Σας έχει τύχει να ξεχάσετε κάτι μέσα σε οίκο ανοχής; πχ κλειδιά ή κινητό;

[βυζολάγνος]

Την ηθική μου... https://[URL unfurl="true"]www.smilies.4-user.de/include/Frech/smilie_frech_051.gif[/img[/URL]]

[QUOTE="bourdeliarislover, post: 9160858, member: 23525"]
Γυαλια rayban. Αιωνία τους η μνημη...
[/quote]
Τύπε, δε τα θέλω άλλο, πόσα δίνεις; [img]https://[URL unfurl="true"]www.smilies.4-user.de/include/Einkaufen/smilie_shop_025.gif[/img[/URL]]

 

[torpili]

Μια φορα ξεχασα μια ομπρελα Ηταν απο ικεα 3 ευρω οποτε στα παπαρια μου.Και μια δευτερη μουχε φερει ρεστα 10 ευρω η πουτανα τα ακουμπησε στο κομοδινο αλλα εγω τα ξεχασα.Οταν το ανακαλυψα ημουν ηδη μακρια.

Εμένα μου έχει τύχει να ξεχάσει το κορίτσι ρέστα άλλου πελάτη που νόμιζε ότι είναι δικά μου και όταν ντύθηκα και βγήκα της τα έδωσα στο κουζινακι , όταν της τα έδωσα τρελάθηκε μου έσκασε φιλάκι κόντεψε να βάλει τα κλάματα  και μετά όποτε πήγαινα γιατί ήμουν ταχτικος  δεν μου έκανε ποτέ νύξη για χρόνο 

Αν βρηκες 10 €  λυθηκε το μυστηριο ....

 

[kappa_fi]

Τα κλειδιά και το κινητό τηλέφωνο δεν είναι τίποτα μπροστά σε άλλα, σημαντικότερα κι ανυπολόγιστης αξίας πράγματα που μπορεί να απωλέσει κανείς μέσα σ' έναν οίκο ανοχής.

Ορισμένοι ξεχνούν κατ' εξακολούθηση το μυαλό τους,  χάνουν τα λογικά τους δηλαδή σε τακτική βάση, όσο κι αν ακούγεται παράξενο αυτό, τουτέστιν αποκτούν μια νέα φυσική κλίση τους που δεν είχαν παρουσιάσει στο παρελθόν.

Κάποιοι άλλοι ξεχνούν ολόκληρο τον εαυτό τους, το ποιοι ακριβώς είναι δηλαδή, από πού έρχονται και προς τα πού τραβάνε, με ποιους ανθρώπους σχετίζονται και ποιους αγαπάνε, ώστε να μεταμορφώνονται κυριολεκτικά σ' άλλον άνθρωπο και να μην τους αναγνωρίζει ούτε καν αυτή η ιερόδουλη με την οποία τυχαίνει να ανευρίσκονται τακτικά.

Άλλοι πάλι ξεχνούν τη ζωή τους. Αυτό πια κι αν είναι! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ηθελημένη και σκόπιμη πράξη: ενώ στις προηγούμενες περιπτώσεις είχαμε να κάνουμε με φρονήματα και συμβάντα, εδώ έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινους χαρακτήρες πράξεις, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για δράμα.

Εδώ ο πρωταγωνιστής είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού κι απολαμβάνει την οδό της απωλείας έχοντας πλήρη συνείδηση της μίας και μοναδικής πράξης του, που αναλύεται σε πλήθος συνευρέσεων κι ερωτικών περιπτύξεων κι εναγκαλισμών, στο βαθμό που μπερδεύεται κι η ίδια η θεά του έρωτα, η αφρογέννητη Αφριδίτη, και δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιος είναι ο θεράπων της ανάμεσα στην ιερόδουλη και τον πελάτη της και ποιος όχι.

Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε σχετικά μ' όλα αυτά, αλλά καλύτερα να τ' αφήσουμε, τουλάχιστον για την ώρα.

