Scandinavian sex trip...

[amadeus_gr]

2ο Μέρος:

Αφού το Ταξί μαδάει (μας πήρε 80 κορώνες από το ένα μαγαζί στο άλλο, για 5 λεπτά) το έκοψα με τα πόδια. Είχε ψιλο-ξημερώσει και πέρασα μια βόλτα από την πιάτσα που βρίσκεται πλησίον του Σιδηροδρομικού Σταθμού. Λοιπόν, γενικά η πορνεία απαγορεύεται & αν θέλεις να βρείς κάτι μόνο μέσω διαδικτύου μπορείς. Αλλιώς, στην πιάτσα, έχει κάτι μαυρούλες χρέπια και ζητάγανε και 700 κορώνες (100 €)για 1 ώρα!

Την δεύτερη μέρα, Σάββατο, όντως η πόλη έσφυζε από ζωή, οι δρόμοι γεμάτοι. Αν στο Άμστερνταμ έχει ποδηλατοδρόμους, στην Κοπενχάγη έχει λεωφορειοδρόμους! Μια όμορφη πόλη, αραιά χτισμένη με φαρδείς δρόμους. Πολλά μωρά το πρωί δεν κυκλοφορούσαν. Μάλλον είναι βραδινοί τύποι. Περπατήσαμε ως την Όπερα, Πάρκο του Τσόρτσιλ, την Γοργόνα (σιγά τα α.....α, μια μικρή κουτσουλιά στην μέση του πουθενά. Σιγά τον ντόρο. Όπου και να πάτε, ότι σουβενίρ πάτε να βρείτε, η Γοργόνα πρώτη μούρη. Δεν έχουν τίποτα άλλο? Εμείς τι να πούμε? Που όποια πέτρα να σηκώσεις, αρχαία θα βρείς, απαράμιλλης ομορφιάς και τέχνης! Να μην πούμε για Ιστορία-Τέχνες- Γράμματα! ΓΑΜΑΤΑ)

Αφού βγάλαμε τις φωτό και περπατήσαμε αρκετά, πήγαμε στο στέκι μας για φαγητό, ήπιαμε τον καφέ μας σε μια πλατεείτσα με το συντριβάνι της, χαζέψαμε λίγο κόσμο και πίσω για ξεκούραση, μιάς και η νύχτα θα ήταν μεγάλη.

Σήμερα ήμαστον πιο οργανωμένοι, είχαμε πάρει και τις πληροφορίες, τα είχαμε βάλει στο χάρτη & χωρίσει τις αποστάσεις. Περνάμε πρώτα από τον πεζόδρομο που έχει μερικά πάμπ να δούμε τι παίζει. Κάτι μικρά καυλάκια, μεθυσμένοι, άστεγοι, μαλακο-παρέες. Οπότε κινηθήκαμε στο κλάμπ που μας είχαν συστήσει: Little Vega. Ήταν ένα κλαμπάκι με 2 χώρους. Το μπάρ με μερικούς καναπέδες γύρο-γύρο και το dance room. Ίδια μουσική έπαιζε, απλά είχε χώρο για να χορέψεις. Εδώ οι ηλικίες παίζανε περισσότερο. Από 18 με 40. Πιο πολύ όμως μικροί που ήρθαν για χορό. Δεν είχε την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα του χτεσινού. Κατι μεγάλες ψιλο-κόβανε, αλλά δεν έλεγαν και τίποτα. Οπότε, μετά την πρώτη μπύρα και αφού οι θαμώνες δεν έλεγαν τίποτα, πήγαμε στην δοκιμασμένη λύση.

Το μαγαζί ήταν πήχτρα. Πανικός, χορός, ατμόσφαιρα ανεβασμένη, διάθεση καυτή. Δυστυχώς, δεν ήταν η νύχτα μας. Κάναμε κάποιες άστοχες προσπάθειες, αλλά άκαρπες. Κανένα πρόβλημα. Το ότι συμμετέχεις σε ένα ερωτικό γαϊτανάκι φτάνει. Ο κόσμος εδώ το διασκεδάζει. Χορεύει, φλερτάρει, πίνει όσο χρειάζεται ώστε να μην χαλάσει την μαγεία.

Όταν έκλεισε το μπαρ γυρίσαμε πίσω. Την άλλη μέρα φεύγαμε. Το πρωί κάναμε μια τελευταία βόλτα στην ταλαιπωρημένη από την χτεσινή κραιπάλη πόλη, ήπιαμε τον καφέ μας σε ένα ωραίο καφέ δίπλα στο καναλάκι, πήραμε τις τελευταίες Σκανδιναβικές αναπνοές μας και πίσω στην βάση.

Συμπεράσματα:

Οι Δανοί δεν είναι ιδιαίτερα ευγενικοί και υπομονετικοί. Δεν ζητάνε "συγνώμη" για να περάσουν ή αν σε σκουντίξουν.  Δεν θα πούν "ευχαριστώ" αν τους αφήσεις. Δεν θα σου χαριστούν αν περάσεις με κόκκινο. Θα σου κορνάρουν, θα σε βρίσουν, μπορεί και να κινηθούν επιθετικά εναντίον σου, ας είσαι και πεζός.
Οι Δανέζες, χειραφετημένες, κοιτάνε να περάσουν καλά. Δεν τις γνώρισα αρκετά, αλλά μου φάνηκαν ότι είναι αρκετά ελεύθερες να θέλουν να ζούν το τώρα. Γιαυτό και ψάχνονταν στα μπαρ.

Στα μπαρ- κλαμπ είναι υποχρεωτικό η γκαρνταρόμπα. Δεν μπορείς να φοράς το παλτό στο μαγαζί. Μόνο κανά σακάκι. Η τιμή παίζει ανάλογα το μαγαζί.

Είσοδο έχουν σχεδόν όλα τα μαγαζιά και ΔΕΝ περιλαμβάνει το πρώτο ποτό. Και εδώ η τιμή παίζει ανάλογα το μαγαζί. π.χ. την Παρασκευή το βράδυ λόγω νέκρας το Kellerdick είχε 30 κορώνες είσοδο και το Σάββατο 100 ! ! ! 

Από μπαράκια, λέει να πάτε:

Kellerdirk = Frederiksberg Alle
Little Vega = Enghavevej
Luuc Copenhagen = Norregade (περάσαμε απέξω και είδαμε φοβερά μουνιά. Αλλά τα βαλάντιά μας περιορισμένα)
Park Nightclub = Osterbrogade (Μακριά πέφτει. Δεν πήγαμε, μας το προτείνανε όμως.)
Norde = Jernbanegade (Ωραίος, ντελικάτος, μεγάλος κόσμος στην ουρά για να μπεί. Για λάτρεις των milf)

Αξίζει να πάτε 29-31 Μαΐου, όπου είναι το καρναβάλι τους και γίνεται παρέλαση με Βραζιλιάνικα και Σκανδιναβικά μωρά!
Επίσης να πάτε να δείτε την γέφυρα : Oresund, που συνδέει την Κοπενγαγη με την Μάλμε της Σουηδίας. Είναι η πιο μακριά γέφυρα με καλώδια και στην αρχή μοιάσει σαν να αναδύεται από την θάλασσα. Στα πρώτα χλμ δλδ είναι υπόγεια και μετά είναι υπέργεια. Από το αεροπλάνο φαίνεται μαγική, σαν από το πουθενά να αναδύεται μαι γέφυρα! Φανταστικό!

Για να δούμε τι ψάρια θα πιάσουμε στην Στοκχόλμη τώρα! ! !

Καλά ταξίδια, συναγωνιστές.     

 

[gio stob]

Μπραβο ρε μαγκες για τις περιγραφες!!! γραφετε πολυ ωραια...keep informing us!!!

