίζουν τους Ζαμποτίνσκι, Αχιμέιρ, Μπέγκιν και Σαμίρ, με άλλα λόγια όλους τους πολιτικούς προγόνους και γκουρού του Νετανιάχου, συναντάμε σήμερα στις συμμαχίες που συνάπτει ο Νετανιάχου με τον ανθό της ακροδεξιάς και του παγκόσμιου φασισμού, αδιαφορώντας πλήρως για το γεγονός ότι οι αυτοί οι υπερ-αντιδραστικοί και σκοταδιστές σύμμαχοί του είναι αντισημίτες και επίγονοι ή νοσταλγοί των χτεσινών πογκρομιστών και λοιπών γενοκτόνων των Εβραίων!
