Ράδιο bourdela.com

[Christos Savvidis]

 

[kappa_fi]

Απ' ό,τι διαβάζω ηχογραφήθηκε το 1979 και κυκλοφόρησε την αμέσως επόμενη χρονιά.

Ο Chet Baker μεταξύ άλλων υπήρξε και χρήστης σκληρών ουσιών, καταφέρνοντας πάντως ν' αφήσει το ανεξάλειπτο στίγμα του στη τζαζ μουσική, κάτι παράδοξο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο 'παππούς όλων μας', όπως έχει αποκαλέσει η τύπισσα που τραγούδησε για λογαριασμό της βράβευσης του ντύλαν στη σουηδική ακαδημία τον εν λόγω καλλιτέχνη, τον Ουίλιαμ Μπάροουζ, είχε δηλώσει ότι η ηρωίνη αχρηστεύει τις πνευματικές δυνάμεις του ανθρώπου, σε αντίθεση με το χασίς ας πούμε, υπό την επήρεια του οποίου μπορούσε και έγραφε...
Με την ηρωίνη γινότανε ζόμπι.

Η μουσική του σύνθεση πάντως έχει την απαράμιλλη γλυκύτητα της φωνής μιας άλλης ηρωινομανούς ερμηνεύτριας της τζας μουσικής, της αξεπέραστης Billie Holiday, η οποία μεγάλωσε μέσα στα μπουρδέλα κι εκπορνεύτηκε και η ίδια, βεβιασμένα, όντας ακόμα ανήλικη.

Το golden brown, αναφερόμενο στην ηρωίνη και "σε κάποιο κορίτσι", κυκλοφόρησε την αμέσως επόμενη χρονιά, το 1981.

 

[kappa_fi]

Τα liner notes του άλμπουμ Zero Hour του Astor Piazzolla. Έχει λεχθεί ότι είναι τα καλύτερα liner notes που έχουν γραφτεί - για έναν απ' τους καλύτερους δίσκους που έχουν ηχογραφηθεί.


[tt]Strip to your underwear if you're not in black tie. Get obscene if you want, but never casual. You feel an urge? Touch its pain, wrap yourself around it. Don't put on airs. What you seem must be what you are, and what you are is a mess, honey, but that's okay, as long as you wear it inside. Look sharp! Don't slouch. See anyone slouching here? Stay poised, taut, on guard. Listen to your nerves. It's zero hour. Anxiety encroaches, wave after wave, with every squeeze of the bandoneon. Already twisted by the contraposto of uprightness and savagery, this new tango turns the screw even tighter with its jazz dissonances and truncated phrasings. No relief. No quarter. At zero hour only passion can save you. Time is flowing backward and forward into the vortex. From the rooms come a warm air and a choked melody of syncopated gasps. Something throbs. A vein under your skin. It's inside you now, this bordello virus, this pleasure that tastes so much of anger and grief. When you find pools of pure, sweet light, bathe in their waters, balm for your lacerations. For the whiplash scars the bandoneon is leaving on your soul. If this were the old milonga of the slums, or those popular songs about painted faces and purloined love, you could let distance sketch a smile on your lips. Cheap irony. You won't get away that easy. This music is for you. It always had you in mind, your habits, your twitches, the tiny blood vessels bursting inside you when you hide what you feel. So walk in the parlor, bring your friend or come alone. Come hear the master as he unravels the wind inside the box, as he presses the growling tiger that threatens to embrace him and shapes the beast into a purring kitten. And tiger again. And kitten. It's all a game. You're going to play it too, you're going to dance with the tiger. Don't worry, your life is in danger. Remember your instructions. Listen up. And suffer, motherfucker, this is the tango.[/tt]

- Enrique Fernandez -

 

[Christos Savvidis]

 

[Christos Savvidis]

 

[Christos Savvidis]

 

[kappa_fi]

Το "Δημοσθένους Λέξις" το έγραψε ο Διονύσης Σαββόπουλος στη διάρκεια της δικτατορίας όντας έγκλειστος στα κρατητήρια της Μπουμπουλίνας.
Αυτή είναι η μαρτυρία του:

[tt]Στην Μπουμπουλίνας κρατήθηκα κάπου σαράντα μέρες. Πέρασα από φάλαγγα, πέρασα άσχημα, αλλά όσο περνάν τα χρόνια, όλα αυτά τα θυμάσαι αλλιώς, δεν σε πειράζουν. Όταν βρέθηκα στο Παρίσι μετά, ήταν γιατί πραγματικά δεν άντεχα να ζήσω τότε στην Ελλάδα. Ψυχοσωματικά με ενοχλούσε να βρίσκομαι εδώ πέρα. Όταν πήγα στο  Παρίσι, ο μακαρίτης ο Δεσποτίδης μου είπε να πάμε στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά ντρεπόμουνα να πάω, ήθελα να το ξεχάσω αυτό το πράγμα. Στη φυλακή, όμως, για να περνάει η ώρα, έγραψα τη «Δημοσθένους λέξη», τη «Θεία Μάνου», και τη «Θαλασσογραφία». Πολλοί απορούσαν. «Μα πώς βρε παιδί μου μέσα σε `κείνον το ζόφο εσύ έγραφες τραγούδια;». Μα γι` αυτό χρειάζονται τα τραγούδια, για να μπορούμε να ξεπερνάμε τον ζόφο. "[/tt]

 

[Christos Savvidis]

 

[Christos Savvidis]

 

[DmtrsxXx]

 

[Christos Savvidis]

Massive Attack - Superpredators

 

[kappa_fi]

Μες στη μαύρη μαυρίλα που μας ζώνει από παντού, η οποία δεν έχει να κάνει τόσο με την επιδημία ενός ιού όσο με την κανονικότητα μιας έκτακτης ανάγκης όπου ο έλεγχος, η καταμέτρηση κι ο περιορισμός έχουν βγει από την τρύπα τους σαν τους φασίστες κι έχουν εγκαθιδρυθεί στην καθημερινότητα των ανθρώπων όπου γης,

κάποιοι συγ-κάτοικοι ενός συγκροτήματος διαμερισμάτων στην Μπολόνια τραγουδάνε απ' τα μπαλκόνια τους όλοι μαζί το Μπέλα Τσάο.

" [tt]Το τραγούδι έγινε παγκόσμια γνωστό όταν το τραγουδούσε η ιταλική αντίσταση ενάντια στο φασισμό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στη διασκευή αυτή οι στίχοι του τραγουδιού εξυμνούν τον απελευθερωτικό αγώνα των παρτιζάνων και τον ηρωικό τους θάνατο[/tt]. "

 

[Christos Savvidis]

 

[Christos Savvidis]

Λογω της καταστασης που επικρατει σε παγκοσμιο επιπεδο, παραμενουμε σπιτι ακολουθοντας τις οδηγιες του κρατους ωστε να προστατεψουμε την υγεια μας αλλα και την υγεια των ανθρωπων γυρω μας.


Το καθισιο ομως θα μας κανει 100 κιλα...

Οποτε, εδω βαζουμε μουσικη που μας καυλωνει να κανουμε καθε ειδους γυμναστικη στο σπιτι, οτι γουσταρει ο καθενας.


Παμε δυνατα, ξεκινηστε, μη τεμπελιαζετε.

 

 

[Christos Savvidis]

 

[Christos Savvidis]

 

[Christos Savvidis]

 

[Christos Savvidis]

 

[Christos Savvidis]

 

[Christos Savvidis]