1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
και αυτό το ισοδύναμο...
υποφέρετε ρε μουνάκια στη Θράκη.....
Παραπομπή της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Κρίσιμη για σημαντικές πτυχές του Κυπριακού, αλλά και την αξιοπιστία του νέου Ευρωπαϊκού συστήματος της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κρίνεται στο Στρασβούργο, η παραπομπή απ' την Κυπριακή Κυβέρνηση στο Ευρωδικαστήριο, για πρώτη φορά στην 50ετή ιστορία του Συμβουλίου της Ευρώπης, της συνέχισης πολυάριθμων σοβαρών παραβιάσεων των δημοκρατικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων απ' την Άγκυρα στην κατεχόμενη Κύπρο, πολλές εκ των οποίων διαπιστώθηκαν ομόφωνα μετά από πολυετείς έρευνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Α.Δ. σε προηγούμενες και στην τελευταία έκθεσή της, που υιοθετήθηκε τον Ιούνιο του 1999, αλλά δημοσιεύτηκε επίσημα σήμερα, σύμφωνα με εξαιρετική διαδικασία που δεν έχει ακολουθηθεί σε άλλες υποθέσεις για χρόνια.
Χαρακτηριστικό της γενικότερης σημασίας του θέματος είναι πως η ΕΕΑΔ διάλεξε να κλείσει την ιστορική περίοδο των 50 ετών λειτουργίας της με την 4η διακρατική προσφυγή της Κύπρου κατά της Τουρκίας, στην οποία αφιέρωσε την τελευταία ακρόασή της και την τελευταία περίοδο συνεδριάσεων (πριν παραδόσει τη σκυτάλη ολοκληρωτικά στο νέο Ευρωκοινοβούλιο) βρίσκοντας ότι η Άγκυρα συνεχίζει να διαπράτει πολυάριθμες παραβιάσεις ατιμώρητα για 25 χρόνια. Άφησε όμως ακόμα σοβαρά ερωτηματικά, όσον αφορά πολιτικά κρίσιμα ζητήματα γύρω απ' την κατάσταση και κυρίως τη νομική υπόσταση των κατεχομένων, που επεκρίθηκαν έντονα από διάφορα μέλη της.
Και προηγουμένως η ΕΕΑΔ είχε διαπιστώσει σειρά παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο, απ' την στρατιωτική τουρκική κατοχή (κυρίως όσον αφορά πολλούς απ' τους 1619 Ελληνοκυπρίους αγνοουμένους μετά την εισβολή του 1974, αποκλεισμό ελευθερίας μετακίνησης και πρόσβασης σε οικογένειες, σπίτια και περιουσίες στα κατεχόμενα, κλπ). Αλλά, όπως κατήγγειλε ήδη και ο καθηγητής Γ.Τενεκίδης, απ' την έκθεση ΕΕΑΔ του 1983, δεν ελήφθη κανένα αποτελεσματικό μέτρο για να παύσουν οι διαπιστωθείσες παραβιάσεις (εκτός απ' τη δημοσίευση της προηγούμενης έκθεσης, 9 χρόνια αργότερα: το 1992).
Αυτή τη φορά, η προσφυγή που κατέθεσε η κυπριακή Κυβέρνηση το 1994, όταν είχαν έρθει σε αδιέξοδο οι διακοινοτικές συνομιλίες, επικεντρώνονταν στη "συνέχιση" των παραβιάσεων απ' τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα, ακόμα και στα σημεία που καταδίκασε ρητά το ευρωπαϊκό όργανο απ' το 1983. Εν τω μεταξύ, σε απόπειρα να αποφύγει μέρος τουλάχιστον των ευθυνών της, η Άγκυρα είχε ιδρύσει, ακριβώς μετά την προηγούμενη έκθεση ΕΕΑΔ, το Νοέμβριο του 1983, το ψευδοκράτος που στηρίζει στα κατεχόμενα, κι όπως ήταν φυσικόι, πολιτικά λεπτές πτυχές αυτού του ζητήματος βρίσκονται στο επίκεντρο της σημερινής έκθεσης της ΕΕΑΔ, που πρόκειται να κρίνει οριστικά το Ευρωδικαστήριο μετά από δημόσια ακρόαση στο Στρασβούργο.
