ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Εφικτή η νέα, σύγχρονη, μεγάλη Λεωφόρος; «Κι όμως είναι!»
Διαβάστε στο aioniapistos.gr ποια ήταν η πρόταση του Παναθηναϊκού το 2003, γιατί όσα είπε ο Γιώργος Λιάνης είναι η μισή αλήθεια και κυρίως γιατί το πλάνο για ΝΕΟ, ΣΥΓΧΡΟΝΟ και ΜΕΓΑΛΟ γήπεδο στη Λεωφόρο είναι ΕΦΙΚΤΟ και τεχνικά και πολεοδομικά.
Στον κόσμο της –εγχώριας και διεθνούς πολιτικής– σκηνής η ικανότητα να παρουσιάζεις μισές αλήθειες είναι προτέρημα, σχεδόν αρετή. Στην πραγματική ζωή ισχύει το αντίθετο.
Ο κ. Λιάνης αποτύπωσε πράγματι μία αλήθεια με τον ισχυρισμό ότι η Πολιτεία έδινε στον Παναθηναϊκό ένα μικρό γήπεδο των 25.000 θέσεων στη Λεωφόρο, αλλά «ξέχασε» να αναφέρει τί (ΔΕΝ) έπραξε ο ίδιος και ο τότε πολιτικός προϊστάμενός του Ευάγγελος Βενιζέλος, όταν ο Παναθηναϊκός τους παρουσίασε μία τεκμηριωμένη πρόταση για σύγχρονες και μεγάλες εγκαταστάσεις στην κοιτίδα του.
Ωστόσο, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία ο Σύλλογος οφείλει ευγνωμοσύνη στον κ. Λιάνη για τρεις λόγους. Ο πρώτος, διότι υπενθύμισε σε όλους τους Παναθηναϊκούς ποιας άθλιας μεταχείρισης τυγχάνει ο Σύλλογος ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, από όλες τις κυβερνήσεις. Ο δεύτερος, αλλά αξιολογικά σημαντικότερος, είναι ότι ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού έφερε ξανά στην επιφάνεια μία υπόθεση, που αποδεικνύει ότι ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ η ελληνική Πολιτεία έχει κατ' ουσίαν ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω, σε ΔΥΟ χρονικά σημεία και με ΔΥΟ τρόπους ότι η κατασκευή ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ στη Λεωφόρο είναι εγχείρημα ΤΕΧΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΕΦΙΚΤΟ. Ο τρίτος λόγος αφορά στο ότι, πέραν των πολιτειακών οργάνων (που κατ' εξοχήν μας ενδιαφέρουν), κάποιοι μιντιακοί –και όχι μόνον– «κύκλοι» θεωρούσαν εκείνη την εποχή απολύτως ΕΦΙΚΤΗ την κατασκευή ΜΕΓΑΛΩΝ γηπεδικών εγκαταστάσεων του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο. Υποθέτουμε ότι σήμερα, δέκα χρόνια μετά, δεν έχουν μεταβάλλει θέσεις...
Μέχρι την άνοιξη του 2003, όπως πιθανώς θα θυμούνται πολλοί, στην Ελλάδα λειτουργούσε ένα στάδιο υπό τη δικαιοδοσία της πανίσχυρης Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Σ' αυτό, υπήρχαν επί δεκαετίες δύο παραδοσιακοί «ένοικοι», καθώς και εκατοντάδες αθλητές στίβου. Η ελληνική Πολιτεία, με συντονισμένες ενέργειες της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας έθεσε εν μία νυκτί στο «περιθώριο» την ΕΟΕ, μετέτρεψε το στάδιο σε γήπεδο, εξόρισε κατ' ουσίαν τον έναν «ένοικο» και άφησε χωρίς χώρο προπόνησης εκατοντάδες αθλητές του στίβου. Τα τόσα σοβαρά εμπόδια ξεπεράστηκαν, εφόσον υπήρχε πολιτική βούληση...
Εκείνη την εποχή, ο κ. Βενιζέλος προχώρησε στην περιβόητη δέσμευση ότι το γηπεδικό των Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού θα λυθούν με «ισότιμο και ταυτόχρονο τρόπο».
