Σχολιασμός αθλητικογράφων

[monkey_for_nothing]

Ποτ πουρι απο διαφορους σημερινους αρθρογραφους:

Η φλόγα του ποδοσφαιριστή εύκολα σβήνει όταν ο ίδιος φτάνει στο αποκορύφωμα της προσπάθειάς του και αισθάνεται ότι κάποιος του στερεί ετσιθελικά με «νταβατζιλίκι» τον ιδρώτα του. Μετά την ήττα του από τον Αρη πέρυσι, ο ΠΑΟΚ, που ήταν αήττητος επί 15 αγωνιστικές, έχασε έξι βαθμούς από την ΑΕΚ και τη Λάρισα μέσα σε μια εβδομάδα... Κάπου εδώ, λοιπόν, η σεμνή τελετή λαμβάνει οριστικά τέλος για τους Πράσινους. Και είναι μια ατράνταχτη απάντηση η χθεσινή αναιμική παρουσία τους και το τελικό ανεπιτυχές αποτέλεσμα σε όσους εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι, μετά το 1-2 στο «Γ. Καραϊσκάκης», ο Ολυμπιακός θα έπαιρνε 100% το πρωτάθλημα. Ναι, θα ήταν φαβορί. Οχι, δεν θα το έπαιρνε σίγουρα.

Υ.Γ. Η απήχηση που είχε στην κοινωνία των φίλων του ΠΑΟΚ η αποχή των παικτών από την προπόνηση δείχνει πολλά για την επίδραση όσων συμβαίνουν αυτή την περίοδο στην κοινωνία. Δεν ξέρω ποιοι ήταν οι εμπνευστές της κίνησης, αν αληθεύει ότι ήταν κάποιοι αλλοδαποί ποδοσφαιριστές. Δεν είναι, άλλωστε, αυτό το ζητούμενο ίσως στο πιο «αποστειρωμένο» ρεπορτάζ ομάδας τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ελλάδα (μόνο με του Ολυμπιακού μπορεί να συγκριθεί). Το ζητούμενο είναι ότι αυτή η πρωτοβουλία δεν είχε τον αντίκτυπο που θα ήθελαν όσοι το αποφάσισαν. Διότι οι ποδοσφαιριστές είναι τώρα περισσότερο από ποτέ στη συνείδηση όλων καταχωρημένοι ως «εκατομμυριούχοι», βολεμένοι, χαλαροί. Δεν είναι αληθές αυτό.

http://www.exedrasports.gr/blogs/articleblog/?cid=78&aid=99867

ΥΓ: Διάβαζα στις εφημερίδες ότι στον Ολυμπιακό αισθάνονται δικαιωμένοι και ηθικοί νικητές με την απόρριψη της πρότασης μομφής κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη. Εχω να πω ότι αυτό είναι κακό νέο για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οταν ένας παράγοντας κατέχει κορυφαία θεσμική θέση οφείλει να προσέχει τι λέει και τι κάνει. Με αυτά που είπε on camera -και δεν χρειάζομαι τα υπόλοιπα- θα έπρεπε να απομακρυνθεί δια παντός από τα αξιώματά του. Εκτός κι αν οι φούστες και οι μπλούζες αποτελούν υψηλού επιπέδου χιούμορ. Εμένα μου φάνηκαν χοντράδες επιπέδου Μπερλουσκόνι, χωρίς καν ο συγκεκριμένος κύριος να έχει το διαμέτρημα του Καβαλιέρε. Και το κυριότερο προσβλητικές για αυτόν στον οποίο απευθύνθηκε, για το ίδιο το ποδόσφαιρο και την αισθητική των ανθρώπων που διαθέτουν μια υποτυπώδη κουλτούρα.

http://www.exedrasports.gr/blogs/articleblog/?cid=101&aid=99880

Ο χθεσινός Παναθηναϊκός έμοιαζε με την ΑΕΚ που πανηγύρισε τον τίτλο που έχασε στα χαρτιά και κακοποίησε τον εαυτό της στα play offs. Εμοιαζε χθες ο ΠΑΟ να έχει εντελώς αδειάσει. Να βγήκε από τη φυσούνα του ΟΑΚΑ μόνο για να κάνει τον γύρο και να πάρει το χειροκρότημα από τον κόσμο. Η βελόνα της σκέψης του Παναθηναϊκού κόλλησε στα όσα έγιναν στο τερέν και τα αποδυτήρια του Καραϊσκάκη. Δεν είναι, όμως, μόνο που δεν συγκεντρώθηκε η σκέψη των ποδοσφαιριστών στο χθεσινό παιχνίδι.

http://www.exedrasports.gr/blogs/articleblog/?cid=90&aid=99872

ασχετο αλλα μου ρθε στη μνημη το αξεχαστο. 'ο φρανκ ντε μπουρ δινει στον αδελφο του ροναλντ ντε μπερ'

 

[Μεγαλέφαντος]

αναλώνεται στην παράθεση των ίδιων, άσχετων πληροφοριών για το ποιος είχε πάρει πλάγιο στο ματς Τσάρλτον-Γούλβς το 1962.

 

[bobas]

Γαύρος παλαιάς κοπής
Αργύρης Παγαρτάνης

«Καλόπουλε, Τρύφωνα, σήμερα τελειώσατε από τη διαιτησία. Με ακούτε; Τελειώσατε»... Έξαλλος ο Μαρινάκης, με πρόσωπο αναψοκοκκινισμένο, βαράει με τη γροθιά του την πόρτα στα αποδυτήρια των διαιτητών και φωνάζει δυνατά, για να είναι σίγουρος ότι τον ακούνε όσοι βρίσκονται πίσω της... Οι γύρω του προσπαθούν να τον συνεφέρουν, αλλά τίποτα. Η οργή του δεν έχει όρια μετά τη νίκη του Ολυμπιακού με 2-1 επί του Παναθηναϊκού...

Το μόνο που του τραβάει την προσοχή και σταματάει να βαράει την πόρτα είναι μια ορδή από αφιονισμένους ερυθρόλευκους οπαδούς, απ’ αυτούς που μπούκαραν στο γήπεδο για να «πανηγυρίσουν» και βρήκαν την ευκαιρία, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία τους, να ρίξουν και τις ψιλές τους. Τον περικυκλώνουν, φωνάζουν τα γνωστά «Μαρινάκης, οε, οε, οε», κι έτσι μέσα στο μεθύσι τους δεν παρατηρούν τα μάτια του που πετάνε σπίθες... «Δώστε μου τα ονόματα και τις διευθύνσεις σας παλικάρια, να σας στείλω το λογαριασμό από τη ζημιά που μου κάνατε σήμερα. Τα έσοδα που θα χάσω από τα επόμενα ματς που θα παίξουμε κεκλεισμένων των θυρών, το πρόστιμο που θα πληρώσουμε, άσε την ηθική βλάβη που έπαθα σαν σύλλογος. Δεν ντρέπεστε ρε, και θέλετε να λέγεστε και φίλαθλοι του Ολυμπιακού»; Υπό το φόβο της... αναγνώρισης, το κέφι σπάει μονομιάς, οι αφιονισμένοι ηρεμούν ως διά μαγείας και σπεύδουν να εξαφανιστούν...

Ο Μαρινάκης ξαφνικά μένει μόνος του. Κατεβάζει το κεφάλι και μονολογεί: «Ακούς εκεί... Να κάνω τόσες θυσίες, να δίνω του κόσμου τα λεφτά για να φτιάξω ομάδα από την αρχή, να με παραδέχονται όλοι ότι έχω την καλύτερη ομάδα και παίρνω αέρα το πρωτάθλημα και να βρίσκεται ένας Καλόπουλος κι ένας Τρύφωνας να τους δίνουν άλλοθι και 100-200 ηλίθιοι να μου κάνουνε ζημιά»...

... Και μετά ξύπνησα. Μπορεί να το παράκανα με το βραδινό κεμπάμπ. Μπορεί η – ακραιφνώς πρασίνων αισθημάτων – σύζυγός μου να έβαλε κάμποσο πιπέρι παραπάνω, για να πάρει έστω και μια «εξ αγχιστείας» εκδίκηση για την άδικη ήττα της ομάδας της. Μπορεί να φταίει κι αυτό το σφίξιμο στο στομάχι, αυτό το τσίμπημα, που το ένιωσα όταν είδα να ακυρώνεται το γκολ του Κατσουράνη και που έγινε σφάχτης όταν ο Τζιμπούρ έβαλε το 2-1 και έγινε η εισβολή στο γήπεδο... Τι όνειρα βλέπει κανείς, ε;

Αν για κάτι υπερηφανεύομαι είναι ότι είμαι γαύρος «παλαιάς κοπής». Απ’ αυτούς που δεν ενοχλούνται να δουν μπάλα παρέα με τον βάζελο κολλητό τους. Εζησα έστω και παιδάκι, έστω και στους ώμους του μπαμπά ή αργότερα πιασμένος από το χέρι του, το «Καραϊσκάκης» γεμάτο κόσμο αλλά ΚΑΙ παναθηναϊκούς. Πήγα στη Λεωφόρο και φορούσα το κασκόλ του Ολυμπιακού και μπήκα στο γήπεδο και φώναξα και έφυγα και κανένας δεν με πείραξε. Κι όλα αυτά τα χρόνια πονάω που ούτε τα σημερινά παιδιά, ούτε – προφανώς – και τα μελλοντικά δεν θα ζήσουν κάτι τέτοιο. Και περισσότερο πονάω γιατί όλοι εμείς, που τη ζήσαμε αυτή την εποχή και ξέρουμε πόσο όμορφη είναι, το’ χουμε πια αποδεχτεί ότι δεν γίνεται τίποτα να την αλλάξουμε. Πολύ με πονάει αυτή η ανημποριά να αντιδράσω στην καφρίλα...

Σαν γαύρος «παλαιάς κοπής», λοιπόν, δικαιούμαι ΠΡΩΤΟΣ ΕΓΩ να έχω παράπονα από τον Καλόπουλο και τον Τρύφωνα και όσους ηλίθιους πήγαν να το παίξουν τζάμπα μάγκες το σαββατόβραδο (βρείτε μου έναν που θα τα έβαζε τετ-α-τετ με τον Σισέ π.χ. σε οποιοδήποτε άλλο χώρο και αμέσως αποσύρω τις κατηγορίες...) . Και δικαιούμαι να ονειρεύομαι έναν Μαρινάκη όπως ακριβώς τον θέλω εγώ, να τσαντίζεται που οι διαιτητές έκαναν τα λάθη που έκαναν και μουτζούρωσαν με τρόπο ανεξίτηλο το πρωτάθλημα που παίρνω, και με τον κόσμο που μπήκε στο γήπεδο «για να πανηγυρίσει», αλλά στην ουσία για να εκφοβίσει και να δηλώσει με την παρουσία του ότι «εδώ είναι Πειραιάς, να’ ουμε». Διότι στο λογαριασμό του Μαρινάκη θα χρεωθεί η... πανταχούσα της τιμωρίας, όποια κι αν είναι αυτή.

Γιατί, Καλόπουλε και Τρύφωνα, μου στερείτε τη χαρά να επιστρέψω στο θρόνο του πρωταθλητή χωρίς μουτζούρες; Εγώ, ως γάβρος πρέπει να σας κυνηγήσω πρώτος και να απαιτήσω την παραδειγματική σας τιμωρία, που δώσατε το δικαίωμα στον αντίπαλο να έχει δίκαια παράπονα. Και να μου λέει στον αιώνα τον άπαντα «ναι, αλλά αν ο Καλόπουλος είχε μετρήσει το γκολ του Κατσουράνη θα βλέπατε τι θα γινόταν». Οπου το «τι θα γινόταν» είναι άγνωστο μεν, μπορεί να πάει από το «άσε ρε, θα ισοφαρίζαμε στο πιτς φυτίλι και πάλι την πλάτη μας θα βλέπατε», στο «και πάλι ρε, νομίζετε ότι από το -4 θα παίρνατε πρωτάθλημα» μέχρι το «θα σας σπάγαμε τον τσαμπουκά ρε, θα χάνατε τη γη κάτω από τα ποδάρια σας και θα σας προσπερνάγαμε σε δύο αγωνιστικές». Αυτό είναι το πρόβλημα. Ο συντελεσμένος μέλλοντας των προτάσεων αυτών. Το ότι αφού το πράγμα διακόπηκε βιαίως και δεν ακολούθησε τη «φυσική» διαδικασία, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα γινόταν.

Γιατί εσείς, και καλά ολυμπιακάρες, μου στερείτε τη χαρά να δω την ομάδα μου από κοντά; Να πανηγυρίσω σαν άνθρωπος; Να συμμετέχω αύριο σε μια ποδοσφαιρική συζήτηση και να μην χρειάζεται να απολογούμαι συνεχώς για τα καμώματά σας; Και μην μου πιπιλήσετε τη γνωστή καραμέλα «είμαστε ανεγκέφαλοι και δεν ξέρουμε τι κάνουμε» και «είμαστε παιδιά και παρασυρόμαστε», γιατί με κάνετε ακόμα περισσότερο θηρίο. Πολύ καλά ξέρετε τι κάνετε. Κάνετε αυτά που σας παίρνουν εκεί που σας παίρνει. Αλλιώς θα πρέπει να δεχτούμε ότι σας βάζουν εμφυτεύματα μυαλού πριν από τα ευρωπαϊκά ματς και «ξέρετε τι κάνετε» και με το που τελειώνουν αυτά σας τα αφαιρούν για να «μην ξέρετε τι κάνετε»...