Η Επιτροπή ΕΕΑΔ διαπιστώνει τώρα (τις περισσότερες φορές ομόφωνα), πως η Κυβέρνηση της Άγκυρας συνεχίζει να παραβιάζει και τα ίδια τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως πριν κι ακόμα περισσότερα:
- Για πρώτη φορά, η τουρκική κυβέρνηση καταδικάζεται για συνεχιζόμενη έλλειψη της παραμικρής έρευνας ή πληροφορίας για την τύχη Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων που είχαν συλληφθεί στην εισβολή του 1974. Εφαρμόζοντας πρόσφατη γενική νομολογία του ευρωδικαστηρίου (για εξαφανίσεις Κούρδων κρατουμένων στη Ν/Α Τουρκία), η ΕΕΑΔ βρίσκει επίσης πως, εκτός απ' την ελευθερία, η Άγκυρα παραβίασε ακόμα και το δικαίωμα στη ζωή, εφόσον υπάρχουν πλέον σοβαρές πιθανότητες ότι έχουν πεθάνει ή σκοτωθεί άνθρωποι για την τύχη των οποίων δεν έκανε καμιά αποτελεσματική έρευνα, όπως όφειλε. Ταυτόχρονα συνέχισε να υποβάλει τις οικογένειές των σε απάνθρωπη μεταχείριση, εφόσον αρνήθηκε κάθε είδηση για την τύχη παιδιών, συζύγων, ή άλλων στενών συγγενών τους.
- Όσον αφορά πολλούς απ' τους 200.000 Ελληνοκυπρίους πρόσφυγες και μετατοπισμένους, η ΕΕΑΔ επιβεβαιώνει ότι συνεχίζονται μέχρι σήμερα οι παραβιάσεις πολυάριθμων δικαιωμάτων, εφόσον εμποδίζεται η επιστροφή στα οικογενειακά τους σπίτια στην κατεχόμενη Κύπρο, και αποκλείεται η πρόσβαση σε περιουσίες τους και κάθε αποζημίωση, ενώ στερούνται αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, σε συνθήκες σαφώς δυσμενούς διάκρισης ένεκα εθνικής προέλευσης.
- Μέσα στα κατεχόμενα, οι εγκλωβισμένοι Ελληνοκύπριοι υφίστανται παραβιάσεις θρησκευτικής ελευθερίας, εκπαίδευσης (εφόσον στερούνται γυμνασίων, αναγκάζοντας παιδιά 12 ετών να φύγουν στις ελεύθερες περιοχές, με απαγόρευση επιστροφής, αγοριών άνω των 16 ετών που υποχρεώνονται να χωρίσουν για πάντα με τους γονείς τους), έκφρασης (που φθάνει μέχρι και σε υπέρμετρη λογοκρισία των σχολικών βιβλίων!), περιουσίας (εφόσον χάνουν τα πάντα αν φύγουν και δεν μπορούν ούτε καν να μεταβιβάσουν την κληρονομιά σε συγγενείς τους που ζουν στα ελεύθερα εδάφη), ανυπόφορες προσβολές σε στοιχειώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια με δυσμενείς διακρίσεις ένεκα εθνικής προέλευσης που καταλήγει σε απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση, παραβιάσεις της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής (εφόσον δεν μπορούν ούτε καν να συναντούν τους συγγενείς τους απ' τις ελεύθερες περιοχές), παρεμβάσεις των κατοχικών αρχών που εμποδίζουν έννομη προστασία, κ.ά.
- Όσον αφορά όμως τους ίδιους του Τουρκοκυπρίους, παραδόξως, η πλειοψηφία και κάποτε η ομοφωνία της ΕΕΑΔ δεν διαπιστώνει καμιά παραβίαση απ' το κατοχικό καθεστώς και τα τουρκικά στρατεύματα με τους εποίκους απ' την Ανατολία. Κι αυτό, όχι μόνο για τη χρήση στρατοδικείων, την κυκλοφορία του ελληνοκυπριακού τύπου, την ελευθερία του συνεταιρισμού (κάτι που δεν μπορούν να ασκήσουν μαζί με Ελληνοκυπρίους συμπολίτες τους), ή τις περιουσίες τους. Αλλά ακόμα και για την καταπίεση των πολιτικών αντιφρονούντων και τη στέρηση της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, όπως δείχνει και η σκανδαλώδης υπόθεση του Τουρκοκυπρίου δημοσιογράφου, Κουτλού Ανταλί, (γνωστού επικριτή του Εποικισμού των κατεχομένων από τη μεταφορά των πληθυσμών της Ανατολίας που οργάνωσε συστηματικά η Άγκυρα), ο οποίος δολοφονήθηκε το 1996, με σφαίρες στο κεφάλι, και εκκρεμεί ακόμα στη Λευκωσία και στο ΕΕΑΔ στο Στρασβούργο, η απελπισμένη προσφυγή της γυναίκας του, που ψάχνει για να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι, ενώ καταγγέλει διάφορες διώξεις, μέχρι και της απόλυσης της κόρους του δολοφονημένου!
