Ποιό βιβλίο προτείνετε / μόλις ολοκληρώσατε;

[taz1975]

ΑΓΓΕΛΩΝ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΑ.το καλυτερο καινουριο βιβλιο που κυκλοφορει.Διαβαστε το και δεν θα χασετε.

 

[fethry]

Ειναι που έρχεται το midlife crisis και κάτι σας πιάνει.
Ειδικά αν...

Δεν ξέρω για ποια κρίση μου μιλάς.
Αλλά αν προσπαθήσεις να χωρέσεις τον Καστοριάδη στα στενά -κατά τη γνώμη μου- όρια του εθνοκεντρισμού, μάλλον την πάτησες.
Εκτός αν δεν θες να καταλάβεις τίποτα απ' όσα δίδαξε ΜΙΑ ΖΩΗ, περά να τον εντάξεις -με το ζόρι- σε κάποιο κατασκευασμένο απο τα πριν σύστημα αξιών.
Anyway, σου συνιστώ και το μικρό βιβλιαράκι του "Η αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία και η σημασία της για μας σήμερα", νομίζω εκδόσεις Ύψιλον.

 

[voltaire45]

Μια χαρά τα λεει ο Καστοριάδης. Άν δεν ειμαι στο target group του τότε και για τους δυο μας καλό είναι αυτό. Που λεει ο λόγος πάντα.
Ας μην λεμε υπερβολές.

Το συγκεκριμένο είναι καλό. Θα έλεγα ότι στα θέματα αυτά είναι η δύναμη του.
Όταν παρανακατεύει το "φαντασιακό" για να θεμελιώσει την μεγάλη θεωρία που εξηγεί το άπαν του κοινωνικού γίγνεσθαι μου τα χαλάει.

 
Γιατί μετά πάμε σε πιο χαρντκορ, στον Γκράμσι π.χ.       

Σιγά μην τον στείλεις να διαβάσει και Τολιάτι.

Θα αρχίσω να ανησυχώ αν ο Τομίτο διαβάσει Πουλαντζά...

Μην το λες, μπορεί να του αρέσει η θεωρία του για την μεταπρατική αστική τάξη στην Ελλάδα. Για να μην μιλήσω για την εθνική αστική τάξη και ανάψω διάφορα φυτίλια.

Ο Τσόμσκυ μετράει ή είναι πολύ mainstream;

Όσο και ο Μανού Τσάο.
Το όνειδος του MIT.

 

[azaas]

Illuminati - Dan Brown. Mιλάμε για μεγάλη μούφα. Αναρωτιέμαι, πως μερικοί λένε ότι είναι καλύτερο του Da Vinci. Τουλάχιστον το Da Vinci, ήταν ταμαμ για παραλία.

Το μονοπάτι στη θάλασσα - Αντώνης Σουρούνης. Άν και λίγο πιο μελαγχολικό (αυτοβιογραφικό γαρ) απ' ότι συνήθως, είναι καλό. Δεν έχει όμως τη γνωστή ροή των μυθιστορημάτων του Σουρούνη.

 

[stabit]

Illuminati - Dan Brown. Mιλάμε για μεγάλη μούφα. Αναρωτιέμαι, πως μερικοί λένε ότι είναι καλύτερο του Da Vinci. Τουλάχιστον το Da Vinci, ήταν ταμαμ για παραλία.

Το μονοπάτι στη θάλασσα - Αντώνης Σουρούνης. Άν και λίγο πιο μελαγχολικό (αυτοβιογραφικό γαρ) απ' ότι συνήθως, είναι καλό. Δεν έχει όμως τη γνωστή ροή των μυθιστορημάτων του Σουρούνη.

Οπως το "Πασχα στο χωριο"

 

[stabit]

Illuminati - Dan Brown. Mιλάμε για μεγάλη μούφα.

