Ποιό βιβλίο προτείνετε / μόλις ολοκληρώσατε;

[pouk58]

Η ζωη μετα θανατο του Αρκας

 

[tsakalakos(1)]

Δεν ξέρω αν έχει ήδη αναφερθεί (170 σελίδες ήταν ομολογώ πολλές για να ψάξω ένα ένα τα post)... Fahrenheit 451 του Ρέι Μπράντμπερι

 

[rigormortis]

πολύ δυνατό  ;)

 

[pussy wagon]

μπουκοφσκι
μπαροουζ
κερουακ


αυτους διαβαζα ενα διαστημα ανελλιπως

 

[Jimmy Jim]

[quote author=Μπουλης Αγαμηδης  link=topic=1475.msg6594031#msg6594031 date=1446508494]
Το κοράνι μόλις το τελείωσα    κοσμημα για καθε βιβλιοθηκη 
[/quote]

Το Ιερό Κοράνιο δεν είναι βιβλίο το οποίο διαβάζεται από την αρχή μέχρι το τέλος σαν μυθιστόρημα. Επίσης, δεν κατανοεί κανείς το πνεύμα του σε ικανοποιητικό βαθμό αν δεν το διαβάσει στα Αραβικά. Άρα, άδικος ο κόπος σου.

 

[Jimmy Jim]

Dashiell Hammett - The continental op
Αρκετά καλό, μικρές ιστορίες, κοφτές, καλοστημένες, χωρίς πολλή φλυαρία. 4/5

Carson McCullers - The Heart Is a Lonely Hunter
Πολύ κακό για το τίποτα, φλύαρο, ψιλοκουραστικό, αρκετά αφελές και αλλού αψυχολόγητο, δεν κατάλαβα γιατί απέκτησε τόση φήμη. 2-2,5/5

O Hammett είναι εξαίρετος αν διαβαστεί στο πρωτότυπο.

Είσαι εντελώς λανθασμένος για την McCullers. Πρόκειται για αριστούργημα το οποίο μετέφρασε στα Ελληνικά ο συγχωρεμένος ο Μένης Κουμανταρέας.

 

[Jimmy Jim]

Δεν το 'χω διαβασει.

Ωστοσο, θεωρω τον "Μακαβεττα" μες στο Top-5 ελληνικων μυθιστορηματων ολων των εποχων.
(εκπληκτικος ειναι κι ο "Θειος Πετρος", ΚΑΙ το Logicomix)

Πάρτε ένα ωραίο χεσίδι κι εσύ κι ο Δοξιάδης με τις παπαριές που γράφει. 

 

[Jimmy Jim]

Ονομάζομαι Δάμος Χαρμάνης και θα σας διηγηθώ τη ζωή μου ξεκινώντας δωδεκάχρονο παιδί από τη Θεσσαλονίκη του 1970, όπου ένα γεγονός πάγωσε μέσα μου κάθε συναίσθημα και με μετέβαλε αργότερα σε «μάτι του βοριά», που σάρωσε ζωές και κρεβάτια πολλών γυναικών.

Πέρα από αυτό, θα αναφερθώ σε πολιτικά σκάνδαλα, στη σκοτεινή πλευρά της νύχτας και των ναρκωτικών, στον πόλεμο των νυχτερινών κέντρων, όπως τον έζησα, στη μάστιγα του αιώνα, το aids, στις άγριες νύχτες μου τη δεκαετία 1980-1990 στη Μύκονο, τότε που το νησί ήταν ο απόλυτος παράδεισος και υπήρχαν μόνο χρυσαφένια άμμος, θάλασσα, ουρανός και γυμνοί άνθρωποι.

Η γλώσσα που χρησιμοποιώ είναι πολύ σκληρή και στις σκηνές που περιγράφω, κυρίως πάνω στο κρεβάτι μου, υπάρχει ωμός ρεαλισμός, έτσι ακριβώς όπως τα έκανα, χωρίς κανένα απαγορευτικό και χωρίς τον λυρισμό που ίσως απαιτεί ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Δεν είμαι συγγραφέας. Είμαι ένας άντρας που βίωσα με πάθος τα λάθη μου.

