tnt
Μέγας
- Εγγρ.
- 27 Ιουν 2019
- Μηνύματα
- 4.212
- Like
- 12.641
- Πόντοι
- 3.506
Η βαθυτερη αιτια ολου αυτου του διχασμου στο θεμα, δεν κρυβεται στο ανδρικο στυλ τυπου:
"μωρη, μονο εγω θα σε γαμαω".
Βρισκεται στην βαθια αδυναμια της γυναικας (μεμονωμενα περιστατικα δεν δεχομαι)
να γαμιεται και να ξεκολλαει. Οι ανδρες γνωριζουμε οτι εχουμε την φοβερη ικανοτητα εκ φυσεως
να γαμαμε οποιαδηποτε στιγμη ειτε αγαπαμε ειτε οχι χωρις τυψεις (η εστω μονο στιγμιαια).
Δεν το θεωρουμε κατι κακο. Μπορει να αγαπαμε πραγματικα την Χ, να γαμαμε λυσσαλεα
μια στο τοσο την Ψ και οταν παμε βολτα να τραβηξουμε παρτουζα στο αγοραιο με τις Α,Β
με κρυο αιμα. Εχουμε αυτο το κατι να καταχωρουμε το μουνι σε κατηγοριες.
Αυτη για σχεση.
Αυτη για γαμησι.
Αυτη για μουτζες.
Και παει λεγοντας...
Γνωριζουμε οτι οταν γαμησουμε δεσμευμενη (παιζει ρολο η λεξη)
δεν φευγει μετα το γαμησι αμεσως αλλα ξαναγυριζει περαν χημειας κτλ
διοτι φοβαται μην την περασουμε για πουτανα. Οτι τον εφαγε κι εφυγε.
Δεν την περναμε ποτε για πουτανα, δεν εξαγοραστηκε αλλα δεν το χωραει αυτο ο νους της
μιας που την φοβιζει η κοινωνια. Ακομα κι οι οι ιδιες πουτανες κρυβονται.
Οι γυναικες συνηθως γαμιουνται στην αρχη καπως συναισθηματικα και αυτο εχει κοστος.
Καταντουν να απολογουνται σε εμας κι οχι στον ανδρα/γκομενο τους.
Κυριοι, το ξερετε, αφηστε τα σαλια. Αν κρεμαστουν ξενα αρχιδια (μας) απο το μουνι (τους)
τελος το πραγμα. Εμεις μπορουμε να φυγουμε, αυτες οχι.
Τουλαχιστον δεν φευγουν αμεσως. Παραδεχτειτε το.
Ολο αυτο τωρα με την δεσμευμενη, μεταβαινει στην ψυχολογια του ανδρα
οταν αντιμετωπιζει πουτανα. Θεωρει οτι καποιος ισως του φαει το φαι.
Οτι ξερει πως ειναι η δουλεια της αλλα φοβαται ενδομυχα μην κρεμαστουν ξενα αρχιδια
και την χασει απο αλλον (αν την θελει και δεν ειναι φλου).
Αυτα τα αρχιδια υπολογιζει κι οχι τα καθημερινα που (της) κρεμονται.
Ξερει ηδη οτι τα δικα του αρχιδια εχουν κρεμαστει αλλου και ειδε το αποτελεσμα.
Βεβαια δεν παυει να υπαρχει κι ο εγωισμος με ανδρικο στυλ τυπου:
"μωρη, μονο εγω θα σε γαμαω" αλλα αυτο δημιουργει αγχος και δεν βολευει.
Μετα απο καιρο βαριεσαι.
Τελικα εχω καταληξει οτι αν μπορει καποιος να βλεπει μια πουτανα ως παρεα (διαφωνω για συζυγο)
και κανει την ζωη του οπως θελει, ας μπλεκει και συνεχεια.
Καλα θα περναει μιας που αυτες οταν νιωσουν, συνηθως νιωθουν δυνατα αλλα λογω ιστορικου
δεν θα πεισουν ποτε. Δυστυχως οτι γραφει, δεν ξεγραφει σε τετοια θεματα.
Και βεβαια ουτε οι πουτανες θα πεισθουν για τον ανδρα που τις συντροφευει.
Οταν αυτη θα γαμιεται, κανεις δεν της εγγυαται οτι ο τυπος πλαι της δεν τσαρκαρει στο αγοραιο.
Θα τον ρωταει που και που, θα εχει την κυκλοθυμια που τις διακρινει.
Ουτε αυτη θα τον εμπιστευτει ποτε απολυτα. Εστω και απο μεσα της.
Ξερουν βλεπετε κι οι δυο ο ενας για τον αλλον.
Α, τα εχω βαλει στα ισα. Να ξερουν κι οι δυο ο ενας για τον αλλον.
Τελικα οπως ειχε πει κι ο γκραντε νταβατζομουρης:
"με τις πουτανες αξιζει να μπλεκεις για να περνας καλα με ενταση.
Ομως...να θυμασαι οτι υπαρχουν δυο δρομοι. Η θα τις εκμεταλλευτεις η θα σε εκμεταλλευτουν".