Οι μήνες περνούσαν, η κυβέρνηση στην πραγματικότητα δεν ενδιαφερόταν για να φανεί συνεπής στη δέσμευσή της, όμως ενδιαφερόταν –και μάλιστα πολύ– για κάτι άλλο: η θητεία της έληγε συνταγματικά το αργότερο τον Μάιο του 2004 και «εκ των κάτω» ένιωθε πίεση ότι πρέπει να φανεί ότι «κάνει κάτι» ΚΑΙ με το γηπεδικό του Παναθηναϊκού.
Εν τω μεταξύ, στα τέλη του καλοκαιριού του 2003 αναπτύχθηκε έντονη φημολογία ότι ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός (με πρόεδρο τον Θανάση Γιαννακόπουλο) είχε στα χέρια του ένα τεκμηριωμένο σχέδιο για να δοθεί ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ με την κατασκευή σύγχρονων και ΜΕΓΑΛΩΝ εγκαταστάσεων στη Λεωφόρο.
1Με τα σχετικά δημοσιεύματα να πολλαπλασιάζονται, ο κ. Βενιζέλος στις 17 Οκτωβρίου 2003 έστειλε μία επιστολή στον Θανάση Γιαννακόπουλο, ως πρόεδρο του Ερασιτέχνη, αναφέροντας ότι: «μετά τις συζητήσεις που είχατε με τα υπουργεία Πολιτισμού/ ΓΓΑ και ΥΠΕΧΩΔΕ... αναλάβατε την υποχρέωση να υποβάλλετε προς την Πολιτεία μία ολοκληρωμένη και εφικτή πρόταση για τη διαμόρφωση του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας». Και κατέληγε με την αναφορά ότι «επειδή παρήλθε έκτοτε ένα επαρκές χρονικό διάστημα... σας παρακαλώ να επισπεύσετε την υποβολή της πρότασης στην αρμόδια γενική διεύθυνση της ΓΓΑ».
Από εκείνη τη στιγμή, εξελίχθηκε ένα από τα πιο ΚΡΙΣΙΜΑ 40ημερα στην Ιστορία του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου... Στις 21 Οκτωβρίου έγινε συνάντηση των Θανάση Γιαννακόπουλου, Παύλου Γιαννακόπουλου, Γιάννη Βαρδινογιάννη και Βλάση Σταθοκωστόπουλου.
Την επόμενη ημέρα, όλοι οι προαναφερθέντες –έχοντας συμφωνήσει σε όλα από την προηγούμενη– προσήλθαν σε τρίωρη σύσκεψη στο υπουργείο Πολιτισμού με τον κ. Βενιζέλο, καθώς και τον πολιτικό υφιστάμενό του κ. Λιάνη. Το μήνυμα εκ μέρους των παραγόντων του Παναθηναϊκού ήταν ένα: «Μεγάλο γήπεδο και εγκαταστάσεις του Ερασιτέχνη στη Λεωφόρο».
Σ' εκείνη τη συνάντηση, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ένα σχέδιο, που περιελάμβανε κατασκευή στον ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΧΩΡΟ:
- Σύγχρονου ποδοσφαιρικού γηπέδου 30.000 θέσεων
- Κλειστού (για μπάσκετ – βόλλεϋ) χωρητικότητας 6.500 θεατών
- Πισίνας ολυμπιακών διαστάσεων με χωρητικότητα εξεδρών 1.000 θεατών
- Χώρων εμπορικής εκμετάλλευσης 10.000 τ.μ.
4Εάν ανατρέξει στον Τύπο της εποχής διαπιστώνει από τα ρεπορτάζ (που ΟΥΔΕΠΟΤΕ διαψεύστηκαν) ότι ο Παναθηναϊκός δεν ζητούσε από την κυβέρνηση να «φάει» πολυκατοικίες, ούτε καν να υπογειοποιήσει την Αλεξάνδρας. Φανταζόμαστε τί θα ακούγαμε –τότε και σήμερα– από πρώην ή νυν αρμόδια χείλη εάν η Λεωφόρος ανήκε σε μία πανίσχυρη Επιτροπή, φιλοξενούσε δεύτερη ποδοσφαιρική ομάδα και προπονούνταν σ' αυτήν εκατοντάδες αθλητές στίβου...