Εξάλλου, 7 μέλη της ΕΕΑΔ εκφράζουν τη διαφωνία τους για το ότι η πλειοψηφία δεν βρήκα καμιά παραβίαση ούτε καν για την καταστροφή των οικογενειακών σπιτιών κοινότητας Τουρκοκυπρίων Τσιγγάνων, που αναγκάστηκαν έτσι να φύγουν σαν πρόσφυγες απ' την κατεχόμενη Μόρφη στην Αγγλία.
Το σημαντικότερο: η ΕΕΑΔ χαρακτηρίζει μεν το ψευδοκράτος που έστησαν μετά την εισβολή του 1974 και την έκθεση του 1983 τα τουρκικά στρατεύματα στα κατεχόμενα μέσω ομάδας Τουρκοκυπρίων και εποίκων, σαν "υποδεέστερη τοπική διοίκηση της Τουρκίας στη βόρεια Κύπρο".
Έτσι ακολουθεί μεν απόφαση του Ευρωδικαστηρίου (στην υπόθεση της ατομικής προσφυγής της Τίνας Λοϊζίδου) που αναγνώρισε απ' το 1996 γενική ευθύνη στην Άγκυρα για όσες παραβιάσεις συμβαίνουν στα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη, εφόσον τα ελέγχει με το στρατό κατοχής, αλλά στη συνέχεια βγάζει αμφισβητούμενα συμπεράσματα, που μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες πολιτικά.
Πλειοψηφία των Επιτρόπων της ΕΕΑΔ κρίνει πράγματι ότι οι εγκλωβισμένοι Ελληνοκύπριοι δεν στερούνται δικαστικής προστασίας στα κατεχόμενα για θέματα αστικού δικαίου (όπως περιουσίας, κ.ά.), επειδή υπάρχουν τοπικά αστικά δικαστήρια απ' το κατοχικό καθεστώς Ντενκτάς!
Η πρωτοφανής αυτή εκτίμηση δικαιολογείται απ' την πλειοψηφία με το συλλογισμό ότι, έστω κι αν είναι "αμφίβολη" η νομιμότητα του κατοχικού νομικού συστήματος από άποψη Διεθνούς και Ευρωπαϊκού δικαίου, ως και των συμφωνιών που υπέγραψε η Αγκυρα, αναγνωρίζοντας την Ανεξαρτησία της Κύπρου το 1959, παρ' όλ' αυτά, από άποψη "εσωτερικού" δικαίου, τα κατοχικά αστικά ψευδοδικαστήρια φαίνονται "σωστά" και "δεν διαφέρουν" απ' το προϋφιστάμενο σύστημα (προ της εισβολής του 1974) ούτε καν κι απ' αυτά που λειτουργούν στα πλαίσια της Κυπριακής Δημοκρατίας στα ελεύθερα εδάφη...
Αυτή η εκτίμηση (που επικαλείται, διευρύνοντάς την, μια σκέψη του Ευρωδικαστηρίου στην υπόθεση Λοϊζίδου) (ότι, σ' ορισμένες περιπτώσεις όπως ληξιαρχεία γεννήσεων, γάμων ή θανάτων, το στήσιμο νομικών υπηρεσιών από κατοχική δύναμη μπορεί να ανταποκρίνεται σε ανάγκες του πληθυσμού, κάτι που οι Ευρωδικαστές άφησαν όμως σαν ανοικτό ερώτημα) αντιμετώπισε σφοδρή κριτική από μέλη της ΕΕΑΔ που διαφωνούν.
Βρίσκεται σε αντίθεση με την επίσημη διαπίστωση πως η Κυπριακή Κυβέρνηση είναι η μοναδική νόμιμη κυβέρνηση σ' όλη τη νήσο, εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει γενικά νόμιμη έννομη τάξη από το παράνομο καταοχικό καθεστώς, τονίζει ο Ευρωεπίτροπος, Ε.Μπιζιτίλ.