 

[shamans9]

Φιλε  Amadeus  δεν  τρεχει  μια  που  δεν  βρηκες    γκομενακι.
Ηταν  λιγες  οι  μερες  οποτε  μεχρι  να  καταλαβεις  τι  γινεται  ειχε  φθασει  ο  καιρος  να  φυγεις.
Στοκχολμη  ισως  εχεις  καλυτερη  τυχη    αλλά  και  εκει  να  μην  βρεις  σημασια  εχει  να  απολαυσεις    το  ταξιδι

Συνεχιζω  την  αφηγηση  και  θα      πω  και  πιο  χυμα  ιστοριες

Φτανω  Κυριακη  μεσημερι  απο  Ουπσαλα  Στοκχολμη .Θελω  να  βρω  το  καινουργιο  χοστελ  και  για  να  παω  εκει        εχω  μαζι  μου  μονο  ενα  αριθμο  του  λεωφορειου  και  απο  που  πρεπει  να  το  παρω .
Τελικα  με  λιγο  ψαξιμο  και  ρωτωντας    βρισκω  απο  που  επρεπε  να  παρω  το  λεωφορειο. Φτανω  εξω    απο  το  χοστελ  και  κατεβαινω .
Το  χοστελ  αυτο  ειναι  ημιυπογειο  αλλά  οπως  αποδειχτηκε    αργοτερα    γαματο.
Μολις  μπαινω  μεσα  και  αρχιζω  να  κατεβαινω  τα  σκαλια  ακουω  να  μιλανε  Ελληνικα  και  βλεπω  οτι  ειναι  2 κοπελες.
Η  μια  ψιλομπαζο  και  η  αλλη  μετρια  προς  το  καληη .Καθομαι  και τις  ακουω  ενω  περιμενω  την  ρεσεψιονιστ.
Συνηθως  οταν  συναντω  Ελληνες  στο  εξωτερικο δεν  μιλαω  και  περιμενω  να  δω  λιγο  τον  τροπο  ομιλιας  και  συμπεριφορας  και  αν  κρινω  οτι  μου  κανουνε    τους  βαζω  στην  πραγματικοτητα  μου.
Ετσι  και  τωρα  τις  αφηνω  να  μιλανε  Ελληνικα  και  εγω  καθομαι  και  τις  ακουω.Απο  οτι  καταλαβα  λεγαν  λογια  του  αερα    οποτε  δεν  πηρα  καποιο  στοιχειο  απο  αυτες.
Παμπονηρο  ειδος  εχουν  εκπαιδευτει    στην  Ελλαδα  και  αυτες  οι  τεχνικες  ειναι  παιχνιδακι  για  αυτες.
Ετσι  ξαφνικα  μπαινω  στην  κουβεντα  και  τις  ρωταω.          Ειστε  απο  την  Ελλαδα?
Αυτες  ξαφνιασμενες  και  με  απορια
Μιλας  Ελληνικα?
Τωρα  εγω  ξαφνιασμενος  και  με  εκφραση  -  τι  μου  λετε  τωρα-
Ναι    ειμαι  απο  την  Αθήνα
Και  εμεις  νομισαμε  οτι  ησουνα  Σουηδος
(μηπως    αφομοιωθηκα  περισσοτερο  απο  οσο  επρεπε  ? )

Γνωριζομαστε    επειτα  ερχεται  η  ρεσεψιονιστ  και  μου  λεει  σε  ποιο  δωματιο  να  παω. Χαιρεταω  Ελενα  και  Νικη  μιας  που  ηταν  ετοιμες    για  βολτα .
Το  χοστελ  πολυ  καλο  και  ατμοσφαιρικο

http://www.hostelbookers.com/proper...&fromPropertyNameSearch=0&intpropertyid=19788

Στο  δωματιο  μου  εχει  10  κρεβατια  και  ειναι  μικτο.Καλη  φαση .
Μεσα  στο  δωματιο  συναντω  μια  βραζιλιανα  35αρα  για  πολυ  σκισιμο
αλλά  τα  ειχε  με  εναν  ευρωπαιο  μπουλη.Πιο  διπλα  καθοταν  στο  κρεβατι  του  ενας  Γερμανος    που  φαινοταν –και  φανηκε  αργοτερα -  πολυ  τρελαμμενος.
Εκεινη  την  ωρα  μπαινει  μεσα  και  η  Νικη  και  αλλη  μια  συμπτωση
  μενουν  και  αυτες  στο  ιδιο  δωματιο.
Μμμ  ενδιαφερον    θα  λεγα   
συμπτωση  ή  συγχρονικοτητα    ο  φιλαρακος  θα  γαμησει.

Τωρα  το  τι  παιχτηκε  με  Ελενα  και  Νικη  και  τον  Γερμανο  serial  killer  θα  το  γραψω  αργοτερα.
Προχωραω λιγο  μπροστα  την  ιστορια  και  φθανω  στην  τριτη  μερα  που  βρισκομουνα  στην  Στοκχολμη .

Ειναι  βραδυ  και  ειχα  αποφασισει  να  επισκεπτω  το  καζινο  τους        να  παιξω  και  να  δω  τι  ατμοσφαιρα  επικρατει.

Στην  εισοδο  δυο  φουσκωτοι  αλλά  δεν  τους  εκοβα  για  γυμνασμενους.Μπαινω  μεσα  βγαζω  καρτα    και  ενω  κατευθυνομαι  προς  την  αιθουσα  ενας  αλλος  φουσκωτος (πιο  μπαφρας  απο  τους  αλλους )  μου  λεει  με  αποτομο  υφος    να  βγαλω  το  μπουφαν  και  να  το  αφησω  στην  γκαρνταρομπα.Αργοτερα  ειδα  οτι  ολοι  τα  εβγαζαν.
Τρελαθηκα  με  το  υφος  του  καριολη
Α  ρε  τον  καριολη  εξω  επρεπε  να  μου  τα  κανει  αυτα        για  ποτε  θα  του    κατεβαζα  την  μουρη  ομορφα.
Μπορει  οχι  τοσο  γρηγορα  οπως  ο  παρακατω    αλλά  αν  ξερεις  που  και  ποσο  να  χτυπησεις  τα  κιλα  δεν  μετρανε

Μπαινω  τελικα    μεσα        με  την  αιθουσα  να  μην  ειναι  πολυ  μεγαλη  αλλά  να  ειναι  ωραια  και  επιβλητικη .Οι  παιχτες  ειναι  λιγοι.
Αλλο  ενα  σημαδι  οτι  βρισκομαι  σε  ευνοουμενη  κοινωνια.

Πηγαινω  στο  τραπεζι  του  μπλακ  τζακ  και  αρχιζω  να  παρατηρω .
Οι  γκρουπιερηδες  μιλανε  μονο  στα  Αγγλικα  και  οι  περισσοτεροι  παιχτες  ειναι  ασχετοι  με  την  βασικη  στρατηγικη  του  μπλακ  τζακ  . Προβατα  επι  σφαγη  αλλά  και  την  στρατηγικη  του  μπλακ  τζακ  να  ξερεις 
παλι  προβατο  παραμενεις  απλως  καθυστερεις  λιγο  την  σφαγη .

Μπαινω  και  εγω  στο  παιχνιδι 
αλλες  φορες  επαιζα  με  στατηγικη  και  αλλες  φορες  οτι  να  ναι  οπως  παιζαν  και  αυτοι.Με  αυτο  το  παλαβο  συστημα  αρχισε  να  κερδιζει  συνεχομενα  ολο το  τραπεζι  . Καποια  στιγμη  ομως  κολλαει  η  μηχανη  ανακατεματος  φυλλων    και  ερχονται  και  την  αντικαθιστουν  με  μια  αλλη. Απο  τοτε  αρχισε  η  καθετη  πτωση      και  η  χαρουμενη  ατμοσφαιρα  εγινε  σιγα  σιγα    η  γνωριμη    ατμοσφαιρα  που  επικρατει  στα  καζινο.
Οι  Σουηδοι  παντως  δεν  παιζουν  αρωστημενα    οπως  πολλοι  εδω
και  ακομα  και  οταν  εχαναν  τα  λιγα  χρηματα  που  επαιζαν
διατηρουσαν  το  χαμογελο  τους.

Φευγω  με  300  ευρω  μειον    και  με  περισυλλογη 
γιατι  επελεξα  να  χασω

στην  επιστροφη    για  το  χοστελ    βλεπω  να  ερχεται  προς  το  μερος  μου  ενα  πληθος  ανθρωπων  .Ειχαν  αντιθετη  κατευθυνση  απο  εμενα    και  ετσι  προσωπο  με  προσωπο 
βλέπω  την  γυναικα  της  ζωης  μου.

Οτι  και  να  πω  ειναι  λιγο .Δεν  ηταν  τοσο  η  ομορφια  της  που  ηταν  οντως  απιστευτη    αλλά  ηταν  το  βλεμμα  της  και  αυτο  που  εξεπεμπε  γενικως    που  με  ταραξαν  συθεμελα .Σε  ολη  τη  ζωη  μου  ζητημα  ειναι  να  εχω  νιωσει  μια  φορα  παρομοιο  συναισθημα.

Σε  κανα  μισαωρο  θα  πεταξω  την  συνεχεια

 

[shamans9]

Ερχεται  προς  το  μερος  μου  αλλά  μαζι  και  ολο  αυτο  το  πληθος  ανθρωπων  που  καπου  πηγαινουν.
Εχω  μονο  δυο  με  τρια  δευτερολεπτα    μεχρι  να  συναντηθουμε  αντικριστα.
Παρατηρω  το  βλεμμα  της  και  φαινεται  σαν  να  εχει  παθει  και  αυτη  αναλογη  πλακα. Πισω  της  μαζι  με  αλλους  ακολουθει    ενας  που  υποθετω  οτι  μπορει  να  ειναι ο  γκομενος  της.
Δεν  ξερω  τι  να  αποφασισω  και  με  μπερδευει  και  ο  αλλος.
Φθανει  διπλα  μου  και  τι  λεω  στα  Ελληνικα  την  εκφραση  αλλά  και  με  συναισθημα  ανειπωτου  θαυμασμου  -που  σαι  ρε –
Αυτη  σαστιζει  και  δεν  ξερει  πως  να  αντιδρασει.
Με  προσπερναει  ολο  το  πληθος  και  εγω  ακομα  ειμαι  υπο  την  επηρεια    της.
Σκεφτομαι  να  γυρισω  πισω  και  να  την  κυνηγησω  αλλά  τωρα  πια  ειχε  πεταξει  το  πουλακι.
Τα  βαζω  με  τον  ευατο  μου  που  σε  αυτα  τα  τρια  δευτερολεπτα  δεν  χειριστηκα  σωστα  την  κατασταση.
Επρεπε  να  την  σταματησω  και  να  της  εξεφραζα  τον  θαυμασμο  μου  και  αν  ακομα  ο  αλλος  ηταν  γκομενος  της  να  του  ελεγα  οτι  δεν  το  ηξερα  και  να  του  εδινα  τα  συνχαρητηρια  μου.
Λαθος  μεγαλο    αλλά  επανορθωσα  εν  μερει  σε  παρομοιο  σκηνικο    δυο  μερες  αργοτερα. Το  σκηνικο  που  παιχτηκε  θα  το  γραψω  στη  συνεχεια.

Το  μωρο  αυτο  ειχε  τα  παντα  αλλά  το  βλεμμα  που  ειχε  δεν  παιζοταν.
Δινω  πολλη  μεγαλη  σημασια  στο  βλεμμα  και  για να  την  ξεχασω  καπως    θα  πω  μια  διαφορετικη    ιστορια  αλλά  που  εχει  και  αυτη  σχεση  με  το  βλεμμα.

Πριν  δυο  χρονια  απο  σημερα    βρισκομουν  στο  Αμστερνταμ  και  συγκεκριμενα  στην  red  light  district  για  επιλογη  στοχου.

Oι  κοπελες  στις  βιτρινες  περιμεναν  πελατες  οποτε  δεν  χρειαζοταν  να  κανω  καμια  ιδιετερη  προσπαθεια  και  ετσι  επαιξα  διαφορετικα.
Τις  κοιταζα    δεκατα  του  δευτερολεπτου  στο  σωμα  και  μετα  κατευθειαν  μονο  στα  ματια.Ο  τροπος  που  παιζαν  με  τα  ματια  και  η  προσπαθεια  να  σε  τραβηξουν  μονο  με  τα  ματια  ηταν  εκπληκτικος.
Επειδη  δεν  χρειαζοταν  να  συγκαλυπτουν  οπως  οι  υπολοιπες  γυναικες    μιας  και  ηταν  η  δουλεια  τους 
το  βλεμμα  τους  ειχε  απιστευτη  δυναμη  μερικες  μαλιστα  η  ματιά  τους  ειχε  απεραντο  βαθος.Με  ενα  βλεμμα  ηταν  σαν  να  σου  λεγαν  χιλιες  σκεψεις.

Ειναι  εκπληκτικες  οι  γυναικες  οταν  αφηνονται    και  δειχνουν  ενα  μερος  της  δυναμης  τους.

Επομενη  διαπιστωση  οι  περισσοτερες  αν  οχι  ολες  ηταν  μαγισσες.
Ειχα  πεσει  σε  φωλια    μαγισσων.
Την  ειχα  γαμησει    και  μονο  με  εκλυση  σπερματος    υπηρχε  πιθανοτητα  να  σωθω.

Ετσι  συνεχιζω  να  παρατηρω  ολες  τις  βιτρινες  και  να  παιζω  το  νεο  παιχνιδι  της  στιγμης  –η  πιο  μαγισσα    κερδιζει -.
Μετα  απο  ωρα    και  αφου  ειχα  δει  τις  περισσοτερες          βγαινω  λιγο  εξω  απο  την  περιοχη  για  ανακατανομη  δεδομενων.
Ειχα  αφεθει  στην  μαγεια  τους  και  ημουνα  και  εγω  περιεργος  να  δω  ποια  θα    επικρατησει.Ειχα  στο  περιπου  μια  τελικη  τετραδα    οποτε    χρειαζομουνα  να  κανω  αλλο  ενα  γυρο  απο  ολες      για  να  εχουμε  νικητη.
Στην  δευτερη  γυρα    ξανα  το  ιδιο  και  παλι  μονο  στα  ματια.Τωρα  το  βλεμμα  τους  αλλαζε  και  πολλες  νομιζαν  οτι  με  ειχαν  τσιμπησει  και  μολις  τις  κοιταζα  για  λιγο  και  επειτα  εφευγα 
αυτες    δυσανασχετουσαν    και  χτυπαγαν  με  την  βερα  τους  το  τζαμι  της  βιτρινας    ωστε    να  επιστρεψω.

Αφου  τις  βλεπω  παλι  ολες        βγαινω  παλι  εξω  απο  την  περιοχη    σκεφτομαι  ελαχιστα    και  με  συνοπτικες  διαδικασιες    παω  καρφωτος 
στην    Τσεχα    μαγισσα  Βερονικα    που  ηξερε  και  λιγα  Ελληνικα
και    την  φορτισα .

Ενα  αλλο  που  παρατηρησα  ειναι  οτι  μπροστα  απο  τις  βιτρινες  περνουσαν  και  πολλες  γυναικες  τουριστριες    και  κοιτουσαν  και  αυτες  πως  συμπεριφερονται  οι  κοπελλες  μεσα  στις  βιτρινες  και  προσπαθουσαν  να  αντιγραψουν  στο  μυαλο  τους    τις  κινησεις  τους  την  στρατηγικη  τους  αλλά  κυριως  το  βλεμμα  τους
ετσι  ωστε  να  τα  ενταξουν  ολα  αυτα  στο  οπλοστασιο  τους.

Eπανερχομαι    Στοκχολμη

Μετα  το  λαθος  που  ειχα  κανει  μετα  το  καζινο  και  εχασα    την  γυναικα  της  ζωης  μου  το  μυαλο  μου      πηγαινε  συνεχεια  σε  αυτην.
Μετα  απο  δυο  μερες    εκανα  βολτες  στα  εμπορικα  μαγαζια    και  εμπαινα  μεσα  στα  περισσοτερα  .
Στο  δευτερο  οροφο  ενος  μαγαζιου  βλεπω  μια  απιστευτη  ξανθια    που  ειχε  και  αυτη  κατι  το  απεριγραπτο. Αυτο  που  εξεπεμπε    σε  καθηλωνε.
Το  συναισθημα  που  ενιωσα  ηταν  περιπου  το  ιδιο  με  την  πρωτη  ή  μαλλον  το  πλησιαζε    γιατι  αυτο  που  ενιωσα  με  την  πρωτη  - ασε  καλυτερα  να  μην  το  θυμαμαι –
Την  βλεπω  να  κοιταζει  με  χαρη  κατι  ρουχα. Δυο  μετρα    διπλα  της  ειναι  ενας  που  μοιαζει  με  πουστακος .Βλεπω  οτι  μιλανε  μεταξυ  τους
Προσπαθω  να  καταλαβω  αν  ειναι  γκομενος  της  ή  ειναι  δυο  φιλες  που  βγηκαν  για  ψωνια
Μετα  το  παθημα  μου  λεω  να  κοψω  τις  πολλες  σκεψεις  και  παω  καρφωτος  στον  πουστακο.
Του  λεω    συγνωμη  να  σε  ρωτησω  κατι
μου  απανταει  ναι  με  χαμογελο
εκεινη  την  ωρα  το  μωρο  σαν  κατι  να  καταλαβε  και  ερχοταν  προς  το  μερος  μας
του  λεω  (δειχνοντας  την )  η  κοπελλα  ειναι  το  κοριτσι  σου?
Ναι    μου  απανταει  με  χαμογελο
Το    κερατο  μου μεσα    σκεφτομαι    και  προσπαθω  να  μαζεψω  την  μουρη  μου
Το  μωρο  ή  ακουσε  ή  καταλαβε    για  που  το  πηγαινα
Του  λεω  με  μισο  χαμογελο    οτι  ειναι  πολυ  τυχερος
Τοτε    χαμογελαει  αυτος  αλλά  το  μωρο  σαν  να  τρελαθηκε  απο  την  χαρα  της    μου  λεει  ευχαριστω    και  μονο  που  δεν  με  αγκαλιασε.
Τους  χαιρεταω  και  φευγω  μπερδεμενος  απο  συναισθηματα  αλλά  χαρουμενος. Θεα
Αλλη  μια  κρυμμενη  θεα  αναμεσα  σε  Σουηδεζες

Συνεχιζω  την  ιστορια  καποια  αλλη  στιγμη

 

[salieri]

Τελικα φιλε ειναι παγκοσμιο φαινομενο οι καλες να ειναι παντα καπαρωμενες!!!

ps πολυ ωραια τα ποστ σου..

 

[shamans9]

Να  σαι  καλα  φιλε

 

[foyador]

Μας έκοψες στο καλύτερο ρε φίλε.Περιμένουμε τη συνέχεια.

Εχει ψωμί η υπόθεση σου.

 

[shamans9]

Φιλε  μαλλον  ξερεις  να  διαβαζεις  την  φαση

Αν  και  ο  τιτλος  ειναι  scandinavian  sex  trip    θα  αφηγηθω  παλι  ιστοριες  που 
μου  συνεβησαν    για  το  λογο  οτι    για να  γινει  το  ταξιδι      σεξ  τριπ    πρεπει  πρωτα  να  κινηθεις.Ετσι  και  εγω    γραφω  θεωρητικα  και  ασχετες  ιστοριες    που  ομως  ο  βασικος  λογος    ειναι  να  ενθαρυνω    πολλους  να  κινηθουν  , να  μην  μενουν  καθηλωμενοι    και  βρισκουν  συνεχεια  δικαιολογιες    ωστε  να  μην  βγαινουν  απο  την  φυλακη  τους  .

Μην  σκεπτεσθαι    πιθανα  προβληματα  που  μπορει  να  προκυψουν  . Οτι  στραβο  και  να  σας  συνβει    αν  καθησετε    αργοτερα  λιγο  και  σκεφτειται  , θα  δειτε  οτι  θα  σας  ερθει  και η  λυση.
Δεν  χρειαζετε  να  εχετε  εμπειρεια    απο  πριν.Η  εμπειρεια  τις  περισσοτερες  φορες  κοβει    την  δημιουργικοτητα  και  την  φαντασια.
Καθε  στιγμη  ειναι  διαφορετικη  και  οτι  λειτουργησε  στο  παρελθον  δεν  σημαινει  οτι  θα  λειτουργει  παντα.Ετσι  να  τροποποιηται  τα  παντα.
Να  λειτουργειτε  και  προγραμματισμενα  αλλά  και  χαοτικα.
Ο  προγραμματισμος  ειναι  καλος  αλλά  κολλαει  το  μυαλο
Αν  λειτουργεις    χαοτικα  μπορει  να  σε  περασουν  για  τρελο  αλλά  το  μυαλο  λειτουργει  καλυτερα    και  προσπαθει  να  προσαρμοστει  γρηγορα  στα  συνεχως    καινουργια  δεδομενα.
Σε  περιπτωση  ομως  που  κινδυνευει  η  ζωη  σας    να  δρασετε  οπως  ενας  μαχητης
Η  πρωτη  σκεψη  που  θα  ερθει  στο  μυαλο  σας  ειναι  και  η  σωστη  σκεψη


Προειδοποιηση
Οι ιστοριες  που  θα  ακολουθησουν    δεν  εχουν  και  τοσο  σχεση  με  σεξ  τριπ  αλλά  χρειαζονται  για  να  κολλησει  η  ιστορια.Οποιος  δεν  θελει  ας μην  τις  διαβασει. Οταν  θα  φθασω  στην  Πια  θα  πεσει  συρμα

Συνεχιζω  την  αφηγηση    αλλά  τωρα  θα  παω    λιγο  πιο  πισω  την  ιστορια

Οταν  φθανω  Κοπεγχαγη  και  βγαινω  απο  τον  σταθμο  των  τρενων  με  την  βαλιτσα  μου        με  το  που  κανω  μερικα  βηματα  βλεπω  μια  παρεα  εφηβων Δανων    και  μια  κοπελιτσα  με  κοιταζει  εντονα  μεσα  στα  ματια.

Ωπα  λεω  ενδιαφερον        δεν  προλαβα  να  πατησω  τα  Αγια  χωματα   
και  αρχισαν  να  πεφτουν  τηλεφωνα  απο  τους  Ανωθεν

Προσπερναω    την  παρεα  και  παω  να  βρω  που  ειναι  το  χοστελακι.
Δεν  παω  αλλα  10    μετρα    και  βλεπω    μια  αλλη  ωραια  25αρα    που  με  κοιταζει  και  αυτη  μεσα  στα  ματια  με  χαμογελο.

Ωχ  τι  γινεται  εδω  περα    σκεφτομαι  εκστασιασμενος

Δεν  της  λεω  κατι    και  με  προσπερναει.

Λαθος  μου  βεβαια    που  δεν  της  ειπα  κατι    αλλά  μου  περασε  απο  το  μυαλο  η  σκεψη    - ακομα  δεν  ηρθα    κατσε  να  δω  τι  παιζει  και  με  τις  αλλες - .
Αυτο  συνβαινει  οταν  εχεις  πολλες  μερες  μπροστα  σου  και  λειτουργεις    αλλιως  .Το  σωστο  ειναι  να  λειτουργεις    σαν  να  ειναι  να  φυγεις    μεθαυριο  .
Αν  αισθανεσαι  οτι  φευγεις  σε  δυο  μερες  δρας  διαφορετικα
Ετσι  εισαι  και  χαλαρος  και  βρισκεσαι  και  σε  μια  κατασταση  εκτακτου  αναγκης.

Κοπεγχαγη  εμεινα  4  μερες   
Την  τριτη  ημερα  το  μεσημερακι    παω  Κριστιανια
(εγραψα  λιγα  στην  αρχη)

Η  Κριστιανια    ολο  καθε  χρονο  λενε  οτι  θα  την  κλεισουν  αλλά  ακομα  επιζει.Οσοι  θελουν  να  πιουν  κανενα  μπαφο  χωρις  αγχος  και  να  δουν  μια  διαφορετικη  κοινωνια    ας  το  επισπευσουν      γιατι  μετα  απο  χρονια    μπορει  να  ειναι  μια  ιστορικη  αναφορα  του  παρελθοντος

Με  το  που  μπαινω  μεσα  στην  Κριστιανια  μου  φανηκε    ενδιαφερον  η  διαταξη  του  χωρου    και  των  κτισματων  καθως    και  η  ατμοσφαιρα  που  επικρατουσε    αλλά  παρολα  αυτα  δεν  με  συγκλονισε  και  αισθανομουνα  σαν  κατι  να  ελειπε.
Ειχα    ενα    χρονο  να  πιω  κανενα  μπαφο    και  εκανα  ενα      διαλειμμα.
Παιρνω  τηλεφωνο  ενα  φιλο  μου    και  του  λεω    που  βρισκομαι    και  οτι  εδω  πινουν  αβερτα    αλλά  οτι  και  εγω  βρισκομαι  σε  διαλειμμα.Αυτος  μου  λεει    οτι  εγω  αν  βρισκομουν  εκει    σιγουρα  θα  επινα.