Ολα αυτα ειναι ψιλομαλακιες κατα τη γνωμη μου.
Μια πολυ καλη συνοπτικη ερευνα για ολα αυτα,οσο και να φαινεται παραξενο εχει κανει ο Τσιφορος στις "μυστικες εταιριες".
Χωρις ιχνος χαβαλε πιανει απο τη Μαφια και τους καρμποναρους μεχρι μασωνους ιλουμινατους  σατανιστες κλπ.
Παραθετει πολυ καλη βιβλιογραφια για το καθε θεμα ξεχωριστα

 

[vothros]

τις οδηγιες του νεου παμε στοιχιμα ΟΠΑΠ,πολι καλο βιβλιο!!!!!!!

 

[gatto]

τις οδηγιες του νεου παμε στοιχιμα ΟΠΑΠ,πολι καλο βιβλιο!!!!!!!

Το κατάλαβες ρε θηρίο?

 

[talos43]

Νίκος Γκάτσος....τα τραγούδια μου

ποίηση που σε ...ταξιδεύει.....

 

[vothros]

Το κατάλαβες ρε θηρίο?

οχι γι αυτο δινο σε αλους και πεζουν για μενα

 

Illuminati - Dan Brown. Mιλάμε για μεγάλη μούφα. Αναρωτιέμαι, πως μερικοί λένε ότι είναι καλύτερο του Da Vinci. Τουλάχιστον το Da Vinci, ήταν ταμαμ για παραλία.

Τα έχω διαβάσει και τα 2 κ είναι μαλακίες

 

[vothros]

Da Vinci δεν εινε αυτος πυ εφτιασε τα σοκολατακια ,τι εγραψε βιβλιο με σινταγες,μα καλα ρε τι αντρες εισαστε,δε βαριεστε!!!!!μονο μαγειροι διαβαζουν τετια βιλια,γι αυτο βαριεστε διαβαστε και καμια αθλιτικι!!!!!!!!!

 

[alexandereagle]

"Αντιγνώση" της Ζωγράφου. Οσο και αν είναι παλιό και η γενική της κριτική και στάση είναι ξεπερασμένη (και απο την ίδια), η ουσία της πληροφορίας και των αναφορών που παρέχει είναι απόλυτα σημαντική και διαφωτιστική.
Πολιτικοιδεολογικά είμαι στην αντίπερα όχθη και πολλές φορές εκνευρίστικα απο την ξύλινη και στείρα στάση της, αλλά τα γεγονότα, οι συνδέσεις και η ανάπτυξη των "συμπαραμαρτούντων" ήταν εντυπωσιακά.
Για αιρετικούς  ;)

 

[fethry]

Μιας και μιλήσατε για αιρετικούς, ξαναδιάβασα "Το Κιβώτιο" του Άρη Αλεξάνδρου.
Και το ξαναβρήκα αριστούργημα.

 

[voltaire45]

Μιας και μιλήσατε για αιρετικούς, ξαναδιάβασα "Το Κιβώτιο" του Άρη Αλεξάνδρου.
Και το ξαναβρήκα αριστούργημα.

Δεν τολμώ να το ξαναδιαβάσω. Για να μην χαθεί η μαγεία της πρώτης ανάγνωσης (αυτό όπως και την τριλογία του Τσίρκα).

Παρόλο που περάσαν 30 χρόνια ολόκληρα κομμάτια παραμένουν στην μνήμη μου.

Όπως εκείνο, εκεί κατά το τέλος του βιβλίου, όπου σε μία τεράστια πρόταση που πιάνει 2-3 σελίδες αναφέρεται στο στήθος της κοπέλας, το παρομοιάζει με έλλειψη και περγράφει πως φτιάχνεται η έλλειψη με έναν διαβήτη.

 

[stavros51]

Μια πολυ καλη συνοπτικη ερευνα για ολα αυτα,οσο και να φαινεται παραξενο εχει κανει ο Τσιφορος στις "μυστικες εταιριες".
Χωρις ιχνος χαβαλε πιανει απο τη Μαφια και τους καρμποναρους μεχρι μασωνους ιλουμινατους  σατανιστες κλπ.
Παραθετει πολυ καλη βιβλιογραφια για το καθε θεμα ξεχωριστα

Ο Νίκος Τσιφόρος είναι σχολείο για την Ελληνική κοινωνία, και είναι κρίμα που τα σύγχρονα παιδιά δεν τον διαβάζουν.

Εγώ τώρα (ξανα-φυσικά) διαβάζω το "Ο Κόσμος κι ο Κοσμάκης".
Εκδόσεις "ΕΡΜΗΣ", 1994.

 

[samy]

Ο Νίκος Τσιφόρος είναι σχολείο για την Ελληνική κοινωνία, και είναι κρίμα που τα σύγχρονα παιδιά δεν τον διαβάζουν.

Εγώ τώρα (ξανα-φυσικά) διαβάζω το "Ο Κόσμος κι ο Κοσμάκης".
Εκδόσεις "ΕΡΜΗΣ", 1994.

Τα βιβλια του Τσιφορου ειναι οτι καλυτερο για δωρο.
Ειδικα η  ''Μυθολογια '' 

 

[fethry]

Δεν τολμώ να το ξαναδιαβάσω. Για να μην χαθεί η μαγεία της πρώτης ανάγνωσης (αυτό όπως και την τριλογία του Τσίρκα).

Παρόλο που περάσαν 30 χρόνια ολόκληρα κομμάτια παραμένουν στην μνήμη μου.

Όπως εκείνο, εκεί κατά το τέλος του βιβλίου, όπου σε μία τεράστια πρόταση που πιάνει 2-3 σελίδες αναφέρεται στο στήθος της κοπέλας, το παρομοιάζει με έλλειψη και περγράφει πως φτιάχνεται η έλλειψη με έναν διαβήτη.

Η Τριλογία του Τσίρκα, αν και αριστούργημα, είναι άνιση, πάντως.
Η Λέσχη έχει τον περισσότερο "κοσμικό" χαρακτήρα, η Αριάγνη είναι το Άσμα Ασμάτων, ενώ στη Νυχτερίδα ο Τσίρκας φαίνεται να έχει λυγίσει κάπως και προσπαθεί κάπως μα "εξισορροπήσει" την κριτική του.
Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για ΤΗΝ μυθιστορηματική τριλογία όμως.

 

[stabit]

"Αντιγνώση" της Ζωγράφου. Οσο και αν είναι παλιό και η γενική της κριτική και στάση είναι ξεπερασμένη (και απο την ίδια), η ουσία της πληροφορίας και των αναφορών που παρέχει είναι απόλυτα σημαντική και διαφωτιστική.
Πολιτικοιδεολογικά είμαι στην αντίπερα όχθη και πολλές φορές εκνευρίστικα απο την ξύλινη και στείρα στάση της, αλλά τα γεγονότα, οι συνδέσεις και η ανάπτυξη των "συμπαραμαρτούντων" ήταν εντυπωσιακά.
Για αιρετικούς  ;)

Τα παιρνει και τα βαζει οπως τη βολευει αρκει να στηριξει τη θεωρια της κατα Ευραιοχριστιανων.Φτανει σε σημειο να παρουσιασει το Νερωνα πεφωτισμενο και θυμα. Δεν ειμαι στην αντιπερα οχθη, αλλα μου τη σπαει και μενα.
Καλα το ειπες, για αιρετικους
ΥΓ.Αν και εχει αρκετα σημεια που συμφωνω απολυτα

 

Μόλις τελείωσα τα:

1. Αναβολικά & Αθλητισμός, καθ. Μυλωνά
2. Αναρχικός Τραπεζίτης, Φερνάντο Πεσσόα
3. Η ώρα του Διαβόλου, Φερνάντο Πεσσόα