Καλά ναι,πες εσύ σε ελλεεινίδα ότι δουλεύεις σε χωράφι...
Εκτος αν βρεις καμια που δεν έχει βγει απ'το χωριό της
Παιδιά καλησπέρα, να πω και εγώ την δικιά μου εμπειρία σχετικά με το θέμα "ελεεινίδα και χωράφια".
Καταρχάς θα σας πω ότι επαγγελματικά είμαι πολύ καλά, δηλαδή, έχω PhD, έχω καλή θέση manager σε Big4 εταιρία, και είμαι επιστημονικός σύμβουλος σε διάφορους οργανισμούς.
Όταν έχασα τον πατέρα μου, κληρονόμησα κάποια χωράφια, κυρίως με ελιές. Ένα χωράφι είναι εντός νομού Αττικής περίπου 4 στρέμματα, και έχουμε ελιές, λεμονιές κτλ. Σε μια περίοδο που μπορούσαμε, είχαμε και κότες, κουνέλια, και μελίσσια. Κυρίως τα περιποιείται η μάνα μου, αλλά όποτε μπορώ, συνήθως τις Κυριακές, πάω και εγώ και κάνω δουλειές.
Ε ρε παιδιά, σε όποια γκόμενα έχω πει αυτό το πράγμα, οτι δηλαδή έχω χωράφια με ελιές και ζωντανά και τα περιποιούμαι, ΦΡΙΚΑΡΕΙ. Ξαφνικά με βλέπουν σαν παρακατιανο, σαν να έχω λέπρα ένα πράγμα. Λες και είμαι κανάς δεύτερης κατηγορίας. Αν πω σε καμία "έλα να πάμε στις ελιές απλά να κάτσουμε" φεύγει τρέχωντας.
Και η ειρωνεία κάποιες φορές ξέρετε ποιά είναι; Οτι αρκετές φορές αυτές οι τύπισσες έχουν μεγαλώσει επαρχία.... Μια ήταν από Κρήτη, άλλη από Καβάλα.
Νομίζω ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι γενιές αυτές βγήκαν εξαιρετικά ανισόρροπες...