 

[bourdeliaris82]

Τα κλειδιά και το κινητό τηλέφωνο δεν είναι τίποτα μπροστά σε άλλα, σημαντικότερα κι ανυπολόγιστης αξίας πράγματα που μπορεί να απωλέσει κανείς μέσα σ' έναν οίκο ανοχής.

Ορισμένοι ξεχνούν κατ' εξακολούθηση το μυαλό τους,  χάνουν τα λογικά τους δηλαδή σε τακτική βάση, όσο κι αν ακούγεται παράξενο αυτό, τουτέστιν αποκτούν μια νέα φυσική κλίση τους που δεν είχαν παρουσιάσει στο παρελθόν.

Κάποιοι άλλοι ξεχνούν ολόκληρο τον εαυτό τους, το ποιοι ακριβώς είναι δηλαδή, από πού έρχονται και προς τα πού τραβάνε, με ποιους ανθρώπους σχετίζονται και ποιους αγαπάνε, ώστε να μεταμορφώνονται κυριολεκτικά σ' άλλον άνθρωπο και να μην τους αναγνωρίζει ούτε καν αυτή η ιερόδουλη με την οποία τυχαίνει να ανευρίσκονται τακτικά.

Άλλοι πάλι ξεχνούν τη ζωή τους. Αυτό πια κι αν είναι! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ηθελημένη και σκόπιμη πράξη: ενώ στις προηγούμενες περιπτώσεις είχαμε να κάνουμε με φρονήματα και συμβάντα, εδώ έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινους χαρακτήρες πράξεις, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για δράμα.

Εδώ ο πρωταγωνιστής είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού κι απολαμβάνει την οδό της απωλείας έχοντας πλήρη συνείδηση της μίας και μοναδικής πράξης του, που αναλύεται σε πλήθος συνευρέσεων κι ερωτικών περιπτύξεων κι εναγκαλισμών, στο βαθμό που μπερδεύεται κι η ίδια η θεά του έρωτα, η αφρογέννητη Αφριδίτη, και δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιος είναι ο θεράπων της ανάμεσα στην ιερόδουλη και τον πελάτη της και ποιος όχι.

Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε σχετικά μ' όλα αυτά, αλλά καλύτερα να τ' αφήσουμε, τουλάχιστον για την ώρα.

Καλημερα φιλε. Ειμαι στην τουαλετα και χεζω. Ενδιαφεροντα αυτα που γραφεις.

 

[kostis76]

Μπράβο πάντως στα κορίτσια που επέστρεψαν όσα βρήκαν και δεν έκαναν το κορόιδο.

 

[Autokinitas]

Αν βρηκες 10 €  λυθηκε το μυστηριο ....

30 ήταν  ;) αλλά το θεώρησα γυφτιά να τα κρατήσω από την στιγμή που το κορίτσι μου φερόταν καλά και πριν σην ότι μπορεί να ήταν δικά μου και δεν θα μου άρεσε να τα έπαιρνε άλλος και να μάλωνα

 

[dionisiakos]

Εποχες 80 - 90 ειχα χασει πορτοφολι σε σπιτι στην πλατεια ψειρη. και πριν παω σπιτι γιατι εκτος οτι δεν το ειχα παρει χαμπαρι ακομη πηγα μετα για φαι. Οταν γυρισα σπιτι η μανα μου ειχε υφος και ρωταγε πουημουνα και που ειναι το πορτοφολι μου!!! Οποια εκπληξη, κανω να βρω πορτοφολι ... τζιφος. Το ειχαν φερει σπιτι!! Βεβαια με την συγκεκριμενη γυναικα ειχε αναπτυχθει αλλη "σχεση" τοτε, οποτε ηταν αναμενομενο. Αλλες εποχες, αλλες γυναικες, αλλες καταστασεις.
Επισης εχω κανει και τσαμπα επισκεψεις. Εχω πληρωσει μπαινω δωματιο και στη ξεντυστρα να βρισκω χρηματα, οποτε ... τσαμπα η βιζιτα!! χεχεχε.

