Παιδιά αρχίζω να έχω σύνδρομο στέρησης.
Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, το σκέφτομαι συνέχεια. Με όσες Ελληνίδες και να πάω η λύσσα μου δεν φεύγει.
Μου λείπει το ανατολικό μουνί. Μου λείπει πολύ.
Μου λείπει η Τάνια η αγάπη μου. Να ‘ναι καλά εκεί στην Αγία Πετρούπολη.
Μου λείπει η Μαρίνα η Ουκρανή. Να την φροντίζει η Παναγιά εκεί στη Βαρσοβία.
Μου λείπει η Ντάνα η Ρουμάνα. Ελπίζω να έχει ξεφύγει ήδη όπως μου έλεγε και να ‘ναι κυρία στο Βουκουρέστι.
Μου λείπει μια καστανή-ψηλή-λεπτή Πολωνέζα που δεν θυμάμαι πως τη λέγαν. Θυμάμαι που ήθελε 50€ έξτρα για CIF.
Μου λείπει η Βίκα στην Πετρούπολη. Αυτά υα Θεϊκά βυζιά της πρέπει να μπούνε σε μουσείο.
Μου λείπει Μια φινετσάτη Ουγγαρέζα που με άφηνε να τη φιλώ στο στόμα.
Μου λείπουν τόσες και τόσες Ανατολικοευρωπαίες που μου χάρισαν μαζί με το κορμάκι τους πολύ γλυκές αναμνήσεις. Δυστυχώς για αυτές τις εμπειρίες πουθενά δεν μπορώ να μιλήσω, ούτε στους πιο στενούς μου φίλους.
Μόνο εσείς καταλαβαίνετε …
Οι πόρνες στην Ανατολική Ευρώπη δεν συγκρίνονται σε τίποτα με αυτές στην Ελλάδα. Είναι απλά, αξιαγάπητες !
Αχχχχ Δημήτρη, ο πόνος της εντοπιότητας είναι πολύ μεγάλος.
Μόνο για σας τους πορνομετανάστες είναι η ζωή.
Ρε πως αλλάξαν οι καιροί