Λείπει η απαραίτητη ανεξαρτησία και αμεροληψία των κατοχικών δικαστηρίων, ιδίως όταν διαπιστώνει κανείς τη δυσβάστακτη κατάσταση στην οποία έχει φέρει τους Ελληνοκυπρίους Εγκλωβισμένους, καταγγέλει και ο Ευρωεπίτροπος, Καμπράλ Μπαρέτο.
Είναι σαφές πως το κατοχικόι ψευδοκράτος της λεγόμενης "ΤΔΒΚ", στην πραγματικότητα δεν προσφέρει άλλα μέσα προστασίας παρά μόνο μια "τοπική δικαστική υπηρεσία της Τουρκίας", τονίζει και ο Έλληνας πρώην Ευρωεπίτροπος και νυν Ευρωδικαστής, Χρήστος Ροζάκης, (που συνέχισε να συμμετάσχει, σύμφωνα με τη διαδικασία, στην εξέταση της υπόθεσης απ' την ΕΕΑΔ μέχρι ολοκλήρωσής της).
Εκφράζοντας διαφωνία σε κάμποσες απόψεις της πλειοψηφίας της ΕΕΑΔ (όπως και για την τύχη και προστασία των Τουρκοκυπρίων αντιφρονούντων, κ.ά.) ο καθηγητής Ροζάκης καταγγέλει κυρίως τα κατοχικά ψευδοδικαστήρια σαν παράνομα και αναποτελεσματικά, χωρίς τη στοιχειώδη ανεξαρτησία και αμεροληψία.
Πως είναι δυνατόν να καταλήξει κανείς σε αντίθετο συμπέρασμα, όταν η ίδια η ΕΕΑΔ καταδικα΄ζει την Άγκυρα γιατί συνεχίζει τόσα χρόνια σειρά σοβαρών παραβιάσεων στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων εγκλωβισμένων, όπως θρησκεία, εκπαίδευση παιδιών, περιουσία, οικογενειακή ζωή, κ.ά., ρωτά.
Ομόφωνα η ΕΕΑΔ διαπίστωσε πως όλες αυτές οι παραβιάσεις επιβάλλονται απ' την Άγκυρα στους εγκλωβισμένους "επιδιώκοντας τη γνωστή πολιτική που αποσκοπεί να διαιρέσει τις εθνικές ομάδες στο νησί, στο πλαίσιο μιας δικοινοτικής και διζωνικής συμφωνίας" όπως την αντιλαμβάνεται η τουρκική Κυβέρνηση. "Αυτή η πολιτική οδήγησε στον περιορισμό των Ελληνοκυπρίων" που ζουν στα κατεχόμενα "σε μια μικρή περιοχή στην χερσόνησο της Καρπασίας", όπου υφίστανται "σταθερή μείωση αριθμού σαν συνέπεια των μέτρων που εμποδίζουν την ανανέωση του πληθυσμού", ενώ σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι ασφυκτικοί περιορισμοί τείνουν να εξαλείψουν σταδιακά κάθε παρουσία ελληνοκυπριακής κοινότητας στα κατεχόμενα βορεινά εδάφη, κατήγγειλε η ΕΕΑΔ, συμπεραίνοντας ότι "προσβάλουν την καθημερινή ζωή με δυσμενείς διακρίσεις τέτοιου βαθμού αυστηρότητας που καταλήγουν σε προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας";
Στο πλαίσιο της πολιτικής του συνεχιζόμενου εθνικού ξεκαθαρίσματος, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν σαν αντικειμενικά και αμερόληπτα τα δικαστήρια που έστησε και ελέγχει η ίδια η κατοχική δύναμη που αποφάσισε και εφαρμόζει αυτή τη γενική πολιτική, τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Ροζάκης.
Εξάλλου, παραδόξως, και αντίθετα με την έκθεση του 1983, δεν αναφέρεται η παραβίαση της ελευθερίας της μετακίνησης των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων σε ολόκληρη την Κύπρο, ενώ είναι γνωστό ότι υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί και επιβολή όρων, όπως και στη διάσημη περίπτωση της δασκάλας Ελένης Φωκά, κπά, μετά και απ' την τραγική δολοφονία του Τάσου Ισαάκ στην Πράσινη Γραμμή, κι ακόιμα κι ενός Τουρκοκυπρίου, που έχει καταθέσει προσφυγή στο ΕΔΑΔ, η οποία κρίθηκε διαδικαστικά παραδεκτή...