Κι αν αρχίσετε να κλαψουρίζετε ότι «τώρα σε έπιασε ο πόνος; Τον Ευθυμιάδη δεν θυμάσαι που τον τουλουμιάσανε στο ξύλο στη Λεωφόρο; Και στην Τούμπα που κυνηγάγανε το Νικοπολίδη;» θα σας πω ότι εμένα με ενδιαφέρει η ομάδα μου. Αν ο άλλος είναι χαμηλού επιπέδου, δικαίωμά του και πρόβλημά του. Εγώ είμαι ολυμπιακός. Ούτε θέλω να γίνω σαν τα μούτρα κανενός, και πολύ περισσότερο δεν με αθωώνει κανένας αν προσπαθήσω να του μοιάσω. Δεν ξέρω κανέναν κλέφτη που να υπερασπίστηκε τον εαυτό του στο δικαστήριο με τη φράση «κύριε πρόεδρα, εμένα βρήκες να πιάσεις, δεν βλέπεις που όλος ο κόσμος γύρω μας κλέβει;»

Υ.Γ. Το ξέρω ότι είμαι μειοψηφία. Μπορεί κι ελάχιστη μειοψηφία. Αλλά... υπάρχω κι εγώ. Υπάρχει κι αυτό το είδος γαύρων. Που δεν πανηγυρίζουν κι αισθάνονται το στομάχι τους βαρύ μετά τα όσα είδαν.

 

[bobas]

Φεστιβάλ καφρίλας και υποκρισίας

Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος

Το θλιβερό φινάλε του ματς του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ στην Τούμπα είχε ως αποτέλεσμα να μου έρθουν διάφορα mail από φίλους του Ολυμπιακού, κυρίως, που ρωτάνε αν τώρα θα πάρει θέση για τα επεισόδια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αν θα γίνει εισαγγελική έρευνα, αν θα κληθεί ο Ζαγοράκης από τις πειθαρχικές επιτροπές κ.λπ. Μέσω του Κώστα Νικολακόπουλου μάθαμε χθες ότι ανάλογους δηκτικούς προβληματισμούς εκφράζει προς τα ΜΜΕ και η διοίκηση του Ολυμπιακού, που αναρωτιέται γιατί γίνεται λιγότερη φασαρία για την Τούμπα από όση για το «Καραϊσκάκης». Κι έτσι, καταλάβαμε επιτέλους ποιο είναι το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι συγκεκριμένες ΠΑΕ δεν είναι σε θέση να διοργανώσουν ούτε τσιμπούσι σε χασαποταβέρνα, αλλά ο θόρυβος. Τίποτε άλλο. Ως θέση, τουλάχιστον είναι ειλικρινείς.

Πυρπόληση

Οταν ο Ολυμπιακός έχασε από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, σε ένα γήπεδο που έπεφταν καπνογόνα και φωτοβολίδες με συχνότητα που θύμιζε στρατιωτική άσκηση στον Εβρο, είχα γράψει ότι δεν γίνεται να μην τιμωρηθεί ο διαιτητής του αγώνα που επέτρεψε να γίνει κάτι τέτοιο: μου την πέσανε όλοι! Ο Ολυμπιακός δεν ήθελε τιμωρία τού συγκεκριμένου διαιτητή και η αντίδραση των ανθρώπων του ήταν «εντάξει τώρα, δεν έγινε και τίποτα». Από την ΑΕΚ ήταν έξω φρενών γιατί αμαύρωσα μια ιστορική επιτυχία. Η θέση της Λίγκας ήταν ότι αυτά «είναι παλιές αρρώστιες και δεν διορθώνονται σε τρεις μήνες»: το λένε όλοι οι πρόεδροί της αυτό και κανείς ακόμα δεν έχει πει σε πόσο χρόνο διορθώνονται. Μετά είχαμε φωτοβολίδες και σε άλλα δεκαπέντε ματς της Σούπερ Λίγκας! Καθόλου παράξενο ότι την Τετάρτη φτάσαμε στην απόπειρα πυρπόλησης του Σάχα αλλά και του Δέλλα: ένα καπνογόνο έπεσε δέκα πόντους από τον μπακ της ΑΕΚ, όταν αυτός και οι συμπαίκτες του έφευγαν για τα αποδυτήρια.

Ολοι

Γιατί αναφέρω τα γεγονότα; Το κάνω μπας και γίνει κατανοητό ότι αυτοί που διοικούν το ελληνικό ποδόσφαιρο του καιρού μας αυτό το ποδόσφαιρο θέλουν. Να είστε βέβαιοι ότι αν δεν υπήρχαν εφημερίδες, κανάλια και δημοσιογράφοι που μιλάνε για τις βαρβαρότητες, όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι! Κάτω από το πέπλο της σιωπής περνάνε όλοι μια χαρά. Δείτε π.χ. πόσο επιλεκτικά, αλλά και πόσο όμοια λειτουργούν μπροστά στις καφρίλες. Ο ΠΑΟ φωνάζει για τα όσα έγιναν στο «Καραϊσκάκης», αλλά δεν τόλμησε να βγάλει μια ανακοίνωση αυτοκριτικής για την επίθεση του Γιώργου Βαρδινογιάννη στο μπουθ της Νova στο ματς ΠΑΟ – Καβάλα. Η ρητορική όλων μετά τα επεισόδια είναι ότι πρόκειται για μεμονωμένες κινήσεις κάποιων ανεγκέφαλων. Η αλήθεια είναι -και την ξέρουμε καλά- ότι οι εύκολοι ως στόχος ανεγκέφαλοι απολαμβάνουν την ανοχή μεγάλης μερίδας του υπόλοιπου γηπέδου και φυσικά των διοικούντων. Ολοι πριν από τα ντέρμπι επαναλαμβάνουν (για τα μάτια του κόσμου και της εισαγγελίας) ότι δεν θέλουν ούτε ένα βεγγάλικο και μετά τα ματς, αν το πράγμα έχει πάει καλά, μιλάνε για «υπέροχη ατμόσφαιρα». Ολοι, όταν εμφανώς παρεκτρέπονται, ζητούν συγγνώμη για τη συμπεριφορά τους και υποστηρίζουν ότι τα όσα ανάρμοστα είπαν αποτελούν «ανθρώπινο ξέσπασμα». 

Μόδα

Αυτό το τελευταίο είναι η νέα μόδα. Το «μου βγήκε όλη η ένταση» το 'πε και ο Μαρινάκης, μετά την ιστορική του συμπεριφορά στα αποδυτήρια του «Καραϊσκάκης» έπειτα από το ντέρμπι, και ο Σταύρος Αδαμίδης που χοροπηδούσε και έβριζε τον Ολυμπιακό (!) στη γιορτή της επιστροφής της ΑΕΚ από τη Θεσσαλονίκη. Μπορεί να το 'χει πει κι ο Αχιλλέας Μπέος που ανέβηκε στην εξέδρα να ζητήσει τον λόγο από αυτούς που τραγουδούσαν ρυθμικά το όνομα του Σάκη Τσιώλη: αν δεν το κάνει, να το κάνει. Αλλιώς είναι κορόιδο και θα τραβιέται στους αθλητικούς δικαστές που τους άλλους δύο, συγκινημένοι από το ξέσπασμά τους, δύσκολα θα τους τιμωρήσουν.

Υπήρχαν

Υπήρχαν άνθρωποι που ήθελαν ένα ποδόσφαιρο διαφορετικό. Ο Πέτρος Κόκκαλης σίγουρα -όχι ο Σωκράτης που χαιρόταν να αποκαλεί τους αντιπάλους «κότες» κι άλλα τέτοια ωραία. Ο Τζίγκερ σίγουρα -κάποτε τον έβαλαν να βρίσει τον Ολυμπιακό σε μια κοπή πίτας κι αυτό που προέκυψε ήταν μια «συμπεριφορά-καρικατούρα». Ο Ανδρέας Βγενόπουλος πέραν πάσης αμφιβολίας: όταν εμφανίστηκε πήρε θέση κατά της λεκτικής βίας -δεν θυμάμαι άλλον να το έχει κάνει. Ο Ντέμης Νικολαΐδης όχι μόνο ήθελε ένα γήπεδο για οικογένειες και παιδιά, αλλά μας έδειξε και πώς γίνεται, πριν διαλυθεί η προσπάθεια από ένα ολόκληρο σύστημα που τον στοχοποίησε. Υπάρχουν κι άλλοι, πολλοί άλλοι. Ο Ρέμος, ο Πηλαδάκης, ο Τσακίρης, ο ίδιος ο Γιώργος Σπανός, ο «αιχμάλωτος» Ζαγοράκης στα ξεσπάσματά τους δεν ξεπερνούσαν τα όρια και στις επιτυχίες τους, πολλές ή λίγες, δεν χοροπηδούσαν για να δείξουν πόσο οπαδοί είναι -κανένας όμως δεν πρόβαλε τη μετρημένη συμπεριφορά τους, ούτε φυσικά ο Τύπος.

Προβολή

Οντως ο Τύπος έχει πρόβλημα, αλλά το αληθινό πρόβλημα δεν είναι η επιλεκτική προβολή της καφρίλας. Είναι ότι δεν αναδεικνύει το καλό και το πρέπον. Εχοντας αποφασίσει (ποιος άραγε;) ότι «πουλάνε» μόνο οι κάφρικες συμπεριφορές, καφρίζει κι ο Τύπος. Το κάνει μάλιστα τόσο υπερβολικά θεατρικά που 'ναι για γέλια. Ή καλύτερα για κλάματα. 

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=44126&autid=4

 

[hitman21]

"Πάντα θρύλος, σε όλες τις εποχές"


Με ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο καταπιάνεται ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος στο σχόλιό του, αναφορικά με το αν οι μεγάλοι παίκτες του παρελθόντος θα μπορούσαν να αγωνιστούν με τα σημερινά δεδομένα...



Πόσες φορές δεν έχετε μπει στο τριπάκι της κουβέντας για το αν κάποιοι σημερινοί σταρ θα έπαιζαν δίπλα σε ιερά τέρατα του παρελθόντος ή το ανάποδο, που είναι πιο συχνό, πόσοι από τους παλιούς σταρ θα άντεχαν στους σημερινούς ρυθμούς; Το νόμισμα έχει, φυσικά, δύο όψεις και συνήθως ένα λάθος παρονομαστή, που οδηγεί σε αδιέξοδα.

Ο Μέσι δεν είναι θέμα αν συγκρίνεται με τον Μαραντόνα, αλλά αν αυτός θα έπαιζε το ίδιο καλά πριν είκοσι χρόνια ή αν ο Ντιέγκο σήμερα θα ήταν το ίδιο χρήσιμος όπως τότε. Ο Πελέ, ο Κρόιφ, ο Ζιντάν τι θα έκαναν αν έπαιζαν σήμερα;

Η Κομανέτσι θα έκανε τον κόσμο να παραμιλά στην γυμναστική, ο Γκάλης θα έκανε τη διαφορά, αν ξεκινούσε τώρα την καριέρα του; Tο 1972 στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου, ο Μάρκ Σπιτς πέρασε στην ιστορία με 7 χρυσά μετάλλια και ισάριθμα παγκόσμια ρεκόρ στην κολύμβηση. Ο πρώτος άνθρωπος που πέτυχε τέτοιον άθλο, σήμερα με τους χρόνους που έκανε τότε δεν θα έμπαινε καν στην Ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ, πολύ δε περισσότερο δεν θα του έφταναν για να κολυμπήσει σε κάποιον τελικό στο Πεκίνο το 2008 όταν ο Μάικλ Φελπς κατέκτησε οκτώ χρυσά μετάλλια! Την απάντηση έδωσαν Αμερικανοί επιστήμονες, που έβαλαν τον μεγάλο αθλητή σε ειδικό σωλήνα- εξομοιωτή και απέδειξαν πως η τεχνική του, ήταν καλύτερη από των τωρινών κολυμβητών και υπολόγισαν πως αν ο Σπιτς, ήταν ξανά 20 ετών, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα. Μάλιστα, αναλύοντας όλες τις κινήσεις του, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι χρόνοι του θα ήταν ανάλογοι των επιτυχιών του το 1972, δηλαδή κοντά στο παγκόσμιο ρεκόρ αν κολυμπούσε στο Πεκίνο πριν δύο τρία καλοκαίρια.

Όποιοι υποστηρίζουν πως σήμερα δεν θα είχε τύχη ένας καλός παίκτης, ας λάβει υπόψη αυτή την παράμετρο και ας αναλογιστεί πως ο Κρόιφ -για παράδειγμα- με την μπάλα που ήξερε, αν είχε την σημερινή ιατρική και προπονητική υποστήριξη θα έκανε τα ίδια στο γήπεδο! Ο Τζόρνταν, όσα χρόνια και αν περάσουν θα έχει πάντα θέση στην κορυφή όλων των εποχών στο μπάσκετ, επειδή αυτά που από την φύση του μπορούσε να κάνει ήταν χαρισματικά. Με την αντίστοιχη προπόνηση του 2020 και του 2030 και την ανάλογη φαρμακευτική υποστήριξη, ο Μπολτ, ο Φέντερερ, ο Μέσι, ο Φελπς θα ήταν όπως και τώρα έτσι και στη κορυφή.

Το ίδιο ισχύει και για τον Ζιντάν, τον Πελέ, τον Μαραντόνα, τον Μποργκ, τον Αλι, την Κομανέντσι, τον Λιούις, τον Εστιάρτε, τον Στίβεν Ρέντγκρειβ, την Ναβρατίλοβα, τον Μπούμπκα, τον Μάτζικ Τζόνσον. Ο αληθινός πρωταθλητής σε όλες τις εποχές θα είναι πάντα ένας θρύλος, πραγματικός σταρ και ξεχωριστός.

 

[bobas]

Διαβάζω διάφορα αυτές τις ημέρες για την ΑΕΚ και τον κατήφορο που έχει πάρει. Η βαριά ήττα στο Καραϊσκάκη προσφέρεται για ποδοσφαιρικούς επικήδειους που σκοπό έχουν προφανώς να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο και όποιον άλλον ενδιαφέρεται. Καλά κάνει η εγχώρια αθλητικογραφία και ρίχνει αλάτι στις πληγές της ΑΕΚ -ο πόνος αφυπνίζει. Μόνο που γυρνάμε γύρω γύρω το πράγμα και δεν λέμε την απλή αλήθεια. Οτι δηλαδή η κατηφόρα της ΑΕΚ ξεκίνησε όταν έφυγε ο Ντέμης Νικολαΐδης. Επί των ημερών του μπορεί να είχαν γίνει και λάθη, αλλά ποτέ δεν είχε φτάσει η ομάδα στο σημείο που βρέθηκε φέτος.

