Ποιό βιβλίο προτείνετε / μόλις ολοκληρώσατε;

[Mexikanos_]

τώρα
από ξένα αυτό
HDL Chip Design: A practical guide for Designing, Synthesizing and Simulating ASICs and FPGAs using VHDL or Verilog, Smith D. J., ISBN 978-0965193436, Doone Publications.
και από ελληνικά αυτό
Ψηφιακή Σχεδίαση, 4η Έκδοση, Mano M., Cilleti M., ISBN 978-960-7182-66-1, Εκδόσεις Παπασωτηρίου
και για επανάληψη αυτό
Σύγχρονα Λειτουργικά Συστήματα - 3η Αμερικάνικη έκδοση ISBN: 978-960-461-200-0


το καλοκαίρι διάβασα αυτό

http://www.amazon.com/Linux-Shell-Scripting-Bash-Burtch/dp/0672326426

και αυτό

http://www.amazon.com/dp/0131774298/?tag=stackoverfl08-20

ενώ από ελληνικά το καλοκαίρι αυτό

http://www.mgiurdas.gr/book-458.aspx

αυτά τα λίγα 

Υ.Γ. ξεκίνησα να διαβάζω και αυτό

http://www.simmetria.gr/eshop/?127,...D%F2-%EA%E1%E9-%C1%EB%E3%FC%F1%E9%E8%EC%EF%E9

, αλλά με κούρασε μετά το 1ο κεφάλαιο... πολλά μαθηματικά ρε πούστη μου

Όπως λέμε 'μια πίτα γύρω απ' όλα'.

 

[theodo]

KEBHTOΣ ΠΙΝΑΞ – ΤΟ ΧΡΥΣΟΥΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ


Η Παιδεία, Είναι Αρετή και Αφοβία


Ο Κέβης ο Θηβαίος υπήρξε μαθητής του Σωκράτη. Ο Πλάτων αναφέρει πως ήταν από τους μαθητές που προσέφεραν την περιουσία τους, για την απελευθέρωση του δασκάλου τους. Εκείνος, ωστόσο, δεν δέχτηκε και προτίμησε τον θάνατο. Ο Κέβης παρευρισκόταν, την τελευταία ημέρα της ζωής του, μέσα στο δεσμωτήριο και την στιγμή που ήπιε το κώνειο. Μερικά από τα πιο σημαντικά σημεία του κειμένου για το πώς είναι μια πραγματική παιδεία…..

KEBHTOΣ ΠΙΝΑΞ – ΤΟ ΧΡΥΣΟΥΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ

«…. Ο δρόμος που οδηγεί στην αληθινή Παιδεία είναι τραχύς και πετρώδης και καταλήγει ανάμεσα από γκρεμούς σε μιά μικρή θύρα. Επάνω στο βουνό βρίσκεται ένας βράχος και εκεί στέκονται η Εγκράτεια και η Καρτερία, που τραβούν πρός το μέρος τους εκείνους που πλησιάζουν, τους ενθαρρύνουν και τους δείχνουν πως ο δρόμος από εκεί και πέρα είναι ομαλός. Μέσα σε άλλον περίβολο, είναι το «Οικητήριο των Ευδαιμόνων», όπου μένουν όλες οι αρετές και η Ευδαιμονία. Κοντά στην πύλη, στέκεται επάνω σε τετράγωνη πέτρα, η Παιδεία και μαζί της η Αλήθεια και η Πειθώ.

Η Παιδεία τους οπλίζει με αφοβία, με σκοπό την αποφυγή των κακών στην ζωή τους. Τους καθορίζει και οδηγεί στην Επιστήμη και στις άλλες Αρετές και αυτές πάλι, στην Ευδαιμονία. Εκεί, όταν φτάνουν, καθίστανται «αυτάρκεις». Επομένως, η επιστήμη και γενικά η γνώση δεν είναι αφηρημένη φιλοσοφική έννοια και ενατένηση του κόσμου, αλλά αποτελεί μέσο για την άσκηση της αρετής.

Ο άνθρωπος πρέπει να ενδιαφέρεται τόσο για την επιστήμη, όσο τον εξυπηρετεί στις πρακτικές του ανάγκες. Ο ευδαίμων είναι αυτάρκης και αυτεξούσιος. Η απόλυτη, όμως, ανεξαρτησία είναι ασυμβίβαστη προς τις συνθήκες και τους όρους της κοινωνικής συμβιώσεως.

Ο άνθρωπος είναι για τον Αριστοτέλη «φύσει κοινωνικόν ζώον» και κατά συνέπεια, πρέπει να εργάζεται και για τους άλλους. Εκείνος που έχει φθάσει στην Ευδαιμονία, δεν ενοχλείται ούτε από την Λύπη, ούτε από την Ακρασία, ούτε από την Φιλαργυρία, ούτε από την Πενία, ούτε από κανένα άλλο κακό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, φθάνει στην αυτοκυριαρχία, αποδεσμεύεται από τα πάθη και καταλήγει στην «απάθεια».

Καταλαβαίνετε τώρα γιατί πάνω από όλα…. την παιδεία προσπαθούν να εξαφανίσουν;


Λέγοντας βέβαια «απάθεια» , να διευκρινίσουμε ότι δεν εννοούμε την αδιαφορία, αλλά την έλλειψη πόθου προς κάθε τι εφήμερο και πρόσκαιρο, δια συγκεντρώσεως δυνάμεων προς απόκτηση του Αιωνίου και του Οντως Οντος, ούτως ώστε οι σκέψεις να καταστούν ήρεμες και ατάραχες. Λύπες, δοκιμασίες, ασθένειες, αποτυχίες, είναι γεγονότα, τα οποία δεν πρέπει να επηρεάζουν την ηρεμία του νοητικού του ανθρώπου. Δεν πέφτει αυτός σε λύπη ή κατήφεια, σε απαισιοδοξία και απογοήτευση, γιατί γνωρίζει ότι οι δοκιμασίες είναι εκείνες, οι οποίες καθιστούν την θέληση ισχυρή και αποτελεσματική.

Τα δώρα της Παιδείας είναι σταθερά και αμετάκλητα, για αυτό δεν πρέπει στην ζωή να επαναπαύονται οι άνθρωποι στην τύχη που τα δικά της δώρα δεν είναι σταθερά. Ο,τι οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξηγήσουν, το αποδίδουν απλώς στην Τύχη. Στον κόσμο, όμως, τίποτα δεν γίνεται τυχαία και τα πάντα υπόκεινται στην νομοτέλεια των φυσικών νόμων.

Να γνωρίζουμε, όμως, ότι Γνώσεις που δεν τελούν σε συνάρτηση με την διάκριση του αγαθού και του κακού, δεν ασκούν καμία επίδραση στην τελειοποίηση του ανθρώπου. Γιατί μπορεί κάποιος να κατέχει τις μαθήσεις αυτές και παράλληλα να είναι ακρατής, φιλάργυρος, άδικος, προδότης κ.α. Οι Έλληνες δεν ζητούσαν από την φιλοσοφία μόνο την λύση των θεωρητικών προβλημάτων, αλλά και των κοινωνικών, που αφορούσαν την πολιτεία. Από τότε που ο Πλάτων αποφάνθηκε πως -

“Τότε μόνον θα ευτυχήσουν οι πολιτείες, αν κυβερνήσουν οι φιλόσοφοι ή φιλοσοφήσουν οι κυβερνήτες” 



Η ελληνική φιλοσοφία δεν έπαυσε να ερευνά ποιό είναι το ιδανικό πολίτευμα για την ίδρυση της ιδανικής πολιτείας. Λέει λοιπόν σε κάποια στιγμή ο Κέβης στο κείμενό του για την Παιδεία :

- Βλέπεις κοντά στην πύλη, ότι υπάρχει μία ωραία γυναίκα, κάπως προχωρημένης ηλικίας, με όμορφο όμως πρόσωπο και με απλή και αστόλιστη ενδυμασία; Δεν στέκεται σε στρογγυλή πέτρα, αλλά επάνω σε τετράγωνη, με σταθερή βάση. Και μαζί της είναι άλλες δύο που φαίνεται ότι είναι θυγατέρες της.

- Φαίνεται πως έτσι είναι.

- Από αυτές, η πρώτη, που είναι στη μέση, είναι η Παιδεία, η άλλη είναι η Αλήθεια και η άλλη η Πειθώ.

- Γιατί στέκεται σε τετράγωνη πέτρα αυτή;

- Αποτελεί απόδειξη, είπε ο γέρος, ότι είναι ασφαλής και βέβαιος ο δρόμος, ο οποίος οδηγεί σε αυτήν για εκείνους που έρχονται και είναι σίγουρα αυτά που δίδονται στους λήπτες.

- Και ποιά είναι αυτά που δίνει;

- Θάρρος και αφοβία, είπε αυτός.

- Και αυτά τα συγκεκριμένα, ποιά είναι;

- Είναι η γνώση, για να μην παθαίνει κανείς τίποτα φοβερό στην ζωή του.

Όταν φθάσει κανείς στην Παιδεία, τον θεραπεύει και τον ποτίζει με την δύναμή της, με σκοπό να καθαρίσει πρώτα και να του αποβάλει όλα τα κακά, τα οποία είχε, όταν ήλθε.

- Ποιά είναι αυτά;

- Την άγνοια και την πλάνη που έχει ποτιστεί από την Απάτη και την αλαζονεία και την επιθυμία και την ακράτεια και την οργή και την φιλαργυρία και όλα τα υπόλοιπα…

- Και ποιός είναι αυτός ο δρόμος που οδηγεί στην αληθινή Παιδεία;

- Βλέπεις επάνω, εκείνον τον τόπο, όπου δεν κατοικεί κανείς, αλλά φαίνεται να είναι έρημος;

- Βλέπω..

- Λοιπόν, και μία πόρτα μικρή και έναν δρόμο εμπρός στην πόρτα που δεν έχει πολύ κόσμο, αλλά πολύ λίγοι άνθρωποι βαδίζουν, γιατί φαίνεται σαν να μην είναι δρόμος στην πραγματικότητα και είναι τραχύς και πετρώδης;

- Ναι

- Και ένα βουνό υψηλό φαίνεται να είναι και ανηφορικός δρόμος, πολύ στενός με βαθείς κρημνούς από εδώ και από εκεί.

- Βλέπω…

- Αυτός είναι ο δρόμος που οδηγεί στην αληθινή Παιδεία. Και είναι πολύ δύσκολο να τον κοιτάξει κανείς…..



Διάβασε ακόμη Περί Παιδείας

Η σωστή Παιδεία δεν επιβάλλει τίποτα, αλλά αποβάλλει κάθε σκληρό ή αρνητικό, ώστε να μπορεί η βλάστηση προς το αγαθό να φθάσει και ως την λεγομένη ηθική ικανοποίηση. Τότε, ακόμα και τα σκληρότερα εμπόδια δεν είναι δυνατόν να σβήσουν την επιθυμία και τον έρωτα του ανθρώπου να φθάσει στην τελειότητα του πολίτη.

Διάβασε Περί Διάνοιας

Η Διάνοια είναι αυτό το οποίο μας χαρακτηρίζει ως λογικά όντα. Με αυτήν σκεπτόμαστε και ενεργούμε. Αυτή είναι ο νους, το ηγεμονικό, όπως έλεγαν οι Στωικοί. Ο νους δεν είναι λειτουργία του εγκεφάλου, αλλά λειτουργία της περιφερείας του πνεύματος γενόμενη δια του εγκεφάλου και εις τον εγκέφαλον.

Ξανά-Στρέφονται στους Έλληνες

Υποχρεωτικό μάθημα θα είναι τα αρχαία Ελληνικά σε δεκατρία δημοτικά σχολεία στην Οξφόρδη. Πιστεύεται ότι η εισαγωγή των ελληνικών στα σχολεία μπορεί να έχει θετική επίδραση στην κατανόηση της αγγλικής γλώσσας.



Εμείς οι Έλληνες, έχουμε το ύψιστο θεϊκό δώρο, το οποίο και θα έπρεπε να αποτελεί το μεγάλο θεμέλιο της Παιδείας μας, την Αρχαία μας Ελληνική Γραμματεία, που δυστυχώς όμως, πιο πολύ την σέβονται και την εκτιμούν οι ξένοι, παρά εμείς οι ίδιοι.

Ο Βρετανός Νομπελίστας της λογοτεχνίας Μπέρναρντ Σω έλεγε ότι…

«Όποιο σπίτι δεν έχει μέσα του την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, δεν έχει στέγη».

Και ο Γερμανός φιλόσοφος Γκαίτε, όταν τον ρωτούσαν οι μαθητές του τι να διαβάσουμε, αυτός απαντούσε…

«τους αρχαίους Έλληνες». Τότε τον ξαναρωτούσαν οι μαθητές του: «Μετά τι να διαβάσουμε;». Αυτός απαντούσε: «Ξανά τους αρχαίους Έλληνες». Τότε οι μαθητές του τον ρωτούσαν: «Και μετά τι να διαβάσουμε;». Αυτός απαντούσε: «Μόνο τους αρχαίους Έλληνες»….

Τους Αρχαίους Έλληνες…

 

[ΠΥΡΑΥΛΟΣ]

...

Τους Αρχαίους Έλληνες…

Τι λέτε κύριε;

Η Γραικυλία διέπεται από την Ορθοδοξία, την Ελμπενιζελομανία και άλλα τοιαύτα.

Τις τιμές στους Αρχαίους Έλληνες τις αποδίδουν οι αλλοδαποί.
Στ' αστέρια έχουν δώσει αρχαία Ελληνικά ονόματα.
Στις μηχανές που μετέφεραν τον άνθρωπο στ' αστέρια, και σ' αυτές αρχαία Ελληνικά ονόματα έδωσαν.

Ευτυχώς που δεν ήταν Γραικύλοι οι αστρονόμοι, γιατί θα έδιναν ονόματα στ' αστέρια όπως "Παπαντρέου" (αντί Ορίων), "Καραμανλίκης" (αντί Πλούτων), "Παναγίτσαλδάρης" (αντί Άρης)...

 

[marios51]

καλά πως τα διαβάζετε αυτα τα βιβλία, τα θεωρώ πολύ ανιαρά.
το τελευταίο βιβλίο που προσπάθησα να διαβάσω που ήταν άσχετο με κάποια επιστήμη ήταν οι θλιμμένες "ελληνίδες" της ζωής μου του μάρκεζ.
ακόμα και μοριακή βιολογία, ή οργανική χημεία, ή φαλλική ανατομία να διάβαζα τόσο πολύ δεν θα βαριόμουνα(ρα).
μικρός είχα διαβάσει το μάγκα από τη δέλτα της γειτονιάς μας και ένα άλλο που ούτε καν το θυμάμαι, απλά είχε σαν θέμα ένα πιτσιρίκι από ένα νησί που ήθελε να γίνει καπετάνιος.

όταν βέβαια άρχισα το χρονικό του χρόνου στο γυμνάσιο, εκεί έμεινα μαλάκας, το διάβαζα μια φορά σε κάθε τάξη γιατί δεν θυμόμουν τις μαύρες κωλοτρυπίδες και δεν είχα καταλάβει πολύ καλά τη θεωρία των πορδών... και εν τέλει το βιβλίο το χάρισα σε μια σάπια μπας και κόψει τις πίπες τύπου "σκοτωμένη περίοδος στα χρόνια της χολέρας", "μπίχλα και φλέμα στα χρόνια της φυματίωσης" κ.ο.κ.

τα δε πολιτικά βιβλία, του στάλιν, λενιν, χιτλερ,πλεύρη, δεξιά αριστερά, πάνω κάτω, μέσα, έξω, όποια γαμημένη αηδεολογία και να ανήκουν, θεωρώ το διάβασμά τους τελείως χάσιμο χρόνου.

μην βαρέσετε, απλά την άποψή μου λέω, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω mzHU_R4AR10]πωτς[/MEDIA] γενεν αυτό;
Πως γίνεται να κάθεται κάποιος να διαβάζει 2 μήνες ένα βιβλίο για μια φανταστική ιστορία( ή για μια ιδεολογία που που πάνω απ' όλα είναι εγωιστική και καθόλου αλτρουιστική πολλές φορές).
έπεα πτερόεντα, όπως και να έχει, είπαμε απλά μια άποψη λέω.


Υ.Γ. έχω διαβάσει και όλα τα βιβλία του πανούση.

εντιτ: εν τω μεταξύ ο μάρκεζ πρέπει να είναι ότι πιο ηλίθιο έχω διαβάσει.... το πούστευε και μη ερεύνα ακόμα και το πικρέ μικρέ αράπη φαίνονται 1000 φορές πιο φιλοσοφιμένα από την πουτάνα που και καλά ήθελε να πηδήξει ο μάρκεζ.

Που να διαβαζες δηλαδη το <<Ο ερωτας στα χρονια της χολερας>> θα ειχες κοψει φλεβα  :-
Αυτες οι ιστοριες αιωνιας αγαπης σε κουραζουν εδικα οι χαρακτηρες του μαρκεζ που θες να τους χτυπησεις μπας και συνελθουν!
Αλλα δεν μπορω να πω μου αρεσει.

 

[Dawn]

διάβασα το "Matarese Circle" του αμερικανού Robert Ludlum, συγγραφέα της τριλογίας με τον Jason Bourne. Οσοι δεν εχετε διαβάσει βιβλία του Ludlum να το κάνετε άμεσα αν σας αρέσουν φυσικά οι κατασκοπικές περιπέτειες.

 

[40DDD]

http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/345270

Είχα διαβάσει κριτική στο Βήμα και πήγα στην Πρωτοπορία μόνο γι' αυτό. Όσο γαμιστερά ξεκίνησε, τόσο μαλακία φινάλε είχε.

Crap.

 

απο τα καλύτερα..

http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/324342

 

[silva!]

www.dioptra.gr/page.aspx?itemID=PPG179_1195]http://www.dioptra.gr/page.aspx?itemID=PPG179_1195[/url]
αναφερεται στη χρηση ναρκωτικων χωρις μελοδραματισμους ομως.
ιδανικο για ολες τις ηλικιες,κυριως για εφηβους.

 

[chantal-99]

για οποιους ενδειαφερονται γενικα για βιογραφιες και ειδικα για εναν ανθρωπο μου εβαλε θεμελια αναπτυξης και δημιουργικοτητας σε πολλους τομεις!

[size=10pt][size=10pt]Βασιζόμενος σε περισσότερες από σαράντα συνεντεύξεις που παραχώρησε ο Steve Jobs σε διάστημα δύο ετών –καθώς και σε συνομιλίες  με περισσότερους από εκατό συγγενείς, φίλους, αντιπάλους, ανταγωνιστές και συνεργάτες–, ο Walter Isaacson καθηλώνει τον αναγνώστη  με τη συναρπαστική ιστορία της ζωής ενός δημιουργικού επιχειρηματία, ο οποίος, με το πάθος του για την τελειότητα και την απαράμιλλη ηγετική του δεινότητα, έφερε επανάσταση σε έξι διαφορετικούς τομείς της βιομηχανίας: τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τις ταινίες κινουμένων σχεδίων, τη μουσική, την τηλεφωνία, τους υπολογιστές αφής και τις ψηφιακές εκδόσεις.

Ο Steve Jobs ενσάρκωνε το πρότυπο του εφευρετικού, πρωτοπόρου επιχειρηματία που γνώριζε πολύ καλά πώς να αξιοποιεί τη δύναμη της φαντασίας. Κατόρθωσε να συνδυάσει τη δημιουργική σκέψη με την τεχνογνωσία και οικοδόμησε μια εταιρεία-κολοσσό, στο πλαίσιο της οποίας τα άλματα της φαντασίας συντονίζονταν με τα θαύματα της τεχνολογίας.

Παρόλο που ο Jobs συνεργάστηκε για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου, δε ζήτησε να ελέγξει το περιεχόμενό του – ούτε καν να το διαβάσει προτού εκδοθεί. Δεν έθεσε κανέναν περιορισμό. Αντιθέτως, ενθάρρυνε τους ανθρώπους που μίλησαν γι’ αυτόν να εκφραστούν ελεύθερα. Και ο ίδιος, εξάλλου, μιλά ειλικρινά, ενίοτε ωμά, για τους συνεργάτες και τους ανταγωνιστές του. Οι φίλοι, οι εχθροί και οι συνάδελφοί του καταθέτουν τη μαρτυρία τους για τα πάθη, την τελειομανία, τις εμμονές του, την αφοσίωσή του στο έργο του, αλλά και το συγκεντρωτισμό του, ο οποίος καθόρισε τον τρόπο δουλειάς του.


Με τους προσωπικούς του δαίμονες να τον καταδιώκουν διαρκώς, ο Jobs συχνά ωθούσε τους γύρω του στην απελπισία. Ωστόσο, η προσωπικότητα και το έργο του δεν μπορούν να διαχωριστούν· δείχνουν να λειτουργούν σαν ένα ολοκληρωμένο, ενιαίο σύστημα, ακριβώς όπως το hardware και το software της Apple. Η ιστορία του παρέχει παραδείγματα προς αποφυγή και προς μίμηση ενώ, την ίδια στιγμή, προσφέρει μαθήματα για το καινοτόμο πνεύμα, τη δύναμη του χαρακτήρα, τη σημασία των προσωπικών αξιών.[/size][/size]

R.I.P

υγ.
στα αγγλικα ειναι πιο αυθεντικο, στην μεταφραση χανει λιγο, κατα τη γνωμη μου

 

[Dawn]

http://[URL unfurl="true"]www.hankstuever.com/blog/wp-content/uploads/2010/07/zero-jpeg-2-658x1024.jpg[/img[/URL]]


Διάβασα το "Less than Zero" του Bret Easton Ellis, το οποίο έχει γίνει και ταινία με το ίδιο όνομα. Βαθιά φιλοσοφημένο, προκλητικό βιβλίο που έχει να κάνει με νέους-θύματα του καταναλωτισμού και της φανταχτερής κοινωνίας του Λός Αντζελες οι οποίοι σπαταλάνε το χρόνο τους σε ναρκωντικά, πορνογραφία, αλκοόλ, πάρτυ κ.α. Κυνικό και προκλητικό, αξίζει να το διαβάσετε.

 

Τόσον ἐπίκαιρος ὅσον ὁ Erich von Daeniken

 

[Dawn]

Τόσον ἐπίκαιρος ὅσον ὁ Erich von Daeniken

τι σχέση εχουν μεταξύ τους; ο Däniken δεν γραφει βιβλία με εξωγήινους η κάτι τέτοιο;

 

τι σχέση εχουν μεταξύ τους; ο Däniken δεν γραφει βιβλία με εξωγήινους η κάτι τέτοιο;

Ὅσον λογοτέχνης εἶναι ὁ Daeniken (ἐβαρύνθην νὰ ἀναζητῶ τὸ Umlaut), τόσον εἶναι καὶ ὁ BEE.

 

[sarouman]

Εγώ ξεκίνησα το "Κοιμητήριο της Πράγας" του Εκο.. αλλά είναι αρκετά μπερδεμένο, περιγράφοντας μια διπλη προσωπικότητα, αν αποδειχτεί πως είναι...και είναι κάπως κουραστικός.
Μετά το "Ονομα του Ρόδου" πιστεύω..δεν υπηρξε τόσο καθηλωτικός στα έργα του..

 

[Heartbreaker83]

Διάβασα το "Less than Zero" του Bret Easton Ellis, το οποίο έχει γίνει και ταινία με το ίδιο όνομα.

To soundtrack της ταινιας γαμουσε, ειχε σε πρωτη κυκλοφορια τα εξης

 

[40DDD]

Ο Έκο είναι εξαιρετικός στα διηγήματα, χρονογραφήματα κλπ. Οτιδήποτε δηλ πέρα από μυθιστόρημα.

Πλατειάζει αφόρητα, μπρος πίσω στο χρόνο, ιστορικές παραπομπές κλπ - μακριά. :S

 

[Heartbreaker83]

Πλατειάζει αφόρητα, μπρος πίσω στο χρόνο, ιστορικές παραπομπές κλπ - μακριά. :S

Γαμησε τα το "ονομα του ροδου" για να το διαβασω πηδαγα μεχρι και 10 σελιδες κατι φορες. Απο τοτε δεν ξαναπροσπαθησα σε Εκο...

 

[Μπικου]

http://www.greekbooks.gr/books/fisikes-epistimes/isagogi-sti-theoria-pegnion.product

Θεωρω οτι υπαρχουν εδω αρκετοι καλοι γνωστες "πληροφορικης",αρα και μαθηματικα μυαλα.
Το συγκεκριμενο βιβλιο ειναι καπως ακριβο(53ευρω) αλλα ειναι εξαιρετικο,για οποιον θελει να μπει στον κοσμο της στρατηγικης.

Ειναι και κατα μια εννοια επικαιρο,αλλα θελει κοπο και ηρεμια για να διαβαστει.

 

[geo65]

Γαμησε τα το "ονομα του ροδου" για να το διαβασω πηδαγα μεχρι και 10 σελιδες κατι φορες. Απο τοτε δεν ξαναπροσπαθησα σε Εκο...

Ρε παίδες ενώ σθμφωνώ απόλυτα μαζί σας πως γίνεται κάθε φορά και μόλις τελειώνω ενα βιβλίο του μαλάκα λέω να μου κοπεί το χέρι άμα ξαναδιαβάσω και όταν βγάζει καινούριο πάω και το αγοράζω!!!

 

[francesco]