υποφέρετε ρε μουνάκια στη Θράκη.....
Παραπομπή της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Κρίσιμη για σημαντικές πτυχές του Κυπριακού, αλλά και την αξιοπιστία του νέου Ευρωπαϊκού συστήματος της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κρίνεται στο Στρασβούργο, η παραπομπή απ' την Κυπριακή Κυβέρνηση στο Ευρωδικαστήριο, για πρώτη φορά στην 50ετή ιστορία του Συμβουλίου της Ευρώπης, της συνέχισης πολυάριθμων σοβαρών παραβιάσεων των δημοκρατικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων απ' την Άγκυρα στην κατεχόμενη Κύπρο, πολλές εκ των οποίων διαπιστώθηκαν ομόφωνα μετά από πολυετείς έρευνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Α.Δ. σε προηγούμενες και στην τελευταία έκθεσή της, που υιοθετήθηκε τον Ιούνιο του 1999, αλλά δημοσιεύτηκε επίσημα σήμερα, σύμφωνα με εξαιρετική διαδικασία που δεν έχει ακολουθηθεί σε άλλες υποθέσεις για χρόνια.
Χαρακτηριστικό της γενικότερης σημασίας του θέματος είναι πως η ΕΕΑΔ διάλεξε να κλείσει την ιστορική περίοδο των 50 ετών λειτουργίας της με την 4η διακρατική προσφυγή της Κύπρου κατά της Τουρκίας, στην οποία αφιέρωσε την τελευταία ακρόασή της και την τελευταία περίοδο συνεδριάσεων (πριν παραδόσει τη σκυτάλη ολοκληρωτικά στο νέο Ευρωκοινοβούλιο) βρίσκοντας ότι η Άγκυρα συνεχίζει να διαπράτει πολυάριθμες παραβιάσεις ατιμώρητα για 25 χρόνια. Άφησε όμως ακόμα σοβαρά ερωτηματικά, όσον αφορά πολιτικά κρίσιμα ζητήματα γύρω απ' την κατάσταση και κυρίως τη νομική υπόσταση των κατεχομένων, που επεκρίθηκαν έντονα από διάφορα μέλη της.
Και προηγουμένως η ΕΕΑΔ είχε διαπιστώσει σειρά παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο, απ' την στρατιωτική τουρκική κατοχή (κυρίως όσον αφορά πολλούς απ' τους 1619 Ελληνοκυπρίους αγνοουμένους μετά την εισβολή του 1974, αποκλεισμό ελευθερίας μετακίνησης και πρόσβασης σε οικογένειες, σπίτια και περιουσίες στα κατεχόμενα, κλπ). Αλλά, όπως κατήγγειλε ήδη και ο καθηγητής Γ.Τενεκίδης, απ' την έκθεση ΕΕΑΔ του 1983, δεν ελήφθη κανένα αποτελεσματικό μέτρο για να παύσουν οι διαπιστωθείσες παραβιάσεις (εκτός απ' τη δημοσίευση της προηγούμενης έκθεσης, 9 χρόνια αργότερα: το 1992).
Αυτή τη φορά, η προσφυγή που κατέθεσε η κυπριακή Κυβέρνηση το 1994, όταν είχαν έρθει σε αδιέξοδο οι διακοινοτικές συνομιλίες, επικεντρώνονταν στη "συνέχιση" των παραβιάσεων απ' τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα, ακόμα και στα σημεία που καταδίκασε ρητά το ευρωπαϊκό όργανο απ' το 1983. Εν τω μεταξύ, σε απόπειρα να αποφύγει μέρος τουλάχιστον των ευθυνών της, η Άγκυρα είχε ιδρύσει, ακριβώς μετά την προηγούμενη έκθεση ΕΕΑΔ, το Νοέμβριο του 1983, το ψευδοκράτος που στηρίζει στα κατεχόμενα, κι όπως ήταν φυσικόι, πολιτικά λεπτές πτυχές αυτού του ζητήματος βρίσκονται στο επίκεντρο της σημερινής έκθεσης της ΕΕΑΔ, που πρόκειται να κρίνει οριστικά το Ευρωδικαστήριο μετά από δημόσια ακρόαση στο Στρασβούργο.