Μπορούμε να γράψουμε χιλιάδες λέξεις για τους αμέτοχους μετόχους, τα λάθη του Σταύρου Αδαμίδη, τις κακές επιλογές των προπονητών, το δίκαιο παράπονο των οπαδών της ΑΕΚ: θα είναι όλα σωστά. Αλλά προέχει να θυμίσουμε τι έχει πρώτα απ' όλα ανάγκη μια ομάδα. Νομίζω, χρειάζεται μια διοικητική ηγεσία που να εκπονεί ένα πλάνο, να το σέβεται και να δίνει την ελπίδα στον οπαδό ότι κάτι καλό θα προκύψει. Επίσης μια διοίκηση χρειάζεται να έχει τρόπους -να σέβεται δηλαδή το ποδόσφαιρο και τις αξίες του. Αυτά τα είχε ο Ντέμης Νικολαΐδης. Και ο λόγος που η ΑΕΚ σήμερα ταλαιπωρείται και κατρακυλάει είναι το άδειασμα του Νικολαΐδη από πολλούς που έπρεπε να νιώθουν περήφανοι γιατί υπάρχει δίπλα τους. Απλά πράγματα.


Παππάς

Τυπικά ο Νικολαΐδης έφυγε από την ΑΕΚ τον Νοέμβριο του 2008 μετά το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, όταν μερίδα των οπαδών αποδοκίμασε ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ που πανηγύριζαν το γκολ μιας δύσκολης όσο και δίκαιας νίκης. Την πρόθεσή του να αποχωρήσει τη γνωρίζαμε ήδη από το καλοκαίρι, όταν και διέρρευσε το mail που είχε στείλει τον Μάιο του 2008 στους μετόχους, ενημερώνοντάς τους για την απόφασή του να μη συνεχίσει μετά το τέλος της σεζόν. Ούτε όμως ο Μάιος του 2008 ήταν η στιγμή της φυγής του -η απόφασή του είχε παρθεί αρκετούς μήνες πιο νωρίς και είχε να κάνει αφενός με τον πόλεμο που δεχόταν από ανθρώπους που δεν θα 'πρεπε να τον πιάνουν στο στόμα τους και αφετέρου με την αίσθηση ότι ένα σημαντικό κομμάτι της εξέδρας τον εγκατέλειπε. Ο καιρός περνάει και ξεχνάμε, αλλά τα πανό του στυλ: «Πώς την κατάντησες την ΑΕΚ, βρε κοντέ», τα πρωτοσέλιδα «ένοχος ή βλάκας», τα επεισόδια στο «Ιεράπετρα» κόντρα στη θέλησή του και παρά τις νουθεσίες του, τα θυμάμαι σαν χθες. Οπως θυμάμαι και τις ειρωνείες για τις δηλώσεις του, τη φασαρία για τα λάθη του, και την αφ' υψηλού κριτική που γινόταν για τις επιλογές του στον Πέτρο Παππά (κυρίως), τον οποίο στο τέλος έπεισαν ότι το πρόβλημα της ΑΕΚ ήταν ο Ντέμης.



Πίστευε

Υπήρχε πολύς κόσμος που ήταν απογοητευμένος από τα αποτελέσματα της ΑΕΚ τον καιρό του Νικολαΐδη. Υπήρχε κόσμος που δήλωνε τη δυσφορία του για το γεγονός ότι η ΑΕΚ είχε χρόνια να πάρει πρωτάθλημα, που ονειρεύονταν την επιστροφή του Μπάγεβιτς ως λύση κάθε προβλήματος, που ειρωνευόταν τις φράσεις του Ντέμη (όπως την «εφήμερη χαρά» π.χ.) γιατί τον ενοχλούσαν, που πίστευε πως η παρουσία του Νικολαΐδη φρενάρει τον Μελισσανίδη από το να επιστρέψει και την ΑΕΚ από το να χτίσει γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Υπήρχε κόσμος, που δυστυχώς για την ΑΕΚ, δεν έβλεπε πόσο εύκολα η ομάδα μπορούσε να κατρακυλήσει στην ανυποληψία χωρίς τον Ντέμη.



Ιδεοληψία

Η ΑΕΚ πληρώνει σήμερα την ιδεοληψία κάποιων που ονειρεύονταν πράγματα, χωρίς να υπολογίζουν τον κίνδυνο να γίνουν όλα όπως ήταν ακριβώς πριν από το 2004. Σε αυτή τη μεγάλη κατηγορία των ιδεοληπτικών συναντάμε μετόχους, πρώην φίλους του Νικολαΐδη που ζήλευαν τη θέση του, οπαδούς και φυσικά και δημοσιογράφους, που μιλώντας για το καλό της ΑΕΚ την παρέσυραν στον γκρεμό. Η ΑΕΚ βρίσκεται σήμερα σε αυτό το σημείο πληρώνοντας την αφελή μεγαλομανία όσων έδιωξαν τον Νικολαΐδη. Και που πριν τον διώξουν, φρόντισαν να δηλητηριάσουν την εξέδρα ευτελίζοντας τις ιδέες του.



Κανόνα

Δεν είναι τυχαίο ότι η «εξάρα» από τον Ολυμπιακό ήρθε σε μια χρονιά που πάλι επιχειρήθηκε το σπίλωμα του Νικολαΐδη μέσω διαχειριστικών ελέγχων και σικέ συνεντεύξεων. Οσοι προσπάθησαν να διαλύσουν την υστεροφημία του δεν καταλάβαιναν (;) ότι λοιδορώντας το έργο του έβαζαν τις βάσεις για πράγματα χειρότερα. Ο Νικολαΐδης ήθελε ένα γήπεδο γεμάτο και ανθρώπινο: μετά τη φυγή του η ΑΕΚ βρέθηκε με ένα γήπεδο σχεδόν άδειο, στο οποίο τα «ντου» των οπαδών είναι κανόνας. Ο Νικολαΐδης ήθελε να γνωρίζει από πριν τι χρήματα θα βάλουν οι μέτοχοι: τον έδιωξαν ώστε οι μέτοχοι να μη βάζουν ούτε αυτά που χρειάζονται για το πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα! Ο Νικολαΐδης ήθελε μια εταιρεία με καλό σκάουτινγκ: η φυγή του έχει ως αποτέλεσμα τις μεταγραφές να τις κάνουν προπονητές -η ΑΕΚ τα δύο τελευταία χρόνια δεν έχει αποκτήσει ούτε δυο παίκτες της προκοπής. Ο Νικολαΐδης έφυγε με τη ρετσινιά του λαμόγιου που καταξόδεψε τον σύλλογο -κι από τότε η ΑΕΚ δεν ενημερώνει για τους ισολογισμούς της και μεγάλωσε και τα χρέη της! Ο Νικολαΐδης έφυγε γιατί δεν κέρδιζε τίτλους και η ΑΕΚ κατέληξε να τρώει «εξάρες». Οταν απαξιώνεις το καλό, αυτό που θα αναδειχτεί είναι το άθλιο. Είναι κανόνας.



Απαξίωση

Η απαξίωση του έργου του Νικολαΐδη οδήγησε την ΑΕΚ στο σημερινό της κατάντημα. Αν το έργο του γινόνταν η βάση για κάτι καλύτερο, ίσως σήμερα όλα να 'ταν αλλιώς. Αλλά ο Νικολαΐδης έπρεπε να φύγει και η παρένθεση της διοίκησής του να σπιλωθεί: ομολογώ ότι όσοι το προσπάθησαν τα κατάφεραν καλά. Η ΑΕΚ σήμερα κολυμπάει στη λάσπη…


Φτάνει πιά

Μου γράφει ο φίλος Γιάννης Ηλιόπουλος, οπαδός του ΠΑΟΚ, με αφορμή το «ντου» των οπαδών του στο ματς με την ΑΕΚ: 

«Ο "Καπετάνιος" πριν από δέκα χρονιά, όταν άρχισαν να γεμίζουν τα ταμεία του ΠΑΟ με τα λεφτά της Ευρώπης, κατάλαβε ότι με τον χουλιγκανισμό δεν πας πουθενά. Ο Ντέμης το κατάλαβε πέντε χρονιά μετά, αλλά πάντως πέντε χρονιά πριν από μας. Εμείς το καταλάβαμε στις 16/3/2011. Εστω. Αυτοί τουλάχιστον, και οι δυο, πάλεψαν εναντίον του χουλιγκανισμού και βέβαια έχασαν. Αλλά το πάλεψαν. Δεν είναι ηλιθιότητα το "ντου", αλλά ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΔΡΑΝΕΙΑ της διοίκησης Ζαγοράκη. Χρονιά ακούγεται το ηλίθιο σύνθημα "με βία και τρομοκρατία...". Στο φινάλε, αν πιστεύεις σε αυτό, τότε γιατί διαμαρτύρεσαι για τη βία και τρομοκρατία του ΟΣΦΠ στο Καραϊσκάκη του Τσιρώνη; Στη ζούγκλα δεν βασιλεύει ο νομός του ισχυρού; Ο ΠΑΟΚ έχει πληρώσει ακριβά τον χουλιγκανισμό. Στη Λάμια πέρυσι γίνανε τα ίδια από τους ίδιους και ο ΠΑΟΚ έχασε τα λεφτά τού ΟΠΑΠ για τα έργα της Τούμπας. Στον Βόλο έγιναν τα ίδια από τους ίδιους και έχασε 500.000 από τον αγώνα με τον ΟΣΦΠ στο Κύπελλο. Θα συνέβαινε κάτι και στην Τούμπα, όπως και έγινε. Ηταν θέμα χρόνου.

Δεν διδαχτήκαμε τίποτα από το ΠΑΟΚ - PSG. Για να δώσουμε μια δικαιολογία στο Ζαγοράκη, ας πούμε ότι δεν έχει τους κατάλληλους ανθρώπους γύρω του και ότι είχε τεράστια θέματα να λύσει. Είναι και ουτοπία να ζητάμε λύση από έναν ποδοσφαιράνθρωπο. Δεν είναι ούτε ψυχολόγος ούτε γητευτής των μαζών. Αλλά κάτι πρέπει να κάνει: έχουμε καταντήσει έξι μήνες τώρα να μη βλέπουμε στο γήπεδο πανό, αλλά μόνο μηνύματα συμπαράστασης σε ορισμένους ποινικούς. Εχουν ιδιωτικοποιηθεί τα τσιμέντα της Τούμπας. Και να θέλεις να κρεμάσεις ένα πανό, δεν σε αφήνουν. Εχουμε και media, εφημερίδες ή blogs που τους χαϊδεύουν τα αυτιά. Φτάνει πια. Δεν χρειάζονται ούτε αστυνόμοι, ούτε "μέτρα της πολιτείας". Πρέπει να υπάρξει εσωτερική κάθαρση: πιστεύω οι ίδιοι οι συνδεσμίτες τους το γνωρίζουν.

Ο ΠΑΟΚ έχει ισχυρούς συνδέσμους και αν θέλουν μπορούν να κάνουν αυτοκάθαρση. Οσο αυτό δεν γίνεται, άντε, ας δίνουμε τον οβολό μας στον ΠΑΟΚ για ένα διαρκείας, αλλά ας κόψουμε τα συνδεσμιακά ημερολόγια και ας μας γίνει βίωμα ότι δεν μας φταίνε οι άλλοι, αλλά οι δικές μας πολιτιστικές και πνευματικές καταβολές. Φτάνει πια».

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=44838&autid=4

 

[bobas]

Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος


Για τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου της Σούπερ Λίγκας έχω να γράψω ότι όταν μία μεγάλη μερίδα οπαδικών αθλητικογράφων γράφει κάθε μέρα ότι ο πρόεδρος έχει δίκιο, περνάει γραμμή κατά του αντιπάλου με το «λέγανε στη διοίκηση» ή «λέγανε στα αποδυτήρια», είναι επόμενο οι ιδιοκτήτες να νιώθουν κριτές. Να λένε «πριονίζετε το κλαδί που κάθεστε» ή «άκουσες σημαντικά πράγματα…», όπως είπε χθες στην ερώτηση για τις κασέτες ο Μαρινάκης. Το μόνο που δεν πρόσθεσε είναι: «Μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα». Μέχρι χθες ήξερα ότι το ποια είναι τα σημαντικά θέματα και ποια τα ασήμαντα τα έκρινε ο δημοσιογράφος σε σχέση με το κοινό.

Οπως και ήξερα ότι στην Ελλάδα μέσα σε ένα χρόνο μπορείς να πας και δεύτερη φορά στο γήπεδο. Αλλο το «δύο εκατομμύρια θεατές είδαν τα ματς της Σούπερ Λίγκας», που είπε για τα εισιτήρια ο Κομνηνός, και άλλο «κόψαμε δύο εκατομμύρια εισιτήρια» που σημαίνει όχι πάνω από 200 ανθρώπους να παρακολουθούν το ελληνικό πρωτάθλημα, μια και ένας μεγάλος αριθμός είναι κάτοχοι εισιτηρίων διαρκείας.

Ενα άλλο ροκ σημείο στη συνέντευξη Τύπου ήταν όταν στο θέμα των εισιτηρίων ειπώθηκε «πλέον σχεδόν όλες οι ομάδες έχουν το δικό τους γήπεδο και μπορούμε να πούμε πως έχουμε σχεδόν 2.000.000 θεατές τον χρόνο», αλλά για το θέμα της ασφαλείας και τους σεκιούριτι «για τα γήπεδα μόνο 2 από τα 15 ανήκουν στις ΠΑΕ. Ολα τα άλλα ανήκουν στο δημόσιο. Αρα η πολιτεία έχει την ευθύνη για την αδειοδότησή τους». Δηλαδή, «έχουν» αλλά δεν τους «ανήκει»; Επίσης, τι κόλπο είναι το «φέτος δεν έχουμε επεισόδια μεταξύ αντίπαλων οπαδών». Αφού στα ντέρμπι δεν πηγαίνουν οι οπαδοί των φιλοξενούμενων, στο Καραϊσκάκη, στην Τούμπα και στο Arena δεν δίνονται εισιτήρια στις άλλες ομάδες και εκτός από τον Big Mac στην Καβάλα, σχεδόν κανένας δεν δίνει εισιτήρια στους οπαδούς των φιλοξενούμενων, πώς να βρεθούν στο γήπεδο οι αντίπαλοι οπαδοί για να πλακωθούν; Και μια και δεν βρίσκουν αλλόθρησκους για να πλακωθούν, μπαίνουν στο γήπεδο για να πλακώσουν τους αντίπαλους παίκτες ή και τους δικούς τους. Με αποτέλεσμα φέτος να έχουμε περισσότερα ντου μέσα στα γήπεδα απ' όσο πέρυσι.