 

[perseas]

Τα κλειδιά και το κινητό τηλέφωνο δεν είναι τίποτα μπροστά σε άλλα, σημαντικότερα κι ανυπολόγιστης αξίας πράγματα που μπορεί να απωλέσει κανείς μέσα σ' έναν οίκο ανοχής.

Ορισμένοι ξεχνούν κατ' εξακολούθηση το μυαλό τους,  χάνουν τα λογικά τους δηλαδή σε τακτική βάση, όσο κι αν ακούγεται παράξενο αυτό, τουτέστιν αποκτούν μια νέα φυσική κλίση τους που δεν είχαν παρουσιάσει στο παρελθόν.

Κάποιοι άλλοι ξεχνούν ολόκληρο τον εαυτό τους, το ποιοι ακριβώς είναι δηλαδή, από πού έρχονται και προς τα πού τραβάνε, με ποιους ανθρώπους σχετίζονται και ποιους αγαπάνε, ώστε να μεταμορφώνονται κυριολεκτικά σ' άλλον άνθρωπο και να μην τους αναγνωρίζει ούτε καν αυτή η ιερόδουλη με την οποία τυχαίνει να ανευρίσκονται τακτικά.

Άλλοι πάλι ξεχνούν τη ζωή τους. Αυτό πια κι αν είναι! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ηθελημένη και σκόπιμη πράξη: ενώ στις προηγούμενες περιπτώσεις είχαμε να κάνουμε με φρονήματα και συμβάντα, εδώ έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινους χαρακτήρες πράξεις, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για δράμα.

Εδώ ο πρωταγωνιστής είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού κι απολαμβάνει την οδό της απωλείας έχοντας πλήρη συνείδηση της μίας και μοναδικής πράξης του, που αναλύεται σε πλήθος συνευρέσεων κι ερωτικών περιπτύξεων κι εναγκαλισμών, στο βαθμό που μπερδεύεται κι η ίδια η θεά του έρωτα, η αφρογέννητη Αφριδίτη, και δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιος είναι ο θεράπων της ανάμεσα στην ιερόδουλη και τον πελάτη της και ποιος όχι.

Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε σχετικά μ' όλα αυτά, αλλά καλύτερα να τ' αφήσουμε, τουλάχιστον για την ώρα.

Πάρα πολλύ καλή η τοποθέτησή σου συναγωνιστή.Τό πήγες έξω από τα όρια των υλικών πραγμάτων που θέλει άλλο πρίσμα να δείς τις πιό βαθύτερες έννοιες.

 

[arisjo]

Έχω ξεχάσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου, όχι μέσα στο στούντιο, αλλά πάνω στη μίζα που ήταν έξω από το στούντιο! Θυμάμαι όταν έψαχνα είχε έρθει και η τσα2 και η κοπέλα και οργώναμε το δωμάτιο! Όταν κατάλαβα τι είχε γίνει, χτύπησα πάλι πόρτα, ενημέρωσα, ευχαρίστησα και έφυγα

 

[gamaomilfares]

Μια φορα ξεχασα μια ομπρελα Ηταν απο ικεα 3 ευρω οποτε στα παπαρια μου.Και μια δευτερη μουχε φερει ρεστα 10 ευρω η πουτανα τα ακουμπησε στο κομοδινο αλλα εγω τα ξεχασα.Οταν το ανακαλυψα ημουν ηδη μακρια.

Aυτό με τα ρέστα το έχω πάθει κι εγώ. Θα περάσαμε καλα με το κορίτσι υποθέτω....

