Με το «να βγουν στη σύνταξη για να ζήσουν» εννοούσα να βγουν εκτός του εργασιακού συστήματος, ώστε να έχουν ελεύθερο χρόνο για να κάνουν πράγματα που θέλουν. Τουλάχιστον στις προηγούμενες γενιές αυτό ίσχυε και οι άνθρωποι υπολόγιζαν σε αυτό.Για ποιες συνταξεις μιλαμε? Αυτες που ισως και να μην παρουμε?
Ενημερωτικα στην γερμανια ειναι πλεον 30-35€ /χρονο εργασίας
Δλδ 30 χρόνια εργασιας και να βγεις σακατεμενος απο καποια φαμπρικα για να παρεις 900-1000€.
Νοου θενκς
Προσωπικά, πάντα αυτό το θεωρούσα μια ανοησία, δηλ. να θυσιάσεις τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου στο σύστημα εργασίας για να απολαύσεις τα γηρατειά. Πίστευα ότι πρέπει να κάνεις μεγάλες παύσεις ενόσο εργάζεσαι και κάτι τέτοιο βολεύει όταν αλλάζεις εργασία.
Ας πούμε απολύθηκες. Για ποιον λόγο να ψάξεις αμέσως για δουλειά και να μην κάτσεις έναν χρόνο; Βέβαια αυτό είναι μεγάλο θέμα και θα αρχίσουν μερικοί να μου λένε «και τι θα τρως, και πώς θα ζήσεις την οικογένεια κλπ», αλλά δεν ανήκουμε όλοι στην κατηγορία μεροδούλι-μεροφάι και δεν έχω λύσεις για όλα τα προβλήματα.
Το σύστημα είναι τέτοιο που ακόμα και οι recruiters, οι οποίοι είναι κι αυτοί μέρος του συστήματος και υποφέρουν, δεν μπορούν να σε καταλάβουν και σε ζαλίζουν με ερωτήσεις ως προς το γιατί υπάρχουν κενά στο βιογραφικό. Άμα τους απαντήσεις «γιατί έτσι γουστάρω ρε φίλε, θέλω να κάνω μεγάλες παύσεις να απολαύσω τη ζωή, δεν είμαι μοντέρνος σκλάβος» δεν προσλαμβάνεσαι, γιατί περνάς για «επαναστάτης» με τον οποίον μπορεί να έχουν προβλήματα.
Εγώ από γαλλικής πλευράς βγαίνω στη σύνταξη αυτόν τον Μάη και μου ήρθε ένα χαρτί το οποίο ούτε καν το κοίταξα. Όποτε θέλω δουλεύω κι όποτε θέλω κάθομαι και δεν με αφορά.