Άραγε, η πρόταση του Παναθηναϊκού ήταν ουτοπική ή τεκμηριωμένη; Αμέσως μετά το πέρας της συνάντησης, ο κ. Βενιζέλος αναγνώρισε ΔΗΜΟΣΙΩΣ πως «ο Παναθηναϊκός υπέβαλε σήμερα μία ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΗ και ΕΞΥΠΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ για την ανακατασκευή του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με ορισμένες πολεοδομικές και οικιστικές διευθετήσεις». Αυτό σημαίνει ότι στις 22 Οκτωβρίου του 2003 η ελληνική Πολιτεία -διά στόματος του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργού- ΠΑΡΑΔΕΧΘΗΚΕ για πρώτη φορά ότι ως προς το τεχνικό σκέλος ήταν, δηλαδή προφανώς είναι ακόμη, ΕΦΙΚΤΗ η δημιουργία ΜΕΓΑΛΩΝ εγκαταστάσεων στη Λεωφόρο. Ωστόσο, ο κ. Βενιζέλος αντιπρότεινε τη χρήση του ΟΑΚΑ με «προνομιακούς όρους», ενώ για το σχέδιο της Λεωφόρου δεσμεύτηκε να απαντήσει εντός 15 ημερών.
Τις επόμενες ώρες της συνάντησης στο υπουργείο Πολιτισμού άρχισαν να κυκλοφορούν –άγνωστο και μυστηριώδες έως σήμερα από ποια πηγή– φήμες ότι η ΠΑΕ δεν συμφωνούσε με τη πρόταση του Ερασιτέχνη περί ανακατασκευής της Λεωφόρου. Ως απάντηση, η ΠΑΕ Παναθηναϊκός εξέδωσε στις 24/10/2003 την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Με αφορμή "έγκυρα" δημοσιεύματα που ακολούθησαν μετά τη συνάντηση των κ.κ. υπουργού και υφυπουργού Πολιτισμού με εκπροσώπους του Παναθηναϊκού για το θέμα του γηπέδου, η ΠΑΕ Παναθηναϊκός διευκρινίζει τα εξής:
Α) Όλη η συζήτηση για το γηπεδικό πρόβλημα διεξήχθη στο πλαίσιο της αρχής για ΙΣΟΤΙΜΗ ΛΥΣΗ, ανάμεσα σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΑΕΚ.
Β) Η πρόταση του Παναθηναϊκού για το γήπεδο είναι μία και είναι αυτή που κατατέθηκε επίσημα. Η πρόταση αυτή, πλήρης και ενιαία, εκφράζει την αμετακίνητη επιθυμία ΣΥΣΣΩΜΗΣ της Παναθηναϊκής οικογένειας για ΛΥΣΗ ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ».
Οι επόμενες εβδομάδες υπήρξαν καθοριστικές. Εάν ο Παναθηναϊκός έδρευε στη Θεσσαλονίκη (εκλογική περιφέρεια του υπουργού), ο κ. Βενιζέλος θα έλεγε 15, αλλά θα δρούσε σε πέντε ημέρες. Αντιθέτως, στην περίπτωσή μας ο χρόνος κυλούσε αργά σαν σε διαφήμιση από γνωστό ουίσκι. Στις 4 Δεκεμβρίου, κι ενώ...αγνοείτο η τύχη του υπουργού, έγινε νέα σύσκεψη σε ξενοδοχείο στο Κεφαλάρι με τη συμμετοχή των: Θανάση και Παύλου Γιαννακόπουλου, Γιάννη Βαρδινογιάννη και Βλάση Σταθοκωστόπουλου. Κατόπιν αυτής, εκδόθηκε η εξής ιστορική ανακοίνωση:
«Αναμένουμε επί 40 ημέρες την απάντηση του αρμόδιου για θέματα Αθλητισμού υπουργού σχετικά με την πρόταση που έχουμε υποβάλλει. Απάντηση δεν έχουμε λάβει μολονότι ο κ. Βενιζέλος είχε δεσμευτεί ότι θα απαντήσει εντός 15 ημερών. Αν η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να τηρήσει την υπόσχεσή του αρμόδιου υπουργού για ισότιμη λύση με αυτή που δόθηκε σε άλλες ομάδες καλύτερα είναι πλέον να το δηλώσει ευθέως. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού πρέπει να γνωρίζει».
Για πρώτη φορά, ένας υπουργός, μία κυβέρνηση ήταν (ή ορθότερα έμοιαζε να είναι) τόσο «εγκλωβισμένη» στο να δώσει μία ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ στο γηπεδικό του Παναθηναϊκού. Κι όμως...έγινε το θαύμα: ο κ. Βενιζέλος, πολιτικός προϊστάμενος του κ. Λιάνη, ΑΝΤΙ να απαντήσει επί της ουσίας, ανακοίνωσε ότι...συζητά άλλες λύσεις με τον κ. Γιάννη Βαρδινογιάννη (πάντα σύμφωνα με τους ισχυρισμούς Βενιζέλου). Το μείζον είναι ότι επί 40 ημέρες η Πολιτεία σε όλες τις αρμόδιες εκφάνσεις της - υπουργείο Πολιτισμού, υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ και Δήμο Αθηναίων- «ξεσκόνισε» μία τεχνική πρόταση για δημιουργία ΜΕΓΑΛΩΝ εγκαταστάσεων στη Λεωφόρο και ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ για να την «ακυρώσει» (και αυτό θα φάνει χρήσιμο στον Σύλλογο στο ΑΜΕΣΩΣ ΠΡΟΣΕΧΕΣ ΜΕΛΛΟΝ). Με άλλα λόγια, η Πολιτεία, διά της ΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ των εκπροσώπων της για την «ταμπακιέρα», παραδέχθηκε για δεύτερη φορά ότι η πρόταση ήταν ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΦΙΚΤΗ.
Προς άρση και των τελευταίων αμφιβολιών, η ανακοίνωση Βενιζέλου είχε ως εξής:
«Κατά την τελευταία σχετική σύσκεψη, ο Παναθηναϊκός, παρουσίασε προσχέδιο κατασκευής νέων αθλητικών εγκαταστάσεων στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Η Πολιτεία ανέλαβε να διερευνήσει την πρόταση αυτή και πολεοδομικά και χρηματοοικονομικά, ενώ ζήτησε από τον Παναθηναϊκό να εξετάσει και αυτός διάφορες άλλες λύσεις, ώστε πολύ σύντομα να ληφθεί οριστική απόφαση. Η πρόταση του Παναθηναϊκού για τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας τέθηκε στη συνέχεια από εμένα υπόψη τόσο του ΥΠΕΧΩΔΕ όσο και του Δήμου Αθηναίων.
Στο μεταξύ όμως, και όπως πολύ καλά γνωρίζει ο κ. Γιάννης Βαρδινογιάννης με τον οποίο έχουμε συζητήσει πολλές φορές το θέμα, η προσοχή μας στράφηκε στην κατεύθυνση μιας λύσης που να είναι η καλύτερη δυνατή με βάση τις δεδηλωμένες προτιμήσεις του Παναθηναϊκού και η οποία να μην ασφυκτιά πολεοδομικά. Για το θέμα αυτό και στο πλαίσιο των σχετικών οδηγιών του Πρωθυπουργού έχουν ήδη γίνει όλες οι αναγκαίες ενέργειες από τα Υπουργεία Πολιτισμού και ΠΕΧΩΔΕ, γίνονται συνεννοήσεις με το Δήμο Αθηναίων και τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας και σε λίγες ημέρες θα είμαστε σε θέση να προβούμε σε σχετική παρουσίαση προς τον Παναθηναϊκό.
Η κυβέρνηση έχει συνεπώς κάνει, χωρίς να δίνει δημοσιότητα, πολλές και έντονες ενέργειες προκειμένου να δοθεί λύση μακροπρόθεσμη, υλοποιήσιμη και πλήρης, που να ανταποκρίνεται στα όνειρα των φιλάθλων του Παναθηναϊκού».
Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ του «Βήματος» εκείνης της κρίσιμης ημέρας, «κατά τη διάρκεια της συνάντησης των εκπροσώπων του Παναθηναϊκού ο κ. Ι. Βαρδινογιάννης ξεκαθάρισε στους παρευρισκόμενους ότι «το ΟΑΚΑ δεν μας συμφέρει» και τόνισε για πολλοστή φορά πως στις συζητήσεις που είχε με τον κ. Βενιζέλο και παρά τις προτάσεις της πολιτείας εκείνος ήταν απολύτως σταθερός ως προς το γήπεδο της Λεωφόρου».