 

[gamaomilfares]

Πρίν 10 χρόνια μου έπεσε η ταυτότητά μου από το μπλουζάκι που είχα αφήσει στην καρέκλα χωρίς να το πάρω χαμπάρι. Ευτυχώς βρέθηκε. Άλλη μία πρίν 3-4 χρόνια τελειώνοντας την κατάθεση το κορίτσι που έχουμε μια σχετική οικειότητα παίρνει το πουκάμισό μου και το φοράει. Όπως το έβγαλε , το τινάζει και πέφτουν όλα τα πραγματα που είχα στην τσέπη στο πάτωμα. Τα μαζεύω και φεύγω. Αργότερα διαπιστώνω ότι λείπει η τραπεζική μου κάρτα.Στέλνω μήνυμα στο κορίτσι τι είχε συμβεί , μπήκε στο δωμάτιο και την βρήκε κάτω από το κρεβάτι. Οπότε όλα καλά.

 

[midas69]

Ωραιος αλλα και τυχερος, ευγε.

Και λεβέντης και μαλάκας είναι το ακριβές

 

[midas69]

γυαλια μυωπιας 1 φορα σε στουντιο ... πρεπει να ηταν το ισμυνης παλια ... γυρισα και ηταν ακομα στο κομοδινο... και μια φορα call girl σπιτι μου ειχε ξεχασει γυαλια ηλιου στο μπανιο μαρκας dior αυθεντικα ! Την λυπηθηκα ο βλακας και πηρα στο γραφειο να το πω και μου ειπε οκ θα μιλησω με την κοπελα και θα σε καλεσουμε και δεν με πηραν ποτε πισω ! Ακομα τα εχω ...

Γυαλιά ηλίου ενός μηνός 150ε σε έκπτωση. Φυσικά μετά από μια μέρα που το θυμήθηκα πήρα τα μεζεα μου

 

[aiolos.klima50]

Την παρθενιά μου .... καλοκαίρι του 1988

 

[Mike45gr]

Την πρώτη μου φορά πιτσιρικάς με πήγε φίλος για να πάρω το βάπτισμα χαχα από τό τρακ ξέχασα τον σταυρό που φορούσα και το ρολόι του το είπα όταν φεύγαμε γυρίσαμε πίσω ευτυχώς ο Τσάτσος τα είχε κρατήσει για να τα δώσει και όχι για να τα σκοτώσει

 

[El Rey]

Την παρθενιά μου .... καλοκαίρι του 1988

Ελπίζω την ...μπροστινή Αίολε.

 

[aiolos.klima50]

Ελπίζω την ...μπροστινή Αίολε.

Ποτέ δεν ξέρεις !!!!! χαχαχα

 

[j 1973]

Στο ισμίνης 2 πάνω από δεκαετία ψώνια πορτοφόλι καί ζωστήρες, όταν το κατάλαβα είχα φτάσει σχεδόν στον αγ γίαννη, γυρνάω καί είχε μπει άλλος στο δωμάτιο, περιμένοντας η τσατσα έλεγε συνέχεια ότι δεν είναι αστυνόμος και πρέπει έμεις να προσέχουμε τα πράγματα μας, φυσικά δεν βρήκα τίποτα και εφύγα σαν βρεγμένος γάτος.

 

[El Rey]

Ποτέ δεν ξέρεις !!!!! χαχαχα

Εκείνες τις 10ετίες μόνο μπροστινές χάναμε εξ΄ άλλου..

 

[argyrotoxos]

Ρε Μενεδημε πολύ αφηρημένος είσαι.....
Το μυστικό είναι να αφήνεις τα πράγματά σου στο/ στα επιπλακια εκατέρωθεν της κλίνης δηλαδή να τα απλώνεις σε οσο το δυνατόν λιγότερα σημεία.Ακομα και τα ρούχα να τα κάνεις έναν μπόγο ώστε να μην είναι μακρυά και να τα πιάνεις με μια κίνηση,προσεκτικα εννοείται ώστε να μην πέσει τίποτα από τις τσεπες.χρειάζεσαι πολύ περισσότερο χρονο να ντυθείς παρά να τα βγάλεις....παράσημο μετά την μάχη!