Αν το μετάνιωσα; Αν καταστράφηκα; Αν δικαιώθηκα; Θα το μάθετε στο τέλος. Ένα είναι σίγουρο. Για να διαβάσεις τη ζωή μου, πρέπει να μπορείς και να την αντέξεις…

Η Χρύσα Δημουλίδου είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει στην ελληνική λογοτεχνία των ημερών μας. Με την ανατρεπτικότητά της αποτελεί όαση στην έρημο του μικροαστισμού που βασανίζει την ελληνική λογοτεχνία σήμερα.

 

[Jimmy Jim]

Απο Ελληνίδες Αλκυόνη παπαδακη η μπόρα μ άρεσε

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Χ.Λ. ΜΠΟΡΧΕΣ - Άπαντα τα Πεζά (2 τόμοι) Πατάκης
σε εξαιρετική μετάφραση του Αχ. Κυριακίδη

Ένας ολόκληρος κόσμος και σύμπαν

---------------------------------------------------------------

Όταν διαβάζεις, µεταφράζεις, εκδίδεις τα Άπαντα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, αυτού του µείζονος και, ασφαλώς, πιο οικουµενικού συγγραφέα του 20ού αιώνα, δεν επικοινωνείς απλώς µε ένα έργο ζωής, αλλά µε ένα έργο-ζωή· αισθάνεσαι ότι εισδύεις σ’ έναν κόσµο που σου φαίνεται ανοίκεια οικείος, σ’ έναν θαυµαστό λαβύρινθο που σε κάθε επίσκεψή σου δείχνει σαν να έχει ανανεώσει τις φενάκες του και που τον ενοικούν ιδέες και Θέµατα-Μινώταυροι: ο ψευδαισθητικός χαρακτήρας της ανθρώπινης ύπαρξης· το απατηλόν του φυσικού κόσµου· η σχεδόν αναπόφευκτη αυθαιρεσία κάθε ορθολογιστικής σκέψης· το άπειρο και οι άπειρες δυνατότητες· η ιδέα πως ακόµα και το απειροελάχιστο πράγµα ή γεγονός περιλαµβάνει όλο το σύµπαν· πως ό,τι µπορούµε να φανταστούµε ή έχει ήδη συµβεί ή επίκειται να συµβεί· πως κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα κι ένας άλλος, αν όχι και όλοι οι άλλοι άνθρωποι· η ιδέα του κόσµου ως προσωπικής προβολής της βούλησης, εξού και, συχνά, στο έργο του Μπόρχες, θύµα και θύτης ταυτίζονται· η ιδέα του ανθρώπου ως πλάσµατος του ονείρου κάποιου άλλου· η ιδέα µιας θείας χρονικής στιγµής όπου συµπυκνώνεται ή/και δικαιώνεται µια ολόκληρη ζωή· η ιδέα του κόσµου ως βιβλιοθήκης όπου παραδέρνουµε όλοι αναζητώντας ένα αδιανόητο ευρετήριο των ευρετηρίων στο οποίο µπορεί και να έχει αποδελτιωθεί το νόηµα-σχεδία· η ιδέα ότι τα πάντα έχουν γραφεί κι ότι εµείς δεν κάνουµε άλλο απ’ το να µηρυκάζουµε τα γεγραµµένα· η –συγγενής– ιδέα ότι µια λογοτεχνία διαφέρει από την άλλη ως προς τον τρόπο µε τον οποίο διαβάζεται, εξού και το σκανδαλώδες «Κάθε συγγραφέας δηµιουργεί τους προδρόµους του»· η –επίσης συγγενής– ιδέα ότι ο συγγραφέας δεν εκφράζει την πραγµατικότητα στην οποία γράφει, αλλά επινοεί την πραγµατικότητα στην οποία εκφράζεται· η ιδέα ότι η λογοτεχνία είναι ένα παιχνίδι µε αντιµέτωπους καθρέφτες όπου οι µυθοπλασίες αντικρίζονται σε µια ιλιγγιώδη επανάληψη, κι ότι αυτό το παιχνίδι επιδέχεται (αν δεν απαιτεί ή επιβάλλει) εµπνευσµένες παραλλαγές, όπως, π.χ., την παρείσφρηση της ίδιας της µυθοπλασίας στον εαυτό της, σαν να της µεταγγίζεται το ίδιο της το αίµα· τέλος(;), η σύγχυση των ορίων και το θολό µεταίχµιο ανάµεσα στη ζωή και τοv θάνατο, σε διηγήµατα όπου ο ήρωας είναι νεκρός και δεν το ξέρει, ή ξαναγεννιέται για να πεθάνει «όπως πρέπει». Α.Κ.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ - Γέλιο στο σκοτάδι (εκδ. ΑΓΡΑ)

