Ποιό βιβλίο προτείνετε / μόλις ολοκληρώσατε;
- Μέλος που άνοιξε το νήμα ais8hsh
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 4K
- Εμφανίσεις 287K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
λέει τίποτα αυτό?
Επισκέπτης
"Φύλακας στη σίκαλη" του JD Salinger. Ένα καταπληκτικό βιβλίο το οποίο έκανε διάσημο το συγγραφέα του, που δεν έγραψε τίποτα καλύτερο μετά. Αξίζει να διαβαστεί και σήμερα σαν μια γροθιά στο κατεστημένο. Ανατρεπτικό, νεανικό, εφηβικό, ανθρώπινο αλλά πάνω απ'όλα αληθινό!! Βρίσκεις λίγο απο τον εαυτό σου όταν ακόμα μπορούσε να σκεφτεί ελεύθερα..
Πουτανγαμών
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 25 Ιουλ 2007
- Μηνύματα
- 3.848
- Κριτικές
- 198
- Like
- 468
- Πόντοι
- 2.950
Ένα τρομερό βιβλίο που μόλις ολοκλήρωσα είναι το "Γιατί το Βυζάντιο", της κορυφαίας ιστορικού βυζαντινολόγου Ελένης Γλύκατζη - Αρβελέρ. Από τις τελευταίες μεγάλες προσωπικότητες που ανέδειξε αυτός ο τόπος ! Τα λόγια είναι περιττά για αυτήν την γυναίκα !
dimmits
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 2 Μαΐ 2008
- Μηνύματα
- 29.789
- Κριτικές
- 183
- Like
- 3.252
- Πόντοι
- 8.535
Bukowski+1000000000000 κ επιπλεον το factotum ειναι ωμο κ ανθρωπινο...επισης τα βιβλια (2) του τζορτζ πελεκανου,για οποιον αρεσκεται στα αστυνομικα...
πράγματι πολύ καλό βιβλίο
KARALIAKOURAS
Μέλος
- Εγγρ.
- 15 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 693
- Κριτικές
- 1
- Like
- 6
- Πόντοι
- 6
Άκου ανθρωπάκο…
Διαφέρεις από τον πραγματικά μεγάλο άνθρωπο σ’ένα μονάχα σημείο: κάποτε ο μεγάλος υπήρξε μικρός, πολύ μικρός, μα ανάπτυξε μια σπουδαία ικανότητα : έμαθε να ξεχωρίζει που ήταν μικρός, σε σκέψεις και πράξεις. Κάτω από τη πίεση κάποιου έργου προσφιλούς σε αυτόν, μάθαινε ολοένα να διαισθάνεται την απειλή που έφερνε η μικρότητα του και η ασημαντότητα του.
Ο μεγάλος άνθρωπος λοιπόν, ξέρει πότε και σε τί είναι Ανθρωπάκος. Ο Ανθρωπάκος δεν ξέρει ότι είναι ασήμαντος και φοβάται να το μάθει. Σκεπάζει τη μικρότητα του και τη στενομυαλιά του με αυταπάτες μεγαλοσύνης και δύναμης που ανήκουν όμως σε ά λ λ ο υ ς.
Θαυμάζει τη σκέψη, τη σκέψη που δεν είχε ποτέ και όχι τη σκέψη που είχε ο ίδιος.
Σε αποκαλούν ανθρωπάκο, συνηθισμένο τύπο. Σου λένε πως ξημέρωσε η μέρα σου,η εποχή του κοινού συνηθισμένου ανθρωπακου!
Αυτό δεν το λες εσύ ανθρωπάκο, το λένε πρόεδροι εθνών, αρχηγοί εργατικών συνδικάτων, μετανιωμένοι γιοί της αστικής τάξης, οι πολιτικοί και οι φιλόσοφοι!
Σου προσφέρουν το μέλλον αλλά δεν σε ρωτάνε τίποτα για το παρελθόν σου!
Κληρονόμησες ένα φοβερό παρελθόν και η κληρονομιά σου είναι καυτό διαμάντι στα χέρια σου, αυτό έχω να σου πω.
Ένας γιατρός, ένας υποδηματοποιός, ένας μηχανικός, ή ένας εκπαιδευτικός πρέπει να ξέρει τις ανεπάρκειές του εάν πρόκειται να κάνει την εργασία του και να κερδίσει τα προς το ζείν του. Εσύ εδώ και δεκαετίες έχεις εξαπλωθεί στον κόσμο ολάκερο.
Το μέλλον της ανθρώπινης φυλής εξαρτάται από τις σκέψεις και τις ενέργειές σου. Αλλά οι δάσκαλοι και οι κύριοί σου δεν σου λένε πώς σκέφτεσαι πραγματικά και τι πραγματικά είσαι!
Κανένας δεν τολμά να σε αντιμετωπίσει με τη μια και μοναδική αλήθεια που είναι ικανή να σε κάνει τον κύριο της μοίρας σου.
Είσαι ελεύθερος από μια μόνο άποψη ανθρωπάκο, είσαι απαλλαγμένος από αυτοκριτική, την μόνη ίσως ιδιότητα που θα μπορούσε να σε βοηθήσει να κυβερνήσεις την ζωή σου.
Ποτέ δεν σε άκουσα να παραπονιέσαι λέγοντας,
Με εξυψώνεται ως μελλοντικό κύριο του κόσμου μου αλλά ποτέ δεν μου είπατε πως ένας άνθρωπος γίνεται κύριος του εαυτού του, ποτέ δεν μου είπατε τι είναι λάθος σε μένα και στο τρόπο που σκέφτομαι και πράττω!
Αφήνεις τους ισχυρούς να ζητάνε στο όνομά σου περισσότερη δύναμη ανθρωπάκο αλλά ο ίδιος παραμένεις σιωπηλός.
Παρέχεις σε ισχυρά άτομα περισσότερη δύναμη ή επιλέγεις τα αδύνατα, κακοήθη άτομα για να σε αντιπροσωπεύσουν. Και ανακαλύπτεις πάρα πολύ αργά ότι είσαι πάντα το θύμα.
Σε καταλαβαίνω ανθρωπάκο γιατί σε έχω δει πολλές φορές γυμνό στην ψυχή και στο σώμα, χωρίς μάσκα, χωρίς πολιτική ετικέτα, χωρίς εθνική υπερηφάνεια.
Θα σου πω τι είσαι ανθρωπάκο, θα σου πω γιατί στ’αλήθεια πιστεύω στο λαμπερό μέλλον σου.