Επίσης, είναι σωστό ότι η τήρηση της τάξης δεν είναι θέμα των ομάδων αλλά της αστυνομίας και ότι για τους θεατές, «από τη στιγμή που μπήκαν και δημιούργησαν προβλήματα, καλό θα ήταν να υπάρχουν συλλήψεις. Είναι αυτονόητο και όχι μόνο συλλήψεις, να εφαρμοστεί ο νόμος». Φτάνει να υπάρχει και κάποια διάθεση συνεργασίας από πλευράς διοικήσεων. Γιατί μετά το ματς στο Καραϊσκάκη από το οποίο ξεκίνησε ο κακός χαμός, θυμάμαι να λέγεται ότι τα άτομα που μπήκαν ήταν 10-20 και είχαν μπει για να πανηγυρίσουν τη νίκη με τους παίκτες του Ολυμπιακού. Οπου αν η αστυνομία είχε πιάσει μερικούς, είναι επόμενο να ακουγόταν «πιάσανε τα παιδάκια που μπήκαν για να ζητήσουν από τους παίκτες μας φανέλες».

Τέλος, υπάρχει κάτι που είπε ο Γιώργος Μποροβήλος: «Δεν μπορεί να γίνει δουλειά με το άκουσα, είδα, μου είπανε. Αυτός που ακούει όλα αυτά δεν θα κάνει τον δικαστή ούτε τον κριτή και λέει "πού να πάω όπως τα μαγειρεύουν και τα κασετοποιούν; Αυτό που μένει στον θεατή είναι πως όλα είναι σάπια. Πώς να φέρεις μετά κόσμο, οικογένειες στα γήπεδα, χορηγούς να διώξουν τη βία;». Θα είχε δίκιο αν το θέμα αφορούσε την ποινική δικαιοσύνη που έχει πρωτοδικεία, εφετεία και Αρειο Πάγο. Αφορά, όμως, λιγότερο την αθλητική δικαιοσύνη και καθόλου τη δικαιοσύνη της κοινής γνώμης. Θα γράψω ένα παράδειγμα. Για την ποινική δικαιοσύνη σκάνδαλο με κασέτες της Παράγκας δεν υπήρξε, αφού η υπόθεση παραγράφηκε. Για όλον, όμως, τον υπόλοιπο κόσμο υπήρξε. Και το πρόβλημα είναι ότι στα γήπεδα πηγαίνουν φίλαθλοι και όχι εφέτες.



Ο τύπος Βαλβέρδε

Οταν πριν από δύο χρόνια ο Ερνέστο Βαλβέρδε ήταν προπονητής του Ολυμπιακού, κάπου κοντά στα Χριστούγεννα ο Σωκράτης Κόκκαλης του είχε προτείνει να ανανεώσουν το συμβόλαιο για έναν ακόμα χρόνο. Ο Βαλβέρδε είχε απαντήσει ότι θέλει πρώτα να το σκεφτεί, οι εφημερίδες έγραφαν ότι το παλεύει για να πάρει το κατιτίς παραπάνω, ο πρόεδρος είχε στραβώσει από το σνομπάρισμα και έστελνε το μήνυμα ότι δεν θα περιμένει, άλλοι τον καθησύχαζαν «δηλαδή και πού να πάει» και ο Βαλβέρδε τελικά το αποφάσισε. Αφού η ομάδα πήρε το πρωτάθλημα, αγνόησε τον πρόεδρο και τα λεφτά του, δάκρυσε στην τελευταία εμφάνισή του στο Καραϊσκάκη και πήρε τα μάτια του και επέστρεψε στην Ισπανία. Το πρώτο πολύτιμο συμπέρασμα που βγαίνει από την πρώτη του θητεία είναι ότι δεν πρόκειται περί ταλιροφονιά. Επίσης, ότι δεν είναι από τους χαρακτήρες του «where he lay his hat was his home», όπως ήταν ο αξέχαστος Χενκ Τεν Κάτε. Ο Βαλβέρδε είναι οικογενειάρχης με την οικογένειά του να μένει στο Μπιλμπάο και θα ήθελε να είναι κοντά της.

Τέλος, ο Βαλβέρδε απωθείται από την περιβόητη ατμόσφαιρα των ελληνικών γηπέδων, που δεν θα έπρεπε να μας σοκάρει, γιατί δεν είναι εκκλησίες. Προφανώς ανάμεσα στα ελληνικά γήπεδα και τις εκκλησίες στην Ισπανία πρέπει να υπάρχει κάτι το ενδιάμεσο που σε αυτό θα ήθελε να δουλεύει ο Βαλβέρδε και όχι στην ατμόσφαιρα του Καραϊσκάκη μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό. Και δεν το κρύβει, μια και στην τελευταία συνέντευξη είπε ότι αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει στην Ισπανία. Οπότε, επειδή πάντα υπάρχει και το γρήγορα, η διοίκηση του Ολυμπιακού μπορεί να κάνει τα κουμάντα της. Δεν κόβω τον Βαλβέρδε να είναι από τους τύπους που ενώ έχουν συμβόλαιο, αφήνουν την ομάδα τους στον αέρα, αλλά η καρδιά είναι μυστήριο πράγμα και αν η καρδιά του Βαλβέρδε είναι στην Ισπανία, ακόμα και να υποχρεωθεί να μείνει στην Ελλάδα, θα είναι χαλασμένος. Και σε τέτοιες περιπτώσεις μία διοίκηση πρέπει να είναι προετοιμασμένη για το worst possible scenario.

Αντίθετα, και θα είμαι σύντομος, τον Μανόλο Χιμένεθ συνεχίζω να τον κόβω να έχει σηκώσει ταμπέλα στην Ισπανία «ανοίξαμε και δεχόμαστε». Ετσι και σκάσει κάποια καλή πρόταση, τον βλέπω να χτυπάει την πόρτα του Αδαμίδη και στη  λογική ότι στοιχίζει και πολλά βλέπω τον «Leonidas» να γίνεται παρελθόν.

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=44969&autid=12

 

[bobas]

Του Αντώνη Καρπετόπουλου











Ο Ανδρέας Βγενόπουλος πληρώνει το ποσοστό του και δεν συμμετέχει. Οι υπόλοιποι στο Δ.Σ. θα είναι παρόντες και προβλέπω καβγά. Κυρίως γιατί σε αυτό το Δ.Σ. υπάρχουν αρκετοί με όρεξη να κάνουν αντιπολίτευση και κανείς με σχέδιο να διοικήσει.



Παύλος

Πριν από έξι μήνες έγραψα ότι η επόμενη μέρα του ΠΑΟ λογικά θα 'ναι η συμμαχία του Τζίγκερ με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, αλλά πριν από τον Δημήτρη υπάρχει ο Παύλος. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος θα μπορούσε να είναι μια καλή λύση. Εχει μαζί του μερίδα των οργανωμένων, ξέρει να διοικεί ομάδες κι έχει και την «Πράσινη» για να περνάει μια καθεστωτική γραμμή –πράγμα που απ' ό,τι φαίνεται τους μετόχους του ΠΑΟ τούς ενδιαφέρει. Γιατί δεν προχωράει ο Γιαννακόπουλος και το σκέφτεται δεν μπορώ να το ξέρω –μπορώ να κάνω διάφορες υποθέσεις.



Εγκριση

Λέγεται ότι ο Γιαννακόπουλος θα ήθελε να γίνει μια γενναία αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου στην οποία να συμμετέχουν όλοι και στη συνέχεια να πάρει από το Δ.Σ. την έγκριση μιας εν λευκώ διαχείρισης της ομάδας με προοπτική τριετίας: αν συμβούν αυτά, μπορεί να παρουσιάσει κι ένα σχέδιο οργάνωσης της ΠΑΕ, διοικητικά και αγωνιστικά –σχέδιο που τώρα αγνοείται. Ομως, το ζήτημα είναι τι Παναθηναϊκό θέλει ο Γιαννακόπουλος και πώς θα λειτουργήσει ως πρόεδρος, όταν ως αντιπολίτευση φρόντιζε συχνά να καταγγέλλει τον Πατέρα π.χ. για έλλειψη διαφάνειας. Θυμίζω ότι ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν ήθελε τον Σισέ (με τοποθέτησή του στο Δ.Σ. θεώρησε υπερβολικά τα χρήματα που ξοδεύτηκαν για την απόκτησή του), ήταν κατά των απόλυτων εξουσιών του Πατέρα (και θα 'ναι λίγο παράξενο να τις ζητήσει τώρα αυτός), απαιτούσε να του δίνουν λογαριασμό και καλά έκανε. Αν, όμως, ως πρόεδρος κάνει ό,τι ως μέτοχος ζητούσε, δεν βλέπω ν' αλλάζει πολύ ο τρόπος λειτουργίας του ΠΑΟ. Και αμφιβάλλω αν άνθρωποι που από τον ίδιο συχνά λοιδορήθηκαν θα του εμπιστεύονταν εν λευκώ τα χρήματά τους.



Τζίγκερ

Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης έχει ένα σχέδιο, αλλά δεν έχει το κουράγιο να βγει να το υποστηρίξει. Οταν ο Τζίγκερ λέει «συμμετέχω με 30%», εμμέσως πλην σαφώς εννοεί ότι θα ήθελε τα κόστη της ΠΑΕ (συμβόλαια παικτών, έξοδα λειτουργίας κ.λπ.) να πέσουν στο 30% των φετινών, ώστε το όποιο άνοιγμα να είναι το 30% του τωρινού. Αν π.χ. ο ΠΑΟ σήμερα πληρώνει 55 εκατ. ευρώ για το ρόστερ του, ο Τζίγκερ θα ήθελε η ομάδα να πληρώνει γύρω στα 20 εκατ. ευρώ, γιατί έτσι μπορεί η ΠΑΕ να βγαίνει χωρίς ετήσιες ΑΜΚ. Προφανώς για να συμβεί αυτό χρειάζεται ο τωρινός ΠΑΟ να πουλήσει παίκτες, να κατεβάσει τα τωρινά συμβόλαια, να πάει σε μια ποδοσφαιρική οργάνωση σαν αυτή που είχε το 2008, όταν ο Βέλιτς κυρίως είχε κάνει μια σπουδαία δουλειά. Το κακό στην περίπτωση του Τζίγκερ είναι ότι δεν έχει το κουράγιο αυτό το σχέδιο να το στηρίξει, δηλαδή να διοικήσει τον ΠΑΟ. Οι τρόποι διοίκησης, δε, κατά το παρελθόν όταν διοίκησε μόνος του, υπήρξαν άκρως αναποτελεσματικοί: το 2008 η ΠΑΕ ΠΑΟ δεν ήταν ικανή να πείσει τον κόσμο ούτε καν για την καλή δουλειά του Βέλιτς. Η μόνη της έγνοια ήταν η αντιδικία με τους οπαδούς και τους δημοσιογράφους –αντιδικία που έκανε κακό.



Πατέρας

Ο Νίκος Πατέρας αυτή τη στιγμή δεν ενδιαφέρεται για τον ρόλο του προέδρου. Αν επέστρεφε ωστόσο, θα είχε τις ίδιες απαιτήσεις. Θα απαιτούσε ενότητα και θα ξεμπρόστιαζε τσάτσους, θα ήθελε μια ΠΑΕ επικοινωνιακά δυνατή, δηλαδή στελεχωμένη από ανθρώπους που μπορούν να μάχονται σε κάθε επίπεδο, θα ήθελε τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με τους οργανωμένους και θα ήθελε και μια εν λευκώ εξουσιοδότηση να δυναμώνει την ομάδα με θεαματικές μεταγραφές σαν τον Σισέ, τον Λέτο, τον Κατσουράνη κ.ά., γιατί αυτές φέρνουν τίτλους και κόσμο στο γήπεδο. Δημιουργούν βέβαια και  ελλείμματα, αλλά τα ελλείμματα αυτά –κατά τον ίδιο– μαρτυρούν ανάπτυξη και αντιμετωπίζονται. Με αυτές τις θέσεις δεν νομίζω ότι συμφωνούν οι υπόλοιποι.



Πολέμης

Υπάρχει και ο Αδαμάντιος Πολέμης, ο οποίος ήταν έτοιμος να αναλάβει την προεδρία πριν χαθεί. Ο Πολέμης ήθελε ένα ευέλικτο διοικητικό σχήμα (σαν αυτό που υπήρχε τώρα με τον Γόντικα, τον Ησαΐα και τον Βεκρή), ήταν έτοιμος να ενημερώνει το Δ.Σ. ώστε να εξασφαλίζει συναίνεση στις αποφάσεις, έβλεπε τον ρόλο του προέδρου θεσμικά. Βέβαια, αμφιβάλλω αν είχε γνώμη για το αν η ομάδα πρέπει να έχει τεχνικό διευθυντή κι αυτή η άγνοια είναι σίγουρα πρόβλημα. Ομως, πέρα από γνώσεις και άγνοιες, η ουσία είναι ότι δύσκολα θα αναλάβει και ο κύριος λόγος είναι ότι δεν εμπιστεύεται τους υπόλοιπους. Ο Πολέμης π.χ. δεν κρύβει τη δυσφορία του για το γεγονός ότι δεν καλύφθηκε η προηγούμενη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου από τους μεγαλομετόχους (κυρίως τα 'χει με τον Τζίγκερ) και δεν του αρέσει κι αυτός ο επικοινωνιακός πόλεμος μέσω των εφημερίδων. Και εκτιμά (και σωστά) πως δύσκολα θα σταματήσει.