Για μενα, παιξτε μπαλα εν κενω σε τετοιες περιπτωσεις.
"μωρη, μονο εγω θα σε γαμαω".
Βρισκεται στην βαθια αδυναμια της γυναικας (μεμονωμενα περιστατικα δεν δεχομαι)
να γαμιεται και να ξεκολλαει. Οι ανδρες γνωριζουμε οτι εχουμε την φοβερη ικανοτητα εκ φυσεως
να γαμαμε οποιαδηποτε στιγμη ειτε αγαπαμε ειτε οχι χωρις τυψεις (η εστω μονο στιγμιαια).
Δεν το θεωρουμε κατι κακο. Μπορει να αγαπαμε πραγματικα την Χ, να γαμαμε λυσσαλεα
μια στο τοσο την Ψ και οταν παμε βολτα να τραβηξουμε παρτουζα στο αγοραιο με τις Α,Β
με κρυο αιμα. Εχουμε αυτο το κατι να καταχωρουμε το μουνι σε κατηγοριες.
Αυτη για σχεση.
Αυτη για γαμησι.
Αυτη για μουτζες.
Και παει λεγοντας...
Γνωριζουμε οτι οταν γαμησουμε δεσμευμενη (παιζει ρολο η λεξη)
δεν φευγει μετα το γαμησι αμεσως αλλα ξαναγυριζει περαν χημειας κτλ
διοτι φοβαται μην την περασουμε για πουτανα. Οτι τον εφαγε κι εφυγε.
Δεν την περναμε ποτε για πουτανα, δεν εξαγοραστηκε αλλα δεν το χωραει αυτο ο νους της
μιας που την φοβιζει η κοινωνια. Ακομα κι οι οι ιδιες πουτανες κρυβονται.
Οι γυναικες συνηθως γαμιουνται στην αρχη καπως συναισθηματικα και αυτο εχει κοστος.
Καταντουν να απολογουνται σε εμας κι οχι στον ανδρα/γκομενο τους.
Κυριοι, το ξερετε, αφηστε τα σαλια. Αν κρεμαστουν ξενα αρχιδια (μας) απο το μουνι (τους)
τελος το πραγμα. Εμεις μπορουμε να φυγουμε, αυτες οχι.
Τουλαχιστον δεν φευγουν αμεσως. Παραδεχτειτε το.
Ολο αυτο τωρα με την δεσμευμενη, μεταβαινει στην ψυχολογια του ανδρα
οταν αντιμετωπιζει πουτανα. Θεωρει οτι καποιος ισως του φαει το φαι.
Οτι ξερει πως ειναι η δουλεια της αλλα φοβαται ενδομυχα μην κρεμαστουν ξενα αρχιδια
και την χασει απο αλλον (αν την θελει και δεν ειναι φλου).
Αυτα τα αρχιδια υπολογιζει κι οχι τα καθημερινα που (της) κρεμονται.
Ξερει ηδη οτι τα δικα του αρχιδια εχουν κρεμαστει αλλου και ειδε το αποτελεσμα.
Βεβαια δεν παυει να υπαρχει κι ο εγωισμος με ανδρικο στυλ τυπου:
"μωρη, μονο εγω θα σε γαμαω" αλλα αυτο δημιουργει αγχος και δεν βολευει.
Μετα απο καιρο βαριεσαι.
Τελικα εχω καταληξει οτι αν μπορει καποιος να βλεπει μια πουτανα ως παρεα (διαφωνω για συζυγο)
και κανει την ζωη του οπως θελει, ας μπλεκει και συνεχεια.
Καλα θα περναει μιας που αυτες οταν νιωσουν, συνηθως νιωθουν δυνατα αλλα λογω ιστορικου
δεν θα πεισουν ποτε. Δυστυχως οτι γραφει, δεν ξεγραφει σε τετοια θεματα.
Και βεβαια ουτε οι πουτανες θα πεισθουν για τον ανδρα που τις συντροφευει.
Οταν αυτη θα γαμιεται, κανεις δεν της εγγυαται οτι ο τυπος πλαι της δεν τσαρκαρει στο αγοραιο.
Θα τον ρωταει που και που, θα εχει την κυκλοθυμια που τις διακρινει.
Ουτε αυτη θα τον εμπιστευτει ποτε απολυτα. Εστω και απο μεσα της.
Ξερουν βλεπετε κι οι δυο ο ενας για τον αλλον.
Α, τα εχω βαλει στα ισα. Να ξερουν κι οι δυο ο ενας για τον αλλον.
Τελικα οπως ειχε πει κι ο γκραντε νταβατζομουρης:
"με τις πουτανες αξιζει να μπλεκεις για να περνας καλα με ενταση.
Ομως...να θυμασαι οτι υπαρχουν δυο δρομοι. Η θα τις εκμεταλλευτεις η θα σε εκμεταλλευτουν".
Για μενα, παιξτε μπαλα εν κενω σε τετοιες περιπτωσεις.
Τελευταία τροποποίηση: