Τυπε topgun, ακου πόσο μαγκας ειναι ο Πανουσοπουλος:
Ξεκιναει την ταινια με Pacman και ηλεκτρονικη μουσικη => Ο πρωταγωνιστης λεγεται "Φαντασμα" => Πανω στο στενο μαρκαρισμα απο τη γκομενα, βλεπουμε ενα γρηγορο μονταζ pacman - Ρετσου - γκομενας, που καταληγει με την γκομενα να τον "τρωει" (φευγουν μαζι, αφού πρωτα το pacman εχει φαει τα φαντασματα, αλλά τελικα εχει φαγωθει κι αυτο, οπως ο Ρετσος) => Ο,τι ακολουθει γινεται μες στη νυχτα [σσ για τη σκηνη με το κιλοτακι στην κεραια του περιπολικου, ή για τις κοντρες, ή για τα βατραχια, δεν θα σχολιασω τπτ. Respect!] => H Μπετυ Λιβανου ειναι η "μερα" που εισβαλλει μες στο κλειστο δωματιο => Ειναι η μόνη που καταλαβαινει τον Ρετσο (του λεει αμεσως οτι ειναι "φαντασμα") και ειναι ο μονος που καταλαβαινει τη Λιβανου (της λεει πώς ενιωθε, σε μια συγκεκριμενη οικογενειακη στιγμη) => Αφου πηδηχτουν, ειναι η 1η φορα που ο Ρετσος ανοιγει τα παραθυρα, και σπαει το μπλε του κλειστου δωματιου. Που ειναι απολυτα συνεπες με το μπλε των φαντασματων του pacman.
Η Λιβανου τον επεφερε σε επαφη με τη μερα και τον εξω κοσμο, ο Ρετσος την εφερε σε επαφη με το φρεσκο αιμα, που βραζει (σσ swing vs ηλεκτρονικη vs ψαλμοι της μανας. Η "συγκρουση" τριων εποχων...)
Απιστευτο μπονους στην σκηνη οπου συναντιουνται, στο διαμερισμα, ειναι το "soundtrack": Μια γειτονισσα τραγουδαει, ακαπελα, το
"Συ μου χαραξες πορεια, εσυ γλυκια μου αμαρτια", κανοντας ντουζ.
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
ΥΓ:
Σε περιπτωση που δεν το ξερεις, ο Πανουσοπουλος ειναι αντρας της Λιβανου (στην πραγματικη ζωη) εδω και μισο αιωνα. Η Λιβανου παιζει και στο "Μ' Αγαπας", που ειναι επισης εξαιρετικη (και πολυ τολμηρη, ακομα και για σημερα) ταινια.
Επισης, ειναι ο καλυτερος Ελληνας δ/ντης φωτογραφιας (πριν τον Καραμάνη, που λεγεται πως κανει διεθνη καριερα, τωρα πια).
