Πώς κόψατε το κάπνισμα; Συμβουλές - Τρόποι - Εμπειρίες

[ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ]

@Μάγος του ΟΖ έχω αρκετά προσανάμματα αλλά αυτό που ο @ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ συνεφώνησε παραπάνω (περί κληρονομικών χαρακτηριστικών και πιθανοτήτων) έχει μια βάση. Για παράδειγμα ο πατέρας μου (περιστασιακός) διαλύθηκε εντελώς (ινσουλινοεξαρτώμενος από τα 55) και ήταν θαύμα που έφτασε οριακά 73, ενώ ο αδελφός του (μανιώδης καπνιστής ως τα ~50) πήγε από καρκίνο στα 67.
Της γιαγιάς ο αδελφός κάπνιζε από τα 15 και φεύγει όρθιος στα 89 - θα μου πεις άλλη ζωή (εξοχή, τα περισσότερα τρόφιμα ήταν ποιοτικά, αν όχι όλα)...
Με άλλα λόγια όταν κυνηγάς πολλά επικίνδυνα πράγματα στη ζωή, ε κάτι θα σου ξημερώσει.

Δεν υπήρξα ποτέ καπνιστής όμως καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να το κόψεις - και φυσικά έχει να κάνει και με βιολογικά χαρακτηριστικά, το πώς αντιδράει ο οργανισμός σωματικά και ψυχικά κ.λπ. Και σέβομαι απόλυτα όσους το παλέυουν ή όσους απλά δεν θέλουν να το κόψουν - που και αυτοί έχουν τους λόγους τους.

 

[Ντουνταράς (Kaizerbet)]

Οι επικίνδυνες ηλικίες είναι εκεί στο Λύκειο - αν και τώρα καπνίζουν από Γυμνάσιο - τέσπα όλα τα αδέλφια μου ουδέποτε κάπνισαν - άντε αραιά και που όταν γκομένιζαν - κι ευτυχώς ούτε τα ανίψια μου καπνίζουν...
Ύστερα από τα σχόλια σας βγήκα έναν περίπατο - λίγο το απόγευμα με τον καφέ και το αναμμένο τζάκι με έπιασε κανένα πεντάλεπτο η στέρηση (όχι έντονα) κι αυτό ήταν...
Το κύριο πρόβλημα που θα αντιμετωπίζω για κάμποσο καιρό είναι οι κοινωνικές/επαγγελματικές σχέσεις γιατί κακά τα ψέμματα @@ρια απαγόρευση υπάρχει.