έχει ωραίες γυναίκες, Chevalier. και η ικανοποίηση όταν τις 'ριξεις'' είναι αρκετά μεγαλύερη απο το να ρίξεις την άφραγκη/απορη ανατολική που θα το έδινε στον καθένα για ένα καλό φόρεμα ή ενα φαί σε καλό εστιατόριο. μη τρελαθούμε τωρα. δεν ειναι το ιδιο. να συγκρίνουμε όμοια πράγματα.
Ειπες τη λέξη κλειδί " ικανοποίηση" .Η ικανοποίηση δεν είναι να τη ρίξω, ειναι να ΓΑΜΗΣΩ! Αλλά έχετε κάνει τη γαμήσι κοινωνική αποδοχή, τα χετε μπερδέψει. Όχι εσύ προσωπικά. Αλλά γενικά η ελληνική κοινωνία.
Την ώρα που το κάντε χίλια δυο πράγματα για να το παίξετε τζόβενα για να κερδίσετε στο τέλος μια απλά μέτρια γυναίκα, άλλοι άνθρωποι πολύ πιο απλά φχαριστιουνται γαμήσια με αιθέριες υπάρξεις. Η ζωή είναι μικρή για να τη σπαταλάτε σε μαλακίες. Εγώ για καλό τα λέω αγαπητέ. Από εκεί και πέρα καθείς πράττει όπως τον ευχαριστεί. Αλλά ο αρχοντοχωριατισμός, η βλαχιά, το κόμπλεξ και ο νεοελληνικός επαρχιωτισμός, είναι συνήθως κακός σύμβουλος. Είναι το ίδιο κίνητρο που σε κάνει να παίρνεις τζιπ στο κέντρο της Αθήνας και όχι ένα αυτοκινητάκι, ή σκούτερ ή ποδήλατο για να δέιξεις ότι είσαι κάποιος. Ή να χτίσεις ένα σπίτι με χίλια δυο πράγματα, σε μια απομονωμένη περιοχή, για ναδείξεις ότι είσαι μεγαλοαστός. Την ίδια στιγμή που σε άλλες χώρες καλύτερο σπίτι το παίρνεις 4 φορές πιο κάτω. Και καμαρώνεις κιόλας.
Αφήστε αυτά τα κόμπλεξ ρε και κοιτάξτε απλά να περάσετε καλά. Δίχως πολλά μα μου σου του. Υπάρχουν εκεί εκατομμύρια όμορφα πλασματάκια, τα οποία όχι μόνο είναι διαθέσιμα αλλά και παρακαλάνε κιόλας. Γιατί να κάνουμε τη ζωή μας δύσκολη? Απλά πήγαινε γάμα τα να φχαριστηθείς. Από το να πάρεις μια πλασματική ικανοποίηση ότι και καλά σε επέλεξε μεταξύ άλλων μια άλλη μέτρια γυναίκα, σε ένα περιβάλλον έλλειψης άλλων καλύτερων από αυτήν. Γιατί να δίνουμε το βάρος στον ανταγωνισμό και όχι απλά στην καλοπέρασή μας?