Πολύ καλό! Διαβάζεται σαν τρεχούμενο νερό, με αμείωτο ενδιαφέρον...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[...] Απαιτείται να έχει κανείς απεριόριστη πίστη στο ταλέντο του για να ξεκινήσει το βιβλίο του λέγοντας "Μια φορά και ένα καιρό ζούσε στο Βερολίνο ο Αλμπίνους… Μια ωραία μέρα εγκατέλειψε τη γυναίκα του για χάρη νεαρής ερωμένης. Ήταν ερωτευμένος, όχι όμως και εκείνη. Η ζωή του τελείωσε σε πλήρη καταστροφή". Μέσα στις τρεις πρώτες σειρές ο συγγραφέας δεν μας έχει κρύψει τίποτα, γιατί λοιπόν κάποιος να συνεχίσει να διαβάζει;

Πιστεύω πως ένας έξυπνος αναγνώστης δεν θα τολμούσε ποτέ να παρατήσει αυτό το βιβλίο λόγω των πρώτων αυτών γραμμών. [...] (Α. Αρτατούγη)

 

[amjik]

Ο Άγγελος με τα γύψινα φτερά..

Μενέλαος Λουντέμης.

 

[brabus67]

γκυντερ γκρας ισως μετα τον τομας μαν ο καλυτερος γερμανος, το τενεκεδενιο ταμπουρλο πολυ καλο  ;)

 

[brabus67]

Τα 2 ευρώ που κόστιζε στον πάγκο του πλανόδιου ηταν το τυράκι το τρέιλερ της ταινίας στην τιβι ηταν η φάκα σαρλοτ μπροντε τζεην Ευρ δεν ξερω τι απήχηση ειχε το 1850 κάπου κει που γράφτηκε αλλα τωρα ειναι μονο για προσάναμμα τι θέλω και πάω και μπλέκω με τέτοιες μαλακιες γυναικωτες   

 

[talladmirer]

γκυντερ γκρας ισως μετα τον τομας μαν ο καλυτερος γερμανος, το τενεκεδενιο ταμπουρλο πολυ καλο  ;)

δηλαδή το μαγικό βουνό δε σου άρεσε?

 

[ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ]

Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ - Γέλιο στο σκοτάδι (εκδ. ΑΓΡΑ)

Πολύ καλό! Διαβάζεται σαν τρεχούμενο νερό, με αμείωτο ενδιαφέρον...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[...] Απαιτείται να έχει κανείς απεριόριστη πίστη στο ταλέντο του για να ξεκινήσει το βιβλίο του λέγοντας "Μια φορά και ένα καιρό ζούσε στο Βερολίνο ο Αλμπίνους… Μια ωραία μέρα εγκατέλειψε τη γυναίκα του για χάρη νεαρής ερωμένης. Ήταν ερωτευμένος, όχι όμως και εκείνη. Η ζωή του τελείωσε σε πλήρη καταστροφή". Μέσα στις τρεις πρώτες σειρές ο συγγραφέας δεν μας έχει κρύψει τίποτα, γιατί λοιπόν κάποιος να συνεχίσει να διαβάζει;

Πιστεύω πως ένας έξυπνος αναγνώστης δεν θα τολμούσε ποτέ να παρατήσει αυτό το βιβλίο λόγω των πρώτων αυτών γραμμών. [...] (Α. Αρτατούγη)

Θα το διαβάσω!

 

[st@rdust]

δηλαδή το μαγικό βουνό δε σου άρεσε?

εχει γραψει παλαιοτερα, οτι ειναι μεσα στα δεκα καλυτερα του

 

[Mexikanos_]

Δεν το 'χω διαβασει.

Ωστοσο, θεωρω τον "Μακαβεττα" μες στο Top-5 ελληνικων μυθιστορηματων ολων των εποχων.
(εκπληκτικος ειναι κι ο "Θειος Πετρος", ΚΑΙ το Logicomix)

Αυτός είναι άλλος Δοξιάδης...

 

[kaboul]

το κοκκινο βιβλιο του Μαο! δυναμιτης!

 

[locos]

Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974    ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

πολύ καλό