Η Επιτροπή ΕΕΑΔ διαπιστώνει τώρα (τις περισσότερες φορές ομόφωνα), πως η Κυβέρνηση της Άγκυρας συνεχίζει να παραβιάζει και τα ίδια τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως πριν κι ακόμα περισσότερα:
- Για πρώτη φορά, η τουρκική κυβέρνηση καταδικάζεται για συνεχιζόμενη έλλειψη της παραμικρής έρευνας ή πληροφορίας για την τύχη Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων που είχαν συλληφθεί στην εισβολή του 1974. Εφαρμόζοντας πρόσφατη γενική νομολογία του ευρωδικαστηρίου (για εξαφανίσεις Κούρδων κρατουμένων στη Ν/Α Τουρκία), η ΕΕΑΔ βρίσκει επίσης πως, εκτός απ' την ελευθερία, η Άγκυρα παραβίασε ακόμα και το δικαίωμα στη ζωή, εφόσον υπάρχουν πλέον σοβαρές πιθανότητες ότι έχουν πεθάνει ή σκοτωθεί άνθρωποι για την τύχη των οποίων δεν έκανε καμιά αποτελεσματική έρευνα, όπως όφειλε. Ταυτόχρονα συνέχισε να υποβάλει τις οικογένειές των σε απάνθρωπη μεταχείριση, εφόσον αρνήθηκε κάθε είδηση για την τύχη παιδιών, συζύγων, ή άλλων στενών συγγενών τους.
- Όσον αφορά πολλούς απ' τους 200.000 Ελληνοκυπρίους πρόσφυγες και μετατοπισμένους, η ΕΕΑΔ επιβεβαιώνει ότι συνεχίζονται μέχρι σήμερα οι παραβιάσεις πολυάριθμων δικαιωμάτων, εφόσον εμποδίζεται η επιστροφή στα οικογενειακά τους σπίτια στην κατεχόμενη Κύπρο, και αποκλείεται η πρόσβαση σε περιουσίες τους και κάθε αποζημίωση, ενώ στερούνται αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, σε συνθήκες σαφώς δυσμενούς διάκρισης ένεκα εθνικής προέλευσης.
- Μέσα στα κατεχόμενα, οι εγκλωβισμένοι Ελληνοκύπριοι υφίστανται παραβιάσεις θρησκευτικής ελευθερίας, εκπαίδευσης (εφόσον στερούνται γυμνασίων, αναγκάζοντας παιδιά 12 ετών να φύγουν στις ελεύθερες περιοχές, με απαγόρευση επιστροφής, αγοριών άνω των 16 ετών που υποχρεώνονται να χωρίσουν για πάντα με τους γονείς τους), έκφρασης (που φθάνει μέχρι και σε υπέρμετρη λογοκρισία των σχολικών βιβλίων!), περιουσίας (εφόσον χάνουν τα πάντα αν φύγουν και δεν μπορούν ούτε καν να μεταβιβάσουν την κληρονομιά σε συγγενείς τους που ζουν στα ελεύθερα εδάφη), ανυπόφορες προσβολές σε στοιχειώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια με δυσμενείς διακρίσεις ένεκα εθνικής προέλευσης που καταλήγει σε απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση, παραβιάσεις της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής (εφόσον δεν μπορούν ούτε καν να συναντούν τους συγγενείς τους απ' τις ελεύθερες περιοχές), παρεμβάσεις των κατοχικών αρχών που εμποδίζουν έννομη προστασία, κ.ά.
- Όσον αφορά όμως τους ίδιους του Τουρκοκυπρίους, παραδόξως, η πλειοψηφία και κάποτε η ομοφωνία της ΕΕΑΔ δεν διαπιστώνει καμιά παραβίαση απ' το κατοχικό καθεστώς και τα τουρκικά στρατεύματα με τους εποίκους απ' την Ανατολία. Κι αυτό, όχι μόνο για τη χρήση στρατοδικείων, την κυκλοφορία του ελληνοκυπριακού τύπου, την ελευθερία του συνεταιρισμού (κάτι που δεν μπορούν να ασκήσουν μαζί με Ελληνοκυπρίους συμπολίτες τους), ή τις περιουσίες τους. Αλλά ακόμα και για την καταπίεση των πολιτικών αντιφρονούντων και τη στέρηση της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, όπως δείχνει και η σκανδαλώδης υπόθεση του Τουρκοκυπρίου δημοσιογράφου, Κουτλού Ανταλί, (γνωστού επικριτή του Εποικισμού των κατεχομένων από τη μεταφορά των πληθυσμών της Ανατολίας που οργάνωσε συστηματικά η Άγκυρα), ο οποίος δολοφονήθηκε το 1996, με σφαίρες στο κεφάλι, και εκκρεμεί ακόμα στη Λευκωσία και στο ΕΕΑΔ στο Στρασβούργο, η απελπισμένη προσφυγή της γυναίκας του, που ψάχνει για να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι, ενώ καταγγέλει διάφορες διώξεις, μέχρι και της απόλυσης της κόρους του δολοφονημένου!