Επειδή το μέλλον ανήκει αναμφισβήτητα σε σένα, ρίξε μια ματιά στον εαυτό σου. Δες όπως είσαι πραγματικά. Άκουσε αυτά που κανένας από τους ηγέτες ή τους εκπροσώπους σου δεν τολμά για να σου πει:
Είσαι μικρός και συνηθισμένος άνθρωπος, λάβε υπ΄όψην σου το διπλό νόημα αυτών των λέξεων, μικρός και συνηθισμένος.
Μην τρέχεις μακριά, έχε το θάρος να κοιτάξεις μέσα σου.
Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμα! Τελικά δε βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι’ ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα· πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να βρεθεί ένα αετόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αετόπουλο που από την ψηλή φωλιά του θ’ ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής. Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει το λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ’ ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός. Μόνο καταβροχθίζουν και καταβροχθίζουν, όλο καταβροχθίζουν ό,τι φέρνει ο αητός στη φωλιά.
Οι κότες και τα κοτόπουλα άφησαν τον αητό να τα ζεστάνει κάτω από τα μεγάλα και δυνατά του φτερά όταν απ’ όξω κροτάλιζε η βροχή και αναβροντούσαν οι καταιγίδες που ‘κείνος άντεχε δίχως καμιά προστασία. Όταν τα πράματα γίνονταν σκληρότερα, του πέταγαν μικρές μυτερές πέτρες από κάποια ενέδρα για να τον χτυπήσουν και να τον πληγώσουν. Όταν ο αητός αντιλήφθηκε την κακοήθεια ετούτη, πρώτη του αντίδραση ήταν να τα ξεσχίσει σε χίλια κομμάτια. Μα το ξανασκέφτηκε κι’ άρχισε να τα λυπάται. Κάποτε, έλπισε, θα βρισκόταν – έπρεπε να βρεθεί – ανάμεσα στα τόσα κοντόφθαλμα κοτόπουλα που κακάριζαν και καταβρόχθιζαν ότι έλαχε μπροστά τους, ένας μικρός αητός σαν τον ίδιο του τον εαυτό.Ο μοναχός αητός μέχρι σήμερα δεν έχει εγκαταλείψει την ελπίδα. Κι’ εξακολουθεί να κλωσάει κοτόπουλα.
Δεν θέλεις να γίνεις αετός, Ανθρωπάκο. Γι ΄αυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι’ έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι. Γιατί μερικά από τα κοτόπουλα σου έχουν κλωσήσει αυγά όρνεων. Και τα όρνεά σου έχουνε γίνει οι Φύρερ σου ενάντια στους αητούς, τους αητούς που θελήσανε να σε οδηγήσουν σε μακρινότερες, πιο υποσχετικές αποστάσεις. Τα όρνεα σε δίδαξαν να τρως ψοφίμια και να είσαι ικανοποιημένος με ελάχιστα σπειριά σιτάρι. Σ’ έμαθαν και να ορύεσαι “Ζήτω, ζήτω, Μέγα Όρνεο!”. Τώρα λιμοκτονείς και πεθαίνεις κι’ ακόμη φοβάσαι τους αητούς που κλωσάνε τα κοτόπουλά σου.”
Kραυγάζεις , Ανθρωπάκο, όταν κάποιος σου υπενθυμίζει την ψυχική σου δυσκοιλιότητα. Δε θέλεις να τ’ ακούσεις, δε θέλεις να το μάθεις, θέλεις απλώς να φωνάζεις, «ζήτω»! Εντάξει, αλλά γιατί δε μ’ αφήνεις να σου πω ήσυχα για ποιον λόγο δεν πρόκειται να ευτυχήσεις; Διακρίνω το φόβο στα μάτια σου. Η ερώτησή μου αυτή σε χτύπησε στην καρδιά. Υποστηρίζεις την «ανεξιθρησκία». Θέλεις να είσαι λεύτερος να λατρεύεις το Θεό σου. Πάει καλά. Όμως θέλεις κάτι περισσότερο. Θέλεις η Θρησκεία σου να είναι η μοναδική.
Η ανεξιθρησκία να εφαρμόζεται μόνο για την δική σου Θρησκεία και όχι για τις άλλες. Γίνεσαι θηρίο όταν κάποιος, αντί να λατρεύει έναν προσωπικό Θεό, λατρεύει την Φύση και προσπαθεί να την καταλάβει. Θέλεις οι σύζυγοι να κάνουν μήνυση ο ένας στον άλλον, να κατηγορεί ο ένας τον άλλο για ανηθικότητα ή βαναυσότητα, όταν δεν μπορούν πια να συμβιώσουν. Δεν αναγνωρίζεις το διαζύγιο με βάση την αμοιβαία συμφωνία, μικρέ απόγονε των μεγάλων επαναστατών. Γιατί φοβάσαι τον ίδιο σου τον ερωτισμό! Θέλεις την αλήθεια σ’ έναν καθρέφτη, όπου δεν μπορείς να την αγγίξεις. Ο σωβινισμός σου πηγάζει απ’ τη σωματική σου ακαμψία, την ψυχική σου δυσκοιλιότητα, Ανθρωπάκο. Δε στο λέω χλευαστικά, μα μόνο επειδή είμαι φίλος σου, έστω κι αν εσύ σκοτώνεις τους φίλους σου όταν σου λένε την αλήθεια..
Η ζωή σου θα γίνει ωραία και ασφαλής όταν η ζωντάνια σημαίνει για σένα περισσότερα απ’ την σιγουριά, η αγάπη περισσότερα απ’ το χρήμα, η ελευθερία σου περισσότερα απ’ την γραμμή του κόμματος ή την κοινή γνώμη, όταν η ψυχική διάθεση του Μπετόβεν ή του Μπαχ γίνει η ψυχική διάθεση του εαυτού σου (την έχεις μέσα σου αυτήν την διάθεση, Ανθρωπάκο, θαμμένη όμως βαθιά σε μια γωνιά της ψυχής σου), όταν οι σκέψεις σου είναι σε αρμονία και όχι σε διάσταση με τα αισθήματά σου, .Έτσι ήταν πάντα τα πράγματα. Είναι καιρός πια οι άνθρωποι ν’αρχίσουν να γίνονται σκληροί, όπου χρειάζεται η σκληρότητα, στη μάχη για την προστασία τους και την ελεύθερη ανάπτυξή τους, Κάνοντας αυτό ,δεν θα χάσουν την ευγένειά τους αν παραμείνουν πιστοί στην αλήθεια. Υπάρχει ελπίδα στο γεγονός ότι , μεταξύ των εκατομμυρίων εργατικών και ευπρεπών ατόμων ,υπάρχουν πάντα μόνο λίγοι βαρειά άρρωστοι που προξενούν δολοφονικές βλάβες ,διεγείροντας τα ζοφερά και επικίνδυνα ένστικτα του “θωρακισμένου” ανθρώπου των μαζών, οδηγώντας τον στο οργανωμένο πολιτικό έγκλημα. Υπάρχει μόνο ένα αντίδοτο για τα μικρόβια της συγκινησιακής πανούκλας που καταλαμβάνει το άτομο της μάζας : Το ίδιο του το συναίσθημα ζωής.
Η ζωή δεν αποζητά τη δύναμη αλλά τη δίκαιη χρήση της μέσα στην κοινωνία. Στηρίζεται σε τρεις κολώνες, του έρωτα,της εργασίας και της γνώσης….
Δε σ’αγαπούν ανθρωπάκο, σε περιφρονούν, επειδή περιφρονείς τον εαυτό του. Σε ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά. Γνωρίζουν τις χειρότερες αδυναμίες σου, όπως θα έπρεπε να τις γνωρίζεις εσύ. Σε θυσίασαν σ’ ένα σύμβολο κι εσύ τους έδωσες τη δύναμη να σ’ εξουσιάζουν. Εσύ ο ίδιος τους αναγόρευσες αφεντικά σου και συνεχίζεις να τους στηρίζεις, παρόλο που πέταξαν τις μάσκες τους. Στο ειπαν κατάμουτρα: «Είσαι και θα είσαι πάντα κατώτερος, ανίκανος να αναλάβεις την παραμικρή ευθύνη». Κι εσύ τους αποκαλείς καθοδηγητές και σωτήρες και φωνάζεις «ζήτω, ζήτω»”Θέλεις και ζητάς οδηγίες και συμβουλές, Ανθρωπάκο. Χιλιάδες χρόνια τώρα σου δίνουν οδηγίες και συμβουλές, καλές και κακές. Δε φταίνε όμως οι κακές συμβουλές που είσαι ακόμα στην αθλιότητα, μα η μικρότητά σου. Θα μπορούσα να σου δώσω καλές συμβουλές, μα τέτοιος που είσαι και με τον τρόπο που σκέφτεσαι, δεν είσαι σε θέση να τις βάλεις σε εφαρμογή για το καλό όλων.Σε φοβάμαι, ανθρωπάκο. Σε τρέμω, επειδή απο σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Σε φοβάμαι επειδή το κυριότερο μέλημα σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις απο τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος, ανθρωπάκο, άρρωστος βαριά. Δε φταίς εσύ γι’αυτό, μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς. Θα ‘χες απο καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου, αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου.”
KARALIAKOURAS
Μέλος
- Εγγρ.
- 15 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 693
- Κριτικές
- 1
- Like
- 6
- Πόντοι
- 6
Αυστρο-Γερμανος απ'οτι εχω καταλαβει.Ηταν λιγο τρελαρας,κυνηγηθηκε αγρια απο τους Αμερικανους.
Περα απο τα επιστημονικα του πειραματα(που αμφιβαλλω τι αξιας ειναι πλεον)απο ανθρωπιστικης/φιλοσοφικης πλευρας αυτο το βιβλιο λεει τεραστιες αληθειες και κυλαει σα νερο.Εγω σε μια ωριτσα και κατι το διαβασα.Βεντουζα κανονικη!
Ο Β. Ράιχ γεννήθηκε στις 24 του Μάρτη του 1897 στη Γαλικία, την περιοχή που βρισκόταν τότε στην ανατολική παραμεθόριο, κομμάτι της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Ο Ράιχ ήταν παιδί μιας οικογένειας γερμανόφωνων εύπορων αγροτών. Από τα έξι μέχρι τα δέκα του χρόνια ο πατέρας του τον εμπιστεύθηκε σ' έναν παιδαγωγό. Αργότερα φοίτησε σ' ένα γερμανικό λύκειο, απ' όπου και έλαβε το 1915 το πρώτο του δίπλωμα φυσικών επιστημών.
Από πολύ μικρή ηλικία είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τις φυσικές επιστήμες. Στα οχτώ του χρόνια έφτιαχνε συλλογές από φυτά και έντομα και μελετούσε τους τρόπους αναπαραγωγής τους. Το 1918 γράφεται στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Κέρδιζε κάποια χρήματα κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα και ζούσε πολύ μετρημένα αποφεύγοντας τις κοσμικές συγκεντρώσεις και τις καφετέριες.
Το 1920, ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, έγινε δεκτός σαν μέλος στη Ψυχαναλυτική Εταιρεία της Βιέννης, που καθοδηγούσε τότε ο Σίγκμουντ Φρόυντ. Οι στενές σχέσεις του με τον Φρόυντ και την ψυχανάλυση συνεχίστηκαν μέχρι το 1934. Το 1922 ο Ράιχ άρχισε μια λαμπρή καριέρα σαν ψυχαναλυτής. Έγινε ένας από τους καλύτερους θεραπευτές της Βιέννης και υπήρξε πιθανόν ο λαμπρότερος ψυχαναλυτής της δεύτερης γενιάς, αυτής που διαδέχτηκε τους μεγάλους προκατόχους του σαν τον Φρόυντ, τον Φερέντσι, τον Άμπραχαμ κ. α.
Από εκεί κι έπειτα η ζωή του ακολούθησε μια ταραχώδη πορεία, όπως άλλωστε ήταν και η προσωπικότητά του. Για τις θεωρίες του και τις ανακαλύψεις του διώχθηκε από τέσσερα ευρωπαϊκά κράτη και διαγράφηκε από το Κομουνιστικό κόμμα της Γερμανίας και της Δανίας. Οι εκπρόσωποι του φασισμού τον θεώρησαν κομουνιστή και πράκτορα της Μόσχας και οι κομουνιστές τον θεώρησαν αντεπαναστάτη και πράκτορα της αστικής τάξης. Οι ψυχαναλυτές της εποχής του τον θεώρησαν αιρετικό και τον διέγραψαν από την Ψυχαναλυτική Ένωση.
Η αντίληψη που είχε για τα πράγματα και οι ανακαλύψεις του ήταν πολύ πλατιές και δεν μπόρεσαν να χωρέσουν στα "στενά καλούπια" της τότε επίσημης επιστήμης. Έτσι έφτασε στο σημείο να θεωρηθεί από πολλούς ως τρελός. Ήταν ένας από τους επιστήμονες που δυσφημήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό και προκάλεσε μεγάλη επίθεση από διαφορετικά συμφέροντα και ομάδες ανθρώπων. Τα βιβλία του απαγορεύτηκαν στη Σοβιετική Ένωση και κάηκαν στη Γερμανία, ενώ στις Η.Π.Α. κατέστρεψαν όλες τις επιστημονικές του συσκευές, απαγόρευσαν οποιαδήποτε περαιτέρω εφαρμογή ανακαλύψεών του σε ανθρώπους και συνέχιση των ερευνών και πειραμάτων.
Από πολύ νωρίς αντιλήφθηκε ότι ίσως πέρα από τη λίμπιντο του Φρόυντ να κρύβεται μια πραγματική ενέργεια που διακατέχει τον άνθρωπο. Η βάση που στηρίζεται η θεωρία του Ράιχ για την ανθρώπινη παθολογία είναι ο παραλληλισμός του οργασμού με ένα είδος ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που υπάρχει συσσωρευμένη στον άνθρωπο. Όταν υπάρχει ανικανότητα εκφόρτισης αυτής της ενέργειας (θωράκιση), τότε μπορεί να υπάρξουν σωματικές και ψυχολογικές ασθένειες. Ο Ράιχ παρατήρησε πως, όταν η θωράκιση αφαιρείται με τη θεραπευτική προσέγγιση, τότε αυτή η ενέργεια που υπάρχει στον οργανισμό, δεσμευμένη πριν στη θωράκιση, κινείται ελεύθερα και εμφανίζει έναν παλμό. Προεκτείνοντας τις παρατηρήσεις του σχετικά με τη θωράκιση στον κοινωνικό χώρο, διαπίστωσε ότι τα θωρακισμένα άτομα γίνονται απαθή, υποχωρητικά κι έχουν την ανάγκη της καθοδήγησης, και ακόμα διαμορφώνουν τυραννική συμπεριφορά, ακριβώς γιατί το βιοσύστημά τους είναι άκαμπτο.
Όταν ο Ράιχ μετακόμισε απ' την Ευρώπη στη Σκανδιναβία και στην Αμερική, άφησε πίσω του μια σειρά από εξαγριωμένους ειδικούς σε κάθε πεδίο που εξερεύνησε, στην ψυχιατρική, την πολιτική, τη σεξολογία, τη βιολογία, τη μικροσκοπία και την έρευνα για τον καρκίνο. Όμως το ανήσυχο πνεύμα του τον έκανε να μη σταματήσει ποτέ να ερευνά και να αναρωτιέται. Από το 1931 μέχρι το 1941 δίδαξε στη "Νέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας" στη Νέα Υόρκη. Εκεί δεν άργησε να περιτριγυριστεί από πολλούς μαθητές, πάνω στους οποίους ο Ράιχ ασκούσε μια παράξενη γοητεία. Με έξοδα των μαθητών του ίδρυσε ένα εργαστήρι, έναν εκδοτικό οίκο και έβγαλε ένα περιοδικό που δημοσίευε τα σχετικά με τα πειράματά του.
Θέλοντας να επιβεβαιώσει την ανακάλυψή του, δηλαδή την ύπαρξη και τις εκδηλώσεις της υγείας ή της αρρώστιας από τον τρόπο που παλλόταν αυτή η ενέργεια μέσα στον οργανισμό, άρχισε να ερευνά τις μικρότερες μονάδες ζωής. Έτσι ανακάλυψε τα βιόντα. Αυτά είναι ενεργειακές κύστες, δηλαδή μεταβατικές μορφές από την άβια και έμβια ύλη. Η συνέχιση αυτής της έρευνας τον οδήγησε σε μια ενοποιητική ανακάλυψη: Μία δίχως μάζα, παλλόμενη ζωτική ενέργεια, την οποία ονόμασε οργόνη, επειδή την ανακάλυψε σε ζωντανούς οργανισμούς πριν ανακαλύψει ότι διαποτίζει επίσης τη γήινη ατμόσφαιρα.
Επίσης ανακάλυψε μια συσκευή που μπορούσε να συσσωρεύει την οργόνη. Τη δυνατότητα αυτής της συσκευής να συγκεντρώνει την οργόνη την απέδειξε με πολλά πειράματα και κανένα από αυτά δεν έχει αποδειχθεί λάθος μέχρι σήμερα. Τη συσκευή την ονόμασε οργονοθάλαμο και τη χρησιμοποίησε σε πειραματικές έρευνες για τη θεραπευτική αγωγή καρκινοπαθών και άλλων ασθενών, με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο συσσωρευτής είναι ένας θάλαμος φτιαγμένος από στρώματα οργανικών και ανόργανων υλικών. Πειράματα με αυτόν παρουσιάζουν ανώμαλα αποτελέσματα. Μια ασυνήθιστη αύξηση της θερμοκρασίας μέσα στο συσσωρευτή, υποδεικνύει περιορισμούς στο δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής. Άσχετα αν η συγκεντρωμένη οργόνη μπορεί να δώσει λύση σε προβλήματα υγείας, ο συσσωρευτής προκαλεί ακόμη και σήμερα ανοικτά την κατεστημένη επιστήμη.
Στη συνέχεια άρχισε να διαπιστώνει ότι αυτή η ενέργεια που συγκέντρωνε ο οργονοθάλαμος, είχε κινητήρια δύναμη και τελικά κατάφερε να κινήσει ένα μοτέρ. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για την κίνηση αυτού του μοτέρ και μεταξύ άλλων υπάρχει και σχετικό φιλμ στο Μουσείο Βίλχελμ Ράιχ, στην κωμόπολη Ρέιντζλι της πολιτείας Μαίην.
Το 1942 ο Ράιχ και οι μαθητές του αγόρασαν μια εδαφική έκταση στην Πολιτεία Μαίην, κοντά στα καναδικά σύνορα. Βάφτισαν αυτή την έκταση "Όργονον", και ο Ράιχ έφτιαξε εκεί ένα εργαστήρι όπου συνέχισε να δουλεύει ασταμάτητα μαζί με τους μαθητές του και να πραγματοποιεί πειράματα πάνω στην οργόνη. Ο Ράιχ περιφερόταν μόνος του τη νύχτα και ατένιζε αυτόν τον πελώριο ωκεανό οργόνης (όπως τον ονόμαζε), σκεπτόμενος τους μακρινούς γαλαξίες. Η σκέψη του είχε πάρει μια μυστικιστική χροιά, και αυτό φαινόταν στα τελευταία βιβλία του, όπως "Ο θάνατος του Χριστού" , "Άκου ανθρωπάκο", "Ο Αιθέρας, ο Θεός και ο διάβολος" κ.α.
Ο ζωή του Reich τελείωσε στη φυλακή στις 3 Νοεμβρίου του 1957 μετά από μια παρατεταμένη σύγκρουση με την Επιτροπή Τροφής και Φαρμάκων (FDA) των Η.Π.Α. Τα βιβλία και οι σημειώσεις του κάηκαν από ομοσπονδιακούς υπαλλήλους, επειδή η FDA είχε ξεσηκώσει ένα ζήτημα εναντίον της χρήσης για θεραπεία του συσσωρευτή οργόνης του.
Έτσι τελείωσε η ζωή ενός γνήσιου επιστήμονα που δε δίστασε να πάει κόντρα στο κατεστημένο και στα συμφέροντα της εποχής του, για να ανακαλύψει την αλήθεια πέρα από προκαταλήψεις και δογματισμούς. Ο Βίλχελμ Ράιχ ήταν ο πρώτος δυτικός επιστήμονας που κατάφερε να "ξαναανακαλύψει" και να τεκμηριώσει επιστημονικά την ύπαρξη αυτής της λεπτής ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που περιβάλει τα πάντα και που στην Ανατολή ήταν τόσο διαδεδομένη από τα αρχαία χρόνια, ως "Πράνα" στην Ινδία, και "Τσι" στην Κίνα. Οι ανακαλύψεις του άνοιξαν την πόρτα στην εμφάνιση νέων επιστημονικών κλάδων, όπως η Βιοτρονική ή Οργοτρονική.
Στη συνέχεια παρατίθεται η απάντηση που έδωσε ο Β. Ράιχ στην απόφαση που εξέδωσε το δικαστήριο των Η.Π.Α.
"Απαγορεύεται η ταχυδρόμηση μεταξύ πολιτειών βιβλίων που φέρουν τη λέξη οργόνη. Επιπλέον θα καούν σε κλιβάνους όλα τα βιβλία και οι εργασίες του Dr Reich, ενώ ο ίδιος καταδικάζεται σε φυλάκιση".
Υπόθεση αρ. 1056, 19 Μαρτίου 1954, Περιφερειακό Δικαστήριο Ηνωμένων Πολιτειών, Πόρτλαντ Μέιν, Δικαστής John D. Kliford Jr
"Δεν υπάρχουν αποδείξεις. Δεν υπάρχουν αυθεντίες κανενός είδους. Κανένας Πρόεδρος, Ακαδημία, Δικαστήριο, Κογκρέσο ή Γερουσία σ΄ αυτή τη γη δεν έχει τη γνώση ή τη δύναμη να αποφασίσει ποια θα είναι η γνώση του αύριο. Είναι άχρηστο να προσπαθείς να αποδείξεις κάτι που είναι άγνωστο σε κάποιον που είναι αδαής του αγνώστου, ή φοβάται την απειλητική δύναμή του. Μόνο οι παλιοί, καλοί κανόνες της μάθησης θα φέρουν τελικά την κατανόηση για τον εισβολέα της γήινης ύπαρξής μας. Αυτοί που δε γνωρίζουν τους δρόμους της μάθησης ας κάνουν στην άκρη, ενώ αυτοί που ξέρουν τι είναι γνώση, ας τρέξουν στο μονοπάτι προς το άγνωστο. Η Αναζήτηση της Γνώσης είναι Ανώτατη Ανθρώπινη Δραστηριότητα. Τίποτα άλλο παρά οι νόμοι της μάθησης δεν μπορούν να την ορίσουν".
Από πολύ μικρή ηλικία είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τις φυσικές επιστήμες. Στα οχτώ του χρόνια έφτιαχνε συλλογές από φυτά και έντομα και μελετούσε τους τρόπους αναπαραγωγής τους. Το 1918 γράφεται στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Κέρδιζε κάποια χρήματα κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα και ζούσε πολύ μετρημένα αποφεύγοντας τις κοσμικές συγκεντρώσεις και τις καφετέριες.
Το 1920, ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, έγινε δεκτός σαν μέλος στη Ψυχαναλυτική Εταιρεία της Βιέννης, που καθοδηγούσε τότε ο Σίγκμουντ Φρόυντ. Οι στενές σχέσεις του με τον Φρόυντ και την ψυχανάλυση συνεχίστηκαν μέχρι το 1934. Το 1922 ο Ράιχ άρχισε μια λαμπρή καριέρα σαν ψυχαναλυτής. Έγινε ένας από τους καλύτερους θεραπευτές της Βιέννης και υπήρξε πιθανόν ο λαμπρότερος ψυχαναλυτής της δεύτερης γενιάς, αυτής που διαδέχτηκε τους μεγάλους προκατόχους του σαν τον Φρόυντ, τον Φερέντσι, τον Άμπραχαμ κ. α.
Από εκεί κι έπειτα η ζωή του ακολούθησε μια ταραχώδη πορεία, όπως άλλωστε ήταν και η προσωπικότητά του. Για τις θεωρίες του και τις ανακαλύψεις του διώχθηκε από τέσσερα ευρωπαϊκά κράτη και διαγράφηκε από το Κομουνιστικό κόμμα της Γερμανίας και της Δανίας. Οι εκπρόσωποι του φασισμού τον θεώρησαν κομουνιστή και πράκτορα της Μόσχας και οι κομουνιστές τον θεώρησαν αντεπαναστάτη και πράκτορα της αστικής τάξης. Οι ψυχαναλυτές της εποχής του τον θεώρησαν αιρετικό και τον διέγραψαν από την Ψυχαναλυτική Ένωση.
Η αντίληψη που είχε για τα πράγματα και οι ανακαλύψεις του ήταν πολύ πλατιές και δεν μπόρεσαν να χωρέσουν στα "στενά καλούπια" της τότε επίσημης επιστήμης. Έτσι έφτασε στο σημείο να θεωρηθεί από πολλούς ως τρελός. Ήταν ένας από τους επιστήμονες που δυσφημήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό και προκάλεσε μεγάλη επίθεση από διαφορετικά συμφέροντα και ομάδες ανθρώπων. Τα βιβλία του απαγορεύτηκαν στη Σοβιετική Ένωση και κάηκαν στη Γερμανία, ενώ στις Η.Π.Α. κατέστρεψαν όλες τις επιστημονικές του συσκευές, απαγόρευσαν οποιαδήποτε περαιτέρω εφαρμογή ανακαλύψεών του σε ανθρώπους και συνέχιση των ερευνών και πειραμάτων.
Από πολύ νωρίς αντιλήφθηκε ότι ίσως πέρα από τη λίμπιντο του Φρόυντ να κρύβεται μια πραγματική ενέργεια που διακατέχει τον άνθρωπο. Η βάση που στηρίζεται η θεωρία του Ράιχ για την ανθρώπινη παθολογία είναι ο παραλληλισμός του οργασμού με ένα είδος ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που υπάρχει συσσωρευμένη στον άνθρωπο. Όταν υπάρχει ανικανότητα εκφόρτισης αυτής της ενέργειας (θωράκιση), τότε μπορεί να υπάρξουν σωματικές και ψυχολογικές ασθένειες. Ο Ράιχ παρατήρησε πως, όταν η θωράκιση αφαιρείται με τη θεραπευτική προσέγγιση, τότε αυτή η ενέργεια που υπάρχει στον οργανισμό, δεσμευμένη πριν στη θωράκιση, κινείται ελεύθερα και εμφανίζει έναν παλμό. Προεκτείνοντας τις παρατηρήσεις του σχετικά με τη θωράκιση στον κοινωνικό χώρο, διαπίστωσε ότι τα θωρακισμένα άτομα γίνονται απαθή, υποχωρητικά κι έχουν την ανάγκη της καθοδήγησης, και ακόμα διαμορφώνουν τυραννική συμπεριφορά, ακριβώς γιατί το βιοσύστημά τους είναι άκαμπτο.
Όταν ο Ράιχ μετακόμισε απ' την Ευρώπη στη Σκανδιναβία και στην Αμερική, άφησε πίσω του μια σειρά από εξαγριωμένους ειδικούς σε κάθε πεδίο που εξερεύνησε, στην ψυχιατρική, την πολιτική, τη σεξολογία, τη βιολογία, τη μικροσκοπία και την έρευνα για τον καρκίνο. Όμως το ανήσυχο πνεύμα του τον έκανε να μη σταματήσει ποτέ να ερευνά και να αναρωτιέται. Από το 1931 μέχρι το 1941 δίδαξε στη "Νέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας" στη Νέα Υόρκη. Εκεί δεν άργησε να περιτριγυριστεί από πολλούς μαθητές, πάνω στους οποίους ο Ράιχ ασκούσε μια παράξενη γοητεία. Με έξοδα των μαθητών του ίδρυσε ένα εργαστήρι, έναν εκδοτικό οίκο και έβγαλε ένα περιοδικό που δημοσίευε τα σχετικά με τα πειράματά του.
Θέλοντας να επιβεβαιώσει την ανακάλυψή του, δηλαδή την ύπαρξη και τις εκδηλώσεις της υγείας ή της αρρώστιας από τον τρόπο που παλλόταν αυτή η ενέργεια μέσα στον οργανισμό, άρχισε να ερευνά τις μικρότερες μονάδες ζωής. Έτσι ανακάλυψε τα βιόντα. Αυτά είναι ενεργειακές κύστες, δηλαδή μεταβατικές μορφές από την άβια και έμβια ύλη. Η συνέχιση αυτής της έρευνας τον οδήγησε σε μια ενοποιητική ανακάλυψη: Μία δίχως μάζα, παλλόμενη ζωτική ενέργεια, την οποία ονόμασε οργόνη, επειδή την ανακάλυψε σε ζωντανούς οργανισμούς πριν ανακαλύψει ότι διαποτίζει επίσης τη γήινη ατμόσφαιρα.
Επίσης ανακάλυψε μια συσκευή που μπορούσε να συσσωρεύει την οργόνη. Τη δυνατότητα αυτής της συσκευής να συγκεντρώνει την οργόνη την απέδειξε με πολλά πειράματα και κανένα από αυτά δεν έχει αποδειχθεί λάθος μέχρι σήμερα. Τη συσκευή την ονόμασε οργονοθάλαμο και τη χρησιμοποίησε σε πειραματικές έρευνες για τη θεραπευτική αγωγή καρκινοπαθών και άλλων ασθενών, με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο συσσωρευτής είναι ένας θάλαμος φτιαγμένος από στρώματα οργανικών και ανόργανων υλικών. Πειράματα με αυτόν παρουσιάζουν ανώμαλα αποτελέσματα. Μια ασυνήθιστη αύξηση της θερμοκρασίας μέσα στο συσσωρευτή, υποδεικνύει περιορισμούς στο δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής. Άσχετα αν η συγκεντρωμένη οργόνη μπορεί να δώσει λύση σε προβλήματα υγείας, ο συσσωρευτής προκαλεί ακόμη και σήμερα ανοικτά την κατεστημένη επιστήμη.
Στη συνέχεια άρχισε να διαπιστώνει ότι αυτή η ενέργεια που συγκέντρωνε ο οργονοθάλαμος, είχε κινητήρια δύναμη και τελικά κατάφερε να κινήσει ένα μοτέρ. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για την κίνηση αυτού του μοτέρ και μεταξύ άλλων υπάρχει και σχετικό φιλμ στο Μουσείο Βίλχελμ Ράιχ, στην κωμόπολη Ρέιντζλι της πολιτείας Μαίην.
Το 1942 ο Ράιχ και οι μαθητές του αγόρασαν μια εδαφική έκταση στην Πολιτεία Μαίην, κοντά στα καναδικά σύνορα. Βάφτισαν αυτή την έκταση "Όργονον", και ο Ράιχ έφτιαξε εκεί ένα εργαστήρι όπου συνέχισε να δουλεύει ασταμάτητα μαζί με τους μαθητές του και να πραγματοποιεί πειράματα πάνω στην οργόνη. Ο Ράιχ περιφερόταν μόνος του τη νύχτα και ατένιζε αυτόν τον πελώριο ωκεανό οργόνης (όπως τον ονόμαζε), σκεπτόμενος τους μακρινούς γαλαξίες. Η σκέψη του είχε πάρει μια μυστικιστική χροιά, και αυτό φαινόταν στα τελευταία βιβλία του, όπως "Ο θάνατος του Χριστού" , "Άκου ανθρωπάκο", "Ο Αιθέρας, ο Θεός και ο διάβολος" κ.α.
Ο ζωή του Reich τελείωσε στη φυλακή στις 3 Νοεμβρίου του 1957 μετά από μια παρατεταμένη σύγκρουση με την Επιτροπή Τροφής και Φαρμάκων (FDA) των Η.Π.Α. Τα βιβλία και οι σημειώσεις του κάηκαν από ομοσπονδιακούς υπαλλήλους, επειδή η FDA είχε ξεσηκώσει ένα ζήτημα εναντίον της χρήσης για θεραπεία του συσσωρευτή οργόνης του.
Έτσι τελείωσε η ζωή ενός γνήσιου επιστήμονα που δε δίστασε να πάει κόντρα στο κατεστημένο και στα συμφέροντα της εποχής του, για να ανακαλύψει την αλήθεια πέρα από προκαταλήψεις και δογματισμούς. Ο Βίλχελμ Ράιχ ήταν ο πρώτος δυτικός επιστήμονας που κατάφερε να "ξαναανακαλύψει" και να τεκμηριώσει επιστημονικά την ύπαρξη αυτής της λεπτής ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που περιβάλει τα πάντα και που στην Ανατολή ήταν τόσο διαδεδομένη από τα αρχαία χρόνια, ως "Πράνα" στην Ινδία, και "Τσι" στην Κίνα. Οι ανακαλύψεις του άνοιξαν την πόρτα στην εμφάνιση νέων επιστημονικών κλάδων, όπως η Βιοτρονική ή Οργοτρονική.
Στη συνέχεια παρατίθεται η απάντηση που έδωσε ο Β. Ράιχ στην απόφαση που εξέδωσε το δικαστήριο των Η.Π.Α.
"Απαγορεύεται η ταχυδρόμηση μεταξύ πολιτειών βιβλίων που φέρουν τη λέξη οργόνη. Επιπλέον θα καούν σε κλιβάνους όλα τα βιβλία και οι εργασίες του Dr Reich, ενώ ο ίδιος καταδικάζεται σε φυλάκιση".
Υπόθεση αρ. 1056, 19 Μαρτίου 1954, Περιφερειακό Δικαστήριο Ηνωμένων Πολιτειών, Πόρτλαντ Μέιν, Δικαστής John D. Kliford Jr
"Δεν υπάρχουν αποδείξεις. Δεν υπάρχουν αυθεντίες κανενός είδους. Κανένας Πρόεδρος, Ακαδημία, Δικαστήριο, Κογκρέσο ή Γερουσία σ΄ αυτή τη γη δεν έχει τη γνώση ή τη δύναμη να αποφασίσει ποια θα είναι η γνώση του αύριο. Είναι άχρηστο να προσπαθείς να αποδείξεις κάτι που είναι άγνωστο σε κάποιον που είναι αδαής του αγνώστου, ή φοβάται την απειλητική δύναμή του. Μόνο οι παλιοί, καλοί κανόνες της μάθησης θα φέρουν τελικά την κατανόηση για τον εισβολέα της γήινης ύπαρξής μας. Αυτοί που δε γνωρίζουν τους δρόμους της μάθησης ας κάνουν στην άκρη, ενώ αυτοί που ξέρουν τι είναι γνώση, ας τρέξουν στο μονοπάτι προς το άγνωστο. Η Αναζήτηση της Γνώσης είναι Ανώτατη Ανθρώπινη Δραστηριότητα. Τίποτα άλλο παρά οι νόμοι της μάθησης δεν μπορούν να την ορίσουν".
επίσης ενδιαφέρον βιβλίο ΄΄Ο θείος Πέτρος και εικασία του Γκόλντμπαχ'' του Δοξιάδη
αξεπέραστο ''Ο μικρός πρίγκηπας''
όσες φορές και να το διάβάσεις θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος
και ΄΄Ο κόσμος της Σοφίας'' απλά μαθήματα φιλοσοφίας
αξεπέραστο ''Ο μικρός πρίγκηπας''
όσες φορές και να το διάβάσεις θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος
και ΄΄Ο κόσμος της Σοφίας'' απλά μαθήματα φιλοσοφίας
Να σας υπενθυμίσω ότι σήμερα είναι Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου.Θα τιμήσω την μέρα και το thread προτείνοντας κι εγώ ένα βιβλίο.
Έχει τίτλο Ελένη η πόρνη.
Δεν πρόκειται για κάποιο πορνογράφημα αλλά είναι η πραγματική ιστορία μιας πρώην ιερόδουλης της Ελένης Ευαγγέλου από την Πάφο.Ιστορία συγκλονιστική,συγκινητική και γιατί όχι και μάθημα ζωής.
Το βιβλίο κοστίζει 20 ευρώ και μέρος των εσόδων,διατίθεται για την δημιουργία καταφυγίου για πρώην ιερόδουλες που δεν έχουνε που την κεφαλή κλίναι και ζούν στο περιθώριο της ζωής.
Και για να σας βάλω περισσότερο στο κλίμα,διαβάστε και το παρακάτω κείμενο.Είναι από το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
«Υπάρχουν δύο ειδών πόρνες, έλεγε η πουτάνα η Ελένη. Οι πόρνες στο σώμα και οι πόρνες στην ψυχή. Το δεύτερο είδος είναι το χειρότερο. Γιατί αυτές είναι που μπορούνε να σου κάνουν το μεγαλύτερο κακό.
Το σώμα μου το βρώμισα. Την ψυχή μου ποτέ. Κυλίστηκα στην πιο βαθιά κόλαση της σάρκας, αλλά η ψυχή μου ήταν έξω πέρα απ αυτήν τη βρωμιά και την κατρακύλα.
Πέρασαν πολλοί άντρες από το κορμί μου. Έβγαζαν απάνω του όλα τους τ απωθημένα. Πολλές φορές νόμιζα πως θα το ξεσκίζαν. Με τόση βία και πάθος μ έπαιρναν. Και γινόμουν παιχνιδάκι στα χέρια τους που με πασάρανε σαν μπάλα ο ένας στον άλλο χωρίς συμπόνια, οίκτο, έλεος.
Περνούσα χιλιάδες φορές από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη που με ρούφαγε και με ξέρναγε σε χέρια χυδαία κι ανελέητα. Και κάθε φορά που ένας άντρας σηκωνόταν από πάνω μου, ένιωθα κι ένα μέρος της ψυχής μου να νεκρώνεται. Τόσο, που έφτασα στο σημείο ν αναρωτιέμαι: Μου έχει μείνει άραγε καθόλου ψυχή ή έχει πεθάνει; Θεέ μου, που είναι η ψυχή μου: Θέλω πίσω την ψυχή μου. Δεν είναι κανείς για να μ ακούσει;»
Έχει τίτλο Ελένη η πόρνη.
Δεν πρόκειται για κάποιο πορνογράφημα αλλά είναι η πραγματική ιστορία μιας πρώην ιερόδουλης της Ελένης Ευαγγέλου από την Πάφο.Ιστορία συγκλονιστική,συγκινητική και γιατί όχι και μάθημα ζωής.
Το βιβλίο κοστίζει 20 ευρώ και μέρος των εσόδων,διατίθεται για την δημιουργία καταφυγίου για πρώην ιερόδουλες που δεν έχουνε που την κεφαλή κλίναι και ζούν στο περιθώριο της ζωής.
Και για να σας βάλω περισσότερο στο κλίμα,διαβάστε και το παρακάτω κείμενο.Είναι από το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
«Υπάρχουν δύο ειδών πόρνες, έλεγε η πουτάνα η Ελένη. Οι πόρνες στο σώμα και οι πόρνες στην ψυχή. Το δεύτερο είδος είναι το χειρότερο. Γιατί αυτές είναι που μπορούνε να σου κάνουν το μεγαλύτερο κακό.
Το σώμα μου το βρώμισα. Την ψυχή μου ποτέ. Κυλίστηκα στην πιο βαθιά κόλαση της σάρκας, αλλά η ψυχή μου ήταν έξω πέρα απ αυτήν τη βρωμιά και την κατρακύλα.
Πέρασαν πολλοί άντρες από το κορμί μου. Έβγαζαν απάνω του όλα τους τ απωθημένα. Πολλές φορές νόμιζα πως θα το ξεσκίζαν. Με τόση βία και πάθος μ έπαιρναν. Και γινόμουν παιχνιδάκι στα χέρια τους που με πασάρανε σαν μπάλα ο ένας στον άλλο χωρίς συμπόνια, οίκτο, έλεος.
Περνούσα χιλιάδες φορές από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη που με ρούφαγε και με ξέρναγε σε χέρια χυδαία κι ανελέητα. Και κάθε φορά που ένας άντρας σηκωνόταν από πάνω μου, ένιωθα κι ένα μέρος της ψυχής μου να νεκρώνεται. Τόσο, που έφτασα στο σημείο ν αναρωτιέμαι: Μου έχει μείνει άραγε καθόλου ψυχή ή έχει πεθάνει; Θεέ μου, που είναι η ψυχή μου: Θέλω πίσω την ψυχή μου. Δεν είναι κανείς για να μ ακούσει;»
Συνημμένα
on the road
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 6.236
- Like
- 1
- Πόντοι
- 66
http://[URL unfurl="true"]www.protoporia.gr/images/covers/books/9789606781629.jpg[/img[/URL]]
απο το οπισθόφιλο:
"Κι αν ο Κυανοπώγωνας δεν ήταν αυτός που όλοι ξέρουμε από το παραμύθι του Σαρλ Περώ; Ένας τρομακτικός στην όψη, τυραννικός και αιμοβόρος σύζυγος, που εξαφάνιζε τη μία μετά την άλλη τις γυναίκες του; Αν, αντίθετα, ήταν ένας γενναιόδωρος άρχοντας, άπειρος στη ζωή, ντροπαλός και αδέξιος με τις κυρίες, και τόσο εύπιστος, ώστε να πέφτει διαρκώς θύμα τους, ώσπου να βρει ένα τραγικό τέλος; Αυτή την εκδοχή μας διηγείται με χιούμορ ο Ανατόλ Φρανς, επιθυμώντας να "αποκαταστήσει το όνομα" του θρυλικού αυτού προσώπου."
Ειναι απολαυστικό! Ιδανικό για τους κατακαμμένους και συκοφαντημένους απο τις γυναικες, άντρες.
Κατ εμέ δεν ξεπερνάει την "Ανταρσία των αγγέλων" που το θεωρώ το κορυφαίο εργο του Ανατόλ Φρανς αλλα ειναι μικρό, ευληπτο με μεγάλες δόσεις ειρωνίας.
απο το οπισθόφιλο:
"Κι αν ο Κυανοπώγωνας δεν ήταν αυτός που όλοι ξέρουμε από το παραμύθι του Σαρλ Περώ; Ένας τρομακτικός στην όψη, τυραννικός και αιμοβόρος σύζυγος, που εξαφάνιζε τη μία μετά την άλλη τις γυναίκες του; Αν, αντίθετα, ήταν ένας γενναιόδωρος άρχοντας, άπειρος στη ζωή, ντροπαλός και αδέξιος με τις κυρίες, και τόσο εύπιστος, ώστε να πέφτει διαρκώς θύμα τους, ώσπου να βρει ένα τραγικό τέλος; Αυτή την εκδοχή μας διηγείται με χιούμορ ο Ανατόλ Φρανς, επιθυμώντας να "αποκαταστήσει το όνομα" του θρυλικού αυτού προσώπου."
Ειναι απολαυστικό! Ιδανικό για τους κατακαμμένους και συκοφαντημένους απο τις γυναικες, άντρες.
Κατ εμέ δεν ξεπερνάει την "Ανταρσία των αγγέλων" που το θεωρώ το κορυφαίο εργο του Ανατόλ Φρανς αλλα ειναι μικρό, ευληπτο με μεγάλες δόσεις ειρωνίας.
ΠΥΡΑΥΛΟΣ
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2009
- Μηνύματα
- 3.274
- Κριτικές
- 104
- Like
- 2.757
- Πόντοι
- 7.783
Συναισθηματικές υπερβολές!
Στη χειρότερη περίπτωση, ένιωσε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα την πρώτη ημέρα που εκδόθηκε και υπέστη το λεγόμενο "πρήξιμο" (διόγκωση του αιδοίου μετά από διαδοχικές συνουσίες).
on the road
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 6.236
- Like
- 1
- Πόντοι
- 66
βαλτος εισαι????????????????
σημερα το εβλεπα, το ξαναβλεπα, και ημουν στο διλημμα να το παρω η να μην το παρω.
τελικα πηρα 5 άλλα βιβλια.
shit. θα σπευσω συντομα.
σου αρεσε?
on the road
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 6.236
- Like
- 1
- Πόντοι
- 66
on the road
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 6.236
- Like
- 1
- Πόντοι
- 66
Δεν είπα ότι είναι περιττό μανάρ' μ...
Είπα ότι είναι άχρηστο
Κανεις δεν διαβάζει για λογους "χρησιμοτητας", μόνο για απολαυση.