Εύκολο

Είναι δυνατόν να τα βρουν άνθρωποι με τόσες διαφορές; Δύσκολο. Είναι πιθανό να τσακωθούν; Πανεύκολο. Γιατί όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, κ.λπ, κ.λπ. 





Σας ευχαριστώ





Ευχαριστώ τη Λίγκα, δηλαδή τον Μαρινάκη, τον Μποροβήλο, τον Πατρίκ Κομνηνό κι αυτούς που από κάτω τούς χειροκροτούσαν, γιατί μου άνοιξε τα μάτια. Επιτέλους, τα κατάλαβα όλα: ο εχθρός του ποδοσφαίρου είναι ο Μπιτσαξής. Ο Μπιτσαξής διοργανώνει το πρωτάθλημα. Ο Μπιτσαξής συσκέπτεται με τους οργανωμένους. Ο Μπιτσαξής πλακώνεται στα συμβούλια της Λίγκας με άλλους «Μπιτσαξήδες» που είναι εκεί. Ο Μπιτσαξής λέει φράσεις όπως «πάμε έξω να σε πλακώσω» ή «γαμ… τον που... τον Ολυμπιακό» ή «σήμερα σε γαμ…».

Ο Μπιτσαξής ακούγεται σε κασέτες να λέει διάφορα και κρίμα που αυτό ξέχασαν να το πούνε –ο Μπιτσαξής είναι και ο άλλος που κόπηκε και δεν ακούγεται! Επίσης, ο Μπιτσαξής προσλαμβάνει εταιρείες σεκιούριτι που είναι γεμάτες από οργανωμένους οπαδούς και ο Μπιτσαξής πηγαίνει στις συσκέψεις της Αστυνομίας και απαιτεί να μην μπει κανείς αστυνομικός στο γήπεδο. Ο Μπιτσαξής έχει κληθεί από την Πειθαρχική για δηλώσεις μετά το τέλος του ντέρμπι, ο Μπιτσαξής βγάζει ανακοινώσεις και βρίζει ομάδες, ο Μπιτσαξής πάει στα γήπεδα και δέρνεται με κόσμο. Επίσης, ευχαριστώ που επιτέλους έμαθα ότι για ματς της ομάδας του Μπιτσαξή κάνει έρευνα η UEFA. Ούτε και είχα καταλάβει ότι μεταξύ των 50 τόσων αγώνων που καταγγέλθηκαν ως στημένοι από την UEFA υπάρχουν ένα σωρό ματς του Μπιτσαξή: να 'ναι καλά οι άνθρωποι που το δήλωσαν, εκφράζοντας και τον προβληματισμό τους για το πού θα πάει αυτή η κατάσταση! Το λέω ειδικά για τον Μποροβήλο αυτό: ευτυχώς που φρόντισε να μας ξεκαθαρίσει ότι υποβιβάζεται το προϊόν όταν γίνονται αστήρικτες καταγγελίες και ότι πρέπει κι αυτός που τις κάνει να έχει συνέπειες –συμφωνώ απόλυτα, ειδικά όταν τις καταγγελίες τις κάνει ο Μπιτσαξής και στρέφονται εναντίον του Μπιτσαξή! Είτε ως καταγγέλλων είτε ως καταγγελλόμενος, ο Μπιτσαξής φταίει για όλα.

Ηταν λέει προγραμματισμένη η συνέντευξη για να παρουσιαστεί το έργο της Σούπερ Λίγκας στην πενταετία. Κύριοι, αργήσατε, έπρεπε να έχετε εξηγήσει νωρίτερα πόσο κινδυνεύει το ποδόσφαιρο από τον Μπιτσαξή. Ευτυχώς που μας προστατεύετε από αυτόν τον άνθρωπο! Πρέπει ως έργο, αυτό ειδικά, να είναι τιτάνιο.     







Εχει νεύρα

Είναι δύσκολες οι μέρες για τον Σταύρο Αδαμίδη. Οι προθεσμίες για την αδειοδότηση πιέζουν, ο Παππάς περιμένει τον Νοτιά κι ο Νοτιάς τον Παππά, η «Original» βγάζει ανακοινώσεις και του ζητεί εμμέσως να παραιτηθεί, ο Χιμένεθ βάλλεται, η «εξάρα» από τον Ολυμπιακό πονάει τόσο που η πρόκριση στον τελικό ξεχάστηκε. Λογικά ο Αδαμίδης έχει νεύρα. Και τα νεύρα του παραλίγο να τα πληρώσει ο Χρήστος Παπαδημητρίου! Τον κάποτε (άτυπο)

εκπρόσωπο του Μπομπ Κοζώνη τον συνάντησε ο πρόεδρος σε ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης πριν από το ματς με τον ΠΑΟΚ: έγινε το έλα να δεις. Παρόντες στο επεισόδιο είπαν ότι ήταν πιο ενδιαφέρον από το ματς. Δεν αμφιβάλλω.

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=44987&autid=4

 

[hitman21]

Κανόνα

Δεν είναι τυχαίο ότι η «εξάρα» από τον Ολυμπιακό ήρθε σε μια χρονιά που πάλι επιχειρήθηκε το σπίλωμα του Νικολαΐδη μέσω διαχειριστικών ελέγχων και σικέ συνεντεύξεων. Οσοι προσπάθησαν να διαλύσουν την υστεροφημία του δεν καταλάβαιναν (;) ότι λοιδορώντας το έργο του έβαζαν τις βάσεις για πράγματα χειρότερα. Ο Νικολαΐδης ήθελε ένα γήπεδο γεμάτο και ανθρώπινο: μετά τη φυγή του η ΑΕΚ βρέθηκε με ένα γήπεδο σχεδόν άδειο, στο οποίο τα «ντου» των οπαδών είναι κανόνας. Ο Νικολαΐδης ήθελε να γνωρίζει από πριν τι χρήματα θα βάλουν οι μέτοχοι: τον έδιωξαν ώστε οι μέτοχοι να μη βάζουν ούτε αυτά που χρειάζονται για το πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα! Ο Νικολαΐδης ήθελε μια εταιρεία με καλό σκάουτινγκ: η φυγή του έχει ως αποτέλεσμα τις μεταγραφές να τις κάνουν προπονητές -η ΑΕΚ τα δύο τελευταία χρόνια δεν έχει αποκτήσει ούτε δυο παίκτες της προκοπής. Ο Νικολαΐδης έφυγε με τη ρετσινιά του λαμόγιου που καταξόδεψε τον σύλλογο -κι από τότε η ΑΕΚ δεν ενημερώνει για τους ισολογισμούς της και μεγάλωσε και τα χρέη της! Ο Νικολαΐδης έφυγε γιατί δεν κέρδιζε τίτλους και η ΑΕΚ κατέληξε να τρώει «εξάρες». Οταν απαξιώνεις το καλό, αυτό που θα αναδειχτεί είναι το άθλιο. Είναι κανόνας.



Απαξίωση

Η απαξίωση του έργου του Νικολαΐδη οδήγησε την ΑΕΚ στο σημερινό της κατάντημα. Αν το έργο του γινόνταν η βάση για κάτι καλύτερο, ίσως σήμερα όλα να 'ταν αλλιώς. Αλλά ο Νικολαΐδης έπρεπε να φύγει και η παρένθεση της διοίκησής του να σπιλωθεί: ομολογώ ότι όσοι το προσπάθησαν τα κατάφεραν καλά. Η ΑΕΚ σήμερα κολυμπάει στη λάσπη…

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=44838&autid=4

πολυ καλη προσπαθεια απο ενα αριστο στη δουλεια του ΥΠΑΛΛΗΛΟ...
προπαγανδιστικου χαρακτηρα αρθρο στο οποιο αναφερονται επιθυμιες και ΟΧΙ πεπραγμενα....
σιγουρα οι ουδετεροι(μη αεκτζηδες),οι ξεχασιαριδες και τα ντεμακια πειστηκαν!

 

[bobas]

Ντεμοτεχνειο δεν ηταν οι τυποι; Παντως αυτο για την κερκιδα εγω του αναγνωριζω, δεν ημουν αλλωστε ποτέ υπερ της μεγαλης του Σωκρατες σχολης...

 

[bobas]

Από την αρχή αυτής της υπόθεσης είχαμε όλοι, στο ποδόσφαιρο, αντιληφθεί ότι πρόθεση της UEFA στην καθιέρωση του financial fair play ήταν και είναι, πέρα από όλα τα άλλα, να προστατεύσει τους παίκτες και τις ομάδες από τους κακοπληρωτές της αγοράς του αθλήματος.

Την ίδια πρόθεση έχουν θεωρητικά, εκτός της ΕΠΟ, και οι επιχειρηματίες του ποδοσφαίρου, της Superleague. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε οι τελευταίοι, δηλαδή η ίδια η Λίγκα, ζήτησαν από την ομοσπονδία να μην είναι ελαστική στη διαδικασία χορήγησης του σήματος κυκλοφορίας των ομάδων στα πρωταθλήματα της νέας σεζόν. Της είπε δηλαδή της ΕΠΟ η ολομέλεια της Superleague να εφαρμόσει αυστηρά κριτήρια στη διαδικασία της αδειοδότησης και να μην προχωρήσει ελαστικά στην προσαρμογή στις προδιαγραφές της UEFA. Θεωρητικά, μια από τις επιθυμίες των επιχειρηματιών του ποδοσφαίρου είναι να ξεχωρίσουν οι κακοπληρωτές ή, πολύ περισσότερο, τα λαμόγια από αυτούς που έχουν πρόσωπο, πληρώνουν στην ώρα τους, τηρούν τις δεσμεύσεις τους, είναι συνεπείς στις πληρωμές. Θεωρητικά και οι επιχειρηματίες θέλουν να προστατεύσουν τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών.

Μάλιστα. Ελάτε τώρα να δούμε τι συμβαίνει στην πράξη. Διότι όσα συμβαίνουν φέτος, σε συνέχεια των όσων συνέβησαν πέρσι, έρχονται να μας οδηγήσουν στη διαπίστωση ότι όχι απλώς δεν προστατεύονται τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών, αλλά ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Θίγονται τα δικαιώματά τους.

Οι ποδοσφαιριστές μένουν απλήρωτοι στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν. Δεν τολμούν όμως να γκρινιάξουν ή, πολύ περισσότερο, να αντιδράσουν. Διότι υπάρχει το φόβητρο, δηλαδή η αντίδραση της μάζας του περήφανου λαού της ομάδας αν οι ποδοσφαιριστές τολμήσουν να δράσουν για την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων τους. Ο ποδοσφαιριστής κάθεται «φρόνιμα» καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν και φροντίζει μάλιστα με δημόσιες δηλώσεις να διευκρινίζει και να επαναλαμβάνει ότι «παρ’ ότι παραμένω απλήρωτος θα τα δώσω όλα στο γήπεδο για τη φανέλα, για την ομάδα, για τον υπέροχο λαό μας». Και φτάνει η περίοδος που η ΠΑΕ αναγκάζεται, θεωρητικά, υπό τον φόβο της στέρησης της άδειας συμμετοχής στο επόμενο πρωτάθλημα, να πάρει την υπογραφή του ποδοσφαιριστή στην εξόφληση των οφειλομένων. Ο παίκτης, που έχει πάει πολλές φορές στην τράπεζα και έχει φύγει με άδεια χέρια, που έχει πληρωθεί περισσότερες από 10 φορές στα λόγια και καμιά στην πράξη, φτάνει στην ημέρα που θα πιάσει στα χέρια του τα λεφτά που είχε συμφωνήσει να πάρει και έχει, στο μεταξύ, δουλέψει. Δίχως φωνές, διαμαρτυρίες, διότι γνωρίζει και αντιλαμβάνεται ότι δεν θα βρει κατανόηση στην κοινωνία των ποδοσφαιρόφιλων, διότι αυτοί, ως πολίτες αυτού του κράτους, δοκιμάζονται πολύ περισσότερο από τον μέσο ποδοσφαιριστή. Πώς το είπαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ; «Κάντε αποχή. Εσείς εκατομμύρια κι εμείς στη φυλακή». Ακριβώς αυτό.

Και τι κάνουν οι ΠΑΕ τώρα που φτάνει η ώρα να πάρουν την υπογραφή των ποδοσφαιριστών; Τους δίνουν ένα ποσοστό των δεδουλευμένων, ή και κανένα ποσοστό, και τους ζητούν να υπογράφουν το «έχω εξοφληθεί» έγγραφο, δίχως να τους δώσουν καμία εγγύηση ότι θα εξοφληθούν με καθυστέρηση. Κι αν τολμήσουν να μην υπογράψουν, αρχίζουν οι επιθέσεις, οι απειλές ότι «θα σε δώσω στον κόσμο», τα γκαζάκια, οι επισκέψεις μπράβων στην πυλωτή της πολυκατοικίας ή την είσοδο της μεζονέτας, τα κείμενα σε έντυπα και sites για τον «αχάριστο τον τάδε, το παλτό, που δεν υπογράφει και θα μας ρίξει κατηγορία», τα λόγια και οι απειλές στον ερτζιανό αέρα. Και κάποια στιγμή ο ποδοσφαιριστής, που είναι άνθρωπος, και μάλιστα καμιά φορά μόνος με την οικογένεια σε μια ξένη χώρα, μασάει από τις απειλές και υπογράφει. Και η ΠΑΕ, φυσικά, γράφει το υπόλοιπο του χρέους στο χιόνι.

Στην Ελλάδα των εικονικών συμβολαίων με ετήσιες αποδοχές τα 3.000 και 5.000 ευρώ, του μαύρου χρήματος, της έλλειψης φορολογικής ενημερότητας, των άφαντων βιβλίων και των αθεώρητων εισιτηρίων, η ΕΠΟ προσπαθεί να εφαρμόσει με αυστηρά κριτήρια την αδειοδότηση. Τι καταφέρνει; Μόνο να κάνει δύσκολη τη ζωή των ποδοσφαιριστών και να κάνει ακόμη πιο virtual, πιο εικονική, την πραγματικότητα του ποδοσφαίρου. Διότι τελικώς όλοι θα το πάρουν το σήμα κυκλοφορίας. Ελλάδα είσαι. Κι ας συνεχίζουν οι ΠΑΕ να χρωστούν της Μιχαλούς. Στα χαρτιά θα είναι εντάξει. Ε, κι αν φάει και κανένας ποδοσφαιριστής καμιά ψιλή, αν του κάψουν το αμάξι, αν ο πρόεδρος μιας ΠΑΕ απειλήσει έναν ατζέντη ότι θα του απαγάγει το παιδί επειδή δεν υπογράφουν οι πελάτες του τους συμβιβασμούς, ποιος νοιάζεται; Ελλάδα είσαι. Και Ελλάδα θα μείνεις. Στο κάτω κάτω όλη αυτή η διαδικασία, της αδειοδότησης, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Ξέρετε πόσοι μπράβοι κάνουν χρυσές δουλειές αυτές τις μέρες;

http://www.exedrasports.gr/blogs/articleblog/?aid=104762&cid=90

 

[bobas]

Αντε, και πρόεδρος της ΕΠΟ, Αχιλλέα...

Ομοιος ομοίω αεί πελάζει! Διαχρονική η αλήθεια του αποφθέγματος. Και για να το πούμε στη δημοτική (να το καταλάβουν, τουλάχιστον, εκείνοι για τους οποίους το γράφω) «όμοιος τον όμοιο αγαπά και όμοιος τον όμοιο θέλει»...

Εκπρόσωπος, λοιπόν, της Super League στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΟ («υπουργός» του ποδοσφαίρου μας, δηλαδή) και ο Αχιλλέας Μπέος! Με την ψήφο των εννέα από τις 16 ομάδες του συνεταιρισμού! Με την ψήφο του Ολυμπιακού του Μαρινάκη, του Πανσερραϊκού του Θεοδωρίδη, του Εργοτέλη του Παπουτσάκη, της Κέρκυρας του Λιμπάντση, του Πανιώνιου του Βεντούρη, του Αστέρα Τρίπολης του Μποροβήλου, του Ηρακλή των οπαδών του και του ΠΑΟΚ του Ζαγοράκη...

Τον εξέλεξαν μετά δόξης και τιμής ελάχιστη ώρα μετά την ποινική δίωξη που του άσκησε ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Σιμιτζόγλου για «απόπειρα εκβίασης» του διαιτητή Γιώργου Δαλούκα «με απειλή της δραστηριότητας του εξαναγκαζομένου» σε βαθμό πλημμελήματος! Να υποθέσω ότι αν τυχόν η ποινική δίωξη ήταν σε βαθμό κακουργήματος, η Super League θα τον πρότεινε για... πρόεδρο της ΕΠΟ;

Φυσικά και ουδείς ένοχος -απλώς κατηγορούμενος- μέχρις αποδείξεως της ενοχής του. Αλλά αν δεν είναι η υπέρτατη πρόκληση την ημέρα που καθίστασαι υπόδικος να ανταμείβεσαι από τους συνεταίρους σου με οφίτσιο εντελώς αντίθετο της φύσεως της κατηγορίας σου, τότε ποια είναι;

Το μήνυμα του Μαρινάκη, του Θεοδωρίδη, του Παπουτσάκη, του Ζαγοράκη και των λοιπών ποδοσφαιρικών ταγών ή υποτακτικών είναι σαφέστατο: Το ποδόσφαιρο του Μπέου είναι το ποδόσφαιρο που θέλουν. Σ' αυτές τις ψηφοφορίες δεν υποκρίνονται. Δυστυχώς, υποκρίνονται στις άλλες, τις δημόσιες τοποθετήσεις τους με (συχνά) κροκοδείλια δάκρυα. Το ποδόσφαιρο που τους εκφράζει είναι εκείνο που ο (κάθε) Μπέος παίρνει τηλέφωνο διαιτητές, είναι το ποδόσφαιρο των νταραβεριτζήδων, είναι το ποδόσφαιρο που ο παράγοντας είναι ο γενικός γ...

Αυτό το ποδόσφαιρο θέλουν, αυτό έχουν. Και αυτό ανεχόμαστε επειδή και η πλειονότητα των οπαδών έτσι το γουστάρει. Και όσοι βαυκαλίζονται ότι οι παράγοντες θα το αλλάξουν ή μας δουλεύουν ή είναι ηλίθιοι...

ΥΓ.: Να υποθέσω ότι και ο Παναθηναϊκός θα τον ψήφιζε τον Μπέο αν είχε ακόμα εκπρόσωπο τον Πατέρα...

http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=10559&subid=2&pubid=126506776

 

[bobas]

ΕΥΘΥΝΗ, λέει, φέρει ο Τζόρβας για την ήττα της Παλέρμο από την Αταλάντα. Πού είναι το περίεργο; Εκπληξη θα συνιστούσε το αντίθετο. Εκπληξη και τεράστια, μάλιστα, συνιστά αυτή καθαυτή η μεταγραφή. Το να μην έχει τερματοφύλακα δηλαδή η Παλέρμο κι από ολόκληρη την Ιταλία, ολάκερη Λατινική Αμερική, Αφρική και Αυστραλία να καταλήγεις στον Τζόρβα. Εκτός αν οι σκάουτερ ήταν απόφοιτοι της Σχολής Τυφλών. Ούτε είχε γίνει διαγωνισμός μέσω του ΑΣΕΠ της Ιταλίας για τροχονόμους στο Παλέρμο κι είχε υποβάλει σχετική αίτηση. Τέλος πάντων.

Η ιστορία έγραψε ότι ο Τζόρβας έκανε μεταγραφή στο Καμπιονάτο κι έχει παίξει ήδη δύο παιχνίδια. Για το αν θα εξαντλήσει την τετραετία, που είναι η διάρκεια του συμβολαίου του, οι πιθανότητες είναι ακόμα λιγότερες κι από το να εξαντλήσει την τετραετή θητεία της η κυβέρνηση του Γιωργάκη. Ας αφήσουμε, όμως, τα αλλότρια του πρωταθλήματος της Ιταλίας κι ας πάμε στα δικά μας. Λόγω έκτακτων συνθηκών δεν έχω εικόνα και άποψη για το Ολυμπιακός - Skoda.

Είχε όμως ο Βαγγέλης και τη μετέφερε στο φιλοθέαμον κοινό ο Γιάννης Μώραλης: «Θέλουμε να πάει το ποδόσφαιρο μπροστά, αλλά έτσι δεν γίνεται. Και δεν μιλάμε μόνο για το διαιτητή, αλλά και για την Ξάνθη. Δεν ψάχνουμε για άλλοθι, ούτε για δικαιολογίες και δεν θέλουμε να μιλάμε για τη διαιτησία. Πήρε, όμως, κάρτα ο Κοστάντσο για καθυστέρηση και δεν πήρε ο τερματοφύλακας της Ξάνθης». Πραγματικά, είναι συγκλονιστικό. Ανατριχιάζεις και μόνο που το ακούς.

Ρίγη συγκίνησης σε διατρέχουν στη σκέψη και μόνο ότι ο Ολυμπιακός θέλει να πάει το ποδόσφαιρο μπροστά, αλλά δεν το αφήνει η Ξάνθη και το πάει πίσω. Και η διαιτησία βεβαίως βεβαίως. Κι ενώ ο Ολυμπιακός είναι τόσο υπεράνω και σε καμία περίπτωση μικροπρεπής, υποχρεώνεται να μιλάει για τη διαιτησία χωρίς να το θέλει.

Πόσο ν' αντέξεις δηλαδή την αδικία και μάλιστα μέσα στο Καραϊσκάκη; Κι αν έχει αυτή την αντιμετώπιση ο Ολυμπιακός από την πρώτη αγωνιστική, σκεφτείτε τι έχει να γίνει στη συνέχεια. Κάπως έτσι, λοιπόν, ο Βαγγέλης έκανε πέτρα την καρδιά του και υποχρεώθηκε να παραβεί τις αρχές του. Ενώ και σαν Βαγγέλης και σαν Ολυμπιακός δεν θέλει να ασχολείται με τη διαιτησία, να αναφερθεί στον Βοσκάκη, έστω και χωρίς να τον κατονομάσει, και στο έγκλημά του να βγάλει κίτρινη στον Κοστάντσο.

Η «παράγκα» δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένας μύθος
ΠΡΑΓΜΑΤΙ: Ολόκληρη την περσινή σεζόν είχε ασχοληθεί ο Mαρινάκης με τη διαιτησία; Σε καμία περίπτωση. Είχε σεβαστεί μέχρι κεραίας το θεσμικό του ρόλο ως προέδρου της Super League. Κι αν είχε μπουκάρει κάποιες φορές στα αποδυτήρια των διαιτητών κι αν είχε κάνει δηλώσεις και για παιχνίδια των άλλων ομάδων, στόχος του ήταν το καλό του ποδοσφαίρου. Οχι το στενό συλλογικό συμφέρον. Πάνω κάτω αυτό έγινε και την Κυριακή το βράδυ στο Καραϊσκάκη. Η προκλητική συμπεριφορά του Βοσκάκη υποχρέωσε τον Βαγγέλη να παραβεί τις αρχές του, να φωνάξει τον Μώραλη και να του πει: «Τι ήθελε, ρε Γιάννη, να παραστήσει αυτός ο Βοσκάκης μέσα στο Καραϊσκάκη; Πήγαινε κάτω και πες τα όπως τα ξέρεις εσύ στους δημοσιογράφους».

Κι ο Γιάννης, που είναι πλέον και σύμβουλος της ΕΠΟ, έκανε για ακόμα μία φορά την ανάγκη φιλότιμο. Αλλωστε θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το παρελθόν. Αυτό που έχουν βιώσει ο Ολυμπιακός και ο Μαρινάκης ως οπαδός του πριν γίνει πρόεδρος τα τελευταία χρόνια. Με ιδρώτα και αίμα έχει πάρει αυτά τα δώδεκα πρωταθλήματα. Κόντρα σε όλους και σε όλα. Και ειδικότερα τη διαιτησία. Οχι μόνο τις αντίπαλες ομάδες αλλά και τους διαιτητές έπρεπε να κερδίζει ο Ολυμπιακός για να κατακτά τις νίκες και τους τίτλους. Η «παράγκα» δεν ήτανε τίποτα παραπάνω από ένας μύθος.

Οπως λέει ο πατέρας Πλεύρης ότι δεν υπήρχε ποτέ Ολοκαύτωμα, όπως γράφει ο Μιχαλόπουλος στην «Ελεύθερη Ωρα» ότι οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι απάτη, έτσι και για το μέγα στοχαστή Κωνσταντίνο Μπαρμπή που εκφράζει τα ευγενή ολυμπιακά ιδεώδη, η «παράγκα» δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένας μύθος για να σπιλώσει τα τίμια και καθαρά πρωταθλήματα του Κόκκαλη και του Ολυμπιακού. Κάτι που ενστερνίζονται και πιστεύουν ακράδαντα τα εκατομμύρια των «ερυθρόλευκων» οπαδών. Το «πράσινο» παρασκήνιο και η προπαγάνδα, που ακόμα και σήμερα ζουν και βασιλεύουν, έστειλαν με το «καλημέρα» το μήνυμα με τον Βοσκάκη. Χαίρετε.

Η ελεύθερη ούρηση τιμωρείται
ΝΤΡΟΠΗ και αίσχος. Σε τι χώρα ζούμε επιτέλους; Πότε η Δημοκρατία θα γίνει πράξη σ' αυτόν τον τόπο; Την Κυριακή, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, είχαμε ακόμα ένα κρούσμα αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Κι όχι εναντίον τίποτα λαθρομεταναστών στον Αγιο Παντελεήμονα ή στην ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας. Ελληνες πολίτες ήταν τα θύματα. Που ανήκουν στην ευγενή τάξη των οπαδών και δη των οργανωμένων. Τι συνέβη λοιπόν; Κατά την επιστροφή των πούλμαν με οπαδούς του ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη μετά το ματς με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη πέντε απ' αυτούς κατέβηκαν στα διόδια του Σχηματαρίου για την ανάγκη τους. Πού να κατουράγανε δηλαδή, μέσα σε μπουκάλια; Τις βγάλανε έξω, λοιπόν, στη φύση κι αρχίσανε να καταβρέχουνε τα χορτάρια. Κι οι πολιτσμάνοι άρχισαν απρόκλητα να τους χτυπάνε.

Ωρες ώρες απορείς με την αστυνομία
ΞΕΡΕΙΣ τι είναι εκεί που την αρμέγεις να σ' την πέφτουν με τα κλομπ και να τρέχεις μέσα στη νύχτα με την τσαπού έξω από το παντελόνι; Τα επεισόδια γενικεύτηκαν, με τους αστυνομικούς, σύμφωνα πάντα με τις καταγγελίες των παθόντων, να ξεσπάνε στα τζάμια των πούλμαν και να τα καταστρέφουν με τα κλομπ. Βλέποντας οι οπαδοί την καταστροφή της ξένης περιουσίας, εξανέστησαν και αντέδρασαν, τα επεισόδια μεταφέρθηκαν στις Αφίδνες, όπου έγινε επίθεση στο αστυνομικό τμήμα και στο σταθμό των διοδίων. Να σημειώσουμε ότι είχε προηγηθεί, κατά τη διάρκεια του αγώνα στη Νέα Σμύρνη, άλλη απρόκλητη επίθεση των ειδικών δυνάμεων, που ανέβηκαν στην εξέδρα και επιτέθηκαν στους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Εξ ου κι η οργή και η αγανάκτηση της διοίκησης Ζαγοράκη, που έστειλε άνθρωπο το βράδυ της Κυριακής να συμπαρασταθεί στους οπαδούς. Ως πότε λοιπόν η αστυνομία θα επιδεικνύει βαρβαρότητα; Ως πότε οι αγνοί οπαδοί, που δεν πειράζουνε μυρμήγκι, θα νιώθουν τη βία στο πετσί τους; Ελεος.

Μόνο για εκπρόσωπος βασιλιά δεν μοιάζει
Αντε και βλέπεις αυτό τον Βλάσση Τσάκα και δεν ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Για φίλο του Σαουδάραβα πρίγκιπα και εκπρόσωπό του. Για τι τον κόβεις; Για πορτιέρη στο «Diamonds and Pearls»; Για παρκαδόρο στο «Ακρωτήρι»; Για πρώην αθλητή του κατς που έχει συνεργείο αυτοκινήτων στη Σπύρου Πάτση; Για «παιδί» σε χαρτοπαικτική λέσχη που παρακολουθεί όρθιος με σταυρωμένα τα χέρια προκειμένου να επέμβει σε κάθε ενδεχόμενο; Για εκπρόσωπο της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας και ειδικότερα του 26χρονου πρίγκιπα Σουλτάν Μπιν Φαρφάν Αλ Σαούντ κομμάτι δύσκολο.

Ο,τι πρέπει είναι ο Καρνέζης να τον φωνάζεις την Πρωτοχρονιά για ποδαρικό και να σπάει το ρόδι.

-Observer

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι δυνατόν να είσαι πρίγκιπας και να σε εκπροσωπεί αυτή η μουτσούνα;

http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=10560&subid=2&pubid=128784230

 

[kironas]

 

[bobas]

Δειτε το υστερογραφο στο τελος...

http://sday.gr/Articles/Antonis-Karpetopoulos/Ομως-η-διαχειριση-ειναι-μετρια….aspx

Ομως η διαχείριση είναι μέτρια…

Ο σεβασμός μου στη δουλειά του Ερνέστο Βαλβέρδε είναι τεράστιος και ειλικρινής.
Aκόμα κι αν ο Βαλβέρδε απολυθεί την επόμενη Κυριακή ή δεν κατακτήσει τίποτα φέτος, για μένα θα είναι πάντα ένας πολύ καλός προπονητής –δεν πιστεύω άλλωστε ότι οι προπονητές κερδίζουν ή χάνουν τίτλους: ποτέ δεν το πίστευα. Για μένα υπήρξε σπουδαίος προπονητής ο Τεν Κάτε κι ας μην κέρδισε τίποτα: το ν' αλλάξεις σε μια ομάδα νοοτροπία είναι δυσκολότερο από το να κατακτήσεις ένα πρωτάθλημα. Ο Ολλανδός ήταν σημαντικότερος του Σόλιντ π.χ. κι ας κέρδισε ο Νορβηγός τίτλους –με τον Κόκκαλη δεν ήταν κατόρθωμα. Προπονητής είναι όποιος έχει ένα σχέδιο και προσπαθεί να το κάνει πράξη κι όχι όποιος λαϊκίζει βάζοντας πιτσιρικάδες στο 85' ή όποιος μοιράζει μεροκάματα στους κολλητούς του μάνατζερ για να έχει σίγουρη την επόμενη δουλειά. Ο Βαλβέρδε είναι ένας πολύ καλός προπονητής -αν και παίρνει καλύτερο βαθμό για την ικανότητά του στην κατασκευή από ό,τι στη διαχείριση. Σε αυτό το δεύτερο διακρίνω κάποιο πρόβλημα.

Αγχος

Εγραφα μετά το ματς με την Μπορούσια ότι κάποιοι από τους νεοφερμένους παίκτες μοιάζουν να έχουν περισσότερο άγχος από όσο πρέπει (Μαρκάνο, Αμπντούν) άλλοι είναι «γυάλινοι» (Φέισα, Γέστε), άλλοι στερούνται πληρότητας: ο Ορμπάιθ, έγραφα, κόβει ελάχιστα αλλά τουλάχιστον δημιουργεί, ενώ ο Μακούν τρέχει, αλλά είναι ελάχιστα παραγωγικός. Σημείωνα επίσης ότι τον Ολυμπιακό σηκώνουν στις πλάτες τους οι περσινοί: ο Μέλμπεργκ, ο Ιμπαγάσα, ο Τζεμπούρ, ο Μιραλάς, ακόμα κι ο Φουστέρ –μοιάζουν να μην έχουν ισάξιους αναπληρωματικούς. Φαίνονταν ήδη από τότε ότι όταν κάποιοι από αυτούς τους «παλιούς» λείπουν, η ομάδα μοιάζει να ξεχνάει ακόμα κι αυτά που πέρυσι έκανε σωστά –για παράδειγμα την όποια ανάπτυξή της από τα πλάγια ή ακόμα και τον τρόπο που πρέπει να αμύνεται ή να πρεσάρει. Η εξέλιξη της σεζόν επιβεβαιώνει την παρατήρηση: ο Ολυμπιακός μοιάζει κολλημένος στα περσινά. Μόνο που φέτος δεν παίζει ένα ματς την εβδομάδα.

Προβλήματα

Στο μεταξύ είναι αλήθεια ότι προέκυψαν τραυματισμοί και άλλα προβλήματα. Ο Μακούν χτύπησε ακριβώς τη στιγμή που άρχισε να δείχνει πόσο καλός παίκτης είναι. Ο Ιμπαγάσα και ο Μέλμπεργκ ταλαιπωρούνται. Οι χαφ πέφτουν κάτω ο ένας μετά τον άλλο: είναι σαφώς μεγάλη ατυχία ότι Φέισα, Ιμπαγάσα, Μακούν, Ορμπάιθ, Γέστε χτύπησαν ταυτόχρονα! Ομως πέρα από ατυχίες και απογοητεύσεις παραμένει το γεγονός ότι οι καλοκαιρινές επιλογές δεν έχουν δώσει πολλά: κι αυτό είναι ευθύνη και του Βαλβέρδε. Οχι μόνο δική του, αλλά και δική του.

Ευθύνη

Θέλω να γίνω συγκεκριμένος. Δεν είναι σίγουρα δική του ευθύνη ότι οι τρεις Σέρβοι δε μοιάζουν ικανοί για τον Ολυμπιακό. Ο Φέισα είναι γυάλινος –όμως το ξέραμε ότι η απόκτησή του είναι ρίσκο. Ρίσκο για τον ίδιο λόγο ήταν κι ο Γέστε: για την ώρα τα στοιχήματα μοιάζουν να χάθηκαν και τα δυο. Από την άλλη δεν φταίει ο κόουτς αν ο Κεϊτά και ο Γκρμπιτς δεν αποδείχτηκαν λαχεία. Τους αδίκησε; Από τη στιγμή που δεν παίζουν βασικοί στον ΟΦΗ και στον Λεβαδειακό, δεν το νομίζω. Εγώ ευθύνες βλέπω αλλού. Για παράδειγμα, δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν και πληρώνονται ο Ζαραδούκας, ο Χαβίτο, ο Αμπντούν κι ο Μόνχε απέναντι στους οποίους δεν υπάρχει μια σταλιά εμπιστοσύνη. Προς Θεού, δεν λέω ότι αν έπαιζαν όλοι αυτοί ο Ολυμπιακός θα έκανε στην Τρίπολη περίπατο: μπορεί να έχανε και 5-0. Αυτό που επισημαίνω είναι ότι υπάρχει υπερβολική εμπιστοσύνη σε κάποιους, παρά την αστάθειά τους (ο Μαρκάνο ή ακόμα και ο Κοστάντσο είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα), ενώ κάποιοι δεν παίζουν ποτέ παρ’ όλο που έχουν δείξει ότι κάποια ικανότητα την έχουν. Ο Ζαραδούκας π.χ. πριν αποκτηθεί από τον Ολυμπιακό είχε φτάσει στην Εθνική Ελλάδος κι ο Φετφατζίδης, σκόρερ στη Μασσαλία, μια ευκαιρία στην Τρίπολη την άξιζε.

Διστάζει

Τι βλέπω εγώ; Οτι ο κόουτς διστάζει να δώσει χρόνο συμμετοχής σε όσους δεν γνωρίζει καλά, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να έχει όλα τα προβλήματα που έχουν οι ομάδες με μεγάλο ρόστερ (εγωισμούς, γκρίνιες, μουρμούρες παικτών κ.λπ.) χωρίς να έχει τα πλεονεκτήματα που έχουν οι ομάδες που έχουν πολλές επιλογές. Με απλά λόγια αυτό που δεν έχει κάνει ο Βαλβέρδε είναι διαχείριση: δείχνει μια επιμονή στους περσινούς του μαθητές, φορτώνοντάς τους άχρηστα ματς. Αυτή η επιβάρυνση πληρώνεται ακριβά: οι βασικοί τραυματίζονται και οι αναπληρωματικοί μοιάζουν να δίνουν κάθε φορά εξετάσεις – ο Μόνχε στην Τρίπολη έγινε αλλαγή σε 40 λεπτά! Ποντάροντας στους ίδιους και στους ίδιους δείχνεις ότι εμπιστεύεσαι τους καλύτερους, όμως δύσκολα βγαίνει ένα βαρύ πρόγραμμα.

Ρόστερ

Ο Ολυμπιακός δεν είναι ακόμα εκτός πρωταθλήματος. Ομως κάνει το χειρότερό του ξεκίνημα από το 2003, αποδεκατίζεται από την κόπωση, δεν κερδίζει παίκτες. Μου λένε ότι με τη Δόξα και τον Παναιτωλικό μπορεί να ξεσπάσει: δεν το αποκλείω. Αλλά ο σκοπός δεν είναι να ξεσπάσει –είναι να εκμεταλλευτεί ο προπονητής του το ρόστερ του. Αυτό λείπει…

Μήνυμα

Μετά τους Κωνσταντινέα, Γιάχο, Κουκουλάκη, Σπάθα κ.λπ. κι ο Κύρκος με τον Ζαχαριάδη έδωσαν τα διαπιστευτήριά τους συμμετέχοντας στο project της κάθαρσης που λέγεται φέτος ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Κύρκος αρνήθηκε ένα πέναλτι στον Ολυμπιακό, όταν μάλιστα αυτός έχανε 2-0: φανερός ο φόβος του μη δώσει στον Ολυμπιακό κάτι –πρόκειται για τον ίδιο φόβο που έχουν όλοι οι διαιτητές από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Ο Ζαχαριάδης από την άλλη έδωσε γενναιόδωρα το πέναλτι που τέλειωσε το ματς στο ΟΑΚΑ –χωρίς καν να προκύπτει ότι ο ΠΑΟ το 'χει ανάγκη. Είναι προφανές πλέον ότι κάθαρση σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να πάρει «κουκούτσι» για να μη σκανδαλιστούν υπουργοί, υφυπουργοί, εισαγγελείς και άλλοι που παρακολουθούν προσεχτικά τα παιχνίδια του.

Εν μέρει αυτό ήταν αναμενόμενο. Ο Ολυμπιακός πληρώνει το περσινό ντέρμπι στο Καραϊσκάκη (που προκάλεσε συστράτευση των αντιπάλων του), αλλά πληρώνει και την επικοινωνιακή απουσία του πέρυσι το καλοκαίρι. Από φόβο να μην ταυτιστεί με τις περιπτώσεις των συλληφθέντων, η διοίκηση του Ολυμπιακού άφησε να στηθεί μια τεράστια καμπάνια μιντιακής επίθεσης. Ακούσαμε ότι υπάρχουν τάχα μου συνομιλίες του Μαρινάκη για άλλα ματς (συνομιλίες που ποτέ δεν υπήρξαν), χρεώθηκε ο Ολυμπιακός τις αθωωτικές αποφάσεις της  Εφέσεων της ΕΠΟ (που δεν ελέγχει), δημιουργήθηκε η εντύπωση πως υπάρχουν στοιχεία σε βάρος διαιτητών, αποδείξεις επιρροής του Πιλάβιου και άλλα τέτοια υπέροχα. Τίποτα δεν βρέθηκε, όμως το κλίμα που προέκυψε ήταν αρκετό για να προκύψουν οι φετινές διαιτησίες, αφού το μήνυμα μοιάζει σαφές: κάθαρση με πρωταθλητή Ολυμπιακό δεν γίνεται.

Τελευταίο ωραίο παραμύθι η τάχα μου σχέση του Ολυμπιακού με τον Αστέρα, που θα είχε ως αποτέλεσμα να περάσει ο πρωταθλητής από την Τρίπολη άνετα. Αν κάποιος τον έσωσε τον Αστέρα το καλοκαίρι ήταν ο Πιλάβιος: μέχρι και τη νομική υπηρεσία της ΕΠΟ άλλαξε. Εχει σχέσεις ο Πιλάβιος με το Μαρινάκη; Ναι, τις χειρότερες! Ο δε Μπάκος στις κασέτες που ακούσαμε χαρακτηρίζει τον Μαρινάκη «άνθρωπο με τον οποίο δεν μπορεί να γίνει δουλειά». Αλλά κατά τα άλλα ο Αστέρας θα έχανε γιατί του Ολυμπιακού του χρωστούσε χάρη – όπως κι ο ΟΦΗ π.χ…

Φίλοι Νώντα – Φίλοι Πανάγου

Η Νέα Σμύρνη δείχνει το χριστουγεννιάτικο πρόσωπό της με τη διοργάνωση ενός φιλανθρωπικού παιχνιδιού, σήμερα στα γήπεδα «πέντε επί πέντε» του Μίλωνα ώρα 18.30 μμ. Αντίπαλοι δυο μεγάλες παρέες της Πλατείας, οι φίλοι του ζεν πρεμιέ Νώντα με αυτούς του μελωδού Πανάγου: όποιος είναι κοντά στον Μίλωνα ας έρθει να δώσει λεφτά –θα χρησιμοποιηθούν για την περίθαλψη των παρόντων στην καλύτερη ψυχιατρική κλινική της Αθήνας. Θα διαιτητεύσει ο Μάκης, ο έντονος. Το έπαθλο για τον νικητή είναι ένα πρωτοχρονιάτικο ταξίδι στο μαγευτικό Καζαπουστερλένγκο.

Χορηγός επικοινωνίας το Στούντιο Τριγγέτα 3. Με απολαύσεις που δε γίνεται να μην απολαύσεις… 

 

[bobas]

Γιατί επιστρατεύτηκε ο Σάββας

Ο Σάββας Θεοδωρίδης ήθελε να γυρίσει στον Ολυμπιακό καιρό τώρα. Πρώτον γιατί δεν ξέρει να ζει μακριά από τον Ολυμπιακό – δεν το αντέχει.

Δεύτερον γιατί πιστεύει πως η επιστροφή του θα τον βοηθήσει να εκδικηθεί εκείνους που δυο χρόνια πριν του έριξαν έναν λεκέ «στήνοντας» και δημοσιεύοντας μια τηλεφωνική συνομιλία του. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης φώναξε στις επάλξεις έναν ταλιμπάν.
Θηρίο
Ο Μαρινάκης αισθάνεται φέτος σαν θηρίο στο κλουβί. Άνθρωπος ηφαιστειώδης και πολύ ευθύς ο Μαρινάκης είχε καταφέρει πέρυσι με το καλημέρα να επιβάλει στο πρωτάθλημα ένα είδος έντασης και προσοχής που σκοπό είχε τον περιορισμό της ηγεμονίας του Νίκου Πατέρα, τις κινήσεις του οποίου ο Μαρινάκης παρακολουθούσε στα δυο χρόνια της προεδρίας του στον ΠΑΟ. Οι δηλώσεις του Μαρινάκη πέρυσι μετά το Αρης –Παναθηναϊκός (0-1) είχαν ως κύριο αποδέχτη τον Σοφοκλή Πιλάβιο και την ΚΕΔ: ο Μαρινάκης μιλώντας για «έγκλημα κατά της Ελλάδος» εννοούσε ότι όλη η Ελλάδα είδε και κατάλαβε τι έγινε στο «Βικελίδης». Εκείνες τις δηλώσεις ακολούθησαν ο καυγάς του με τον Αδαμίδη, η περατζάδα από τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ μετά το ΠΑΟ- Ολυμπιακός 2-1, η επιθετική του στάση στο συμβούλιο της ΕΠΟ όταν ζήτησε να ξηλωθεί η ΚΕΔ και να μπει ο Βασάρας και άλλα τέτοια μικρά, αλλά σημαντικά. Μόνο που άλλο πέρυσι κι άλλο φέτος.
Κλίμα
Φέτος ο Μαρινάκης βλέπει ότι το κλίμα έχει αλλάξει και καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για δικές του παρεμβάσεις. Δεν υπάρχει ο Πατέρας στο προσκήνιο, με ποιον να τα βάλουμε; Ο ίδιος έχει κάνει εκκλήσεις στους δημοσιογράφους «να προστατεύσουν το ποδόσφαιρο»: αν σήκωνε τους τόνους με δηλώσεις θα ήταν ανακόλουθος και θα έβγαζε μια εικόνα πανικού. Ο Μαρινάκης δεν φοβάται για τις διώξεις που του έγιναν το καλοκαίρι. Η σιωπή του (και η σιωπή και του Ολυμπιακού σχεδόν σε κάθε επίπεδο) είναι ένας τρόπος για να φανεί πως δεν υπάρχει τίποτα που να τον ανησυχεί: συνήθως στην Ελλάδα φωνάζει όποιος έχει κάτι να κρύψει – ας μην το ξεχνάμε. Μόνο που επειδή δεν είναι κουτός, το κλίμα που έχει δημιουργηθεί το αντιλαμβάνεται και ως εκ τούτου είχε δυο επιλογές: η πρώτη να αποφασίσει ότι ο Ολυμπιακός θα πληρώσει το τίμημα της κάθαρσης χάνοντας το πρωτάθλημα. Και η δεύτερη να παλέψει καταγγέλλοντας μεθοδεύσεις, κάνοντας τουλάχιστον λίγη φασαρία. Σε αυτό καλύτερος από τον Σάββα δεν υπάρχει.   
Δηλώσεις
Ο Σάββας έλειψε από τον Ολυμπιακό πέρυσι: κυρίως έλειψαν οι επιθετικές του δηλώσεις. Πέρυσι π.χ. εξαιτίας των όσων έγιναν στο ντέρμπι του Καραϊσκάκη (ντέρμπι ελάχιστα καθοριστικό, αφού η διαφορά των δυο ομάδων ήταν 7 πόντοι), πέρασε προς τα έξω η αίσθηση ότι ο Ολυμπιακός είχε τεράστια βοήθεια από τη διαιτησία: δεν είναι έτσι. Ο Ολυμπιακός πέρυσι έχασε από τον ΠΑΟ και τον ΠΑΟΚ με πέναλτι εκτός έδρας, είδε τον Σιδηρόπουλο να επιτρέπει στους οπαδούς της ΑΕΚ να πετάνε φωτοβολίδες στο ΟΑΚΑ χωρίς καν να διακόψει το ματς, δεν πήρε σφύριγμα σε καμία δύσκολη έδρα, δηλαδή ούτε στο «Βικελίδης», ούτε στο «Καυτανζόγλειο», ούτε στον Βόλο, ούτε στην Τρίπολη, ούτε στην Καβάλα, ούτε στο Περιστέρι. Επειδή μάλιστα δεν υπήρχαν παρά ελάχιστα σφυρίγματα που προκάλεσαν μια κάποια συζήτηση, ο πράσινος Τύπος μέχρι το Καραϊσκάκη δε μιλούσε για διαιτησία, αλλά για παραρτήματα: νομίζω το θυμόσαστε. Σφυρίγματα έπαιρνε πέρυσι ο ΠΑΟ – και μάλιστα περισσότερα από πρόπερσι! Στο «Βικελίδης», με την Καβάλα και τον Πανσερραϊκό στο ΟΑΚΑ, με τον Πανιώνιο και την Τρίπολη οι διαιτητές ήταν μαζί του προσεχτικοί: ας μην ξεχνάμε ότι ένα λάθος (ανθρώπινο, αφού η φάση ήταν δύσκολη, αλλά λάθος) του 'δωσε τη δεύτερη θέση στα play off: αναφέρομαι στο οφσάιντ γκολ του Σίλβα κόντρα στον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ. Ομως το ντέρμπι του Καραϊσκάκη και η έλλειψη φασαρίας εξαιτίας της απουσίας του Σάββα για όσα κυρίως πριν το Καραϊσκάκη είχαν προηγηθεί, πέρασαν τα πάντα σε δεύτερη μοίρα.
Γκρίνια
Ο Σάββας γυρνάει για να κάνει φασαρία για τους διαιτητές και τις διαιτησίες του ΠΑΟ ενεργοποιώντας ένα τρομακτικό όπλο του: την γκρίνια! Ο Σάββας ξέρει να γκρινιάζει όσο λίγοι. Είναι χείμαρρος, θυμάται πολλά για όλους, έχει τον τρόπο του να μπαίνει στα αποδυτήρια των διαιτητών χωρίς να είναι επιθετικός ή αγενής. Επειδή είναι και μεγάλος άνθρωπος προκαλεί μια φυσική συμπάθεια και άνθρωπος να του πει «περάστε έξω» δεν υπάρχει. Στην ιδέα ότι ο Σάββας θα σου μουρμουράει, μπορεί να μεταναστεύσεις: μιλάω εκ πείρας. Επίσης γουστάρει τις εντάσεις: αν ο ΠΑΟ τον «μαρκάρει» με τον Βασίλη Κωνσταντίνου θα ζήσουμε ιστορικές στιγμές.
Επιστροφή
Θα είναι αποτελεσματική η επιστροφή; Ο Μαρινάκης πρόσθεσε έναν πονοκέφαλο στις ήσυχες βραδιές των διαιτητών, όμως δε ξέρω αν αρκεί ο Σάββας για να θυμηθούν αυτοί ότι κάποτε αντιμετώπιζαν τον Ολυμπιακό ως μεγάλη ομάδα. Ο Σάββας βέβαια θα το παλέψει. Εχει όμως ένα κακό: μιλάει πολύ στα τηλέφωνα και η περσινή σεζόν έδειξε πόσο επικίνδυνο είναι αυτό. Κι αμφιβάλλω αν το χούι έχει τρόπο να το κοντρολάρει…     
Ανάγκη
Στο μεταξύ το «Εθνος της Κυριακής», με ένα πολύ ψαγμένο δικαστικό ρεπορτάζ, αποκαλύπτει ότι όλη η ιστορία των καλοκαιρινών διώξεων κινδυνεύει να οδηγηθεί σε φιάσκο εξαιτίας έλλειψης στοιχείων. Σύμφωνα με την εφημερίδα, που σημειωτέον στήριξε την προσπάθεια της εισαγγελίας το καλοκαίρι, τα ευρήματα του ΣΔΟΕ είναι ελάχιστα: το παραδέχτηκε, εμμέσως πλην σαφώς, και ο κ. Παπαχρήστου υπεύθυνος του ΣΔΟΕ τη Δευτέρα το βράδυ στη «Δίκη» του Θωμαΐδη, μιλώντας για «ανάγκη αποδείξεων». Στο ρεπορτάζ σημειώνεται ότι ο μόνος που έχει καταθέσει τους επιβαρυντικούς ισχυρισμούς του στον ανακριτή κ. Κασσίμη είναι ο Αλέξης Κούγιας, ο οποίος μάλιστα για κάποιους κατηγορούμενους δεν είναι πλέον κατηγορηματικός.
Οταν εκφράζουν αμφιβολίες για το δέσιμο των στοιχείων των υποθέσεων εφημερίδες που υποστήριξαν την εισαγγελία το καλοκαίρι, είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά. Είναι εντυπωσιακό ότι για την ώρα δεν έχει εμφανιστεί κανείς στον ανακριτή για να καταθέσει το παραμικρό σε βάρος όχι μόνο του Ψωμιάδη και του Μπέου, αλλά και του Τσακογιάννη και του Κακανούλια! Ο ανακριτής κ. Κασσίμης μιλάει με την Ιντερπόλ, συλλέγει στοιχεία για διεθνή κυκλώματα με πρωταγωνιστές Κινέζους, Ταϊλανδούς και Κροάτες, αλλά δεν κρύβει πως οι φάκελοι που του έδωσε το ΣΔΟΕ στοιχεία για τους κατηγορούμενους έχουν ελάχιστα: για την ακρίβεια υπάρχουν κάποιοι λογαριασμοί του Κακανούλια, κάποιες τραπεζικές κινήσεις του Τσακογιάννη, αλλά τίποτα επιβαρυντικό για τον Μπέο. Ο δε Ψωμιάδης, σύμφωνα με τον ερευνητή του ΣΔΟΕ κ. Βαλαβάνη, δεν έχει κάνει καμία τραπεζική πράξη από το 2004 κι έπειτα. Το πιο εντυπωσιακό; Και οι περίφημες συνομιλίες αποδεικνύονται άνθρακας, ενώ προβλήθηκαν ως θησαυρός: ο ανακριτής λέει ότι πάνω στη βιασύνη τους, οι άνθρωποι της ΕΥΠ και της ΕΛ.ΑΣ., δεν του τις κοινοποίησαν κάνοντας τις πρέπουσες εκθέσεις και ως εκ τούτου υπάρχει πρόβλημα να συμπεριληφθούν στη δικογραφία! 
Στο μεταξύ απορρίφτηκαν οι αιτήσεις αποφυλάκισης του Τσακογιάννη και του Κακανούλια, ενώ ο Μπέος κλείνει οσονούπω εξάμηνο. Πληρώνοντας, όπως όλα δείχνουν, πολύ ακριβά το τίμημα μιας έρευνας που σβήνει.
Ταπεινός δούλος
Ταπεινός δούλος του Βλάση Τσάκα και μυημένος πλέον στη νέα θρησκεία της εποχής μας, τον ορθόδοξο καθολικό «τσακισμό», μού δήλωσε ο Περικλής Ιακωβάκης. Με παρακάλεσε μάλιστα ότι τις νύχτες όχι μόνο προσεύχεται αλλά είναι έτοιμος να κάνει και σπονδές και θυσίες, αν απαιτείται, για να πάρει ο Τσάκας και το ΣΕΓΑΣ, αφού προηγουμένως σώσει με τον πρίγκιπα και τον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό. «Είναι τυχαίο» ρωτάει ο πρωταθλητής Ιακωβάκης «ότι ο Μπιτσαξής ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί λίγες μέρες πριν ο προφήτης δείξει τον λογαριασμό και ελάχιστες μέρες (σ.σ. μήνες; χρόνια;) πριν τον ερχομό του σωτήρα πρίγκιπα;». Οχι, φυσικά…

http://sday.gr/Articles/Antonis-Karpetopoulos/Γιατι-επιστρατευτηκε-ο-Σαββας.aspx

 

[bobas]

Σημερα εχουμε μερικα απ τα πιο φαιδρα συμπερασματα-πρωτοσελιδα των κωλοφυλλάδων. Οι γαβρικες λενε πως ξεγυμνωθηκε ο ΠΑΟ επειδη τοσο καιρο τον εσπρωχναν (!), οι χανουμικες κυνηγανε το πρωταθλημα επειδη με κανα 2 ματς παραπανω ειναι πρωτοι στη βαθμολογια (να μη μιλησω για το εσωτερικο τους μετωπο) και οι βαζελες βλεπουν κοντρα διαιτησια (τον Σαριεγκι πρεπει να τον βλεπουν ως διαιτητη μαλλον). Περαστικα σ ολους

 

[KRITIKOS1985]

Σημερα εχουμε μερικα απ τα πιο φαιδρα συμπερασματα-πρωτοσελιδα των κωλοφυλλάδων. Οι γαβρικες λενε πως ξεγυμνωθηκε ο ΠΑΟ επειδη τοσο καιρο τον εσπρωχναν (!), οι χανουμικες κυνηγανε το πρωταθλημα επειδη με κανα 2 ματς παραπανω ειναι πρωτοι στη βαθμολογια (να μη μιλησω για το εσωτερικο τους μετωπο) και οι βαζελες βλεπουν κοντρα διαιτησια (τον Σαριεγκι πρεπει να τον βλεπουν ως διαιτητη μαλλον). Περαστικα σ ολους

Τα είπες όλα φίλε,συμφωνώ απόλυτα...