Εξάλλου, 7 μέλη της ΕΕΑΔ εκφράζουν τη διαφωνία τους για το ότι η πλειοψηφία δεν βρήκα καμιά παραβίαση ούτε καν για την καταστροφή των οικογενειακών σπιτιών κοινότητας Τουρκοκυπρίων Τσιγγάνων, που αναγκάστηκαν έτσι να φύγουν σαν πρόσφυγες απ' την κατεχόμενη Μόρφη στην Αγγλία.
Το σημαντικότερο: η ΕΕΑΔ χαρακτηρίζει μεν το ψευδοκράτος που έστησαν μετά την εισβολή του 1974 και την έκθεση του 1983 τα τουρκικά στρατεύματα στα κατεχόμενα μέσω ομάδας Τουρκοκυπρίων και εποίκων, σαν "υποδεέστερη τοπική διοίκηση της Τουρκίας στη βόρεια Κύπρο".
Έτσι ακολουθεί μεν απόφαση του Ευρωδικαστηρίου (στην υπόθεση της ατομικής προσφυγής της Τίνας Λοϊζίδου) που αναγνώρισε απ' το 1996 γενική ευθύνη στην Άγκυρα για όσες παραβιάσεις συμβαίνουν στα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη, εφόσον τα ελέγχει με το στρατό κατοχής, αλλά στη συνέχεια βγάζει αμφισβητούμενα συμπεράσματα, που μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες πολιτικά.
Πλειοψηφία των Επιτρόπων της ΕΕΑΔ κρίνει πράγματι ότι οι εγκλωβισμένοι Ελληνοκύπριοι δεν στερούνται δικαστικής προστασίας στα κατεχόμενα για θέματα αστικού δικαίου (όπως περιουσίας, κ.ά.), επειδή υπάρχουν τοπικά αστικά δικαστήρια απ' το κατοχικό καθεστώς Ντενκτάς!
Η πρωτοφανής αυτή εκτίμηση δικαιολογείται απ' την πλειοψηφία με το συλλογισμό ότι, έστω κι αν είναι "αμφίβολη" η νομιμότητα του κατοχικού νομικού συστήματος από άποψη Διεθνούς και Ευρωπαϊκού δικαίου, ως και των συμφωνιών που υπέγραψε η Αγκυρα, αναγνωρίζοντας την Ανεξαρτησία της Κύπρου το 1959, παρ' όλ' αυτά, από άποψη "εσωτερικού" δικαίου, τα κατοχικά αστικά ψευδοδικαστήρια φαίνονται "σωστά" και "δεν διαφέρουν" απ' το προϋφιστάμενο σύστημα (προ της εισβολής του 1974) ούτε καν κι απ' αυτά που λειτουργούν στα πλαίσια της Κυπριακής Δημοκρατίας στα ελεύθερα εδάφη...
Αυτή η εκτίμηση (που επικαλείται, διευρύνοντάς την, μια σκέψη του Ευρωδικαστηρίου στην υπόθεση Λοϊζίδου) (ότι, σ' ορισμένες περιπτώσεις όπως ληξιαρχεία γεννήσεων, γάμων ή θανάτων, το στήσιμο νομικών υπηρεσιών από κατοχική δύναμη μπορεί να ανταποκρίνεται σε ανάγκες του πληθυσμού, κάτι που οι Ευρωδικαστές άφησαν όμως σαν ανοικτό ερώτημα) αντιμετώπισε σφοδρή κριτική από μέλη της ΕΕΑΔ που διαφωνούν.
Βρίσκεται σε αντίθεση με την επίσημη διαπίστωση πως η Κυπριακή Κυβέρνηση είναι η μοναδική νόμιμη κυβέρνηση σ' όλη τη νήσο, εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει γενικά νόμιμη έννομη τάξη από το παράνομο καταοχικό καθεστώς, τονίζει ο Ευρωεπίτροπος, Ε.Μπιζιτίλ.
