Αρκούδος
Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Δεκ 2012
- Μηνύματα
- 350
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Συνέβει πριν αρκετά χρόνια,σαν φοιτητής στην Πάτρα,αλλά ακόμα το θυμάμαι πολύ έντονα σαν να ηταν μόλις χθές.
Εμενα σε μια μικρή γκαρσονιέρα,στον 6ο και τελευταίο όροφο μιας πολυκατοικίας που είχε ενα διαμέρισμα ανα όροφο,αλλά με ενα τεράστιο μπαλκόνι (μεγαλύτερο ισως απο ότι το διαμέρισμα) αλλά και με υπέροχη θέα.Η Νίκη,ηταν η διαχειρίστρια της πολυκατοικίας,ενα χρόνο μεγαλύτερη μου και στα 28 τότε,ωραία γκόμενα κοντά στο 1.65 με κοντό καστανό μαλλί και ατελείωτες βυζάρες που οτι και να φορούσε δεν γινόταν να μην τις προσέξεις,με μια συμπεριφορά που δεν έκρυβε το ενδιαφέρον της για το άτομο μου αλλά το γεγονός οτι ηταν παντρεμένη και με δύο μικρά παιδιά,δεν μου επέτρεπε να κάνω σχέδια αφ ενός,αλλά και δεν ήθελα και να μπλέξω σε κάτι ανάλογο αφ ετέρου παρά τα διακριτικά υπονοούμενα που υπήρχαν και απ τις δυο πλευρές κάθε φορά που συναντιόμασταν.Αρκετές φορές συναντιόμασταν έξω απο την πόρτα του διαμερίσματος μου,δίπλα στο ασανσέρ που έπαιρνε για να ανέβει στην ταρατσούλα απο πάνω για να απλώσει τα ρούχα και μιας και ο διαθέσιμος χώρος γι’αυτή τη δουλειά ηταν περιορισμένος ,μου είχε ζητήσει οταν λείπω να χρησιμοποιεί και την βεράντα μου και η οποία ήταν εύκολα προσβάσιμη απο το κλιμακοστάσιο.
Ηταν Ιούλιος,περίοδος εξετάσεων και ο τελευταίος μου μήνας πριν τελειώσω με τις σπουδές μου και φύγω οριστικά απο εκεί .Την περίοδο εκείνη περνούσα τον περισσότερο καιρό στην Αθήνα και κατέβαινα στην Πάτρα για λίγες μέρες και ξανάφευγα αν δεν υπήρχε λόγος να βρίσκομαι εκεί.Εκείνη τη φορά επέστρεψα απο την Αθήνα πολύ αργά,Κυριακή βράδυ.Αρκετή ζέστη και χωρίς κλιματιστικό εκείνες τις εποχές οπότε η λύση για να κοιμηθώ ήταν με ανοικτή την μπαλκονόπορτα,κλειστές τις κουρτίνες και γυμνός.
Κατά τις 8.30 το πρωί μεσα στον υπνο μου αισθάνομαι κάποιο θόρυβο σαν να ήταν κάποιος στο μπαλκόνι μου και συνειδητοποιώ οτι είμαι γυμνός,ανάσκελα και με μια πρωινή στύση τεράστια.Δεν αργησα να καταλάβω οτι ήταν η Νίκη που άπλωνε στο μπαλκόνι μου και έτσι δεν έκανα καμία κίνηση.Κάποια στιγμή και ενώ συνεχίζω να παραμένω ξαπλωμένος, αντιλαμβάνομαι απο τη σκιά στον απέναντι τοίχο οτι έχει τραβήξει ελαφρά την κουρτίνα και με κρυφοκοιτάζει τη στιγμή που υποτίθεται πως κοιμάμαι.Εγώ καμία αντίδραση.Απλά μέσα μου αισθάνομαι την κάβλα ακόμα πιο έντονη και είμαι έτοιμος να εκραγώ στη ιδέα οτι με παρακολουθεί κρυφά.Οσο αυτή με κοιτάζει τόσο η κάβλα μου να μεγαλώνει και το μόνο που σκέφτομαι είναι τι θα γίνει.Μετά απο κανα δυο λεπτά αναμονής αντιλαμβάνομαι οτι η Νίκη έχει ήδη μπεί μέσα στο δωμάτιο και με κοιτάζει πλέον απο πολύ κοντά και απο το ύψος του κρεβατιού.Ισως κάποιες αναστολές απο μέρους της που δεν διαρκούν περισσότερο απο δυο λεπτά και αισθάνομαι το χέρι της να μου χαιδεύει τον πούτσο μου που ήταν έτοιμος να σπάσει απ την κάβλα.Ανοίγω τα μάτια και κοιταζόμαστε. «Σσσσς..... μου λέει.Μη λες τίποτα»
Και αρχιζει να μου τον παίζει αργά αλλά βασανιστικά,ενω εγώ δεν πιστεύω σε αυτό το αναπάντεχο γεγονός που μου συμβαίνει.Με το ένα χέρι να μου τον παίζει και με το άλλο να μου χαιδεύει το στήθος και σε λίγο σκύβοντας, αρχίζει να τον γλύφει αργά-αργά σε όλο του το μήκος ενώ εγώ να τρελαίνομαι απ την κάβλα.Δεν αργεί να τον πάρει όλο στο στόμα και να αρχίσει ενα αξέχαστο τσιμπούκι,το καλύτερο που μου έχουν πάρει ποτέ.
Σε μια στιγμή σταματάει.Ξαφνιάστηκα.Ευτυχώς ηταν μόνο για να ξεκουμπώσει τη ρόμπα που φορούσε και να βγάλει τα δυο υπέροχα της στήθια για να χώσει μέσα τους τον πούτσο μου και να αρχίσει μια ισπανική άνευ προηγουμένου εναλλασόμενη με γλύψιμο και τσιμπούκι.
Το απολάμβανα τόσο που η σκέψη να τη γαμήσω δεν περνούσε καν απ το μυαλό μου.Δεν πρόλαβα άλλωστε γιατί μετά απο λίγο η ανάγκη μου να χύσω δεν μου επέτρεπε να κρατηθώ άλλο και τελικά αφέθηκα και σαν χείμαρος τελείωσα μέσα στα στήθια,το λαιμό και το πρόσωπο της.Καθ όλη τη διαδικασία δεν ανταλλάξαμε κουβέντα.Τελείωσα,με φίλησε απαλά στα χείλη και χαμογελώντας μου έκανε και πάλι «Σσσσς.....» και έφυγε απο την μπαλκονόπορτα απο όπου μπήκε.
Αυτή ηταν και η μοναδική εμπειρία που είχα μαζί της γιατί μετά λίγες μέρες έφυγα οριστικά απο την Πάτρα και δεν είχα την τύχη να ξαναβρεθούμε.Πάντως μου έχει μείνει αξέχαστη και την ευχαριστώ για το υπέροχο και μοναδικό πρωινό «ξύπνημα» που μου πρόσφερε.Να είσαι πάντα καλά Νίκη.
