Κύττα, επειδή μας είσαι συμπαθής, χαλαρά ο ΦΠ, ο ίσιος και εγώ σου κάνουμε ρεφενέ το εισητήριο...
---
Και επειδή έχω λίγο χρόνο για συμμετοχή στο θέατρο του παραλόγου...
Ίσιος:
Σχόλιο: κατά κανόνα = συνήθως, αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Πάπιας:
Σχόλιο: η ερώτηση 1 απαντήθηκε, και ο πάπιας
Για την ερώτηση 2:
Συνεπώς ένα κυρίαρχο κράτος δεν χρειάζεται για την αναγνώριση μιας μειονότητας να συνάψει διεθνή συνθήκη, μπορεί να το κάνει και μονομερώς, όπως για παράδειγμα με πρόβλεψη στο σύνταγμα του. Κάτι το οποίο δεν έρχεται σε αντίθεση με αυτό που είπε ο ίσιος, μιλώντας για "κατά κανόνα", ασχέτως αν ο πάπιας, ανήκει στην σχολή του φωτεινού παντογνώστη και προσπαθεί να διαστρεβλώσει όπως μπορεί τα λεγόμενα άλλων.
Πάμε όμως λίγο παρακάτω. Ο πάπιας ρώτησε για συγκεκριμένες μειονότητες, και πως αναγνωρίζονται. Θα σταθώ στους βάσκους/καταλανούς. Αντιγράφω από την wiki:
La Constitución se fundamenta en la indisoluble unidad de la Nación española, patria común e indivisible de todos los españoles, y reconoce y garantiza el derecho a la autonomía de las nacionalidades y regiones que la integran y la solidaridad entre todas ellas.
(Ισπανικό Σύνταγμα)
Το Ισπανικό Σύνταγμα λοιπόν κάνει λόγο για ενιαίο έθνος και αδιαίρετη πατρίδα, ωστόσο αναγνωρίζει το δικαίωμα αυτονομίας στις εθνότητες που το απαρτίζουν. Αναγνωρίζει λοιπόν υποεθνότητες και όχι μειονότητες στο έδαφος της χώρας και αυτό βέβαια διότι έχει επιλέξει ένα σύστημα οργάνωσης περισσότερο ομοσπονδιακό παρά ενιαίου κράτους. Βάσει της πρόβλεψης αυτής, αναγνωρίστηκαν και απέκτησαν αυτόνομες διοικητικές μορφές, η χώρα των Βάσκων, η Καταλωνία και η Γαλικία (κατά μια άποψη και η Ανδαλουσία). Η αναγνώριση όμως αυτή είναι κυριαρχικό δικαίωμα του ιδίου του κράτους, συνεπώς το Ισπανικό Σύνταγμα δεν ανέχεται αυτοπροσδιορισμό των εθνοτήτων αυτών, και εκεί κάπου δημιουργούνται οι εντάσεις.
---
PS.
Ξεχνάς κάτι. Φυσικά και η αναγνώριση και ο προσδιορισμός της μειονότητας είναι αποκλειστική αρμοδιότητα κυριάρχων κρατών. Η διμερής σύμβαση (όπως εδώ η συνθήκη της Λωζάνης) είναι και αυτή πράξη στην οποία συμβάλλονται κυρίαρχα κράτη (όπως εδώ η Ελλάδα και η Τουρκία, που αναγνώρισαν στο έδαφος τους μειονότητες) και πράττουν ως τέτοια.