Το  ξανασκεφτομαι    και  λεω    δεν  γαμιεται    θα  κανω  ενα    διαλειμμα    στο  διαλειμμα.

Παω  σε  κατι  μαλακισμενα  Δανους  που  το  παιζανε  και  μουτρα.Αυτοι  αν  ηταν  στην  Ελλαδα    θα  ειχαν  φαει    πολλη  φαπα.
Επειδη  δεν  καπνιζω    και  βαριομουν  να  στριβω    περνω  ενα  ετοιμο  τριφυλλο με  σοκολατα  .Παιρνω  και  ενα  μπουκαλι  νερο    γιατι  ως  γνωστον  μπαφος  και  αλκοολ  δεν  ειναι  καλο  να  συνδυαζονται

Παω  σε  ενα  καλο  σημειο  την  αραζω    και  το  αναβω.
Δεν    προλαβα    να  κανω  ουτε το  μισο      και  λεω    ωχ    τι  εγινε.
Η  ποιοτητα  του  ηταν  θεικη  .Πολυ  πολυ  καλυτερη    απο  οτι  βρισκεις    στο  Αμστερνταμ.Σου  εβγαζε  απιστευτα  γαματα  συναισθηματα.
Το  ιδιο  το  μερος  που  πριν  το  εβλεπα  οχι  και  τοσο  εντυπωσιασμενος      τωρα    απεκτησε  μαγεια

Ποιος  τραβηξε    τις  κουρτινες.

Αρχισα  να  περιφερομαι  σε  διαφορα  σημεια  του  χωρου  και  οπου  μου  αρεσε  καποιο  σημειο  καθομουν  και  το  απολαμβανα.  Ο  κοσμος    περνουσε    απο  μπροστα  μου  και  ηταν  σαν  να  βρισκομουνα  σε  ονειρο.

Ενα  ονειρο  μεσα  στο  ονειρο

Στην  αρχη  ειχε  ακομα  ζεστη  οποτε  βρηκα  μια  σκια  κατω  απο  ενα  δεντρο  επειτα    πηγα  πιο  περα  σε  μια  συναυλια  χεβι  μεταλ  με  κατι  τυπους  που    τραγουδουσαν  πολλα  τραγουδια    σχετικα  με  -Απελευθερωστε  το  Θιβετ-    .
Ειχαν  μαζι  τους  και  μια  αποστολη  απο  Θιβετιανους    που  τους  φαινοταν  περιεργο  το  σκηνικο  αλλά  συμετειχαν  και  μπορει  να  το  απολαμβανανε.
Οι  Θιβετιανοι    να  εχουν  μεγαλωσει  με  αλλους  ηχους    και  ξαφνικα  να  βρισκονται  να  παρακολουθουν  συναυλια  χεβι  μεταλ.
Τι  κανουν  και  αυτοι  για  να  κανουν  γνωστο  το  προβλημα    της  χωρας  τους.
Παντως  η  συναυλια    εδινε.

Αργοτερα  που  αρχισε  να  κανει  λιγο  κρυο  βρηκα  ενα    μερος  που  βαραγε  ο  ηλιος  και  την  αραξα  .Η  κατασταση  μου  σε  αλλα  επιπεδα.
Επειτα  σε  αλλο  μερος  με  ηλιο , μετα  απο  αρκετη  ωρα    αρχισε  να  κανει  κρυο  ,λεω  να  παω  να  μπω  σε  κανενα  μπαρ    να  κοβει  το  κρυο.

Φθανω  σε  ενα  μπαρ    που  εξω  ειχε  πολλα  τραπεζια    γεματο  απο  Δανους.
Καθομαι  και  εγω  για  λιγο  εξω  απο  το  μπαρ    και  επινα  το  νερο  μου.
Ενω  την  ειχα  αραξει  για  τα  καλα ,  ερχεται  διπλα  μου  ενας  55αρης  τελειως  λιωμα  απο  ποτα.Αρχισε  να  μου  μιλαει  αλλά  ουτε  καταλαβαινα  τι  ελεγε  ουτε  απο  που  ητανε.Τον  κοιταζω  για  λιγο  και  επειτα  τον  σβηνω  τελειως  απο  την  πραγματικοτητα  μου.  Μιλαγε  μιλαγε  αλλά  εγω  ηδη  ημουν  αλλου  .Μετα  απο  ωρα  βαρεθηκε  και  φευγει  απο  εμενα    και  παει    σε  ενα  αλλο  τραπεζι  με  Δανους  και  καθεται  μαζι  τους.Αυτοι  ειχαν  μια  εκφραση    προσωπου    σαν  να  λεγαν  - τη    γαμησαμε    ,  μια  χαρα    δεν  ειμασταν- 

Παντως  απο  οτι  παρατηρησα  οι  Δανοι  κανανε  τον  ενα  μπαφο  μετα  τον  αλλο  .Παρολο  τις  μεγαλες  ποσοτητες  που  πινανε    εβλεπα  οτι  δεν  τους  επιανε.Αν  ολο  αυτο  το  επιναν Ελληνες  θα  ειχαν  γονατισει.Δεν  ειναι  οτι  το  ειχαν  συνηθισει    αλλά  γνωμη  μου  αν  εισαι  ξενερωτος  γενικως      ο  μπαφος  δεν  σε  πιανει  .

Ειχε  αρχισει  να βραδιαζει  και  κανει  αρκετο  κρυο  οποτε  μπαινω  μεσα  στο  μπαρ  που  ομως  η  κεντρικη  πορτα  ηταν  μονιμως  ανοιχτη .
Οπως  μπαινω  μεσα  στο  μπαρ  ειχα  μαζι  μου  το  μπουκαλι  με  το  νερο  και  επειδη  σκεφτομαι  οτι  εδω  πρεπει  να  παραγγειλω  και  να  μην  εχω  το  μπουκαλι  πανω  μου  κανω  την  απερισκεπτη  κινηση    και  αφηνω  το  σχεδον  αδειο  μπουκαλι    σε  ενα  τραπεζι    με  Αγγλους.Επειτα  καθομαι    στο  μπαρ  στην  πιο  ακριανη  θεση  ετσι  ωστε  να  ελενχω  και  τον  χωρο  και  επειδη  δεν  ειχα  ορεξη  για  κουβεντα  , απλα  ηθελα  να  ταξιδευει  το  μυαλο.
Παιρνω  μια  μπυρα  απο  εναν    περιεργο  που  ηταν  μονιμως  στα  νευρα .
Ξαφνικα  ερχεται  ενας  Αγγλος    που  αν  και  δεν ηταν  τοσο  μεγαλος    εμοιαζε  ολοιδιος  με  τον  παππου    τον  καραφλα  που  επαιζε    στον  Μπεννυ  Χιλ .
Μου  δινει  το  μπουκαλι  με  το  νερο  και  μου  λεει  σχετικα  αγριεμενος  -Αυτο  ειναι  δικο  σου-  Το  παιρνω  με  ενα  οκ  σορρυ .

Εκτος  απο  αυτον  τον  περιεργο  μπαρμαν  που  δεν  ηταν  κατι  το  ιδιετερο  διπλα  του  ενφανιστηκε  και  ενα  απαιχτο  μωρο  που  ηταν  ο  ορισμος  της  καβλας.

Η  συνεχεια  ειναι  ετοιμη  και  εχει  ενδιαφερον .Ερχεται  σε  καμια  ωρα

 

[shamans9]

Εικοσι  χρονων  το  πολυ  με  μαυρο  μαλλι    και  να  αναβλυζει  καβλα.
Ερχεται  προς  το  μερος  μου  αλλά  οπως  ημουνα  σε  κεινο  το  σημειο  δεν  ηταν  το  καταλληλο  για  ομιλια    και  επρεπε  να  τεντωθει.Μου  λεει  κατι  στα  Δανεζικα    της  απανταω  στα  Αγγλικα    αλλά  αυτη  δεν  ακουει  και  συνεχιζει  να  μου  μιλαει  στα  Δανεζικα. Ετσι  και  εγω  (λογω  της  μικρης  αποστασης  που  μας  χωριζει  και  της  μουσικης ) δεν  της  λεω  τιποτα  και  καθομαι  και  την  θαυμαζω .Μετα  απο  λιγο  (απο  αποσταση ) μου  κανει  κατι  αστειες  γκριματσες.
Ωω  σαν  να  φτιαχνει  αρκετα  το  προγραμμα.
Ο  αλλος  ο  περιεργος  ο  μπαρμαν    συνεχιζει  να  ειναι  μεσα  στα  νευρα  και    οτι  κινηση  κανει  ,την  κανει  με  θορυβο.
Ενα  ζευγαρι  Δανων  που  βρισκεται    διπλα  μου  εχουν  απορησει  και  αυτοι .
Ενω  σκεφτομαι  να  παρω  δευτερη  μπυρα  και  να  τραβηξω  καπως  την  καρεκλα  μου  να  πλευρισω  το  γκομενακι      και  βεβαια    να  παραγειλω  απο  αυτην.Τοτε  βλεπω  το  αστερι  να  φιλαει  στο  στομα  τον  κροταλια.

Παραδοξως    το  πηρα  ψυχραιμα  .Λογικο  ειναι  αφου  δουλευουν  μαζι
Αυτη  και  αν  ηταν  κλασικη  περιπτωση    της  μουνας  που  ειναι  μαζι  με  εναν  (ας  βαλει  ο  καθενας  οτι  θελει ).

Παντως  οι  περισσοτεροι  απο  τους  Δανους  που  εβλεπα  ειχαν  ενα  χερακι  λεπτο  και  γενικως  φαινοντουσαν  να  μην  εχουν  νευρο  και  ορμη  μεσα  τους.

Ενω  συμβαιναν  αυτα    κοιταζω  εξω  απο  την  ανοιχτη  πορτα  και  βλεπω  να  εχουν  βγει  οι  τρεις  Αγγλοι ( 40-55)και  να  καθονται  σε  ενα  ψηλο  τραπεζακι.
Παρατηρω  οτι  με  κοβουν    και  δεν  ξερω  πως  το  πηραν  που  τους  αφησα  το  αδειο  μπουκαλι  με  το  νερο.Παντως  κοιταζουν  επιθετικα  και  οι  τρεις  προς  το  μερος  μου
Οπως  ειναι  και  οι  τρεις  στην  σειρα    τους  βλεπω  και  μπαινω  αμεσως  σε  αλλη  συναισθηματικη  κατασταση.
Κοιταζω  μονο  τον  μεσαιο  μεσα  στα  ματια  (που  φαινεται  σαν  αρχηγος  τους ) αλλά  σαν  να  απευθυνομαι  προς  ολους.
Ο  τροπος  που  τον  κοιταξα  ηταν    με  την  σκεψη    στο  μυαλο  μου
-για  καντε  κανενα  αστειο –
Βεβαια  το  πιστευα  και  ημουν  ετοιμος  για  μαχη.

Φυσικα  εκατσαν  στις  θεσεις  τους.
Αργοτερα  συνεχισαν  να  πινουν  μπαφους  και  μπυρες.Μετα  που  ειχαν  μεθυσει  πιο  πολυ  ,ο  κοντος  ο  παππους    στον  Μπεννυ  Χιλ      εκανε  κατι  παλαβα  με  το  κεφαλι  και  αρχισε  να  χορευει  περιεργα.Τελικα  ειχαν  γελιο  οι  τυποι.
Ανετα  θα  επινα  μια  μπυρα  μαζι  τους

Επανερχομαι  στον  ορισμο  της  καβλας

Αν  και  ειδα    το  μωρο  με  τον  κροταλια  δεν  αποθαρυνθηκα.
Φωναζω  το  μωρο  για να  παραγγειλω  , τωρα  παλι  μου  μιλαει  για  ωρα  με  χαρη  στα  Δανεζικα        εγω  ξανα  στα  Αγγλικα    και  προσπαθω  παλι  να  της  πω  οτι  δεν  ειμαι  Δανος    αλλά  παλι  αυτη  δεν  ακουει  και  συνεχιζει  να  μιλαει.Ετσι  τα  παραταω  και  ξανακαθομαι  και  την  θαυμαζω
Ενω  η  θεση  που  καθομαι  ειναι  γαματη  και  βλεπω  τα  παντα    ,στην  συνγκεκριμενη  περιπτωση    δεν  με  βοηθαει  .Η  αληθεια  ειναι  οταν  μπηκα  στο  μπαρ    καπου  ειχε  παει  το  μωρο  ή  τοτε  επιασε  δουλεια  και  δεν  το  εντοπισα  αμεσως  ,ετσι  η  γαματη  θεση    αποδειχτηκε  μπελας. Δεν  συνενοουμαστε    και  τελικα  της  δειχνω  την  μπυρα  ωστε  να  μου  φερει  μια  αλλη.
Τελοσπαντων    παρολο  το  μπερδεμα  συνεχιζει  να  σταζει  καβλα.
Επειτα  απο  λιγο  παλι  με  κοιταζει  με  ενα  περιεργο  χαμογελο.

Ο  ορισμος  της  καβλας  ξερει  και  να  αφοπλιζει.

Λιγο  πιο  μετα  παει  πισω  απο  τον  δικο  της  και  κανει  την  εξης  απροβλεπτη  και  χαότηκα  κινηση    σε  ενα  μπαρ  γεματο  κοσμο
Οπως  καθοταν  αυτος  αμεριμνος  και  ελαφρα  σκυμενος  ακουμπωντας  στο  μπαρ  παει  απο  πισω  του  και  με  δυναμη  και  μισος  αρχισε  και  του  τον  καρφωνε  και  κοιταζε  εμενα  να  δει  τις  αντιδρασεις  μου.
Εκανα  ενα  νευμα  με  το  κεφαλι  μου    με  θαυμασμο
Μωρε  μπραβο

Αξιαγαπητο  μωρο
Ετσι  θελει  να  της  τον  καρφωνουν


Δεν  ειχα  παρει    πολλα  λεφτα  μαζι  μου,οποτε  φευγω  κατα  της  δεκα .Ηδη  ειχα  κλεισει  ενα  επταωρο    στην  Κριστιανια. Λεωφορειο  κατι  να  φαω    και  χοστελακι  .
Η  επιδραση  της  Κριστιανιας  σε  σωμα  και  πνευμα  καλα  κρατει
Ολοι  στο δωματιο  του  χοστελ        ηδη  κοιμοντουσαν  λογω    οτι  ηταν  καθημερινη    και  ο  καθενας  για  τους  δικους  του  λογους. Οποτε  με  αθορυβες  κινησεις  μπανιο  και  υπνο.

Την  επομενη    μερα  στην  Κριστιανια  οπου  συνεβησαν  πολλες  φασεις    θα  τις  γραψω  αργοτερα.

Επιστροφη  στην  Στοκχολμη

Ειχα  ριξει  ατελειωτο  περπατημα    ολες  τις  προηγουμενες  μερες.
Οταν  πρωτοξεκινησα  πηρα  τις  τσεχικες  αερογραμμες  και  φθανω στο  αεροδρομιο  το  πρωι.
Το  αεροπλανο  για  Κοπεγχαγη    εφευγε  το  απογευμα. Παιρνω  λεωφορειο  επειτα  μετρο  και  φθανω  Πραγα. Γυριζω  ολη  την  πολη  με τα  ποδια .Επειτα  δεν  εβρισκα  που  ηταν  η  σταση  του  μετρο  και  στο  τσακ  προλαβαινω  το  αεροπλανο.Επειτα  Κοπεγχαγη  ατελειωτα  χιλιομετρα  επειτα  Ουπσαλλα  .Τουλαχιστον  8-10 + ωρες  την μερα καθαρο  περπατημα.Να  φροντιζετε  οσοι  περπατατε  πολυ  να  αγορασετε  ενα  ταλκ  απο  το  φαρμακειο  για  τα  ποδια  να  μην  ιδρωνουν.
Την  δευτερη  ή  τριτη  μερα  που  βρισκομουνα  Στοκχολμη    αρχισαν  τα  ποδια  να  κλαταρουν.Παρολο  που  συνεχιζω  να  γυμναζομαι ,  τα  ποδια  μου  τα  ειχαν  παιξει..
Το  ειχα  αισθανθει  και  πιο  πριν    αλλά  οσο  πηγαινε  χειροτερευε  η  κατασταση.
Αλλά    δεν  το  εβαζα  κατω ,  προχωρουσα    200  μετρα    επειτα  καθομουνα  σε  ενα  παγκακι,ξεκουραζομουνα    κανενα  τεταρτο    ξανα  200  μετρα.
Την  επομενη  μερα  προχωρουσα    50  μετρα  και  δεν  μπορουσα  παραπανω  ξανα  ξεκουραση    ξανα  50  μετρα. Επειτα  μετα  απο  λιγο    δεν  εβγαζα  ουτε  10  μετρα.
Λεω  μαλιστα  και  τωρα  τι  κανουμε.Πως  θα  συνεχισω  το  ταξιδι μου?

Λεω  δεν  γαμιεται  10- 10  μετρα .Θα  κανω  10  μετρα  και  θα  ξεκουραζομαι
Δεν  τα  παραταω.
Ετσι  συνεχισα  να  περπαταω  αυτα  τα  10  μετρα  και  ξεκουραζομουνα.

Την  επομενη  μερα  χωρις  να  ξεκουραστω  περισσοτερο  συνεβει  το  εξης  παραδοξο.

Σιγα  σιγα  αρχισε  να  μου  φευγει  η  κουραση .Την  επομενη  μερα  εβγαζα  100  μετρα  ανετα  .Την  επομενη  μερα    ανετα  500  μετρα.
Την  επομενη  μερα  ενιωθα    οτι  ημουν  τελειως  ξεκουραστος    και  ηταν    σαν  να  μην  ειχα  κανει  ποτε  αυτα  τα  χιλιομετρα,
σαν    καποιος  να  τα  εσβησε.
Επειτα  απο  μια  βδομαδα  βρεθηκα  στο  Οσλο  και  παω  προς  την  σταση  να  προλαβω  το  προτελευταιο  λεωφορειο.Εκεινη  την  ωρα  περναει  και  το  χανω  για  λιγο.Βλεπω    οτι  το  πιανει    το  φαναρι.Λεω  θα  το  προλαβω    στην  επομενη  σταση .Αρχιζω  και  ριχνω    ενα  τρελο  κατοσταρι  στους  δρομους  του Οσλου.Τελικα    το  κοντευω    και  βλεπω  οτι  το  προλαβαινω  γιατι  περιμενει  κοσμος  στην  σταση.Ομως  ξαφνικα    φρεναρω    και  το  αφηνω  να  φυγει.
Δεν  αξιζει  ενας  Ελληνας  να  μπαινει  στο  λεωφορειο  με  την  γλωσσα  εξω.
Τελικα  οπως  αποδειχτηκε    καλα  εκανα  και  το  αφησα  να  φυγει,  γιατι  οσο  περιμενα  να  ερθει  το  τελευταιο,  συνεβηκε  τρελο  σκηνικο    με  μωρο  που  θα  το  γραψω  αργοτερα.

Ετσι  και  σεις  μην  τα  παρατατε  πουθενα . Στην  δικη  μου  την  περιπτωση    δεν  εβγαζα  10  μετρα  περπατωντας  και  την  επομενη  βδομαδα  ετρεχα  φοβερο  κατοσταρι. 

Ολοι  εχουμε  εναν  κοφτη  μεσα  μας  που  σου  λεει  μεχρι  εδω  εισαι.
Οποιος  θελει  τον  πιστευει    οποιος  θελει  παει  παρακατω


Η    συνεχεια  αλλη  στιγμη

 

[komis diablo]

Αααααααααααααααχχχχχχχ αυτες οι Σκανδιναβες ειναι απαιχτες ολλες τους τις βλεπω
καθε μερα στην δουλεια και τρελαινομαι

 

[kostas_thai]

Εικοσι   χρονων  το  πολυ   με   μαυρο   μαλλι    και  να  αναβλυζει  καβλα.
Ερχεται  προς   το  μερος   μου   αλλά  οπως   ημουνα   σε  κεινο  το  σημειο   δεν  ηταν  το  καταλληλο   για  ομιλια    και   επρεπε  να  τεντωθει.Μου   λεει   κατι  στα  Δανεζικα    της   απανταω   στα  Αγγλικα     αλλά   αυτη   δεν  ακουει   και  συνεχιζει  να  μου  μιλαει   στα  Δανεζικα. Ετσι  και  εγω   (λογω   της   μικρης   αποστασης  που  μας  χωριζει   και  της  μουσικης ) δεν  της  λεω  τιποτα   και  καθομαι  και  την  θαυμαζω .Μετα  απο  λιγο  (απο  αποσταση ) μου  κανει  κατι  αστειες   γκριματσες.
Ωω   σαν   να  φτιαχνει  αρκετα  το  προγραμμα.
Ο   αλλος   ο  περιεργος  ο  μπαρμαν     συνεχιζει   να   ειναι  μεσα   στα  νευρα   και    οτι  κινηση  κανει   ,την  κανει   με  θορυβο.
Ενα  ζευγαρι   Δανων   που  βρισκεται    διπλα  μου  εχουν  απορησει  και  αυτοι .
Ενω   σκεφτομαι  να   παρω   δευτερη   μπυρα   και  να  τραβηξω   καπως   την  καρεκλα  μου  να   πλευρισω   το  γκομενακι      και   βεβαια    να  παραγειλω   απο   αυτην.Τοτε   βλεπω   το   αστερι   να   φιλαει   στο  στομα   τον  κροταλια.

Παραδοξως     το   πηρα   ψυχραιμα  .Λογικο   ειναι  αφου  δουλευουν   μαζι
Αυτη   και  αν   ηταν   κλασικη   περιπτωση    της   μουνας   που   ειναι  μαζι  με   εναν   (ας   βαλει  ο  καθενας  οτι  θελει ).

Παντως   οι  περισσοτεροι   απο   τους  Δανους   που  εβλεπα   ειχαν   ενα   χερακι   λεπτο  και  γενικως   φαινοντουσαν   να  μην   εχουν   νευρο   και  ορμη   μεσα  τους.

Ενω  συμβαιναν   αυτα    κοιταζω   εξω   απο  την  ανοιχτη  πορτα   και   βλεπω  να  εχουν   βγει   οι   τρεις   Αγγλοι ( 40-55)και   να  καθονται   σε  ενα   ψηλο   τραπεζακι.
Παρατηρω   οτι  με  κοβουν    και  δεν  ξερω  πως   το  πηραν   που  τους   αφησα  το  αδειο   μπουκαλι  με  το  νερο.Παντως  κοιταζουν  επιθετικα   και  οι  τρεις   προς  το  μερος  μου
Οπως  ειναι  και  οι  τρεις   στην  σειρα    τους   βλεπω   και  μπαινω   αμεσως   σε  αλλη   συναισθηματικη   κατασταση.
Κοιταζω   μονο  τον   μεσαιο   μεσα   στα  ματια  (που   φαινεται  σαν  αρχηγος  τους ) αλλά   σαν   να  απευθυνομαι   προς   ολους.
Ο   τροπος   που  τον  κοιταξα   ηταν    με  την  σκεψη     στο  μυαλο  μου
-για   καντε  κανενα   αστειο –
Βεβαια   το  πιστευα   και  ημουν   ετοιμος   για  μαχη.

Φυσικα   εκατσαν   στις   θεσεις  τους.
Αργοτερα   συνεχισαν   να  πινουν  μπαφους   και  μπυρες.Μετα  που  ειχαν   μεθυσει  πιο   πολυ   ,ο  κοντος   ο  παππους    στον  Μπεννυ  Χιλ      εκανε  κατι   παλαβα   με   το  κεφαλι   και  αρχισε  να  χορευει   περιεργα.Τελικα   ειχαν   γελιο   οι  τυποι.
Ανετα  θα  επινα   μια   μπυρα  μαζι  τους

Επανερχομαι   στον   ορισμο  της   καβλας

Αν   και  ειδα    το  μωρο   με  τον  κροταλια   δεν  αποθαρυνθηκα.
Φωναζω   το  μωρο   για να   παραγγειλω  , τωρα   παλι   μου  μιλαει  για   ωρα  με   χαρη  στα  Δανεζικα        εγω   ξανα   στα  Αγγλικα    και   προσπαθω   παλι  να   της  πω   οτι   δεν  ειμαι   Δανος    αλλά   παλι  αυτη   δεν  ακουει   και  συνεχιζει   να  μιλαει.Ετσι   τα  παραταω   και  ξανακαθομαι   και  την  θαυμαζω
Ενω   η  θεση   που  καθομαι   ειναι   γαματη   και  βλεπω  τα  παντα    ,στην  συνγκεκριμενη   περιπτωση    δεν  με  βοηθαει  .Η   αληθεια  ειναι   οταν  μπηκα  στο  μπαρ    καπου  ειχε  παει  το  μωρο  ή   τοτε  επιασε   δουλεια  και  δεν  το  εντοπισα  αμεσως  ,ετσι  η  γαματη   θεση    αποδειχτηκε   μπελας. Δεν   συνενοουμαστε    και  τελικα   της   δειχνω   την  μπυρα   ωστε   να  μου  φερει   μια  αλλη.
Τελοσπαντων    παρολο   το  μπερδεμα   συνεχιζει  να  σταζει  καβλα.
Επειτα   απο  λιγο  παλι   με   κοιταζει   με   ενα  περιεργο   χαμογελο.

Ο   ορισμος   της  καβλας   ξερει  και  να  αφοπλιζει.

Λιγο  πιο   μετα   παει   πισω   απο  τον   δικο   της   και  κανει  την   εξης   απροβλεπτη  και  χαότηκα  κινηση    σε  ενα   μπαρ   γεματο  κοσμο
Οπως   καθοταν   αυτος   αμεριμνος   και   ελαφρα   σκυμενος   ακουμπωντας   στο  μπαρ   παει  απο  πισω  του  και   με   δυναμη   και  μισος  αρχισε   και  του  τον   καρφωνε   και  κοιταζε   εμενα  να  δει   τις   αντιδρασεις  μου.
Εκανα  ενα  νευμα   με  το  κεφαλι   μου    με  θαυμασμο
Μωρε   μπραβο

Αξιαγαπητο   μωρο
Ετσι   θελει  να  της   τον  καρφωνουν


Δεν   ειχα   παρει    πολλα   λεφτα  μαζι   μου,οποτε   φευγω   κατα   της   δεκα .Ηδη   ειχα  κλεισει   ενα   επταωρο    στην  Κριστιανια. Λεωφορειο   κατι   να  φαω     και   χοστελακι   .
Η   επιδραση   της   Κριστιανιας   σε   σωμα   και  πνευμα   καλα  κρατει
Ολοι   στο δωματιο   του   χοστελ        ηδη   κοιμοντουσαν   λογω    οτι   ηταν   καθημερινη    και   ο  καθενας   για  τους   δικους   του  λογους. Οποτε  με  αθορυβες   κινησεις   μπανιο   και  υπνο.

Την  επομενη    μερα   στην  Κριστιανια   οπου  συνεβησαν   πολλες   φασεις    θα  τις  γραψω   αργοτερα.

Επιστροφη   στην  Στοκχολμη

Ειχα   ριξει   ατελειωτο   περπατημα    ολες   τις   προηγουμενες   μερες.
Οταν   πρωτοξεκινησα   πηρα  τις   τσεχικες   αερογραμμες   και   φθανω στο   αεροδρομιο  το  πρωι.
Το  αεροπλανο   για  Κοπεγχαγη    εφευγε   το  απογευμα. Παιρνω   λεωφορειο   επειτα   μετρο   και  φθανω  Πραγα. Γυριζω   ολη  την  πολη   με τα  ποδια .Επειτα  δεν   εβρισκα   που  ηταν   η  σταση  του  μετρο   και  στο  τσακ   προλαβαινω   το  αεροπλανο.Επειτα   Κοπεγχαγη   ατελειωτα   χιλιομετρα   επειτα  Ουπσαλλα  .Τουλαχιστον   8-10 + ωρες   την μερα καθαρο  περπατημα.Να  φροντιζετε   οσοι  περπατατε  πολυ   να   αγορασετε   ενα   ταλκ   απο  το  φαρμακειο   για   τα   ποδια   να  μην   ιδρωνουν.
Την  δευτερη   ή   τριτη   μερα   που   βρισκομουνα   Στοκχολμη    αρχισαν   τα   ποδια  να  κλαταρουν.Παρολο  που   συνεχιζω   να  γυμναζομαι ,   τα  ποδια   μου  τα  ειχαν  παιξει..
Το  ειχα  αισθανθει   και  πιο   πριν    αλλά   οσο   πηγαινε  χειροτερευε  η  κατασταση.
Αλλά    δεν   το  εβαζα   κατω ,  προχωρουσα    200   μετρα     επειτα  καθομουνα   σε  ενα  παγκακι,ξεκουραζομουνα    κανενα   τεταρτο    ξανα   200  μετρα.
Την  επομενη   μερα   προχωρουσα    50  μετρα   και  δεν  μπορουσα   παραπανω   ξανα  ξεκουραση    ξανα   50  μετρα. Επειτα  μετα  απο   λιγο    δεν   εβγαζα   ουτε   10   μετρα.
Λεω   μαλιστα   και   τωρα   τι  κανουμε.Πως  θα  συνεχισω   το  ταξιδι μου?

Λεω   δεν   γαμιεται   10- 10   μετρα .Θα  κανω  10   μετρα  και  θα  ξεκουραζομαι
Δεν   τα  παραταω.
Ετσι   συνεχισα   να  περπαταω  αυτα   τα  10  μετρα  και  ξεκουραζομουνα.

Την   επομενη   μερα  χωρις   να  ξεκουραστω   περισσοτερο   συνεβει   το  εξης   παραδοξο.

Σιγα  σιγα   αρχισε   να  μου  φευγει   η  κουραση .Την   επομενη   μερα   εβγαζα   100  μετρα   ανετα  .Την   επομενη   μερα    ανετα   500  μετρα.
Την   επομενη   μερα  ενιωθα    οτι   ημουν   τελειως   ξεκουραστος    και   ηταν    σαν   να  μην   ειχα  κανει  ποτε  αυτα   τα  χιλιομετρα,
σαν    καποιος   να  τα  εσβησε.
Επειτα   απο  μια  βδομαδα   βρεθηκα   στο  Οσλο   και  παω   προς   την  σταση   να  προλαβω   το   προτελευταιο   λεωφορειο.Εκεινη  την  ωρα   περναει   και  το  χανω   για  λιγο.Βλεπω    οτι  το   πιανει    το   φαναρι.Λεω   θα  το  προλαβω    στην  επομενη  σταση .Αρχιζω  και  ριχνω    ενα  τρελο  κατοσταρι   στους   δρομους  του Οσλου.Τελικα    το  κοντευω    και  βλεπω   οτι  το  προλαβαινω   γιατι  περιμενει   κοσμος   στην  σταση.Ομως   ξαφνικα    φρεναρω    και  το  αφηνω   να  φυγει.
Δεν  αξιζει   ενας  Ελληνας   να  μπαινει  στο  λεωφορειο  με  την   γλωσσα   εξω.
Τελικα   οπως   αποδειχτηκε    καλα   εκανα   και  το  αφησα   να   φυγει,  γιατι   οσο   περιμενα   να  ερθει   το   τελευταιο,   συνεβηκε   τρελο   σκηνικο    με  μωρο   που  θα   το  γραψω   αργοτερα.

Ετσι   και  σεις   μην  τα   παρατατε  πουθενα . Στην  δικη  μου  την  περιπτωση    δεν  εβγαζα   10  μετρα   περπατωντας   και  την  επομενη   βδομαδα  ετρεχα  φοβερο  κατοσταρι. 

Ολοι   εχουμε   εναν   κοφτη   μεσα   μας   που   σου  λεει   μεχρι   εδω   εισαι.
Οποιος   θελει  τον  πιστευει    οποιος   θελει   παει   παρακατω


Η    συνεχεια   αλλη  στιγμη

 

[kostas_thai]

λοιπον περασε πολυς καιρος αλλα περιμενω την συνεχεια της ιστοριας του φιλου η αλλων φιλων που εοχυν κανει αναλογα ταξιδια εκει.