Λείπει η απαραίτητη ανεξαρτησία και αμεροληψία των κατοχικών δικαστηρίων, ιδίως όταν διαπιστώνει κανείς τη δυσβάστακτη κατάσταση στην οποία έχει φέρει τους Ελληνοκυπρίους Εγκλωβισμένους, καταγγέλει και ο Ευρωεπίτροπος, Καμπράλ Μπαρέτο.
Είναι σαφές πως το κατοχικόι ψευδοκράτος της λεγόμενης "ΤΔΒΚ", στην πραγματικότητα δεν προσφέρει άλλα μέσα προστασίας παρά μόνο μια "τοπική δικαστική υπηρεσία της Τουρκίας", τονίζει και ο Έλληνας πρώην Ευρωεπίτροπος και νυν Ευρωδικαστής, Χρήστος Ροζάκης, (που συνέχισε να συμμετάσχει, σύμφωνα με τη διαδικασία, στην εξέταση της υπόθεσης απ' την ΕΕΑΔ μέχρι ολοκλήρωσής της).
Εκφράζοντας διαφωνία σε κάμποσες απόψεις της πλειοψηφίας της ΕΕΑΔ (όπως και για την τύχη και προστασία των Τουρκοκυπρίων αντιφρονούντων, κ.ά.) ο καθηγητής Ροζάκης καταγγέλει κυρίως τα κατοχικά ψευδοδικαστήρια σαν παράνομα και αναποτελεσματικά, χωρίς τη στοιχειώδη ανεξαρτησία και αμεροληψία.
Πως είναι δυνατόν να καταλήξει κανείς σε αντίθετο συμπέρασμα, όταν η ίδια η ΕΕΑΔ καταδικα΄ζει την Άγκυρα γιατί συνεχίζει τόσα χρόνια σειρά σοβαρών παραβιάσεων στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων εγκλωβισμένων, όπως θρησκεία, εκπαίδευση παιδιών, περιουσία, οικογενειακή ζωή, κ.ά., ρωτά.
Ομόφωνα η ΕΕΑΔ διαπίστωσε πως όλες αυτές οι παραβιάσεις επιβάλλονται απ' την Άγκυρα στους εγκλωβισμένους "επιδιώκοντας τη γνωστή πολιτική που αποσκοπεί να διαιρέσει τις εθνικές ομάδες στο νησί, στο πλαίσιο μιας δικοινοτικής και διζωνικής συμφωνίας" όπως την αντιλαμβάνεται η τουρκική Κυβέρνηση. "Αυτή η πολιτική οδήγησε στον περιορισμό των Ελληνοκυπρίων" που ζουν στα κατεχόμενα "σε μια μικρή περιοχή στην χερσόνησο της Καρπασίας", όπου υφίστανται "σταθερή μείωση αριθμού σαν συνέπεια των μέτρων που εμποδίζουν την ανανέωση του πληθυσμού", ενώ σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι ασφυκτικοί περιορισμοί τείνουν να εξαλείψουν σταδιακά κάθε παρουσία ελληνοκυπριακής κοινότητας στα κατεχόμενα βορεινά εδάφη, κατήγγειλε η ΕΕΑΔ, συμπεραίνοντας ότι "προσβάλουν την καθημερινή ζωή με δυσμενείς διακρίσεις τέτοιου βαθμού αυστηρότητας που καταλήγουν σε προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας";
Στο πλαίσιο της πολιτικής του συνεχιζόμενου εθνικού ξεκαθαρίσματος, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν σαν αντικειμενικά και αμερόληπτα τα δικαστήρια που έστησε και ελέγχει η ίδια η κατοχική δύναμη που αποφάσισε και εφαρμόζει αυτή τη γενική πολιτική, τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Ροζάκης.
Εξάλλου, παραδόξως, και αντίθετα με την έκθεση του 1983, δεν αναφέρεται η παραβίαση της ελευθερίας της μετακίνησης των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων σε ολόκληρη την Κύπρο, ενώ είναι γνωστό ότι υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί και επιβολή όρων, όπως και στη διάσημη περίπτωση της δασκάλας Ελένης Φωκά, κπά, μετά και απ' την τραγική δολοφονία του Τάσου Ισαάκ στην Πράσινη Γραμμή, κι ακόιμα κι ενός Τουρκοκυπρίου, που έχει καταθέσει προσφυγή στο ΕΔΑΔ, η οποία κρίθηκε διαδικαστικά παραδεκτή...