Το κομβικό είναι ότι η κυβέρνηση με διάφορα προσχήματα ΟΥΔΕΠΟΤΕ απάντησε στον Παναθηναϊκό για την ανακατασκευή της Λεωφόρου, κέρδισε χρόνο το διάστημα Δεκέμβριος 2003 – Φεβρουάριος 2004 ξαναρίχνοντας στη διαβούλευση το «πυροτέχνημα» Γουδί και πολύ σύντομα το ζήτημα τέθηκε πάλι από μηδενικής βάσεως καθώς διεξήχθησαν οι εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004 και άλλαξε η κυβέρνηση... Μπορεί το συγκεκριμένο (και μόνον το συγκεκριμένο!) σχέδιο ανακατασκευής της Λεωφόρου να «ενταφιάστηκε» αλλά άφησε, ως πολύτιμη κληρονομιά, τη ΔΙΠΛΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ της Πολιτείας, που δεν μπορεί να αλλάξει όσες δεκαετίες και αν παρέλθουν.
5Και κάτι τελευταίο: το 2003 η εφημερίδα «DERBY» παρουσίασε σειρά δημοσιευμάτων θεωρώντας απολύτως ΕΦΙΚΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ στη Λεωφόρο. Θα ήταν παράδοξο έως τα όρια του κωμικού, ΕΑΝ μαθαίναμε ότι σήμερα, δέκα χρόνια αργότερα, οι ίδιοι ή για την ακρίβεια «συγκοινωνούντες κύκλοι» επιτίθενται λυσσαλέα στη διοίκηση του Ερασιτέχνη, της ΠΑΕ και στο ΠΑΝ. ΚΙ. υποστηρίζοντας ότι «είναι κοροϊδία να λέμε στον κόσμο ότι μπορεί να φτιαχτεί μεγάλο γήπεδο στην Λεωφόρο»... Άραγε πότε έγραφαν την αλήθεια: το 2003 ή το 2013;
Διότι, όπως είχε αναφέρει κάποτε (φύλλο 24/10/2003, σελ. 2) και το «DERBY»: «Είναι δυνατόν ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο 30.000 θέσεων, ένα κλειστό μπάσκετ 6.500 θέσεων και μία πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων με εξέδρα που φιλοξενεί 1.000 άτομα να χωρέσουν σε είκοσι όλα και όλα στρέμματα; Κι όμως είναι!».
Υ.Γ. Το πλάνο για μόνιμη παραμονή στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας έχει ήδη ξεκινήσει να τορπιλίζεται με «ύποπτα» δημοσιεύματα και φυσικά από τους γνωστούς σχολιαστές ιστοσελίδων. Σε αυτούς αφιερώνουμε λέξεις της εφημερίδας «DERBY» που γράφτηκαν τον Οκτώβριο του 2003 και αναφέρονται σε διάφορους... καλοθελητές που προσπαθούσαν τότε να πλήξουν τα σχέδια για γήπεδο στη Λεωφόρο: «Το κόλπο γνωστό! Όταν βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση παίρνουμε το φτυάρι, πετάμε λάσπη και ό,τι μείνει. Μόνο που αυτή η τακτική, στην προκειμένη περίπτωση δεν πιάνει για τον απλούστατο λόγο ότι η λάσπη επιστρέφει στους ίδιους».
Υ.Γ2. Η ανακατασκευή της Λεωφόρου, με ένα άλλο ακόμα πιο σύγχρονο πλάνο (όπως αυτό που αναμένουμε να παρουσιάσει το ΠΑΝ.ΚΙ.), είναι εφικτή. Για να έχει όμως νόημα η οποιαδήποτε συζήτηση, εξυπακούεται πως πρέπει να απαγκιστρωθεί επιτέλους ο Σύλλογος από τη Διπλή Ανάπλαση. Γιατί αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ισχύ ένας νόμος που δεν επιτρέπει στο Τριφύλλι όνειρα για μόνιμη παραμονή στη Λεωφόρο.
πηγη του αρθρου με τα δημοσιευματα της εφημεριδας: