Καλά το προσεγγίζεις αδερφέ. Προχώρα. Άλλωστε το ερώτημα του νήματος, αν δε γελιέμαι, ήταν "πώς κάνει κάποιος μια πρόταση γάμου", πράγμα που σημαίνει ότι η απόφαση να υποβάλλεις την πρόταση είναι ήδη ειλημμένη. Μην ξεχνάς ότι αυτό μπορεί να είναι το εισιτήριο σου για την ισόβια ευτυχία. Τώρα, αν δε δουλέψει, ΟΚ. Τι να κάνεις; Shit happens. Δε μπορείς να τα προβλέψεις όλα. Και μη βιάζεσαι, θα έρθει η ώρα να κάνεις και εκπτώσεις στα θέλω σου, και να συμβιβαστείς και να κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις και πολλά άλλα. Μια ψυχή έλεγε κάποτε ότι θα "έπρεπε να παντρευόμαστε τους μεγάλους μας έρωτες και τίποτα λιγότερο". Και το μεγαλύτερο σου έρωτα να παντρευτείς όμως, αργά ή γρήγορα, το πάθος, η λαχτάρα και η καυλάντα θα καταλαγιάσουν. Ο έρωτας θα σβήσει. Εκείνο είναι το χρονικό σημείο στο οποίο, εσύ και το ταίρι σου, θα έχετε την ευκαιρία να αρχίσετε να δουλεύετε πάνω στην αληθινή αγάπη ή να το διαλύσετε. Ο Γιωσαφάτ, ανάμεσα στα άλλα που αναφέρθηκαν πιο πάνω, έχει επίσης υποστηρίξει ότι ακόμα κι ένας μέτριος γάμος είναι καλύτερος από τον καθόλου γάμο. Είναι μαγικό να ξαπλώνεις στο κρεβάτι το βράδυ και δίπλα σου να ανασαίνει μια ψυχή. Τώρα αν αυτή την ψυχή τη γουστάρεις, σε καυλώνει και τη σέβεσαι τότε έχεις πιάσει το Λόττο και κοίτα να μη σου φύγει ποτέ. Άλλωστε, αυτή τη συντροφικότητα δεν αποζητούμε όλοι μας σε τελική ανάλυση; Ο καθένας μας με τον τρόπο του; Άλλος σε ένα χάπι, άλλος σε ένα πληρωμένο φιλί, άλλος σε ένα μπουκάλι ουίσκι, άλλος σε τέσσερα διπλόπιττα απ'όλα και ούτω καθεξής. Κι αν στην πορεία ευλογηθείτε και με κάνα κουτσούβελο, τότε αδερφούλη θα νιώσεις και θα ζήσεις πράγματα που δε συγκρίνονται με τα περισσότερα πράγματα που έχεις ζήσει μέχρι τώρα. Αλλά, πρόσεξε, ούτε τα παιδιά θα πρέπει να είναι αυτοσκοπός γιατί απλά δεν ξέρεις αν θα έρθουν. Το βασικό είναι να είσαι έτοιμος να γεράσεις με το ταίρι σου κι αν έρθουν παιδιά (που σου εύχομαι να έρθουν), να τα δεις ως δώρο. Αυτά και κλείνω μαζί με τις απολογίες μου σε περίπτωση που κούρασα την ομήγυρη.
